Krabbamein er ekkert grín.

  Óskar húsfreyja Geir Haarde

  alls hins besta í baráttunni

  við sjúkdóm þennan,og vonar

  að hann nái fullri heilsu á ný.

  Merkilegt þetta.

  Húsfreyja var að lesa um

  áhrif kreppunnar á heilsuna.

  Að kreppan væri heilsuspillir og

  tjónavaldur þá stress og álag

  magnaðist vegna fjárhagsáhyggja.

  Fyrst varð Ingibjörg Sólrún veik,

  og nú Geir.

  Og sjálf hefur húsfreyja legið í

  mergjaðri magapest síðustu 5 daga,

  og er vart farin að geta borðað mat enn.

  Við erum máske öll að verða "heilsufarsleg

  fórnarlömb" kreppu og óárans?

  Hvað veit maður.

  Löngum verið vitað mál, að utanaðkomandi

  áhrif geta haft jafn mikil áhrif á heilsufar

  og andlega líðan, og innra jafnvægi einstaklinga.

  En þrátt fyrir það er þegar byrjað að skera niður í

  heilbrigðiskerfinu.

  Hvernig ætlar þá heilbrigðiskerfið að

  mæta versnandi heilsufari þjóðar í kreppu?

  Ja, maður bara spyr.

Geir: Kosið í maí

Hvenær hætta manneskjur að...

  ...að vera manneskjur,

  og verða að SKRÍL?

  Því miður vaða níðingar og

  ofbeldismenn oft uppi, þá

  fólk kemur saman hvort sem er

  til skemmtanahalds eða

  mótmælafunda.

  Leita að óhörðnuðum ungu fólki

  sem finnst allt spennandi, og

  æsa það upp með sér til ódáðaverka

  og lögbrota.

  Og SKRÍLLINN verður til.

  Sorglegt að SKRÍLL þessi sé farinn

  að ógna lögreglumönnum og fjölskyldum

  þeirra.

  Á ekki að líðast í okkar litla landi.

  Lögreglumenn verða að sinna sínum

  störfum á mótmælafundum,

  hvort sem þeim er það ljúft

  eða leitt, hvort sem þeir eru sammála

  eða ósammála friðsömum mótmælendum

  eður ei.

  Heimili þeirra og fjölskyldur eru friðhelgar

  eins og okkar allra.

  Svo mörg voru þau orð.

  Góðar stundir.

 

Nafnbirtingin grafalvarlegt mál

Kristilega kærleiksblómin spretta....

  ....kringum hitt og þetta.

  Sagði Nóbelsskáldið góða.

  Í kringum Alþingi spretta upp

  annars konar blóm um þessar mundir.

  Það er blómi reiðra mómælenda sem

  eru búnir að fá nóg af spillingu,

  fjármálabraski og sviknum loforðum.

  Að sjálfsögðu er lögregla kölluð til,

  með sitt GAS, GAS, GAS!

  Og piparspreyjaðir mótmælendur verða

  að láta undan síga.

  En þeir koma aftur, og aftur, og aftur.

  Þar til að ríkisstjórn litla Fróns gerir

  eitthvað í því að efna loforðin.

  Til dæmis það að BJARGA heimilunum.

  Það væri góð byrjun.

  En þangað til:

  Kristilega kærleiksblómin spretta

  kringum hitt og þetta.

Piparúða beitt við þinghúsið

Ó, já!

  Ekki spurning!

  Pirruð upp fyrir haus, húsfreyja.

   Nú er húsfreyja með eðal Nokia 3..05...

  eða eitthvað farsíma.

  Svona svört samloka "eitthvað", sem er

  með "bláa tönn", miðla,forrit og net.

  Je ræt!

  Og hvað gerir húsfreyja við bláar tennur,

  miðla, forrit og net í farsíma sínum?

  Fjandakornið ekki neit!

  Kann ekki rassgat á þetta dótarí!

  Geti húsfreyja hringt úr síma sínum frá

  stað A, til staðar B, sent sms og tekið á

  móti hvoru tveggja, er hún í bísna góðum málum.

