Tunnubarningur.

  Húsfreyja er mun hrifnari af tunnubarningi

  en eggjagrýtingu, þá mótmæla skal af krafti.

  Telur illa farið með góðan mat, þegar eggjum

  er kastað í höfuð á fólki, fyrir utan að fólk með

  viðkvæmt höfuð getur lent í stórtjóni og skaða,

  fái það egg í hausinn "á slæman stað".

  (Mænuskaða jafnvel, sagði í fréttum kvöldsins í sjónvarpinu.)

  Húsfreyja á ekki heimanaðgengt í kvöld, en óskar

  mótmælendum velgengis í kvöld og góðs tunnubarnings.

  Góðar stundir.

 

Fjölgar á Austurvelli

Devil up?

  "Hjálpi mér, þarna kom það enn og aftur"

  hugsaði húsfreyja örvæntingafull.

  Hún reyndi að leggja við hlustir og fá einhvern botn

  í málið.

  ...."shíss devil up" hafði Fransmaðurinn sagt glaðbeittur.

  "Og hvað með ekkisens djöfulinn" hugsaði húsfreyja

  pirruð "hvað var hann að vilja upp á dekk í miðju

  erindi um nýja rannsókn á tveimur lyfjum, sem voru

  að hjálpa fólki með Alzheimerssjúkdóm úti í Frakklandi"?

  Húsfreyja reyndi að finna út úr málinu, og las yfir

  glærur Frakkans í hasti.

  Fínar glærur, powerpoint, stútfullar um reynslu

  af lyfjunum tveimur við Alzheimers, sem búið var

  að framleiða, þróa og prófa á stórum hópi af fólki

  með Alzheimers, með glettilega góðum árangri.....

  en ekki eitt einasta orð um "the devil up".

  Húsfreyja hnyklaði brýrnar af einbeitingu, þegar

 Fransmaðurinn nefndi shíss "devil up" í fjórða sinn

  í ræðu sinni.

  "Og......."?

  Neipp, Frakkinn útskýrði "djöfulinn" ekkert nánar,

  og hóf að ræða kríteríur, diagnósur og kombinasjón lyf

  af miklum krafti, á sinni bjöguðu ensku.

  Nú veit húsfreyja, að Alzheimers er sjúkdómur sem er

  ekkert lamb að leika sér við.  Þungbær öllum og ekki síst

  þar sem erfitt hefur verið að finna lyf sem duga við

  þessum alvarlega sjúkdómi í heila.

  En varla hafði þessi lyfjaframleiðsla verið Frökkum

  svo hroðalega erfið, að þeir sáu "djöfulinn upp um alla veggi"?

  ...."devil up", sagði Frakkinn enn og aftur glaður í bragði.

  Húsfreyja ranghvolfdi augunum, hún var búinn að missa

  allan þráð í erindi Frakkans, svo hún lét duga að lesa glærurnar

  sem voru bæði fróðlegar og brilliant settar fram á auðskiljanlegri ensku.

  Frakkinn barðist í gegnum erindið meira af ákafa og baráttugleði,

  en góðri kunnáttu í ensku máli.

  Var mjög fróður og nákvæmur það sem húsfreyja náði að botna,

  ...en með djöfulinn upp um alla veggi af og til.

  Húsfreyja dæsti og gjóaði augum á sessunauta sína í

  Hörpunni.  Ætti hún að þora að nefna þetta með djöfulinn

  við annan hvorn þeirra?

  "Nah, vildi ekki trufla ósvikna einbeitingu og áhlustun þeirra,

  húsfreyja sjálfsagt bara rati að skilja ekki ensku með

  "örlitlum" frönskum hreim.

  En afhverju var Fransmaðurinn svona ánægður með

  djöfulinn upp um alla veggi? 

  Hann virtist ekki vitund miður sín yfir djöfulgangi

  þessum í lyfjabransanum"....heilabrot húsfreyju

  tóku skjótan enda þegar frakkinn veifaði skyndilega

  powerpointgeislanum sínum fagnandi:....."and we 'ope we

  will "devil up" some better medication in shé future".

  MEGA-LJÓS kviknaði í huga húsfreyju:

  DEVIL UP= DEVEL-OPP= DEVELOP (di vel'ap)= ÞRÓA.

  Hallelúja!

