HÆKKUN!?

  Vegna "tímabundins álags og kreppu"

  urðu vinnuveitendur húsfreyju að

  "lækka" laun allra hjúkrunarfræðinga

  á öldrunarheimilinu, þar sem hún starfar.

  Sú LÆKKUN tók gildi frá og með 1. jan 2011.

  Og áfram er verið að ráðast á hjúkrunarfræðinga!

  Frá og með 1. apríl verða engir aðstoðardeildarstjórar

  við störf á stofnun þeirri er húsfreyja starfar á, búið

  að leggja "aðstoðardeildarstjórastöður" við stofnunina niður.

  Að vísu smá pikkles í gangi með einn aðstoðardeildarstjóra

  sem á rétt á biðlaunum, og hennar afsögn dregin til baka

  en sjálfsagt bara "tímabundið"!

  Og stofnun húsfreyju er sjálfsagt ekki eina

  öldrunarstofnunin, sem er í bullandi vandræðum með

  niðurskurð upp á tugi milljóna um þessar mundir.

  Alls staðar kreppir skóinn að, og allir starfsmenn heilbrigðisstofnana

  skilja vel að yfirmenn þeirra eru undir gríðarlegu álagi,

  því þeir eru undir sama massíva álaginu sjálfir.

  Launalækkun og launaskerðing þýðir fyrir húsfreyju enn meiri kreppu og aðhald

  í heimilishaldi, erfiðleika við að greiða skuldir á réttum tíma

  og "niðurskurð" í matarinnkaupum, fatakaupum, bensínkaupum,

  og allri almennri velferð.

  Húsfreyja ferðast ekki erlendis lengur, og eru nú 5 ár

  síðan hún brá sér í ferð til útlanda.

  Hún hefur einnig sniðgengið verslanir allar sem selja "óþarfa",

  og veit ekki lengur hvar slíkar verslanir er að finna,

  nema þær sem hægt er að ganga fram hjá í stórum

  verslunarhúsum, á leiðinni í Bónus eða Hagkaup.

  Þannig gæti hún ekki vísað nokkrum manni á skartgripaverslanir,

  bókaverslanir, leikfangaverslanir, tómstundaverslanir,

  verslanir með merkjafatnað, og gjafavörubúðir lengur.

  Átti sér á árum áður sínar uppáhaldsbúðir, þar sem

  hún gat leyft sér 1-3 á ári að gera vel við

  sjálfa sig, en mest þó við ástvini og vini, og gefa vandaðan

  "óþarfa", en slíkt er löngu liðin tíð.

  Blóm eru hennar gjafir í dag, og nógu eru þau dýr,

  afskorin og steindauð.

  Ef satt skal segja, hefur húsfreyja aldrei, segir og skrifar

  ALDREI, upplifað góðæri innan heilbrigðiskerfisins.

  Boðskapurinn þar í nærri 30 ár, hefur verið

  aðhald og niðurskurður.

  AÐHALD OG NIÐURSKURÐUR!

  Sínkt og heilagt sami söngurinn.

  Í upphafi þurfti veikt fólk ekki að greiða fyrir

  heilbrigðisþjónustu sína, nema fyrir stöku recept,

  nú á dögum "kostar", að verða veikur.

  Þrátt fyrir þetta, er heilbrigðiskerfið á hvínandi kúpunni,

  og greiðslur fyrir þjónustu veitta, greinilega ekki að skila

  sér nema í vasa örfárra einstaklinga.

  Ekki hafa þær birst í launaumslagi húsfreyju, það er á tæru.

  Þvert á móti hefur launaupphæðin rýrnað og rýrnað,

  en álagið og ábyrgðin aukist jafnt og þétt.

  Og hjá húsfreyju og hennar kollegum, er ekki búið að

  vera um neitt "tímabundið aukið" álag að ræða!

  Sei, sei nei.

  Hjúkrunarfræðingar hafa unnið undir stífustu djö.... "pressu"

  árum saman, undirmannaðar, launalágar en "ábyrgar"!

  Kjarabarátta?

  Jú jú, víst reyna hjúkrunarfræðingar að fá laun sín leiðrétt

  miðað við hrikalegt vinnuálag, niðurskurð, og aðhald.

  En erfitt um vik.

  Verkföll út, því alltaf verður að sinna "lágmarksþjónustu" við

  sjúka og aldraða...en það er því miður AKKÚRAT sú þjónusta

  sem hefur verið í boði á Íslandi árum saman í heilbrigðiskerfinu.