  Og takist henni að fá skipuleggjarann til

  að minna hana á afmælisdag í familíunni er

  hún alsæl.

  Hitt allt má eiga sig.

  Bara eitt:  Hvernig í ósköpunum stendur

  á því að húsfreyju tekst ekki að setja upp nýja forsíðumynd,

  eftir að átta árið djásnið fiktaði og setti inn grænar kúlur?

  Reynt allt!

  Alltaf birtast "helvísku grænu kúlurnar" aftur.

  SJÍSS!  PIRRANDI!

Flóknir gemsar pirra notendur

Jaso! Mín hinsta stund...

  ...bara runnin upp" hugsaði

  húsfreyja sótsvört og panikkeruð.

  "Þetta lifi ég ALDREI af".

  Hún stóð og hristist með stöðugum

  jarðskjálftanum í eldhúsgólfi sínu,

  upp á 4,7 á Richter.

  Dísirnar 8 sem hoppuðu og dönsuðu

  frammi í stofu við ærandi undirleik

  "Latarbæjar-Tuttugu upp, tuttugu niður",

  skelltu sé sem einn maður í gólfi, þá

  "8 ára" djásnið sló á pásu-takkann, og

  húsfreyja rorraði við þegar jarðskjálftinn

  fór upp í 6,7 á Richter.

  "Alla, þú ert úr", æpti 8 ára djásnið,

  var í harðri samkeppni við hinn eina og sanna

  "Gosa", sem hrópaði á háa séinu "Ég er spítukall"!

  Gosi var í spilun í DVD-tækinu í sjónvarpsholinu örfáa metra

  frá "hopp-stopp-dans-hrynja í gólfið-liðinu".

  Þar sátu fimm dísir hlógu, skríktu og sungu með Gosa.

  Og að sjálfsögðu hljóðið í botni.

  Hávaðinn var ærandi.

  Og svo brjálaðist allt!

  Kattarvinurnar tvær sem höfðu tekið það

  að sér að kvelja köttinn inn í svefnhebergi,

  kíktu fram og að sjálfsögðu slapp kisa fram,

  alsæl að vera laus úr prísundinni.

  Tvær af Gosa-dísunum æptu og skræktu, stukku upp

  og hlupu til húsfreyju:

  "Við erum með kattarofnæmi, sjááááðu"!

  Og húsfreyja sá 4 augu þrútna og bólgna út

  í andlitum fegurðardísanna tveggja, og fór á spani inn á

  baðherbergi, bleytti tvo þvottapoka, og rétti

  ofnæmisdömunum.

  Hljóp á harðaspani fram í stofu þar sem,

  kattarvinurnar, lágu marflatar fyrir framan sófann:

  "Við hleyptum henni ekkert fram, hurðin bara

  var opnuð"!

  "Þið eruð fyrir" veinaði "hop-skopp-dans og hrunliðið".

  "Við erum SVANGAR, og viljum aftur fá kökur og kók",

  sungu þrjár af "Gosadísunum" sem komnar voru að

  veisluborðinu....í röð.

  "Andartak" stundi húsfreyja þar sem hún lá

  á maganum á gólfinu, hálf undir sófa, og reyndi að

  ná taki á kattarrófunni.

  Tókst, og henti ketti aftur inn í svefnherbergi, kattarvinurnar

  á eftir inn.

  "Nú OPNAST hurðin ekki sjálf aftur" hvessti húsfreyja sig

  við vinurnar, " og þið megið ekki nota kisu sem tösku

  undir handlegginn, hún verður svo pirruð".

  Kattarvinurnar lofuðu öllu fögru.

  "Mamma, Hjálmdís er að gráta", sú 8 ára

  áhyggjufull við hlið húsfreyju.

  Röðin fyrir framan veisluborðið hafði lengst, nú stóðu

  þar 7 svangar dísir.

  Ein lítil sat í sófanum og hágrét.

