Nótt hinna þungu menningarhögga?/Ferðaævintýr.

 

  Það rann úr augum og nefi

  bónda húsfreyju.

  Það rann úr augum og nefi húsfreyju sjálfrar.

  Tíu ára djásnið leit vandlætingaraugum á

  foreldrana, dæsti mæðulega og setti upp sinn

  besta "það verður víst að hlífa þeim-svip":

  "Mig langar bara ekki neitt niður í bæ í kvöld,

  en það væri fínt að fá Pepperoni-pizzu í kvöldmat".

  Foreldrarnir hóstakjöltuðu sárfegin að það ætti að vera hægt,

  og komu við í Spönginni á heimleiðinni eftir pizzum.

  Fylgdust með menningartónleikum við Arnarhól í sínum kreppuflatskjá og

  húsfreyja ráfaði fram á stigapall og gjóaði kvefblautum augum

  til himins, þá flugeldaskothríð hófst.

  Virtist allt fara hið besta fram, svo það er leitt að heyra af

  líkamsárásum þessum niður í miðbæ í nótt.

  Lítið menningarlegt við högg, hrindingar og pústra er mat húsfreyju.

  Svona meira í ætt við ómenningu.

  Jamm, en að öðrum og sumarferðatengdari málum.

  Tengdó buðu í sumarbústað í viku við Vesturhópsvatn

  fyrir rúmri viku.

  Sól og hlýtt fyrstu tvo dagana, myljandi veiði, en bláber

  áttu eftir að blána og stækka.

  En síðan fór hann að blása að norðan, kólna og rigna.

  Jamm og heilsu bústaðarfólks að hraka.

  Fóstursonur reið á vaðið, rauður í augum með sífellt horrennsli.

  Síðan smitaðist einn af öðrum.

  Eitthvað var norðanþræsingurinn, 5-10 stiga hitinn?..kuldinn?

  og hauga ekkisens rigning í þrjá daga af sjö,

  að nísta mannfólkið inn að merg og beinum þar norðan

  heiða.

  Helvískar vírusakóloníur á sveimi gripu svo tækifærið,

  og bjuggu sér ból í nefi, hálsi og augum þeirra ...hóst..hóst!

  Tengdapabbi húsfreyju var reyndar nær dauða en lífi af ófögnuði

  þessum, og þurfti til læknis á Hvammstanga í miðri sumarbústaðarferð.

  Settur á fúkkalyf.

  Fóstursonur saug upp í nefið, hans heittelskaða var sloj,

  fósturdóttir sömuleiðis, bóndi og tengdamútta.

  Kvefþjáð fólkið reyndi samt að bera sig vel, veiða silung og bleikju

  og tína bláber....án þess að hor læki ofan í berjadallana.

  Í vírusakóloníum hins vegar var stanslaus gleði, myljandi partý og

  tengdapabbi fékk Þjóðhátíðina þeirra.

  Tengdapabbi lagðist bakk í koju.

  Bóndi húsfreyju lét sig hafa það að skreppa einn herlegan

  túr með húsfreyju og djásni til höfuðborgar norðursins, Akureyri,

  þrátt fyrir skítlegan hausverk og byrjandi horrennsli.

  Húsfreyja og djásn enn hressar og töldu sig sloppnar

  við kvefleg meinkvikindin, nutu þessa að sólin skein og hiti hafði

  mjatlast upp í 14 stig.

  Pollurinn á Akureyri var pollrólegur og rennilsléttur.

  Skemmtiferðaskip í höfn.

  Djásni vantaði skólatösku, og pennaveski.

  Foreldrar tóku hlutverk sitt sem uppalendur og verndarar mjög

  alvarlega, og skoðuðu einhverja ótölulega hauga af skólatöskum.

  Tíu ára djásnið horfði yfir skólatöskubreiðuna uppi á veggjum,

  yppti öxlum og tók til við að skoða loðin tuskudýr og annað dót.

  Bóndi fann hvernig sargaði og brast í þolinmæðistaug sinni...

