Redda sér!

  Mikill námsmaður þetta!

  Ekki ætlað sér að missa af

  skólanum þennan dag....

  eða skólamorgunmatnum!

  Sjö ára djásninu er nokk sama

  um skólamatinn, enda matgrönn með afbrigðum.

  En félagsskapurinn og námið er bara stuð,

  þó ekki hafi henni fundist gaman í smíði.

  En seint færi hún samt af stað upp á eigin

  spítur, að aka bíl foreldranna í skólann.

  Enda eins gott!

  Húsfreyja fengi slag, ef djásnið reyndi slíkt,

  og bóndi hennar yrði að fá áfallahjálp....

  Húsfreyja hefur tvisvar nuggað stuðarann á

  heimilisbifreiðinni og eitt sinn rifnaði silsi af,

  óskemmdur þó.

  Bóndi "hjúkraði" bíl til heilsu aftur í öll þrju

  skiptin, stumraði yfir honum og annaðist sem ungabarn.

  Húsfreyja fékk "enga samúð", þó henni hefði orðið um

  að valda skemmdum á bíl sínum.

  "Hvað varstu að hugsa, kona" eiturhvasst, var það

  "hlýlegasta" sem bóndi lét frá sér fara við hana.

  Góðar stundir og farið varlega í umferðinni.

 

Ók sjálfur í skólann

Hana! Spítlamorð...

  ...enn og aftur.

  Húsfreyja vann eitt sinn 5 ár á

  gjörgæsludeild á ágætum

  "hátæknispítala" er Landakotsspítali

  var nefndur.

  Var þar mikið um að vera.

  Augnaðgerðir, stórar æðaaðgerðir á

  fóleggjum og í kviðarholi, nýrnaaðgerðir,

  almennar kviðarholsaðgerðir og miklar,

  hjartalækningar, barnalækningar ásamt öðrum

  lyflækningum stundaðar grimmt.

  Snarvitlaust að gera á gjörgæslunni.

  Húsfreyja vann iðulega tvöfaldar vaktir,

  þ.e. kvöldvakt og næturvakt saman í

  einum strekk, svo mikilll skortur var á

  hjúkrunarfræðingum.

  Oft allar öndunarvélarnar í notkun, og varð

  stundum að fá lánaða vél af Landsanum.

  Svo einn góðan veðurdag í miðri kreppu og

  verðbólguæði, var svo bara blessaður

  Landakotsspítalinn "skotinn"! 

  MYRTUR!

  SLEGINN AF!

  LAGÐUR NIÐUR!

  Bara sisona.

  Hagræðing og sparnaður í gangi.

  Allri hátækninni ruslað út.

  Röntgentæki, CT-skönn, hjartamonitorar,

  skurðstofugræjur, öndunarvélar tætt úr húsinu.

  "Kostnaðarsparandi öldrunardeildum" smellt inn

  í staðinn.

  Síðan þá hefur  nánast enginn hjúkrunarfræðingur á

  Landspítala Háskólasjúkrahúsi upplifað

  deildargang sinn "auðan af rúmum".

  Þar liggja sjúkir tvist og bast á göngum í "lange baner",

  og sér ekki fyrir endann á.

  Öll rými yfirfull, allar stofur fullar.

  Sjúkir í rúmum inni á skoðunarherbergjum,

  baðherbergjum, stólpípuherbergjum og hvar sem rými finnst.

  Og nú er verið að "sneiða niður" og "hagræða"

  í Hafnarfirði.

  Rusla öllu út sem tengist hátækni, aðgerðum,

  rannsóknum og almennum lækningum.

  Setja inn "kostnaðarsparandi öldrunardeildir"

  í staðinn.

  Flytja þjónustuna sem fyrir var til Keflavíkur og

  inn á....aha akkúrat!

  Landspítala Háskólasjúkrahús!!!

  Af því að þar er hvort er eð EKKERT að gera nú þegar.

  Tómt "helv.... gutl og gauf" yfir engu.