  Næstu 5 mínúturnar og þær síðustu af erindi frakkans,

  skildi húsfreyja næstum því fimm orð af hverjum sjö

  hjá honum, og varð öllu fróðari um lyf þessi fyrir bragðið.

  Húsfreyja dáðist að Frakkanum að komast í gegnum

  klukkutíma erindið, tilneyddur að brúka ensku,

  en var fegin þegar næsti fyrirlesari reyndist Frónbúi,

  sem bæði flutti erindi sitt á íslensku og ensku um hvernig

  hægt væri að greina Alzheimers, Parkinsons og Levi body

  sjúkdóma með heilariti.

  Fróðlegt og flott.

  Skemmtilegasta erindið flutti svo ítali af mikilli snilld um

  Parkinsonsjúkdómin og nýja lyfjameðferð við honum.

  Á ljómandi fínni ensku....þó að einu sinni heyrði húsfreyja hann

  nefna "devil up"...en var fljótur að leiðrétta sig...develop!

  Vissuð þið annars að Hitler var með Parkinson?

  Fínn og merkilegur fræðslufundur í Hörpunni, og boðið upp á kaffi

  og kleinur í ofanálag.

  En kíkja á imbann næst.

  Góða nótt og góðar stundir.

 

Skæðar túlípanabakteríur..

  ...af Shengenstofni þá líklega að herja á

  unaðsfagra túlípana hollenskra.

  Má kannski kalla hann "Shengencoccus hollandenus"?,

  samanber staphylococcus aureus sem er þekkt baktería

  meðal manna, og þykir afleit ef hún finnst í þvagi þeirra.

  Væri gaman að fregna meira af "rannsókn" þessari á

  þrælsýktum túlípönum þarna í Rúmeníu, og jafnvel

  enn meira gaman að fá að vita HVERNIG hin

  eitursnjöllu yfirvöld Rúmena uppgötvuðu að

  hollenskir túlipanar þessir væru fársjúkir.

  Kannski hefur grænt...?...gult...?....fjólublátt?  HOR

  runnið í stríðum straumi niður stilka hinna hollensku

  túlípana, á meðan ilman þeirra minnti einna helst á

  vel kæsta skötu á Vestfjörðum, viku fyrir "Þollák"?

  Nú eða íðilfögur krónublöð þeirr hafa verið útbíuð

  í svörtum blettum í "hauskúpulíki"- POISON

 tattúverað innanvert á græn blöð þeirra?

  Hvað veit húsfreyja.

  En finnst illa farið með fallega túlípana, ef þeir reynast

  svo bæði alfrískir og Shengencoccalausir.

  Dettur þá í hug, húsfreyju, að Rúmenir gætu sent blómadót þetta

  yfir hafið upp á litla Frón, hafi þeir þróað með sér mergjað

  ofnæmi fyrir "hollenskum" túlípönum.

  Gerir ekkert til þó túlípanarnir séu orðnir hálfslappir,

  eftir margra daga þrotlausar rúmenskar "sýklarannsóknir".

  Frónbúar mikið fyrir falleg blóm, og ekki úr vegi að

  rölta með fangið fullt af túlípönum niður á

  Austurvöll, og færa "fjórflokkunum" sem þar hafa

  ríkt á Alþingi, með kærri þökk fyrir svínslegt svínarí og sukk í starfi

  síðustu áratugina.

  Getum svo notað afganginn af blómadýrðinni, verði hún einhver,

  til að skreyta "tunnurnar" á Austurvelli, um leið og við sláum þær taktfast

  og óþreytandi.

  En kvöldmatur næst.

  Góðar og blómlegar stundir.

Hollenskum túlípönum ekki hleypt inn í Rúmeníu

Tarna er blóðugt...

  ... hugsaði húsfreyja, um leið og hún

  tók fram öxi sína fyrir næstu Bónusferð,

  "erum að sigla í 7 milljarða manns,

  í hinu mikla veldi norska kóngsins,

  á meðan við dólum okkur á snigilshraða

  við fjölgunina hér uppi á litla Fróni".

  Húsfreyja spýtti við tönn, þurrkaði

  verstu blóðsletturnar af axarblaðinu með

  svuntu sinni, um leið og hún hrærði grimmt

  í nærri tómri "skyrtunnunni" með skaftinu af spjóti sínu.