  "Ætlarðu þá ekkert að taka þátt í þessu?  Við erum að kaupa

  töskuna handa ÞÉR".

  Djásnið lét svo lítið að líta aftur yfir skólatöskudýrðina.

  Sá ekkert í "augnhæð" sem henni líkaði.

  Var að hörfa frá.....

  Húsfreyja fann í flýti eina efnilega tösku fyrir ofan augnhæð

  djásnsins, með breiðum axlarböndum, góðu, mjúku baki,

  nestisbox, flaska og íþróttapoki fylgdi.

  "En þessi hér"?

  Djásnið ljómaði.  Taskan var "bleik" með dekkri lit á vösum.

  "Ég vil þessa", málið dautt og djásnið fór aftur að

  tuskudýrahillunum.

  Bóndi strauk sér um ennið örvæntingafullur.

  "Þú verðu að máta hana fyrst, getur ekki bara

  afgreitt þetta svona".

  Eftir 20 mínúta hark, mátun, nöldur, tuð og þras

  var bleika taskan keypt.....verðið?

  Morð.

  Húsfreyja verður líklega að hjóla til vinnu næstu vikur eftir

  sumarfrí, hefur ekki efni á bensíni á bílinn, eftir

  svona skólatöskukaup.

  Pennaveskið varð ekki síðra en taskan verðlega séð..

  ...tilraun til manndráps.

  Húsfreyja sér fram á skömmtun á kaffi fram að Jólum.

  En tíu ára djásnið var hæst ánægt.

  Kíkt í Nonnahús og á Álfa-og huldufólkssafnið.

  Og síðan haldið aftur í bústað.

  Síðasti dagurinn í bústað varð svo hlýr og sólríkur,

  og húsfreyja hreinlega sá berin blána á þúfunum.

  Smellti sér nokkrar ferðir upp um brekkur og tíndi grimmt

  ber í sultu handa tengdmúttu þrátt fyrir byrjandi vírusadans

  í hálsi.

  Rambaði beint á holugeitungabú í einni brekku.

  Varð henni til happs að "Jói framherji" var nýr

  í framliðasveitinni geitunganna og hafði greinilega

  aldrei áður lent í því að hitta fyrir "homo sapiens femalensis"

  sem ekki öskraði og gargaði og baðaði út öllum öngum, í

  hans návist og annarra í heimavarnarliðinu.

  Nei, kerlingarfálan ráfaði bara með sína stóru krumlur

  5 skref frá ættaróðali Jóa, og hélt áfram að RÆNA úr

  bláa forðabúrinu geitunganna.

  Jói framherji trompaðist alveg af panikk og æsingu.

  Ræsti út allt heimavarnarliðið, sem setið hafði í makindum við að

  spila félagsvist.

  "HÆTTA" orgaði Jói.....

  "GEITUNGA STÖÐVARNAR- SENDA ÁRÁSARSVEIT Á LOFT"!

  Æddi síðan í miklum ham á eftir húsfreyju.

  En af því að þetta var fyrsti dagur Jóa sem framherji,

  og hann í miklum panikk, steingleymdi hann því að hann var

  með glansandi beitt vopn í för.

  Svo til að gera eitthvað, STANGAÐI hann húsfreyju í ennið.

  KRASS!

  Jói sá stjörnur og hlunkaðist vankaður niður á þúfu.

  "DJÖ.... ÓFRESKJA", Jói náði sér aftur á flug...svipaðist um.

  "HVAR voru allir hinir í sveitinni"?

  Jú, nokkrir spilageitunga höfðu haft sig upp, og suðuðu

  nú ógn......nei, HLÆJANDI í kringum holuinnganginn!!

  Jói var orðinn sótsvartur af bræði..."var ekki allt í lagi með

  þessa hálvita?  Sáuð þeir ekki helvískt konutröllið"?

  "HÚN ER HÉR" gargaði Jói, og rauk aftur af stað.

  Mundi eftir "STINGNUM" sínum..."hehehe.. nú fengi sú tröllvaxna að

  kenna á því".