  Hjúkkurnar bara að dóla sér, nenna ekki einu sinni að

  finna sjúkum rúm inni á þægilegum stofum, skella bara

  veika liðinu á ganginn og inn á stólpípuherbergi!

  EÐA HVAÐ??

  HALLÓ!

  Vinnur einhver með viti í heilbrigðisráðuneytinu?

  Hefur einhver sem vinnur þar, orðið fyrir því

  liggja hundveikur frammi á gangi ásamt

  þremur öðrum sjúkum, með eitt skitið tjald í kringum

  rúm sitt, og eina herlega "kúabjöllu" við

  höndina til að láta vita af verkjum, veikindum

  og vanlíðan?

  Vissulega eldast Frónbúar stöðugt, og þörf eftir

  góðum öldrunarsjúkrahúsum og heimilum er brýn.

  En að mæta þeirri þörf með því að þjösnast á

  sjúkum og umönnunaraðilum þeirra er bara RANGT!

  Og það er ekki bara rangt, það er LÉLEG heilbrigðisþjónusta!

  Eða þetta meinar húsfreyja.

  En hún er nú "bara" hjúkrunarfræðingur, og hefur

  ekki skarpa visku þeirra í heilbrigðismálaráðuneytinu sér til

  hjálpar og leiðbeiningar.

 

Starfsfólkið miður sín

Jólin kvöddu um leið....

  ....og húsfreyja kvaddi góðan frænda.

  Jón Róbert, elskulegur frændi hennar

  kvaddur í Lágafellskirkju í dag.

  Var ljúf og góð stund og áreiðanlegt

  að frændi hefur verið ánægður með

  fallega athöfn.

  Situr nú sæll í "Sumarlandinu" frændi hennar,

  með ættmennafjöld í kringum sig, og ekkert verður

  honum að sorg framar.

  Því trúir húsfreyja.

  En mikill fjöldi náinna skyldmenna mætti í

  jarðaför frænda, og græddust húsfreyju

  tvær vísur eftir pabba hennar heitinn.

  Frændur hennar úr Byggðarholti, Halldór og

  Toni kenndu henni þessar:

        Hér er kominn Hávarður

        er hér eitthvað að státa.

        Hann gæti orðið lávarður

        upp á enskan máta.

 

        Strákarnir elta stelpurnar

        og hlaupa hröðum fótum.

        Þeir reyna að komast á kvennafar

        á knæpum og gatnamótum.

                                                   Sigurður Guðmundsson 1925-2002.

 

  Þær leynast víða vísurnar og kveðlingarnir eftir hann pabba,

  og ekki slæmt að komast í gamla viskubrunna eins og frændur

  húsfreyju frá Byggðarholti.

  Þeir frændur ólust upp í Byggðarholti, húsi sem Ólöf langamma

  húsfreyju og Antoníus maður hennar byggðu.

  Pabbi hennar bjó ásamt foreldrum og systkinum á Eiðum.

  Föðuramma húsfreyju, Árný, var dóttir Ólafar.

  Mikill samgangur var á milli Eiða og Byggðarholts, enda stóðu

  húsin hlið við hlið í Kokkhúslánni.

  Sagði Halldór frændi, að svo nánar hefðu fjölskyldurnar verið,

   að um tíma hefði verið aðeins "ein" tólgarkasseróla til fyrir bæði heimilin.

  Var þá alltaf rölt á milli húsanna í hádeginu, með tólgina út á

  fiskinn, svo allir nytu góðs af.

  Annað sagði Halldór frændi um pabba hennar sáluga, sem húsfreyju

  þótti vænt að heyra.

  Halldór og hans bræður þekktu pabba húsfreyju vel, enda voru þeir mikið

  saman peyjar og ungir menn....og náfrændur.

  Halldór vann svo einnig hjá Einari ríka á netaverkstæði hans, þá

  pabbi var verkstjóri þar hjá Einari.

  "Öll þessi ár, var mikið spjallað og mikið hlegið, vísur ortar og

  mikið unnið" sagði Halldór.