  Síðan er sett á "þjóðarsátt" á hjúkrunarfræðinga sem aðrar stéttir,

  og þær hafa mátt hlaupa hraðar, vinna meira og bera meiri

  ábyrgð fyrir lélegri og lærri laun en til dæmis margir skrifstofumenn.

  Það að hjúkrunarfræðingar eru með mannslíf í höndum

  sínum nánast daglega, og þjónusti "fólk" sem getur litla eða

  enga björg sér veitt vegna veikinda eða aldurs,

  virðist ekki hátt skrifað hjá ráðuneyti heilbrigðis.

  Jamm.

  En svo hækkar Kjararáð laun hæstaréttardómara og dómara

  um hundrað þúsund kall, bara sisona, vegna þess að

  þeir eru að sligast undan "álaginu"!

  Og það "tímabundna" álaginu"!

  Á tímum kreppu, aðhalds og niðurskurðar!

  Húsfreyja á eitt orð og eitt orð aðeins um þessi líka

  stórkostlegu vinnubrögð Kjararáðs!

  SVEI!

  Góðar stundir í sólríkri borg við sundin bláu.

Dómarar fá 101.000 kr. launahækkun

Tollverðir tóku stinningarlyf..

 .. í Arnarfellinu, stóð í frétt Vísis.

  "Og til hvers voru þeir að taka stinningarlyf

  þar um borð" hugsaði húsfreyja rasandi hissa.

  "Varla hefur Arnarfellið verið að koma með

  heilan skipsfarm af "tollvarðaelskandi" skvísum

  til landsins og þeim ætlað að þjónusta þær"?

  En neipp, húsfreyja hafði gjörsamlega misskilið

  fyrirsögnina.

  Tollararnir voru ekki að brúka stinningarlyfin

  sjálfum sér eða þurfandi meyjum á ferð

  með Arnarfellinu til ánægjuauka.

  Þeir voru að leggja hald á stinningardótaríið

  ásamt brenninvíni og öðru ólöglega innfluttu

  drasli.

  Jamm.

  Stinningarlyf njóta sífellt meiri vinsælda uppi á litla Fróni,

  og menn jafnvel farnir að smygla þeim til landsins og selja á svörtum.

  Illu heilli.

  Og það veit húsfreyja fyrir satt.

  Húsfreyja lenti eitt sinn á næturvakt á laugardegi á einum af sínum

  herlegu vinnustöðum úti á landi fyrir all mörgum árum.

  Komið var með ungan hálfþrítugan mann  upp úr miðnætti

  aðfararnótt sunnudags niður á slysadeild

  í mikilli sálarangist og hrikalegri vanlíðan.

  Sá hafði lent í miklu og fjörugu partýi á föstudagskvöldið áður,

  og skellt í sig af einskærri lífsgleði "nokkrum" pillum

  af Viagra með bjórnum og pizzunum.

  Þrátt fyrir að kærasta unga mannsins væri þrælhress og kát

  ung stúlka, og tilbúin að dunda sér við "dodo" lengi

  nætur og fram á miðjan laugardag, fékk piltur

  enga "lausn" á endalausri stinningu sinni.

  Honum reis og reis og reis.

  Og reis.

  Kærastan þegar hér var komið, búin á því og sagði PASS.

  Piltur reyndi þá  "sjálfshjálp" í gríð og erg,

  þangað til hann var kominn með strengi í báðar

  hendur og var orðin nánast farlama í handleggjum

  af áreynslunni.

  Ekkert gekk.

  Ástandið bara versnaði, og sá partýglaði kominn með

  sára verki í "vikvæmt líffærið" auk þess sem að hann

  var kominn með "brunasár"  af núningi á "besta vininn" og

  í lófana.

  Jamm.

  Illt var í efni og sálarkvöl unga mannsins jóks og jókst.

  Þá loks kom kærastan sínu ástkæra til húsfreyju á slysó,

  góður vinur hjúanna ók þeim.

  Með "besta vininn" vafinn inn í teppi.

  Neitaði að gefa upp nafn í fyrstu, ungi maðurinn, logarauður

  í andliti, stynjandi af sársauka og horfði stöðugt hægra megin við vinstra

  eyra húsfreyju.

  Minntist ekkert á að hafa tekið inn stinningartöflur

  við húsfreyju.

  VANDRÆÐALEGT?

  Aha, ó já!  Með upphafsstöfum!