  En svo mikill fart var á honum og hann enn vankaður (og

  slæmur í fjarlægðareikningi), að hann náði ekki snúningum,

  og STANGAÐI enn og aftur enni húsfreyju.

  Jói hálf rotaðist.

  Heimavarnarliðið grenjaði af hlátri, og gerði sig ekki líklegt

  að koma vesalings Jóa til aðstoðar.

  "Já, rotaðu hana helvíska" kallaði Beggi sterki,

  feitasti geitungurinn í liðinu, flaug niður á laufblað

  og veltist um af hlátri.

  Húsfreyja sá aumur á örmum og aumum Jóa, og hörfaði

  niður fjöruborð Vesturhópsvatn sex skrefum frá Jóa.

  Beið átekta.

  "Sko, þú ert að reka hana á flótta" orgaði Beggi á milli

  hlátursroka.

  Jói með stóra sára kúlu á höfði, horfði fullur efasemda

  á eftir bláklæddri konunni.

  Ákvað að láta gott heita, og koma sér heim.

  Þetta var meiri sneypuförin, og félagarnir létu hann heyra það.

  Fór ekki að jafna sig fyrr en amma hans bar eðal hunang á

  kúluna á höfði hans um kvöldið, og sagði honum að hafa ekki

  neinar áhyggjur:  "Homo sapiens femalensis eru nú einu sinni

  skrýtnar skrúfur, Jói minn, og ekkert á þeirra viðbrögð að treysta".

  En húsfreyja hélt áfram að tína og

  fékk fína berjauppskeru í brekkunni hans Jóa,

  og ekki einu sinni smá kúlu á ennið eftir árásirnar.

  En helvískt kvefið fékk hún sem hitt fólkið, og ætlar að sinna þvotti

  og snýta sig í gegnum daginn í dag.

  Góðar stundir á óákveðnum sunnudegi.

Pústrar, hrindingar og högg

Færeyingasorgir eða skýfall?

  "Skýfall eða ský þetta hefur gróið fast við móður Jörð" hugsaði húsfreyja í

  þrengslunum á leiðinni austur fyrir fjall

  eftir hádegi í dag.

  "Tarna er ljóta votviðrið" sagði hún upphátt við bónda,

  sem svaraði litlu, því Hemmi Gunn var á útopnu í

  Bylgjunni með Ásgeiri, og veðrið ekki þess virði að eyða orðum

  á það.

  Enda bóndi spenntur að komast á Færeyingadaga á Stokkseyri,

  búin að sækja þá góðu frændur heim eitt sinn fyrir mörgum árum,

  og hlakkaði til að berja dýrð Færeyinga augum á ný,

 þó ekki væri hann í Færeyjum í þetta sinn.

  Mekilegt nokk, var að létta til við suðurströnd landsins, þegar

  litla fjölskyldan mætti í Þorlákshöfn.

  Fyrr en varði skein sólin skært.

  Færeyingadagar á Stokkseyri, þangað skyldi nú brunað.

  Skerpukjöt snætt, vikivakar dansaðir og snöflast á

  mörkuðum sem versluðu með færeyskan varning.

  Systir í Þolló með allt sitt lið, fékk pláss fyrir Alexander 6 ára

  og Sigga Frey 11 ára í aftursæti við hlið 10 ára djásnsins í

  bifreið húsfreyju.

  Svo var haldið af stað í sól og blíðviðri.

  Jamm.

  Eitthvað skitu Stokkseyringar upp á bak með

  Færeyingahátíð þessa.

  Örfáar hræður að dorga niður við höfn.

  Ekkert skerpukjöt.

  Enginn Vikivaki.

  Engir færeyskir markaðir að tæla frónverska kúnna

  í til kaupa á eðalvarning.

  Einn eldri herramaður klæddur færeyskum þjóðbúningi á vappi

  og 15 færeyskir fánar blakatndi í sólinni....og málið var dautt.

  Jú, auðvitað voru draugarnir á Draugasafninu vaknaðir.

  Alex 6 ára þrælaði sér inn með systur í Þolló, Aroni og Svölu,

  kom hágrátandi og bálreiður út...."þa va ljótur kall að breðða mé".