  "Aldrei!  Ekki einu sinni, heyrði ég Sigga á Eiðum tala illa um

  nokkurn einasta mann eða konu.  ALDREI!  Og það mat ég

  mikils við frænda minn", Halldóri var mikið niðri fyrir.

  Þetta var gott að heyra, fannst húsfreyju.

  Hann gat bölvað ríkisstjórn, pólitík og flokkum hennar til

  andskotans og aftur til baka, en aldrei heyrði húsfreyja

  föður sinn hallmæla nokkrum manni eða tala illa um.

  Var ósammála mörgum, en virti þeirra skoðanir og hugmyndir.

  "Aðgát skal höfð í nærveru sálar" sagði pabbi heitinn oft,

  þá honum fannst höggið nærri einhverjum persónulega, í samtali.

  Aðgát skal höfð í nærveru sálar.

  Góð lífsregla það.

  Brennan var sótt áðan með 7 ára djásninu, en henni

  fundust syngjandi jólasveinar í "miklu stuði".

  Lítt hrifin af sprengjum og flugeldum.

  Nóg að hafa slíkt um áramót.

  Sjö ára djásnið ætlar svo að lesa fyrir húsfreyju, var fyrsti skóladagur

  á nýju ári í dag.

  Góðar stundir.

 

 

 

Lífsins elexír og bráðaeitrun!

  Hér í den fóru menn víða um

  héruð og seldu "töframeðul"

  í litlum grænum eða brúnum

  flöskum.

  Stóðu uppi á sviðum eða kössum,

  hrópuðu og göluðu, og lofuðu eilífu

  lífi, afbragðs heilsufari og gæðalíðan.

  Aðstoðarmaður var látinn blanda

  sér í hóp fólksins sem safnaðist

  í kringum "töfralækninn", og var sá

  að sjálfsögðu, farlama á hækjum, eða

  jafnvel skreið með jörðu við illan leik.

  Síðan þegar kom að því að sanna ágæti

  "töfrablöndunnar" sem að sjálfsögðu læknaði

  ÖLL mein og ALLA sjúkdóma, bauð aðstoðarmaðurinn

  farlama sig fram.

  Eftir as, mas og bras tókst að koma þeim farlama

  upp á "sviðið" þar sem hinn "ofurtöfrandi"

  sölumaður stóð með armana útbreidda.

  HALLELÚJA!

  Einn gúlsopi, af lífselexírnum góða, og BINGÓ,

  sá farlama henti frá sér hækjum, reis upp úr

  duftinu og dansaði af fögnuði.

  Virðist húsfreyju á frétt þessari, að ekki

  alls ósvipað sé í gangi með "afeitrunarvörur"

  þessar.

  Er húsfreyja mest rasandi á, að annar hver maður

  í nútímalegu þjóðfélagi 21. aldar

  telji sig vera í þörf fyrir "afeitrun".

  Veit húsfreyja egi betur, en að nær hver einasta

  mannvera, er lifir á þessari jörð, hafi þokkalega

  góða lifur, þokkalega vel starfhæf nýru ásamt

  asskoti sterkum magasýrum og meltingu.

  Þetta þrennt hefur gífurlega hæfni til að

  brjóta niður, afeitra og skilja út úr líkömum

  okkar mannanna flest það sem okkur dettur í

  hug að láta ofan í okkur.

  Eftir að ein herleg máltíð hefur runnið í gegnum

  skrokk okkar, er fáheyrt að minnsti snefill af

  "eiturefnum" lifi af þá útreið, og sé að dóla um

  í blóðstraumi okkar.

  Erum ekki eitraðri en svo, að þegar að maðurinn með ljáinn

  hefur boðað okkur á sinn fund,

  vaxa fegurstu rósir í kirkjugörðunum, hvar undir

  okkar rotnandi skrokkar liggja.

  Og sjaldan sést jafn fagur gróður af trjám og blómum,

  og í kirkjugörðum.

  Svo hvaða "afeitrunarkjaftæði" er þetta?

  Svo framarlega sem við höfum ekki fæðuóþol og látum brennivín og

  eiturlyf eiga sig, sem fæstar mannanna lifrar þola,

  erum við í bísna góðum málum, svona yfirleitt.