  Húsfreyja bjallaði í lækni.

  "Risvandamál, hvað"?, læknir ekki alveg að grípa

  neyðarástand málsins.

  "Má þetta ekki bíða til morguns, hann verður áreiðanlega

  hressari þá", læknir að miskilja eðli vandans.

  "Nei, ekki vandamál að ná upp líffærinu, læknir góður,

  heldur að koma því "niður", húsfreyja reyndi að halda

  svip sínum hátíðlegum og grafalvarlegum.

  ÞÖGN í símann góða stund.

  Svo kom hálf taugaveiklaður hlátur:  "Og á ÉG að gera

  eitthvað í því"?, en læknirinn var karl, þriggja barna faðir, tæplega fimmtugur.

  "Ja, ekki býð ég mig fram, þó pilturinn sé hinn

  myndarlegasti" svaraði húsfreyja að bragði, "því kærastan

  yrði vægast sagt óhress með mig, gott ef hún biti ekki

  af mér höfuðið".

  Læknir dreif sig í föt, og mætti niður á slysó.

  Ungi maðurinn muldraði eitthvað um "Viagra" í hálfum

  hljóðum við lækninn, sem hafði lyft teppinu og horft

  í forundrun á "besta vininn", og klórað sér í höfðinu.

  "Hvað segirðu, Viagra", læknir hvass? 

  "Hve margar"?

   Piltur hvíslaði einhverju sem húsfreyja heyrði ekki.

  "Andskotinn", læknir bað húsfreyju að draga upp lyf

  í sprautu, og lét síðan nálina vaða beint í nárann á partýljóninu.

  "Besti vinurinn" féll hraðar en nýskotin gæs, dauð í miðju oddaflugi.

  Það voru lúpuleg og vandræðaleg hjú sem kvöddu lækni og

  og húsfreyju rétt fyrir eitt þessa nótt, eftir meðal langan

  fyrirlestur frá lækninum um skaðsemi þess að nota lyf,

  sem engin er þörf fyrir, "bara til að prófa"!

  Jamm, fólk veit ekki alltaf hverju það er að bjóða heim,

  með tilraunastarfsemi á líkama sínum, með sterum, dópi

  eða stinningarlyfjum.

  En bara svona til að gera lesendum ljóst hversu

  furðuleg staðan var, þá er þetta í eina skiptið á

  ævinni, í starfi sínu sem hjúkrunarfræðingur,

  sem húsfreyja varð að spyrja eftirfarandi spurninga:

  "Ertu búinn að reyna allt"?

  "Samfarir"?

  "Sjálfsfróun"?

  "Kalda sturtu"?

  "Hugsa um Egil Helgason í G-streng"?

  En húsfreyja sá skötuhjú þessi aldrei framar,

  hvorki á vinnustað sínum né utan hans.

  Hana grunar að þau hafi flutt til Tíbet eða

  Alaska stuttu seinna, þegar vinahópurinn sem

  fylgst hafði spenntur með gangi mála, var búinn að

  leka stinningarsögunni um allan bæ.

  En elda kartöflur og sjóða fisk næst.

  Góðar stundir.

Konunglegar kýr?

  Nú er lag!

  Þeir flugvísu félagsins Kulula í S-Afríku

  vilja senda Kötu kú, eða jafnvel slatta af kúm,

  ef ekki heila kúahjörð í tilefni

  af því að hún ætlar að ganga í hjónaband með

  Villa krónprins þeirra bresku.

  Jaso.

  Verður þá hennar hátign Beta bjútí að byggja eitt

  herlegt konunglegt fjós, við hlið Buckingham hallar,

  fyrir konunglegar beljur þessar, þá sonarsonur hennar hefur

  bundist hinni íðilfögru Kötu?

  Ráða til sín konunglegan kúahirðir, sem tæki að sér að reka

  kýrnar Kötu á beit til skiptis í Hyde Park og St. James Park og

  heim aftur?

  Kúadelluslóðin ilmandi af "lífrænum" fjóshaugum langar leiðir?

  Verður aldrei framar mjólkurlaust í höllu drottningar, eftir

  kýrlegt og konunglegt brúðkaup þetta?

  Ætíð spenvolg mjólk á borðum Betu?

  Og Kötu iðulega að finna við að strokka

  smjör í konunglegu eldhúsi sinnar blátignuðu tengdamóður?

  Ó, hvílík konungleg dýrð og alsæla með feitar og sællegar

  kýr úti á túni kóngafólks,  gæti þetta orðið

  um alla ókomna tíð í hinu mikla veldi breskra.