  "Djö...var að vita þetta".

  Húsfreyja búin að gera öxina klára, dró fram

  sjóði sína, og hóf að telja silfur sitt sem henni hafði

  áskotnast sem laun fyrir vinnu sem "lukkuriddari",

  í síðustu ferð sinni á norskar lendur.

  "Andsk... var farið að ganga á sjóðinn, dygði varla fyrir

  skeinipappír og hálfu epli".

  Húsfreyja saug upp í nefið og ræskti sig hroðalega.

  Þetta var hrikalegt vandamál sem yrði að taka föstum tökum.

  Nú yrði hún að "brýna" helvíska öxina í ofnálag fyrir

  Bónusferðina, ganga síðan berserksgang, höggva mann og annan

  til þess eins að ná inn vikuskammtinum af skyri í hús.

  Varla að húsfreyja væri að nenna þessu.

  Hún gjóaði aftur augum á fréttina af fjölgun Frónbúa,

  á norskri grund.... "menning og siðir blóðug"... "og ofbeldi"

  notað til að leysa mál...húsfreyja tók upp öxi sína og brýndi í gríð og erg.

  "Nú" , hugsaði húsfreyja, "upphaflega fluttum við hingað

  út á þetta litla sker í miðju Atlantshafi, til að losna við

  freka og ofbeldisfulla, norska kónga og tókum auðvitað með okkur

  slatta af norskri menningu og siðum". Hnussaði í húsfreyju.

  "Hvað voru norskir blaðamenn eiginlega að tuða"?

  Það brast og brakaði í heilabúi húsfreyju undir víkingahjálminum.

  BLING!  Kviknaði ljós í myrkviðum hugarheima húsfreyju.

  "Auðvitað!  Helvískur barningurinn með sleifum á tunnur,

  potta og pönnur niður á Austurvelli, hlaut að vera að fara

  fyrir brjóstið á norskum frændum vorum.

  Að sjálfsögðu var þetta ekkert nema blóðugt ofbeldi

  á sárasaklausar tunnur, enn saklausari potta og pönnur og

  sleifar, að mati okkar frómu frænda".

  Húsfreyja glotti við tönn, spýtti norska "skroinu" í vaskinn:

  "Þannig hlaut að liggja í málinu".

  Húsfreyja snýtti sér hressilega um leið og hún pússaði

  snarlega axlarblaðið, svo á það glampaði.

  "Þá var bara eftir stóra spurningin.  Hví í ósköpunum

  voru Frónbúar að flytja umvörpum til Noregs aftur,  og þar

  að auki að fjölga sér líkt og kanínur í gamla landinu"?

  Húsfreyja hristi stríðar, langar flettur sínar undir

  hornóttum hjálminum:

  "Nei, það var andskotinn, ekkert hægt að fá botn í frétt þessa".

  Húsfreyja dæsti mæðilega yfir þungum þönkum sínum.

  "Mamma", tíu ára djásnið grátklökkt.

  "Sjáðu ég skar mig í fingurinn", blóð rann fagurrautt niður fingur

  barnsins.

  Húsfreyja stökk upp frá undirbúningi sínum fyrir ferð í búðina,

  klippti snarlega niður plástur framleiddan af þýskri fabrikku með

  útibú í Kaupmannahöfn, Gautaborg, Kaarina og "Osló" ,

  og smellti á djásnið.

  "Nú missti ég sko mikið blóð",  djásnið ekki alveg með 5 lítra-dæmið

  í mannslíkamanum á tæru, enda rennandi mannsblóð ekki

  dagleg...vikuleg....mánaðarleg...eða jafnvel árleg sjón hér í voru litla landi.

  "Jamm, greinilega BLÓÐUG menning og siðir hér uppi á litla Fróni",

  hugsaði húsfreyja og glotti með sjálfri sér.

  En gott og vel, norskir frændur vorir hafa sínar meiningar um

  okkur, örsmáa frændur sína, sem greinilega kunnum enn að gera

  "dodo"á erlendri grund.

  En búðarferð næst.

  Húsfreyja telur ekki líklegt að sú ferð verði á neinn máta blóðug....

  nema jú einn:  Helvískt "verðið" sem þarf að greiða fyrir skyrið

  og fleira matvænt verður BLÓÐUGT!