  Líkaminn sér um þetta afeitrunardæmi sjálfur!

  Upp á eigið einsdæmi!

  Auðvitað vill svolítið draga úr afeitrunarhæfninni,

  þá menn háaldraðir verða, en þá hreyfa þeir sig einnig

  minna og brenna hægar orku fenginni úr fæðu,

  svo minna þarf að borða....og þá aftur minna sem þarf

  að afeitra.  Svo sjaldgæft er eftir sem áður, að

  fólk verði "baneitrað" innvortis......í versta falli fær

  það "harðlífi" þá melting slappast.....nú og eða

  smá skerðingu á nýrnastarfsemi.

  Fullt af ágætis meðölum til, sem redda svoleiðis

  smotteríi, og ekkert þeirra auglýst sem "afeitrunarvara".

  Hitt er annað mál, að húsfreyja verður "baneitruð" á

  geði, þá reynt er að pranga inn á hana einhverri

  "töfra-afeitrunarvörunni".

  Á nóg af heilnæmu, fríu kranavatni, góða

  andlitsþvottapoka, "óafeitrandi plástra" á

  smáskeinur og óvítamínbættri hársápu, sjálf.

  En máske hún fari og "andi framan í" nokkra miður

  skemmtilega einstaklinga hjá T.R, og athugi hvort

  þeir detti dauðir niður, þar sem hún hvorki brúkar

  "afeitrunarplástra, afeitrandi andlitsskrúbb eða

  afeitrandi flöskuvatn".

  Nei, bara svona hugmynd.

 

 

 

 

Afeitrunarvörurnar mýta

Óli þetta var....

  ....Bíííp....

 flott hjá þér.

 Til hamingju.

Ólafur Stefánsson íþróttamaður ársins 2008

Palli og Gnarr!

  Páll Óskar er einn af

  vinsælustu tónlistarmönnum

  litla Fróns, og ekki að furða

  þótt vel seljist hjá honum,

  því síður að hann sé bókaður

  marga mánuði fram í tímann.

  Telur húsfreyja þetta brilliant mál

  fyrir Palla, og óskar honum áframhaldandi velgengi

  á árinu 2009.

  En Jón Gnarr í áramótaskaupi sjónvarpsins í

  gærkveldi var bara gargandi "snilld".

  Ekki síst í hlutverki Páls Óskars í frægum

  sjónvarpsauglýsingum síðasta árs...." í

  heiminum er fullt af PAPPAKÖSSUM"

  Húsfreyja var með tvö fósturbörn og maka þeirra

  í mat, eldflaugapuðri og að sjálfsögðu Skaupi.

  Gnarr sem Palli í téðum auglýsingum, náði upp

  krampakenndum hlátursrokum frá öllum, og ekki

  síst 7 ára djásninu, en hún dýrkar Pál og músík hans.

  "Mamma, þetta er skemmtilegasta kvöldið á öllu árinu".

  Tuttugasti og fjórði desember kominn með myljandi

  samkeppni

  Fékk reyndar að horfa aftur á Skaupið á netinu,

  sú sjö ára, eftir miðnættið, til að hlægja meira.

  Reyndar fannst húsfreyju Skaupið óvenju gott

  í ár, og var hrifin af því hve vel allir leikararnir

  stóðu sig í hinum ýmsu gervum.

  Háðið og grínið var líka hárfínt, og hvergi of gróft.

  Ekki skemmdi að einn af aukaleikurunum var

  systurdóttir húsfreyju, sem brosti breitt framan í landsmenn

  með hvíta húfu á höfði, og "tók höndum saman" við

  aðra landsmenn.

  Köttur húsfreyju, sem samkvæmt öllum "algildum reglum"

  um hunda og ketti, hesta og fleiri dýr,

  hefði átt að vera "á tauginni" vegna blossa og sprenginga,

  sat út í glugga megnið af kvöldinu, og fylgdist VEL með

  "litfögru flugnageri" þessu á himninum og veifaði skottinu

  veiðilega.