  Saknaði mömmu, var að að hugsa um stallsystur

  sína sem átti engann pabba lengur og allt var í tjóni.

  Húsfreyja reyndi að hugga og knúsa,

  bauð þeirri grátandi að hringja í mömmu.

  "Nei", hvíslaði dísin og gat leikið sér svolitla stund

  inni í barnaherberginu.

  Húsfreyja hóf aðra umferð í kökuskurði og goshellingum

  og skellti í hungraða "úlfahjörðina" sem allt í einu

  hafði birst við veisluborðið.

  Gosi hreif hug kökuliðsins, og tekin var hvíld

  frá hoppi-skoppi og hruni.

  En sú grátandi var alveg hrunin.

  Húsfreyja hringdi í múttuna sem mætti

  korteri seinna, tók heim og sagði þetta erfitt

  hvað hún væri viðkvæm sú stutta.

  Húsfreyja gjóaði augum á eldhúsklukku sína:

  Korter yfir fimm.

  "Heil þrjú korter" eftir af átta ára afmæli djásnisins"

  "Ég lifi þetta aldrei af", húsfreyju lá við öngviti af stressi.

  Hún hvolfdi í sig tíunda bollanum af sterku kaffinu, og

  magi hennar kvartaði hressilega yfir eitruninni.

  "Ekkert nöldur og tuð" hvæsti húsfreyja að

  meltingarfærum sínum, "er hér ein með

  14 sjö ára skvísum og einni 8 ára, og verð bara

  að vera á tánum"!

  Fór fram á bað og vatt aftur þvottapokana fyrir þær

  augnabólgnu, og rétti þeim.

  Voru að skána.

  Kíkti inn á kött og vinur.

  Kötturinn lá bálreiður í rúminu, með vinurnar

  sér við hlið.

  "Við megum ekki klappa henni, ekki einu sinni

  koma við hana, þá klórar hún" kvörtuðu

  vinurnar í kór.

  "Gefið henni smá pásu" dæsti húsfreyja, og

  strauk kisu og vorkenndi ægilega.

  "Viljið þið ekki bara koma fram og horfa á Gosa,

  eða fá ykkur aftur köku"?

  NEIPP!

  Og húsfreyja fór fram og lokaði rækilega hurð á

  eftir sér.

  Gjóaði á klukkuna:  Tuttugu mínútur yfir fimm.

  Djísuss!

  Eftir 40 mínur af burtsloppnum ketti í tvígang,

  sem endaði með útlegð hans inn í búr, Gosa

  spilaður á sama desibili og "verulega" heyrnaskertir

  spila sína músík, eltingaleik, feluleik, meira gosi,

  meira snakki, meira gosi og enn meira gosi,

  margundnum þvottapokum á þrútin augu

  og kattarleitandi vinum varð klukkan loksins

  sex.

  Hallelúja!

  Útfallið af dísum var þokkalega þétt og klukkan

  korter fyrir sjö hurfu síðustu gestir á braut.

  Húsfreyja var BÚIN!

  Taugar hennar og magi rústir einar.

  "Mamma"!

  Sú átta ára stóð eitt sólskinsbros fyrir framan

  húsfreyju.

  "Ha, já" stundi húsfreyja.

  "Þetta var "sko frábært" afmæli, mamma" og svo

  knúsaði hún múttu sína og kyssti.

  "Jamm, þetta var víst bara þokkalegasta afmæli hjá mér"

  hugsaði húsfreyja og brosti til djásnisins.

  Stóð upp og gekk frá inni í eldhúsi, og magaverkurinn

  var á bak og burt og henni glatt í sinni.

  "Mikið rosalega er gott að þurfa aðeins að halda "eitt"

  barnaafmæli á ári hverju. 

  Þvílík himnadýrð og sæla" og húsfreyja

  dæsti ánægjulega um leið og hún settist

  í hægindastólinn sinn.

  Og hvað með það þó að von væri á yfir

  tuttugu gestum í "annan í 8 ára afmæli"

  daginn eftir. 