  Búsældarlegt að sjá feitar konunglegar kýr með breska

  fánann bundinn við halann, og með gylltar kórónur á

  hornum sínum sumarlangt á rölti um stræti Lundúnaborgar.

  Ferðamannabransinn þeirra bresku myndi brjálast!

  Suður-Afríkubúar einir myndu flykkjast þrisvar á ári í milljóna

  ferðamannatorfum að berja beljudýrðina augum.

  Þetta yrði sko "Hasar" með stóru H-i, og "konungleg kúamjólk"

  yrði söluhæsta vara allra minjagripaverslana árum saman.

  Jamm.

  Merkilegt að bretunum hafi aldrei dottið þetta í hug sjálfum,

  að endurvekja "stórbóndann" eða "bóndakonuna" í sjálfri Betu bjútí.

  En máske eru Suður-Afríkubúar að ráða bót á því núna.

  En góðar stundir og munið að mjólk er góð fyrir tennur og bein.

Vilja gefa Kate Middleton kúahjörð

Þokkalega gott lag,

  .. þótt húsfreyja og hennar

  fjölskylda héldi með Magna.

  Þeim fannst Magni með áberandi besta lagið,

  grípandi, flott sungið og vel flutt í alla staði.

  Tíu ára djásninu líkaði lítt "Aftur Heim".

  Hennar dómur: "Leiðinlegt".

  Bóndi sömuleiðis á fremur neikvæðum nótum:

  "Næstum því alveg eins og síðasta lag Sigurjóns í keppninni"!

  Húsfreyja var jákvæðust: "Byrjar vel, þokkalegur miðjukafli,

  en allt of langdregið í endann og minnir þar óþægilega á sirkusmúsík".

  Og reyndar tjáði húsfreyja sig um að síðasta lag Sigurjóns í

  Eurovisionkeppninni hefði verið mun betra.

  En hver hefur sinn smekk, og húsfreyja óskar

  verðlaunahöfum til hamingju með sigurinn, og óskar þeim

  velgengni í maí, og vonar flytjendur komist upp í aðalkeppnina með lag sitt.

  Alltaf fylgist húsfreyja með Eurovision, þó henni finnist

  ekki öll músík þar fögur eða heilsusamleg eyrum til hlustunar.

  Hefur lúmskt gaman af því að fylgjast með músíktilraunum

  Evrópubúa, sem eru misjafnar að gæðum og flutningi.

  Og það hristist af illgjörnum hlátri  "kaldhæðna beinið"

  í skrokk hennar, þegar þjóðirnar fara að gefa nágrönnum sínum

  12 stig, skítt með gæði laga eða söngs.

  Þá verður húsfreyju hugsað til Terry Wogans bresks þuls

  Eurovisionkepnninnar hjá þeim á BBC hér á árum áður:

  "They sing worse than a cat being flayed alive"

  "This rocksinger is so ugly and his singing so false,

  Freddy Mercury is turning around "and around" in his grave right now".

  "Good God, do they call this dancing?  I call this condition cerebral palsy"!

  Já, Wogan fór iðulega á kostum og engin miskun sýnd lélegum

  flytjendum með ennþá lélegri lög.

  Húsfreyja viðurkennir, að hún er ekki mjög bjartsýn um

  að okkar framlagi til Eurovision gangi vel í ár.

  En "so be it", og það verður Euró aftur að ári.

  En kannski lagfærir okkar fólk lag þetta, "Aftur heim" svolítið,

  og gerir það skemmtilegra, hvað veit húsfreyja.

  Óskar löndum sínum sem að lagi þessu standa alls hins besta.

  Góðar stundir.

„Aftur heim“ sigraði

Ja, fegin...

  ... er húsfreyja að sólarræfillinn okkar

  skuli ekki vera þríhyrningur eða

  ferhyrningur.

  Þá væri húsfreyja aldeilis búin að skíta upp

  á bak alla sína tíð, hvað varðar ummál hrings,

  pí, og hvað ekki í ummálsfræðum, hefði svo verið.

  Hefði baslað tímum saman í "emm err"við að reikna út það

  sem hún taldi vera hringur, en var svo bara þríhyrningur.

  Neipp, það litla sem húsfreyja lærði um hringa og

  hnetti, gleið horn og rétt horn virðist nokkurn veginn standast.

  JESS!