  Góðar stundir og njótið veðurblíðunnar.

Sjö milljarðar Íslendinga í Noregi

Að þjappa sér saman í andlitinu?

  "Hvað sagði Eiður Smári" húsfreyja var farin að halda

  að hún hefði orðið fyrir heyrnartjóni, þegar hún mætti á Melavöllinn

  nú á dögunum, að fylgjast með leik ÍBV og KR.

  "Það á bara ekkert að tapa fyrir leiðinlegu norsku liði",

  bóndi sár yfir tapi sinna manna.

  "En sagði Eiður Smári að "þeir yrðu að þjappa sér saman í

  andlitinu......hvað þýðir það eiginlega"??,  húsfreyja var engu nær.

  Bóndi svaraði ekki svona " skiptir ekki nokkru máli-spurningu" húsfreyju.

  "Djö... hugsaði húsfreyja, ekki nóg að ég er hundsvekkt yfir

  tapi strákanna okkar, ég er líka hætt að skilja hvað þeir segja".

  "Hvað getur það bætt fótboltaleik okkar manna, að verða

  "þéttari, þrýstnari eða útroðnari" í ANDLITINU", hugsaði

  húsfreyja örvæntingafull.

  Hún gjóaði augum á bónda sinn....ætti hún að reyna að spyrja

  hann betur út í þetta að "þurfa að þjappa sér betur saman í andlitinu"?

  Neipp, bóndi var horfin á vit frétta af rosalegum fellibylum og flóðum í henni

  Ameríku.  Fimmtíu dánir í því fárviðrinu.  Köld hönd dauðans strauk eitt

  augnarblik yfir hjarta húsfreyju...brrrrrrr....

  Neipp, ekki vert að vera að trufla bónda, enda farinn að ræða við 10 ára

  djásnið um Hrútatungurétt, þar sem hann hafði á árum áður með Sigurði afa

  sínum mætt, og tekið fé traustu taki og dregið í dilka.

  Húsfreyja ákvað að kíkja í orðabók sína.

  Sei, sei jú, hún hafði munað rétt þýðingu sagnarinnar að þjappa.

  En rak síðan augun í þjappa að e-u sem þýðir að þjarma að

  e-u eða kreista e-ð eða e-n óþyrmilega.

  "Jeminn, varla vill Eiður Smári að liðsmenn berji hvorn annan óþyrmilega

  í andlitið, eða kreisti, til þess eins að þeir nái að taka sig saman í andlitinu,

  þjappa sér saman og sigra norsara í fótbolta eftirleiðis og um alla

  ókomna tíð"!

  Húsfreyja var við það að fá höfuðverk yfir þankagangi þessum.

  "Það yrði þá ljóta liðið sem keppti fyrir hönd okkar Frónbúa"

  hélt húsfreyja pælingum sínum, "allir bláir og marðir í andliti,

  með fjólublá glóðaraugu og sprungnar varir".

  "Jæja, þeir hætta þá kannski við helvískan "lesturinn"

  í miðjum leik, ef augu þeirra eru stokkbólgin og þrútin,

  og dunda sér við að lesa orðið "leikinn" RÉTT uppi í rúmi,

  þegar þá tekur að syfja"( sbr. "hann er að lesa leikinn rétt"...

  vinsæl setning hjá snjöllum fjölmiðlamönnum), hugsaði húsfreyja

  með sjálfri sér og glotti.

  Hehehehehe..... húsfreyja stóðst ekki mátið.

  Hefur bísna gaman að málfari fótboltakappa og þeirra sem

  fótboltaleikjum lýsa í fjölmiðlum.

  Orðaleppar þeirra eru algjör snilld, og oft æði snúið að

  ná að tengja þá við FÓTBOLTALEIK/KNATTSPYRNU.

  Gaman að þessu.

  En húsfreyja vonar eigi að síður, að Eiður Smári láti vera

  að berja mann og annan í andlitið í okkar frónverska liði,

  og vonar að hann hafi aðallega verið að ræða um,

  að hann og strákarnir okkar yrðu að "þjappa sér betur saman"

  og jafnvel að "taka sig saman í andlitinu"

  til að eiga einhvern sjens á að sigra norska frændur vora.

  Góðar stundir og góða helgi, og í guðanna bænum þjappið ykkur ekki saman

  í andlitinu.