  Enda sumarflugur húsfreyju allar í bráðri lífshættu á

  vorin og sumrin, þá kisa hennar kemst í veiðigírinn.

  Geispaði svo ósköp, kattarrófan og lagði sig á

  meðan nýja árið gekk í garð.

  Húsfreyja og sjö ára djásnið svo vaknaðar rétt fyrir hádegi

  á fyrsta degi ársins 2009.

  Djásnið búið að skrautrita nafn húsfreyju og sitt eigið

  og skreyta með hjörtum, og er með nafn föðursins í vinnslu.

  Húsfreyja fékk sér ristað brauð með smjöri og konfektmola í

  morgunmat....hvaða, hvaða... það eru nú einu sinni áramót!

  Smá sukk og svínarí leyfilegt í fæðuvali þá.

  En djásnið hefur lokið skrautskrifum, og þarf í kompjúterinn.

  Góðar stundir.

 

Hefur aldrei upplifað önnur eins læti í kringum sig

Friðsamleg mótmæli eitt..

  ...ofbeldi og skemmdarverk annað

  og verra mál.

  Við Frónbúar höfum verið þekkt af

  friðsamlegum mótmælum hingað til.

  Af snörpum samskiptum og óvæginni

  gagnrýni, en sjaldan ofbeldi og

  skemmdarverkum.

  Leitt til þess að hugsa að örfáir

  ofbeldisfullir einstaklingar eyðileggi

  orðstý friðsamra mótmælenda hér uppi

  á litla Fróni, og það á sjálfan Gamlársdag.

  Vonar húsfreyja að lögreglu takist að

  stilla til friðar svo allir komist til síns heima

  á áramótum.

  Húsfreyja óskar öllum bloggvinum sínum sem

  öðrum gleðilegs árs og friðar á árinu 2009.

Fólk slasað eftir mótmæli

Allt of sein!

  Áramótin!

  Er þetta ekki hrikalegt?

  Húsfreyja búin að vera með

  Sekondia-úrið sitt "heilli sekúndu"

  á undan áætlun allt árið.

  Það er nú bara slatti af sekúndum,

  ef þetta hefur fengið að viðgangast

  "árum saman".

  Þá á húsfreyja að minnsta kosti

  heilar 48 sekúndur til góða, í það heila tekið...

  og það er nú bara næstum því heil mínúta.

  Þetta er altént tveir sopar af kaffi, og góður

  biti af súkkulaði með....að tímalegnd.

   Hvurslags "tímaþjófnaður" er eiginlega í gangi hér

  á móður jörð?

  Ætti máske húsfreyja, að fá að taka þessar 48 sekúndur

  út í fríi á árinu næsta 2009?

  Hmmm...ekki algalið.

  En snillingarnir hjá T.R. láta ekki að sér hæða í

  lok kreppuársins 2008.

  Fengu alla pappíra í lok nóvember og byrjun desember frá

  húsfreyju, með 3 daga millibili samt, svo þeir gætu endurgreitt

  henni rannsóknar- og sjúkrahússkostnað.

  Húsfreyja hefur nefnilega aldrei lent í slíkum

   heilsufarshremmingum áður, sem nýrnasteinar eru,

  og vissi ekki að "netbankakvittanir" dygðu ekki einar sér.

  Greiðsluseðlanir urðu að fylgja með líka.

  Jæja, en T.R. fékk greiðsluseðlana 3 dögum seinna,

  en aðra pappíra, og þá átti þettta nú að vera lítið mál.

   Je, ræt!

  Nú er T.R. "að sjálfsögðu" búið að senda húsfreyju

  "netbankakvittanirnar" til baka með pósti sem

  "ófullnægjandi" pappíra, og það rétt fyrir jól,

  og í dag fékk hún "greiðsluseðlana" sína líka...og merkilegt nokk

  líka sem "ófullnægjandi pappíra!

  Engum snillanum þar niður frá datt í hug að

  "smella saman" fyrri pappírum merktum

  húsfreyju við þá seinni, sömuleiðis merktir húsfreyju.