  Húsfreyja heyrði öskur Svölunnar af og til á leiðinni í gegnum draugaganginn,

  og svo háorgin í Alex þegar út kom.

  Tíu ára djásnið, Árni Bæron, Siggi Freyr og Guðmundur Vigri töldu ekki

  neina ástæðu til að láta hræða úr sér líftóruna,

  fyrst þau fengu að berja Færeyinga augum og dansa Vikivaka síðar,

  en kíktu samt á "frónversku tröllin" með hinum.

  Jamm!

  HVAR voru þeir færeysku, dagarnir, menningin og maturinn?

  HVAR?

  Og það voru "frónverskir" draugar og frónversk tröll

  allt saman þar inni í Draugasafninu,

  enginn færeyskur draugur eða tröllkarl....ekki einn einasti.

  Söfn, veitingastaðir og vinnustofur opið...allt saman frónverskt.

  Bólaði ekkert á neinu færeysku neitt.

  Fín myndlist samt hjá frónversku myndlistarfólki.

  Djásnið og frændsystkyni höfðu lítinn áhuga á listinni.

  Hvað þá?

  Harry Potter galdrar fyrir 8-15 ára auglýstir í dagskrá.

  Jaso, og húsfreyja sem hélt að Potter væri breskur

  og hefði ekki einu sinni komið til Færeyja....og átti ekki að byrja

  fyrr en seinni partinn, ásamt diskóteki fyrir yngri kynslóðina.

  Nú, það væri altént hægt að treysta á Töfragarðinn með

  húsdýr og húllumhæ fyrir alla krakkana þangað til....

  En nei!

  Töfragarðurinn var lok lok og læs, tómur, dýralaus, mannlaus

  og allslaus.

  Tónleikarnir með Kvönn kl. 15:00 kostuðu 1000 kall á haus.

  Húsfreyja reiknaði í snarhasti í huganum....10 manns,

  það gerðu 10 þúsund krónur á tónleika, sem kannski helmingurinn af

  liðinu myndi fíla.

  Systurnar ákváðu reddingu.

  Brunað á Selfoss með hraði, og liðinu boðið upp á KFC-kjúlla.

  Kostaði innan við 10.000 krónur og allir fóru þaðan saddir og sælir.

  Komið við á "Kanínustöðum" gegnt Litla Hrauni á heimleiðinni.

  Frændsystkyni öll 6- 12 ára trompuðust í miklu kanínuhlaupi þar með,

  og reyndu sem mest þau máttu að fanga eitt kanínuskinn.

  Náðu engu.

  Nú er verið að plotta að koma sér upp gjörvulegu neti,

  og skreppa upp að "Kanínustöðum" og veiða í net lítið

  kanínuskott, og gera að gæludýri.

  Systir í Þolló þar með búin að fá næstu viku þrautskipulagða,

  og mun dveljast löngum stundum á Kanínustöðum,

  og veiða kanínur grimmt undir vökulum

  augum fangavarða á Litla Hrauni.

  Færeyingadagar hvað?

  Samkvæmt herlegri dagskrá sem húsfreyju áskotnaðist

  í dag á Stokkseyri,  á bóndi húsfreyju einhverja möguleika á,

  að næla sér í skerpukjöt og dilla sér í Vikivaka á Stokkseyri.... á morgun.

  En ekki fyrr en klukkan 16:00, kostar 1500 krónur og tónleika,

  og stór spurning hvort bóndi nenni að hanga eftir því.

  Hann er hins vegar alveg búinn að missa af Harry Potter-göldrunum.

  VESEN!

  Húsfreyja hefur aldrei heimsótt frændur sína í Færeyjum,

  sem er miður og vill gjarnan sækja þá heim þá kreppa hjaðnar,

  og bensínverð og ferðakostnaður dalar.

  Koma tímar, koma ráð.

  Eftir "Færeyskan dag" þennan á Stokkseyri í dag, er hún

  engu nær um Færeyinga, menningu þeirra, tónlist, mat,

  dansa eða framleiðslu.