Grátlegt tap fyrir Noregi

Já, góðan og blessaðan daginn.....

  ....er ekki góður á þér maginn, elskan? spurði

  afi húsfreyju nágrannakonuna með stóra skapið

  í Grænuhlíðinni í Eyjum hér í den.

  Sú ágæta kona hafði ákveðið að fara í mergjaða fílu

  við afa húsfreyju, út af einhverju smotteríi, og afi

  var alsæll.

  Svona konu fílaði afi í tætlur,  ef húsfreyja má nota

  talsmáta 10 ára djásnsins.

  Þarna hittust þau "daglega" nágrannakona og afi,

  á labbi í Grænuhlíðinni á leiðinni að útrétta og

  afi heilsaði með miklum virktum og mergjuðum húmor,

  á meðan nágrannakona vatt upp á sig og virti hann ekki viðlits.

  "Sæl elskan, hann gustar hressilega í dag".

  "Góðan og blessaðan dag heillin, frétti að þú hefðir verið

  slæm í maga í gær".

  "Góðan daginn elskan, þú ert gasaleg fín og lekker í tauinu í dag".

  "Sæl ástin, voru þig ekki að fá fínar Gullauga-uppskeru úr kartöflugarðinum

  og góðar rófur"?

  Svona gekk þetta í tæp tvö ár.

  Þá mætti skapstóra nágrannakonan skellihlæjandi upp

  í eldhús á Grænuhlíð 20:  "Stína, ég get bara ekki verið

  reið við hann tengdapabba þinn lengur, hann fer alveg með

  mig í gríninu og glensinu".

  " Góðan daginn og hafðu það sem allra best í dag, elskan,

  sé að þú ert í góðu skapi".

  Afinn hafði alveg trompað nágrannakonu með elskulegu gríni og

  "góðan daginn dögum"!

  Nágrannakona var nefnilega einnig með myljandi fínan húmor,

  og afi og hún urðu perluvinir upp frá þessu.

  Þær hlógu oft að þessu nágrannakonurnar, móðir húsfreyju og

  sú með stóra skapið yfir kaffi, og aldrei mundu þær nákvæmlega hvað

  hafði ollið misklíðinni.  En afi...já afi...

  "Hrrrummmp.... afi ræksti sig, " já þetta voru ansi skondnir

  tímar vinkona" og gjóaði snörpum augum á nágrannakonu,

  "við ættum kannski að finna okkur aftur eitthvert mál til að

  þrefa yfir ....hrummmmp... í nokkur ár".

  Uppástungan varð til þess að nágrannakonurnar tjúlluðust

  af hlátri.

  Til allrar lukku fékk húsfreyja kímnigáfuna í arf frá föður sínum og

  afa, og er aðhlæginn mjög og fljót að sjá húmorinn þegar

  á dynur vesen og vafstur.

  Já, og það er bísna góður arfur.

  En húsfreyja vill að lokum segja þetta:

  Góðan dag á "góðan daginn deginum" og munið að taka lífinu

  ekki of alvarlega, þið lifið það hvort eð er ekki af.

Góðan daginn dagurinn

Af málningarþönkum, veðravíti og hinsegin málum.

  Húsfreyju lá við drukknun.

  Hún spýtti vatni og ryðrauðri málingu

  úr munni sér í gríð og erg og hóstaði.

  Húsfreyja hékk við illan leik efst uppi í stigaræskninu,

  beint undir þakrennunni, sem skyndilega hafði sent

  "Seljalandsfoss" beint ofan í málningarbakka húsfreyju,

  sem var í 12 centimetra fjarlægð frá andliti hennar.

  Málningar- og vatnsgosbrunnurinn sem myndaðist,

  þeytti vatninu og málningu beint upp í andlit og vit húsfreyju.

  Henni lá við köfnun, og sundlaði í stiganum

  "Andskotinn í grásúrri mysu", húsfreyja tók andköf enn og aftur,

  náði jafnvægi. 

  Málningarbakkinn hafði einnig runnið hálfur út af stigaþrepinu,

  svo vatn og málning runnu einnig framan á bringu húsfreyju

  og niður á gallabuxur hennar.

  Hún var orðin blautari en hundur á sundi, og heldur ófrýnileg

  í framan.