  Er þó allt orðið "rafrænt" og tölvukeyrt þar um slóðir.

  En þar sem húsfreyju finnst líklegt er að "Gísli á Uppsölum"  hafi

  kennt T.R.- liðinu á kompjútera, þá er kannski ekki við öðru að búast.

  Húsfreyja bauð bónda sínum, að hún skryppi eina herlega

  reisu niður í T.R. eftir áramót, með "margtéða" pappíra "SAMAN" í bunka.

  Træði þeim upp í "óæðri endann" á Grimmhildi Grámann sem

  þar ræður ríkjum, og biti nokkra  T.R-snillana "á háls" í leiðinni,

  bara svona til að "ná aftur niður" blóðþrýsting sínum og

  heiftarbræði.

  Bóndi húsfreyju "afþakkaði" pent, og ætlar sjálfur með

  pappírsdraslið niður á T.R..... sér að öðrum kosti á eftir

  glötuðu fé og innlögn spúsu sinnar á deild níu á Kleppi.

  Er húsfreyja búin að ráðleggja bónda að skreppa til

  Guðmundar heimilislæknis fyrst, og fá nokkrar róandi

   til að taka klukkustund fyrir "T.R.-ferð".

  Ekkert vit í að fá "slag" út af nokkrum skitnum þúsundköllum

  frá T.R.

  Góðar stundir.

  Kaffi til að róa taugarnar næst.
 

Áramótunum seinkar

Lífið er ljúft...

  ... á jólum.

  Sjö ára djásnið ætlaði að

  opna einn pakka fyrir kirkjuferð

  á Aðfangadagskvöld, til að minnka

  spennuna.

  Gleymdi því.

  Í kirkjunni stóðu þeir Gunnar Þórðar og

  Egill Ólafsson við hlið sjö ára djásnsins,

  með allan kórinn ásmt klerki fyrir aftan sig.

  Gunnar með gítarinn.

  Djásnið gjóaði augum á frægu mennina,

  kannaðist eitthvað örlítið við þá, og

  hvíslaði spennt að móður sinni, hvað

  þessir menn ættu að gera þarna.

  Húsfreyja svaraði að bragði, og sagði þá eiga að

  syngja og spila fyrir okkur í kirkjunni.

  Djásnið tvísteig óþolinmóð:  "HVENÆR, mamma"?

  Gunnar brosti til djásnsins og síðan húsfreyju:

  "Mikil spenna í gangi hjá henni", og glotti vinalega.

  Jú, húsfreyja varð að samþykkja það.

  Egill hummaði, Gunnar lék nokkra tóna á

  gítarinn.

  "Eftir hverju erum við að bíða, mamma"?, djásnið

  að fara á límingunum af spenningi.

  Sigmundur Ernir birtist.

  Hvíslaði að séra fyrirmæli um sem áhrifaríkasta

  inngöngu.

  Jaso, messa í beinni!

  Loks hélt hópurinn af stað....."Er himins opnast hliiiiiið".

  Ljúf stund í kirkjunni á jólum.

  Og djásnið tók undir af krafti þá

  "barnasálmarnir" eins og hún nefndi þá

  voru sungnir.....Í Betlehem er barn oss fætt og

  Heims um ból.

  Úti var marauð jörð..."rauð jól", dæsti djásnið

  mæðulega er út úr kirkju kom, en tók svo gleði sína

  aftur er heim kom.

  Heima biðu fóstursonur og hans heittelskaða,

  vokuðu yfir jólasteikinni og humarsúpunni.

  Húsfreyja kveikti á 30 kertum um alla íbúð, og

  svo var sest að snæðingi.

  Mmmmm... hefur húsfreyja nefnt það að bóndi

  hennar er snjall kokkur?

  Djásnið mundi eftir pakkanum sem hún "hafði ætlað"

  að opna fyrir kirkju.

  Opnaði hann með hraði, eftir að hafa fundið hann

  á undraverðan máta í pakkahrúgunni undir

  fallega skreyttu jólatrénu.

  Það tók svo klukkutíma að opna allar gjafirnar, og

  djásnið var í essinu sínu.