  Sá EINN aldraðan mann í færeyskum búning...punktur basta.

  Eitthvað finnst henni að Stokkseyringar hefðu mátt vanda sig

  betur við skipulag á hátíð þessari.

  Hafa meira við að vera fyrir börn, bjóða upp á

  færeyska sölubása, mat, hannyrðir, framleiðslu,

  myndir frá Færeyjum, vikivaka-dansa á götum úti jafnvel.

  En það er nú eingöngu hennar mat.

  Máske alsæla í gangi á Stokkseyri yfir vel lukkaðri Færeyskri hátíð.

  Með einn öldung á vappi í færeyskum búning daglangt.

  Hvað veit húsfreyja?

  Og Harry Potter hefur sjálfsagt staðið fyrir sínu líka.

  Fluttur til Færeyja og búinn að stofna galdraskóla í Þórshöfn-Þórswarts?

  Það mígrigndi í borginni við sundin bláu, þegar húsfreyja kom

  heim aftur með sína litlu fjölskyldu.

  Tíu ára djásnið var alsælt.

  Frábær dagur.

  Þar ber kanínueltingaleikinn hæst.

  Bóndi er farinn að sofa, skerpukjötslaus.

  Húsfreyja ætlar að kíkja á imbann og fylgjast með handahlaupum

  tíu ára djásnsins á stofugólfinu enn um stund.

  Spáir lítið í Stokkseyrarferð aftur á morgun, eftir vonbrigði dagsins.

  Kannski hægt að bjóða tíu ára djásninu í bíó...á Harry Potter.

  Góðar stundir um Verslunarmannahelgi.

Ekkert rigndi í Eyjum í dag

Haba haba-kvöldið mikla.

  Tengdapabbi kominn með glundur í glas.

  Tengdamamma er skreytt íslenskum fána.

  Tíu ára djásnið sest við eldhúsborðið

  þess albúin að skrifa niður stig þau

  sem hún vill gefa lögunum.

  Bóndi búinn að ná í bjórdós og ygglir sig yfir Haba haba

  norsaranna.

  Húsfreyja sest við kompjúterinn.

  Hún telur að litla vinalega lagið hans Sjonna

  verði ekki hátt skrifað í kvöld.

  Kannski mer það upp úr forkeppni.... og við finnum "ástríðuna"

  í albönskum stíl um leið og tíu ára djásnið hrópar fagnandi:

  "Mamma, SNAKK"!

  Evróvisjón í algleymingi, þó húsfreyja fíli ekki

  ástríðufulla albani...tarna var leiðindalagið þó

  söngkonan væri ekki sem verst.

  Kötturinn tjúllast um leið og armenir byrja að raula

  sitt búm búm stjakka stjakka.....stekkur hringinn upp á

  vegg inn í stofu...æj...æj...æj skyldi þó aldrei vera komin

  með starrafló aftur, læðurófan?

  Húsfreyja ætlar að taka tyrki sér til fyrirmyndar og "live it up".

  ("Of rokkað" segir 10 ára djásnið og gefur tyrkjum "0" stig.)

  Ætlar húsfreyja í sólpallsblómaleiðangur á föstudag, stunda innhverfa

  íhugun með indverskum orkusteinum, drekka eðal

  frónversk "urta-te" og spá sjálfri sér FULLKOMINNI HEILSU!

  Og er aldeilis ekki búin að SPÁ!

  Þetta verður frábært vor og sumar!

  Allt mun ganga upp!

  Allir góðir draumar munu rætast!

  Húsfreyja finnur þetta á sér...fær hlýja strauma um sig alla,

  bara við tilhugsunina.

  Er að verða dúndrandi fín spákona, húsfreyja!

  Eina er, að húsfreyja hefur sosum ekki myndað sér neina

  sérstaka skoðun á  Vinum Sjonna í Euro-keppninni.....

  Haldiði þá að við sitjum HEIMA í aðalkeppninni?

  Æææææ!

  Húsfreyja spáir hér með Vinum Sjonna myljandi GLEÐI

  VELGENGNI og LUKKU í keppninni...ekki seinna vænna.