  En hitt er annar handleggur, að húsfreyja gæti ekki í dag

  reiknað ummál eða flatarmál hrings þó líf hennar lægi við.

  Allt gleymt, týnt og tröllum gefið.

  Merkilegt nokk, hefur hún aldrei saknað þess.

  Aldrei þurft að nota þessa "fremur takmörkuðu" kunnáttu sína

  allt sitt líf, frá stúdentsprófi.

  ALDREI!

  Fyrir henni eru hringir hringir, þríhyrningar þríhyrningar,

  "kassar kassar" osfr.!

  Stærðin og umfangið?

  Jú, SMALL, MEDIUM og LARGE hefur dugað húsfreyju fullkomnlega.

  Aldrei þurft að reikna neitt djö... pí eða þaðan af verra dæmi

  í rúmfræði.

  Botnaði aldrei þá visku lærifeðra sinna í MR, að reyna að

  troða rúmfræði inn í höfuðið á tölutreggáfaðri ungri stúlku,

  sem hafði mun meiri áhuga á Sögu, tungumálum, heimspeki,

  siðfræði og jarðfræði en reiknisformúludóti, húsfreyja.

  Þeir vísu lærimeistarar hefðu gott eins reynt að

  kenna húsfreyju að snæða súra hrútspunga, dansa írskan línudans,

  fljúga herþotu, dansa listdans á skautum, troða í körfubolta

  og að sjóða kalkún í breskri ystri sósu, eins og að reyna

  þetta með reiknisformúludótið.

  Tarna voru ljótu fræðin, og húsfreyja taldi sig góða að fá heila 2,0

  í rúmfræðinni.

  Stærðfræðin var svo allt annað mál, og þar datt húsfreyja niður

  á heila 7,7 í prófum.... andsk... helvískur snilli í "x í öðru veldi - 2x"!

  Klikkaði ekki og 9,7 deilt með tveimur, slagaði hátt í einkunina 5 sem

  þurfti í stúdentspróf í stærðfræði!  (Fjórir komma átta hækkaðir upp

  fimm komma núll.)

  Jamm.

  En gleði að fá það endanlega staðfest, að sól okkar tregvitru

  jarðarbúa sé "hnöttur".

  En er ekki örgrannt að húsfreyju hafi verið búið að renna þetta

  í grun áður......rúmfræðispróflaus stúdent eður ei!

  Þrívíddarmyndir af sólinni...húsfreyja sér fyrir sér róbott með

  þrívíddargleraugu á stálnefi sínu, sveimandi í kringum sólu

  sendandi þrívíddarmyndir til jarðar.

  Jamm.

  Góðar stundir.

Sólin er hnöttótt

Smá viðbót.

  Húsfreyja lærði nýverið vísukorn

  af einni elskulegri eldri konu:

  Kaffisopinn yndæll er

  eykur fjör og skapið kætir.

  Langbest jafnan líkar mér

  Lúðvíks Davíðs kaffibætir.

 

  Sú aldraða mundi ekki hver orti, né hver kenndi henni.

  Væri samt gaman ef einhver vissi höfund, og léti

  húsfreyju vita.

  Hefur afskaplega gaman af vísum og ljóðum, húsfreyja,

  og vill gjarnan þekkja nöfn höfunda þeirra.

  Er ekki flink að yrkja sjálf, því miður.....eða kannski ekki.

    "Við kjánarnir búum til ljóð fyrir fé,

    en aðeins Guð getur búið til tré"

                                                                  Joyce Kilmer (1886-1966)

  Húsfreyja gengur máske í það næst,

  að bjástra við að reyna að "búa til tré"!

  Jæja, getur altént hrært saman steypu, ef í hart fer..hehehe!

  Góðar stundir.

 

Elsku Drottinn...

  ..þarna var ég næstum "fokin út af veginum".

  Húsfreyja svitnaði og kólnaði á víxl, og hnúar hennar

  hvítnuðu á bílstýrinu..."og það með 10 ára djásnið

  í aftursætinu".

  Það var glettilega hált á köflum, og vindhviðurnar

  fyrir ofan Litlu Kaffistofuna höfðu næstum náð bifreið

  húsfreyju í hliðarskrið út af veginum.

  SJÍSS!

  Við lá að húsfreyja fengi mergjað kvíðakast af stressi....andaði örar...

    "Andaðu rólega:  Eftir hundrað ár verður þetta allt

    um garð gengið."

                           Ralph Waldo Emerson (1803-1882)

  Fleyg orð Emersons róuðu húsfreyju svolítið.