  "Ætlarðu að keyra svona heim, Sigga", Guðmundur

  Vigri 8 ára, sem hafði fylgst með basli húsfreyju,

   var verulega áhyggjufullur, og Marinó Týr 5 ára

  lýsti því yfir að jafnvel "löggan" yrði "stúthrædd" að berja

  húsfreyju augum svona útlítandi.

  Húsfreyja beit á jaxlinn, fyllti bakkann af málningu og

  hélt áfram að mála, undir helvískri lekarennunni, eins og

  ekkert hefði í skorist.

  Systir í Þolló kom vaðandi fyrir hornið á húsinu.

  Glotti grimmt, er hún sá framan í systur sína efst í stiganum.

  Heimtaði myndartöku, og sýndi síðan húsfreyju.

  "Hva, þetta er ekki svo slæmt", hugsaði húsfreyja,

  "bara eins og ég hafi fengið bráðatilfelli af "Svarta Dauða".

  Andlit húsfreyju var allt rauð flekkótt.

  Litlu frændur hennar hrylltu sig enn og aftur.

  Húsfreyja gaf sig, enda farið að svíða í andlitið undan málningunni,

  og þær systur komu sér heim í kaffi til múttu.

  Húsfreyja var stödd í Þolló að aðstoða systur við að

  mála og græja litla húsið hennar systurdóttur í Eyjum....

  sem EKKI hefur strokið eitt pensilfar eftir útiveggjum

  síns litla húss....sniff...sniff...snýýýt!

  Heppin að eiga góða "áhuga-húsamálara" að, sú unga kona.

  Húsfreyju fannst ekki stætt að systir í Þolló stæði ein

  í málningarveseni þessu, og mætti 3 daga í röð í

  málningavinnu.

  Gekk bara bísna vel, þrátt fyrir Svarta Dauða, og svo

  grenjandi regn og rok síðasta vinnudag húsfreyju.

  Húsfreyja nærri drukknuð þar í annað sinn, bara í öðru stigaræskni.

  Sá allt líf sitt renna fyrir hugskoti sínu og svo fyrirsagnirnar:

 Kona drukknar við málningarvinnu í Þorlákshöfn.

 Var ekki einu sinni að mála sitt eigið hús.

  Sjónarvottar segja að líklega hafi konan verið

  dauðans matur hvort eð er.

  Var með svæsnasta tilfelli af Svarta Dauða sem sést hefur

  í nokkrar aldir uppi á litla Fróni.

 

  Verður fínasta hús, þegar systir í Þolló pakkar niður síðasta

  penslinum.

  Dugnaðarforkur systir.

  Húsfreyja ætlar að mæta aftur á morgun, austur,

  ef systir er þá ekki búin að klára verkið.

  Svartur Dauði eður ei.

  Síðan voru þær mæðgur, húsfreyja og tíu ára djásn

  í "hinsegin" skapi í gær, og komu sér niður í bæ

  um miðjan dag.

  Það var brakandi sólskin og HEITT.

  Kíkt á skemmtiatriði og litadýrð.

  Skroppið í Iðuhúsið í tertu og kaffi.

  Djásnið vildi endilega kíkja í bókabúðir,

  sem til allrar lukku voru allar opnar.....steikjandi

  brækjuheitar innanadyra...en opnar.

  Djásnið náði sér í JB= Justin Bieber-blað, en

  húsfreyja í bók um stjörnuspeki.

  Svo aftur rölt upp á Arnarhól.

  Þar mikil gleði og margt um manninn.

  Felix, tónlist, Hera og að lokum rúsínan í pylsuendann:

  Páll Óskar með sitt "Ég er eins og ég er".

  Litfagrar blöðrurnar sem svifu í tugatali upp í

  himininn í lokin áttu hug tíu ára djásnisins allan.

  "Taktu mynd, mamma".

  Svo vildi djásnið aftur í verslanir...Tiger...Mál og Menning.

  Húsfreyja var að bráðna ofan í skóna sína.

  Tókst að múta djásni með frostpinna, og þær röltu aftur upp

  Skólavörðustíginn.

  Alls staðar var fólk.

  Flestir allsgáðir og glaðir, örfáir útúrdrukknir eða

  öldauðir.

  Mikið af ferðamönnum með myndavélar á lofti:

  "OMG did you see the mayor" konan náði vart andanum

  af spenningi "he was dressed as a lady and spoke in a

  a catty voice".