  Það voru AÐEINS 9 krakkar í því hollinu,

  hitt allt fullorðið fólk.

  GLEÐI.

  Enda var seinni dagurinn minnsta mál,

  og bara gaman að hitta ættingja og vini.

  Góðar stundir.

 

 

Hálfkláraðar byggingar nýmæli?

  Síðan hvenær?

  Húsfreyja man eigi betur en að

  þá hún fluttist til Þorlákshafnar,

  einn herlegan vetur á því

  Herrans ári 1973, stæði eitt

  fátæklegt, ópússað kjallarahró,

  meira svona hálfgerður "grunnur"

  að húsi, þar sem fínasta flott

  ráðhús stendur í dag.

  Og þar stóð kjallaraskonsan

  árum saman....og árum saman...

  var húsfreyja búin að skrifa ÁRUM SAMAN?,

  og þjónaði bæði hlutverki félagsheimilis

  og íþróttahúss.

  Samt var svo lágt til lofts í "íþróttasalnum",

  að við krakkarnir máttum gæta þess að

  reka okkur ekki undir loft í heljarstökkum

  og leikjum, og hávaxið fólk hreinlega "gat

  ekki" stundað líkamsæfingar og leiki í salnum.

  Svo lágt var til lofts, að þegar haldin voru

  Þorrablót og aðrar skemmtanir (í "sama sal"

  og við krakkarnir stunduðum leikfimi), að

  þétt "grátt" reykingaský myndaðist, sem var

  dimmara en svartasta Austfjarðarþoka. 

  Þekkti enginn maður annan, fann engan

  er hann þekkti og allra síst kærasta eða kærustur.

  Gift fólk þekkti maka sína á "röddinni" einni saman.

  Svo fólk í tilhugalífi skipti um kærasta og kærustur

  á þessum "þokukjallaraárum" í Þorlákshöfn,

 eins og aðrir skipta um sokka......var bara

  næsta líklega skvísa eða gæi gripinn.

  Og sjaldgæft að nokkur maður undir 24 ára

  aldri færi einn heim af balli....þrátt fyrir að

  allt annar einstaklingur hefði verið "viðhengi" í upphafi dansleiks.

  Hehehe, en þetta er nú bara smá "útúrdúrssöguskýring"

  hjá húsfreyju, og ef til svolítið orðum aukin.

  En breytir ekki því að, kjallarahróið máttu

  Þorlákshafnarbúar láta sér að góðu verða

  alla tuttugustu öldina.

  Minnir húsfreyju að "ráðhúsið fína og flotta" hafi

  ekki verið vígt fyrr en við upphaf þeirrar 21.

  Nærri því þrjátíu ár í hálfbyggðu húsi.

  Jamm, svo hvaða læti eru þetta út af

  hálfkláruðum húsum niðri bæ, spyr húsfreyja!

  Langt í það að komin séu 30 ár

  í slugs, kreppu og byggingarbið og að árið 2039 renni upp!

  Þá geta sko menn farið að kvarta fyrir ALVÖRU!

 

 

 

 

Táknmynd góðæris eða kreppu

Sumir vita alltaf betur.

  Graham Stringer, þingmaður í hinu

  herlega veldi Mister Brown, búinn að

  leysa málið fyrir "meinta" lesblinda.

  Þeir ekki aldeilis með neina lesblindu,

  sei, sei, nei!

  Bara "léglegur" árangur af kennslu.

  Reyndar virðast þeir vera með eitthvað í gangi

  sem þeir kalla "lestar- og skiftarkennslu", samkvæmt

  frétt þessari, í hinu breska stórveldi Mister Brown.

  Og kannski að það sé einmitt málið hjá þeim bresku.

  Það er ekkert verið að kenna "lestur og skrift" líkt

  og gert er hér uppi á litla Fróni.

  Eða hvað?

  Það hefur lengi verið vitað mál, að lesblindir geta lært

  að lesa, séu þeim kenndar góðar aðferðir er henta þeim.

  Og þá þeir geta lesið, er skriftin lítið mál.