  Jaso, hún hefði ekki átt annað eftir en að fjúka út í veður og vind,

  með 10 ára djásni og sinni herlegu bifreið.

  Finnast máske ekki fyrr en í vor einhvers staðar í Kjósinni,

  beingödduð og hressilega steindauð.

  Brrrrr... það fór hrollur um húsfreyju.

  Þvílík fífldirfska var þetta að vaða yfir Þrengslin um

  hávetur með 10 ára djásnið, í hálku og éljagangi, hvað var

  húsfreyja eiginlega að pæla?

     "Meira að segja Guð leggur heiðarlegri dirfsku lið"

                                                  Menander(343-291 f. Krist)

  Ekki víst að Menander þessi hafi alveg verið kýrskýr, hugði húsfreyja,

  og alveg var húsfreyja 100% örugg um að hann hefði aldrei

  ekið um frónverska fjallvegi að vetrarlagi.

  En gott og vel, húsfreyja ákvað að taka á málunum

  af ró og spekt og sönnu frónversku æðruleysi,

  kom bifreið sinni niður í 60-70 kílómetra hraða

  og ullaði upp í vindinn.

    "Með hægð og spekt; því flas er falli næst".

                            Villi Sheikspír (1564-1616).

  Og heim komst húsfreyja heilu höldnu með 10 ára djásn og

  herlega bifreið sína, og rann ekki "einu sinni"!

  Og það þrátt fyrir éljagang af og til á leiðinni.

  Það var múgur og margmenni á bæ múttu húsfreyju

  í Þorlákshöfn í dag.  Öll barnabörn múttu, 7 að tölu mætt á svæðið,

  allar dætur hennar þrjár og svo hrafl af gestum.

  Húsfreyja tók í eitt "skraf" (Scrabble) við múttu sína,

  á meðan krakkarinr allir trompuðust úti í snjónum, snjóhúsabyggingum,

  snjókasti og hverju ekki.

  Það kostaði að sjálfsögðu bæði hlátur og grátur...mest þó hlátur.

  Systir í Þorlákshöfn, sem fæddist með "snjóskóflu" í munni,

  var að sjálfsögðu úti með sína snjóskóflu á lofti, og heilu

  snjóvígin risu ásamt smá-snjóíbúðahverfum í skaflinum

  langa við innganginn að húsinu.

  "Þú leigir þetta svo bara út" sagði húsfreyja glettnislega,

  þegar systir gaf sér 20 mínúta pásu frá snjómokstri.

    "Öll verk má inna af hendi á listrænan hátt"

                                                  St. Thomas Aquinas.

  Var hin ágætasta helgi, að mati húsfreyju, og alltaf

  gaman að bregða sér af bæ.

  Kötturinn, húsfreyju að vísu eitthvað allur í tjóni yfir

  snjónum úti á "snjópalli", en 10 ára djásnið er alsæl með

  "hvíta stöffið" sem hylur grund alla.

  Bóndi lenti í útskipun að skipan yfirmanna tvo daga í röð!

  Þarf svo húsfreyja að skjótast eftir systurdóttur um miðnættið niður á BSÍ.

  Er að koma úr Danmerkurför, skvísan.

  Góðar stundir og eigið góða vinnuviku.                        

Slegnir af?

  Sjálfstæðir "Dabbakórsmenn" bara

  kveðnir í kútinn?

  "Við borgum ekki skuldir óreiðumanna"-söngurinn

  sleginn af, og jarðaður pent á fundi.

  Jaso.

  Bjarni Ben. herlegur formaður og einbeittur foringi Sjálfstæðisflokksins

  vill borga Icesafe málefnalega og af ábyrgð.

  Spyrja þjóðina?

  AFTUR?

  Ööööö... er ekki nóg að tékka á vilja þjóðarinnar með

  stór mál, svona á 100-200 ára fresti?

  Jamm, "fuður, japl, muldur, nöldur, þras og jag-liðið"

  á þingi hefur hefur tekið "málefnalega og ábyrga" ákvörðun.

  Icesafe-klúðrið "skal borgað" af örvasa Frónbúum næstu áratugina.

  AMEN.

Geir styður Bjarna

Bráðabirgðaflóðvarnagarður.

  Bráðabirgðaflóðvarnagarður!

  Húsfreyja er hrifin.

  Dæluskipið Skandia lagt af stað.

  Hallelúja!