  "Crazy Icelanders" kom svarið frá brosandi manni.

  "Jamm, kannski svífur léttleiki og fíflagangur  yfir

  vötnunum.....altént Tjörninni í Reykjavík á svona sólríkum

  og heitum degi" hugsaði húsfreyja, " en þetta er samt

  brilliant flottur hinsegin dagur".

  En annar sólríkur er skollinn á í dag og djásnið vill til ferða.

  Góðar stundir í sólríkum ágústmánuði.

Heimskingi....

  .... á heimsmælikvarða, þar með, húsfreyja,

  hafi ráðgjafyrirtækið, Apti Quant rétt fyrir sér..

  Jeminn!

  Húsfreyja er í öngum sínum.

  Veit samkvæmt hávísindlegri könnun þessari

  minna en núll og nix.

  Er Forrest Gump tölvuheimsins, án allra hans fínu

  hæfileika.

  Er til dæmis hrikalega léleg í Ping Pong, og veit minna en

  ekki neitt um rækjuveiðar og rækjuvinnslu.

  Sjálfsagt bara heppni, að húsfreyja asnast á frosnu

  rækjupakkana í Bónus þá hún kaupir í rækjusalat bónda.

  Jaso.

  Þetta er ljótt að heyra.

  Húsfreyja sér hér með á eftir allri sinni visku og vísindum

  niður í klósettskál Internet Explorer vafrans.

  Situr aðeins eftir með einhver brotabrot af hugviti, frá þeim tímum er

  Firefox var eini virki vafrarinn á kompjúter hennar,

  og þeim skiptum sem hún rápar inn Google.

  Helvíti er að vita þetta......eða vita.....nei....veit húsfreyja

  eitthvað framar?

  Er á mörkunum, húsfreyja........eða hvað?

  Eitthvað virðist könnun þessi "sérviskuleg" og ekki taka

  tillit til þess að fólk um allan heim lærði á kompjútera upp úr

  þrítugu, líkt og húsfreyja eða jafnvel fertugu, fimmtugu, sextugu

  þegar þær fyrst urðu almennar í notkun.

  Og maður notar það sem manni var kennt að nota.

  Þannig er það bara.

  Internet Explorer hefur reynst húsfreyju vel, þó hún brúki

  einnig aðra vafra, Google þar mest.

  Einfaldur og þægilegur í notkun, ekkert vesen og engin

  þörf á greindarvísitölu upp á 130 til að hann nýtist vel.

  Firefox er fínn líka, og tíu ára djásnið notar hann mest ásamt

  Google.....svo kannski sleppur hún við "heimskuna".

  Árangurinn það sem skiptir máli, er mat húsfreyju þegar kemur að

  vöfrum.

  Húsfreyja gefur Forrest Gump orðið að lokum:

  Stupid is as stupid get's.

  Góðar stundir á hlýjum águstsumardegi.

Notendur IE greindarskertir?

Færeyingasorgir eða skýfall?

  "Skýfall eða ský þetta hefur gróið fast við móður Jörð" hugsaði húsfreyja í

  þrengslunum á leiðinni austur fyrir fjall

  eftir hádegi í dag.

  "Tarna er ljóta votviðrið" sagði hún upphátt við bónda,

  sem svaraði litlu, því Hemmi Gunn var á útopnu í

  Bylgjunni með Ásgeiri, og veðrið ekki þess virði að eyða orðum

  á það.

  Enda bóndi spenntur að komast á Færeyingadaga á Stokkseyri,

  búin að sækja þá góðu frændur heim eitt sinn fyrir mörgum árum,

  og hlakkaði til að berja dýrð Færeyinga augum á ný,

 þó ekki væri hann í Færeyjum í þetta sinn.

  Mekilegt nokk, var að létta til við suðurströnd landsins, þegar

  litla fjölskyldan mætti í Þorlákshöfn.

  Fyrr en varði skein sólin skært.

  Færeyingadagar á Stokkseyri, þangað skyldi nú brunað.

  Skerpukjöt snætt, vikivakar dansaðir og snöflast á

  mörkuðum sem versluðu með færeyskan varning.

  Systir í Þolló með allt sitt lið, fékk pláss fyrir Alexander 6 ára

  og Sigga Frey 11 ára í aftursæti við hlið 10 ára djásnsins í

  bifreið húsfreyju.