  Að sjálfsögðu átti hún "stærsta pakkann" og ljómaði

  sem sól þegar dúkkuhúsið birtist.

  Ljúft og gott aðfangadagskvöld, og orð djásnsins

  rétt fyrir miðnættið sönnuðu það: "Mamma, ég vildi að

  þessi dagur endaði ALDREI".

  "Nú af hverju".

  "Því ég á eftir að leika mér "svo mikið" með allt nýja dótið

  mitt, borða helling af piparkökum og lesa nýju

  bókina sem ég fékk í jólagjöf".

  "En þú ert nú í jólafríi, svo hægt er að dreifa þessu

  yfir nokkuð marga daga", móðirin brosti.

  "En þetta er langskemmtilegasti dagurinn á árinu, mamma

  og það er meira gaman að gera þetta allt í dag"!

  Og djásnið fékk að vaka fram yfir miðnættið, svo hún gæti

  "klárað" eitthvað af því sem hana langaði að gera.

  Í gær hitti hún svo öll frændsystkini sín fyrir austan fjall

  í kaffiboði hjá ömmu sinni.

  Spennufallið eftir jólin var áberandi, og litla liðið gaf sér

  jafnvel tíma í tertu og smákökur milli leikja.

  Og svo er aftur ferð austur fyrir fjall í dag.

  Vigrinn á afmæli, verður sex ára peyjinn.

  Húsfreyja verið að störfum síðan á jóladag, og í  nógu að

  stússa.

  Sendi einn mikið veikan á sjúkrahús, og horfði haukfránum

  augum á alla öldungana sína eftir hangikjötsátið.

  Minnsti vottur af mæði eða versnandi bjúg, og þá reif

  hún upp Furixtöfluglasið úr vasa sínum og skellti einni

  pillu í viðkomandi. 

  Ræsa bévítans vatnið og söltin út úr skrokknum, eftir sterkt hangikjöt,

  er oft mesta áskorun öldunganna eftir jólin.

  Verður að vinna kvöldvakt í dag, svo djásnið þrælar

  pabba sínum með sér í afmælið.

  Ekki amalegt það.

  En djásnið þarf í kompjúterinn, en húsfreyja í bað.

  Góðar jólastundir.

 

 

Mögnuð draugasaga.

  Þetta vekur upp minningar

  hjá húsfreyju um mergjaðan

  kveðskap um Gretti og

  viðureign hans við Glám.

  Þvílíkur kyngimagnaður

  kveðskapur.

  Og frábær hrynjandi í öllu

  ljóðinu.

  Hér er smá sýnishorn:

        Hann hlustar, hann bíður, hann bærist ei,

       heldur í feldinn, horfir í eldinn

       og hrærist ei.

       Það birtir, það syrtir,

       því máninn veður og marvaðann treður

       um skýja sæinn.

       Hver ber utan bæinn?

 

       Nú hljóðnar allt,- nú heyrist það aftur.

       Það hriktir hver raftur.

       Hann ríður húsum og hælum lemur,

       það brestur,

       það gnestur,

       nú dimmir við dyrin,

       það hlunkar, það dunkar,

       það dynur, það stynur.

       Draugurinn kemur!

        ....    .....  ....   .....

                                      Matthías Jochumsson (1835-1920)

 

  Sjaldan hefur húsfreyja lært jafn magnað kvæði og þetta,

  eftir þjóðskáldið góða Matthías Jochumsson.

  Lærði öll erindin, og kann sum þeirra utan að

  enn.

  Varð hálfmyrkfælin, þá hún lærði kvæði þetta,

  en slíkt hafði hún aldrei upplifað áður.

  Enda er kveðskapur þessi bara "tær snilld"!

  Svona massa hrollur sem hríslast niður eftir bakinu,

  þá maður les það.

  Ekki amalegt það að Jonathan Stroud, hinn breski

  skuli hafa byggt bók sína á Grettissögu.

  Er með skemmtilegri íslendingasögum sem

  húsfreyja hefur lesið.

      

      

Skrifar um Gretti og Glám