  Tekur "aðeins" tvo daga að dýpka Sand... fyrirgefið

  Landeyjahöfn.

  Húsfreyja er bókstaflega að rifna af hrifningu.

  HALLELÚJA, HALLELÚJA!

  Eitthvað að gerast.

  Eyjamenn á grænni grein..... eeee...eða NEI,  eitthvað lítið

  um tré í Eyjunum...svona meira hríslur og runnar...ókei þá...

  Eyjamenn komnir með "allt sitt upp á þurrt"....ööööö..nei,

  "þurrt" að minna of mikið á svartan sand, aur, eðju, strönduð skip...

  ...ekki alveg að gera sig tungutakið hjá húsfreyju í máli þessu.

  Altént er einhver vonarglæta hjá Eyjamönnum með höfnina

  við sandinn svarta og fljótið auruga þarna austur í

  Landeyjum. 

  Blámar í heiðan himinn og móar í bjarta sól og stutta fjörutíu mínúta

  siglingu hvað varðar samgöngur Eyjamanna.

  Verði veðurguðir allir oss náðugir og miskunnsamir.

  Sendi Eyjamönnum LOGN..... dögum...nei, vikum.....

  ...allt í lagi, höfum það mánuðum saman, "á meðan"

  verið er að redda Sand... Landeyjahöfn frá því að

  verða að hrísgrjónaakri.

  "Á meðan" verið er að "FLYTJA" ósa Markarfljóts eitthvað

  austur á land....nei, til austurs var það víst, þó húsfreyja

  telji sjálf mun happasælla, að þræla argvítans aurleðjufljóti þessu

  og ósi þess, ekki styttra en austur á Höfn í Hornafirði.

  Já, og "á meðan" verið er að byggja "bráðabirgðaflóðvarnagarð"...garða,

  og hvað?.....VARANLEGA bráðabirgðaflóðvarnagarða?

  Og að sjálfsögðu þarf einnig að byggja

  "bráðabirgðasandfoksvarnagarða" fyrir ökumenn á ferð

  í mergjuðu roki á Suðurlandsvegi á leið í Landeyjahöfn, eða hvað?

  Jamm, og þar sem annars ágæta höfn þessi er

  í næsta nágrenni við fyrrum öskuspúandi

  Eyjafjallajökul.....samanber öskuskemmdir bílar á

  bílastæði Herjólfs í Landeyjahöfn, þá eitthvað hreyfir vind,

  mætti einnig huga að því að koma upp "bráðabirgðaöskufoksskýli"

  fyrir kyrrstæðar bifreiðar á bílastæði Landeyjahafnar.

  Jamm, það er myljandi í gangur í þessu hjá Eyjamönnum...

  talar ekki um húsfreyja, takist Scandiu að komast alla leið

  til landsins einhverja næstu daga.

  En það spáir víst óveðri....

  Góðar stundir og hugsið nú hlýlega til Eyjamanna og veðurguða,

  og biðjið um LOGN!

Sanddæluskip lagt af stað

Látin á launum...

                                                                                               ... frá TR!

  Og í heil tíu ár!

  Litlar 14 milljónir!

  Jaso.

  Það hefur aldeilis verið dúndurpartý í

  kirkjugarðinum látnu frúarinnar hver mánaðarmót, síðustu 10 ár,

  nema hún hafi verið "ofurhagsýn" og notað peningana

  til að "byggja við" legsteininn, og sé nú komin með

  eina "tveggja hæða grafhýsið" í kirkjugarði hér í borg.

  Hehehe... stóðst ekki mátið, húsfreyja, en auðvitað

  er látna frúin alsaklaus af máli þessu, og hefur hvergi komið

  með kröfur um ellilífeyri, eftir dauða sinn, enda alsæl og glöð

  í peningalausu "Sumarlandi".

  Neipp, einhver sprellifandi skúrkur hér á jörð

  hefur tekið það að sér að svíkja út peninga í nafni hinnar látnu frúar.

  Ekki beint að heiðra hennar minningu sá þrjótur.

  Og TR-snillarnir hafa þegjandi og hljóðalaust greitt löngu

  látinni konunni ellilífeyri, án nokkurra athugasemda.

  Í TÍU ár!

  Móðir húsfreyju fékk "ofgreiddan" ellilífeyri í "4 mánuði"

  í fyrra, og hún er nú tæpu ári seinna, enn að

  basla í málinu, þrátt fyrir að hafa samið um málið

  og samþykkt að endurgreiða TR "allar 180 þúsundirnar"

  með rentum og vaxtavöxtum.