  Kemur svona mest af sjálfu sér, með æfingunni.

  Máske að "Strangur" þessi, sé ósáttur við

  kennsluaðferðir í Bretlandi við lestur og skrift.

  Vill ef til vill að ALLIR, ekki aðeins þeir er

  lesblindir teljast, njóti þeirra kennsluaðferða

  er margir lesblindir þurfa.

  Húsfreyju finnst það þá gott mál, ef allir geta

  nýtt sér þá kennslu til að læra að lesa.

  Og þá er bara að útrýma, eða "útrýna" eins og segir

  í frétt, gömlu lestrarkennsluaðferðinni með hraði,

  og BINGÓ...enginn er "lesblindur" meir.

  Alltaf gaman fá fréttir úr sveitinni hjá Mister Brown.

 

Segir lesblindu afsökun menntakerfisins

Þumlaslitgigtarfræðslu..

  ..til allra ungmenna STRAX!

  Þetta er ótrúlegt.

  Þegar sms-skilaðboðssendingar er

  orðið nánast það eina sem

  unga fólkið gerir á daginn inni á

  heimilum sínum og ekki síst, á milli

  tíma í skólum sínum.

  Hvaða gæði lífs eru þetta?

  Hvað er orðið af heita kakóinu,

  rúnstykkjum með osti, eldheitum

  umræðum um erfiða dönskukennarann,

  spjallinu um ruglið í pólitíkusum, um

  hvaða bíómynd ert vert að horfa á

  í kvikmyndahúsum, hvort þessi eða hin

  skvísan sé búin að næla í hann Valda,

  hvort ekki sé hægt að plata náttúrufræðikennarann

  á Kökuhúsið í næsta tíma?

  Nú eða fjörugri spilamennsku í Kana, Bridge eða Vist?

  Sms- skilaboð máske búin að yfirtaka samskipti

  ungs fólks, og það að horfast í augu og

  ræða beint við viðkomandi orðið úrelt?

  Það að gera eitthvað "saman" með félögunum

  í frímínútum og matartímum í skólum liðin

  tíð....nema auðvitað að sitja hlið við hlið

  með andlitið á grúfu ofan í "gemsahaldandi"

  hendur, með auma "gatslitna" þumla, að

  senda sem flest sms-skilaboð á nánast

  óskiljanlegu tungumáli?

  Gjeggt!

  Sorgleg þróun að mati húsfreyju.

  Unga fólkið okkar sem er svo klárt og skemmtilegt,

  þegar það gefur sér tíma til að spjalla, brosa og

  horfa í augun á viðmælanda, að tapa dýrmætum

  samskiptahæfileikum vegna sms!

  Fyrir utan þrútna og slitna þumla, ásamt

  strengjum í herðum og hálsi og pírðum

  þreyttum augum sem eru leiðinlegir fylgikvillar

  sms-skilaboða í massavís.

  Ja, ekki er það gæfulegt.

  En húsfreyja hefur það fínt.

  Engin slitgigt að hrjá hana í þumlum.

  Var í Noregi í draumum sínum í nótt.

  Og Olsen-bræður sungu undir:

  "Fly on the wings of love, fly baby fly....

  .....AND REACH FOR THE SKY".

  Snjór í Noregi samkvæmt draumi húsfreyju,

  en blíðuveður, þó allt hafi verið frosið og kalt.

  Sjö ára djásnið svefndrukkið og lengi að vakna

  í skólann.

  En hafðist með "bullvísum" húsfreyju um

  "köttinn í hvítum sokkum,

  sem hefur of lítið af "kisumatarkokkum",

  á ekkert af síðum lokkum

  og því síður gömlum rokkum".

  Einar besti vinur mætti svo, og hlífði

  djásninu þar með við fleiri "hljóðhimnusprengjandi"

  vísum frá húsfreyju.