  (BOY, eru serbarnir að pissa upp á bak...)

  En rússarnir eru bísna góði dansarar...aðalsöngvarinn

  eitthvað raddlítill...en flottur dans!

  Sviss er of "raularalegt" segir djásnið...eitt stig.

  Og georgíumenn LEIÐINLEGIR...0 stig!

  Harður dómari sú stutta.

  Gaman að þessu, fer að líða að voru frónverska framlagi.

  Góðar stundir á Evróvisjón-kvöldi...og ekkert kjaftæði,

  húsfreyja veit að það eru ALLIR að fylgjast með...hehehe.

Evróvisjón-keppnin hafin

Flaut ekki upp?

  Fleiri, fleiri tonn af steypu og járni?

  Átti það að geta flotið upp, blessað

  bráðnauðsynlega tónlistarhúsið okkar,

  Frónbúanna?

  Og hvað?

  Þá hægt að "sigla" því?

  Koma í staðinn fyrir Herjólf, máske?

  Senda það í siglingar milli lands og Eyja?

  Eða átti það að geta dólað hringinn í kringum

  landið, með tónleika á nýjum áfangastað á hverju kvöldi?

  "Hringleikahús með tónlistarlegu ívafi"?

  Hehehehe...stóðst ekki mátið, Húsfreyja.

  Gerir sér fulla grein fyrir þeirri miklu áskorun byggingaraðila, að

  reisa heilt tónlistarhús út í sjó.

  Hægt að lenda í allt öðrum málum, en þá byggt er á þurru landi.

  En byggingasmiðir okkar Frónbúa bísna snjallir, og þeim ekki fisjað

  saman..... þó að þurfi að rífa niður einhvern helvískan haug af

  stáli af og til vegna galla, og setja síðan upp nýtt betra,

  hvað er það?

  Fara létt með slíkt.

  Svo er annað mál, hvort brýn þörf hafi verið á

  þessari miklu tónlistarhöll hér úti í miðju

  ballarahafi, þegar kreppa og bankahrun herjar á,

  og kostar orðið meira en að reka bíl í ár, að koma börnum

  sínum í tónlistarmenntun?

  Stefnir allt í það að tónlistarmönnum okkar Frónbúa muni

  fækka á komandi árum, og þeir muni jafnvel verða sjaldgæfari en

  lundinn Eyjamanna.

  Það líst húsfreyju illa á, því hún telur fallega tónlist næringu fyrir

  sálina.

  En svo má ekki gleyma að blessuð stálgrindahöllin er

  einnig ætluð í ráðstefnuhald.

  Það væri þá ráð að demba sér í þrotlaust ráðstefnuhald á

  árum komanda.

  Halda 3-6 á dag LÁGMARK, Jól og Páskar ekki undanskilin

  og hafa þá einn herlegan logarauðan söfnunarbauk

  í andyrinu, vel merktan þurfandi og fátækum tónlistarmönnum

  á vonarvöl með hæfileika sína og list.

  Muna bara að merkja hann kyrfilega:

  NO ICELANDIC KRÓNAS, PLEASE!

  ONLY EUROS, DOLLARS OR POUNDS!

  Ef í hart færi, og illa gengi að safna í baukinn,

  mætti bæta við:

  PAY OR WE'LL PLAY....ALL DAY!

  En gleði að blessuð tónlistarmerkta stálhöllin skyldi

  ekki fljóta á haf út, og enn meiri bullandi hamingja að hún

  skyldi ekki leka.

  Þeir tónlistarmenn sem þrauka kreppuna á litla Fróni,

  geta þá aldeilis slegið um sig í tónleikahaldi í HÖRPU um öll

  ókomin ár..... séu þá ekki allir salir uppteknir af ráðstefnuhaldi!

  Húsfreyja óskar tónlistarfólki öllu velfarnaðar,

  óskar því til hamingju með nýja tónlistarhúsið.

  Megi þeir vel njóta...og við hin tónlistarinnar. 

  Góðar stundir.

Harpa reyndist pottþétt