  TR-snillarnir senda henni eigi að síður reikninga með vitlausum fjárhæðum,

  því "miðlæga" kerfið þeirra virðist ekkert vita af málinu,

  og Landsbankafólk er alveg rasandi, þega mútta skilar

  til þeirra rukkununum, ógreiddum.

  Engin veit neitt.

  Hver vísar á annan.

  Mútta búin að ræða við fólk vítt og breitt um landið

  í gegnum síma, og biður um leiðréttingu.

  "Miðlæga símkerfið" hins vegar svínvirkar, og mútta á spjalli

  við fólk á Siglufirði, Vík í Mýrdal og víðar um rangar tölur á

  rukkunum sínum.

  Jamm.

  En eitt er alveg á tæru hjá TR-snillum,

  mútta húsfreyju SKULDAR þeim peninga!

  Og það uppgötvuðu þeir strax eftir 4 mánuði

  af "ofurgreiðslum" til múttu.

  Því skilur ekki húsfreyja, hvernig í ósköpunum

  heilt 10 ára rugl hefur viðgegnist á TR, án þess að

  þeir hafi komið með "eina athugasemd" við greiðslur þessar?

  Húsfreyju hefði til dæmis þótt við hæfi

  að TR-snillarnir hefðu a.m.k. einu sinni sent frá sér smá meldingu

  vegna orðsins "látin" fyrir framan nafn frúarinnar í þjóðskránni?

  Bara svona til að minna á, að látið fólk hefur nánast engar

  jarðneskar þarfir lengur, sem peninga gætu kostað,

  nema ef vera skyldi viðhald á legsteininum, en

  því redda yfirleitt ættingjar sem hvort eð er eru að dudda sér

  við að greiða alls konar reikninga hér á jörðu.

  En svo hefur skúrkurinn máske aldrei tilkynnt neinum hér uppi á

  litla Fróni andlátið?

  Vesen!

  Verra að eiga við, ekki síst þar sem ellilífeyrisþrjóturinn

  duddaði við að senda inn skattaskýrslu fyrir látnu frúna

  árum saman.

  Eigi að síður hlýtur að hafa verið erfitt að ná á látna konu þessa,

  hvað varðar póst og fleira?

  Og vonlaust að ná tali af henni!

  En allt var greinilega í góðum gír í heil 10 ár hvað TR-snillana varðaði,

  með "dauðsmanns-ellilífeyrir" þennan, og núna fyrst eftir að

  þeir náðu ekki að koma til látnu frúarinnar bréfi frá sér,

  að þeir kveiktu á því að eitthvað væri töluvert bogið

  við málið.

  Látnir löngum tregir að taka á móti jarðneskum bréfapósti.

  Jamm.

  En á meðan er mútta húsfreyju alveg hreint rasandi á

  ellilífeyrisgreiðslum þeim, sem henni eru úthlutaðar eftir

  miklar pælingar og útreikninga af hálfu TR-snilla.

  Var alltaf verkakona, múttan, og í hálfu starfi, og telst

  því sjálfsagt ekki þurftafrek kona, þegar kemur að því

  að reikna úr ellilifeyrir hennar á TR.

  Sei, sei, nei.

  Mútta húsfreyju brá sér yfir Þrengslin í borgina við

  sundin bláu síðasta föstudag, og vildi ræða við

  TR-snillana um merkilega lágar ellilífeyrisgreiðslur til hennar.

  "LOKAÐ FRÁ KL:12 VEGNA STEFNUMÓTUNARFUNDAR",

  stóð skýrum stöfum á hurðinni á TR.

  Segir allt sem þarf.

  Það var þungt í múttu húsfreyju, á leiðinni til baka

  eftir Snorrabrautinni að bílnum.

  Húsfreyja reyndi að spjalla við hana og létta lundina.

  Ekki fyrr en hún sagði:  Þeir þurfa sjálfsagt að komast

  á "stefnumót" líka á TR", við múttuna,

  að múttan skellti upp úr.

  Jamm.

  Merkileg stofnun TR.

  Mikið bákn.

  Hlutirnir sjaldnast einfaldir eða á tæru.

  En ljúfur sunnudagur hjá húsfreyju í borginni við sundin bláu.

  Skreppur kannski til ferða í Þorlákshöfn með 10 ára djásnið

  eftir hádegið.

  Góðar stundir.

Lífeyrisgreiðslur í áratug eftir andlát