  Þau röltu svo út í morgunkuldann og myrkrið,

  og beina leið í skólann

  En húsfreyja er á leiðinni undir hlýja sæng

  sína, með málgagnið sem henni kannski tekst að

  lesa tvö orð í, áður en "Ólafur" Lokbrá vísiterar

  hana með fleiri drauma....máske hún skelli sér

  til Ástralíu í þetta sinn.

  Góðar stundir...zzzzzzzzzz.

 

 

 

Sendi 14.528 skilaboð á mánuði

Davíð stórslys í Seðlabanka...

  ...segir erlendi fjármálasnillingurinn.

  "Helvítis fokking fokk" hrópar

  ræðumaðurinn í púltinu á

  mótmælafundi niðri á Austurvelli.

  Guðlaugur "heilbrigði" púaður niður

  í Hafnarfirði.

  Aðgerðir ríkisstjórnar "tilviljanakenndar"!

  En Spaugstofana kom með lausnina nú í kvöld:

  "NÝR GUÐJÓN"!

  Brilliant hugmynd.

  Húsfreyja er hér með búin að leggja niður

  og AFSKRÁ "gömlu húsfreyju" og allar hennar

  skuldir við "gömlu bankana" og þar með nýju

  bankana líka.

  "Nýja húsfreyja" er hér með hreinan skjöld,

  "engar skuldir", engar fjárhagsáhyggjur og

  notar eftirleiðis alla snepla með kröfum um

  greiðslur fyrir húsnæði og bifreið í skeini og

  snýtuklúta.

  Ætlar að setjast glöð og afslöpppuð

  niður við útsaums-veggteppið

  sitt, og sauma af lífsins lystisemd.

  Átti reyndar að standa bróderað:

  HEIMA ER BEST, á veggteppi þessu

  en húsfreyja breytti því nú á dögunum.

  Gengur bara asskoti vel að sauma út:

  HELVÍTIS FOKKING FOKK!

  Góðar stundir.

  Splunkuný húsfreyja.

 

 

Þumlagigtarsamsæri?

  Ja, hver rækallinn!

  SMS-kynslóðin í bráðri

  slitgigtarhættu á þumlum sínum.

  Ekki björt framtíð það.

  Slitgigt andstyggðarsjúkdómur.

  Danskir handskurðlæknar láta ekki að sér

  hæða í Mogga dagsins.

  Í Fréttablaðinu sagði hins vegar frá

 draugum á ferð í Hólavallakirkjugarði

  á jólanótt.

  Þar var Bandarískur lögmaður á ferð sem

  myndaði draugsana grimmt.

  En Mogginn var einnig með aðra stórfréttt.

  Í veldi Mister Brown er verið að rannsaka

  hvort fljúgandi furðuhlutur hafi lent illilega

  á vindmyllu í Conishólmi í Lincolnskíri.

  Er þetta ekki augljóst að allar þessar fréttir

  eru "eina og sama" fréttin?

  Hefði átt að vera svona:

      Þumalslitnir hryðjuverkamenn af

      frónversku bergi brotnir,gerðu

      fólskulega árás á Stóra Bretland

      um hátíðarnar.  Sendu heimatilbúna

      elflaug úr afgangs flugeldum frá

      því í hitteðfyrra í loftið til Mister Browns. 

      Voru við þessa skammarlegu

      iðju á háhelgum stað í Hólavallakirkjugarði.

      En þar sem slitgigtin var að drepa hryðjuverkamennina

      í þumlum, tókst þeim ekki betur að miða en svo,

      að flugskeytið sveigði af leið og rústaði

      vindmyllu í Lincolnskíri.

      Og til að bæta gráu ofan á svart, urðu hryðjuverkamenn að

      grípa til fótanna úr kirkjugarðinum, þar sem

      myndaóður kani mætti á svæðið, og náði sá að

      smella mynd af leifunum af reyknum af

      heimatilbúna flugskeytinu.

 

   Hehehe, bara varð að skella einni samsæriskenningu

   í loftið svona í upphafi árs.

  Alltaf gott að geta hlegið og að gera að gamni sínu.

  Góðar stundir.

 

 

SMS skaðleg þumlinum