  Svo var haldið af stað í sól og blíðviðri.

  Jamm.

  Eitthvað skitu Stokkseyringar upp á bak með

  Færeyingahátíð þessa.

  Örfáar hræður að dorga niður við höfn.

  Ekkert skerpukjöt.

  Enginn Vikivaki.

  Engir færeyskir markaðir að tæla frónverska kúnna

  í til kaupa á eðalvarning.

  Einn eldri herramaður klæddur færeyskum þjóðbúningi á vappi

  og 15 færeyskir fánar blakatndi í sólinni....og málið var dautt.

  Jú, auðvitað voru draugarnir á Draugasafninu vaknaðir.

  Alex 6 ára þrælaði sér inn með systur í Þolló, Aroni og Svölu,

  kom hágrátandi og bálreiður út...."þa va ljótur kall að breðða mé".

  Húsfreyja heyrði öskur Svölunnar af og til á leiðinni í gegnum draugaganginn,

  og svo háorgin í Alex þegar út kom.

  Tíu ára djásnið, Árni Bæron, Siggi Freyr og Guðmundur Vigri töldu ekki

  neina ástæðu til að láta hræða úr sér líftóruna,

  fyrst þau fengu að berja Færeyinga augum og dansa Vikivaka síðar,

  en kíktu samt á "frónversku tröllin" með hinum.

  Jamm!

  HVAR voru þeir færeysku, dagarnir, menningin og maturinn?

  HVAR?

  Og það voru "frónverskir" draugar og frónversk tröll

  allt saman þar inni í Draugasafninu,

  enginn færeyskur draugur eða tröllkarl....ekki einn einasti.

  Söfn, veitingastaðir og vinnustofur opið...allt saman frónverskt.

  Bólaði ekkert á neinu færeysku neitt.

  Fín myndlist samt hjá frónversku myndlistarfólki.

  Djásnið og frændsystkyni höfðu lítinn áhuga á listinni.

  Hvað þá?

  Harry Potter galdrar fyrir 8-15 ára auglýstir í dagskrá.

  Jaso, og húsfreyja sem hélt að Potter væri breskur

  og hefði ekki einu sinni komið til Færeyja....og átti ekki að byrja

  fyrr en seinni partinn, ásamt diskóteki fyrir yngri kynslóðina.

  Nú, það væri altént hægt að treysta á Töfragarðinn með

  húsdýr og húllumhæ fyrir alla krakkana þangað til....

  En nei!

  Töfragarðurinn var lok lok og læs, tómur, dýralaus, mannlaus

  og allslaus.

  Tónleikarnir með Kvönn kl. 15:00 kostuðu 1000 kall á haus.

  Húsfreyja reiknaði í snarhasti í huganum....10 manns,

  það gerðu 10 þúsund krónur á tónleika, sem kannski helmingurinn af

  liðinu myndi fíla.

  Systurnar ákváðu reddingu.

  Brunað á Selfoss með hraði, og liðinu boðið upp á KFC-kjúlla.

  Kostaði innan við 10.000 krónur og allir fóru þaðan saddir og sælir.

  Komið við á "Kanínustöðum" gegnt Litla Hrauni á heimleiðinni.

  Frændsystkyni öll 6- 12 ára trompuðust í miklu kanínuhlaupi þar með,

  og reyndu sem mest þau máttu að fanga eitt kanínuskinn.

  Náðu engu.

  Nú er verið að plotta að koma sér upp gjörvulegu neti,

  og skreppa upp að "Kanínustöðum" og veiða í net lítið

  kanínuskott, og gera að gæludýri.

  Systir í Þolló þar með búin að fá næstu viku þrautskipulagða,

  og mun dveljast löngum stundum á Kanínustöðum,

  og veiða kanínur grimmt undir vökulum

  augum fangavarða á Litla Hrauni.

  Færeyingadagar hvað?

  Samkvæmt herlegri dagskrá sem húsfreyju áskotnaðist

  í dag á Stokkseyri,  á bóndi húsfreyju einhverja möguleika á,

  að næla sér í skerpukjöt og dilla sér í Vikivaka á Stokkseyri.... á morgun.

  En ekki fyrr en klukkan 16:00, kostar 1500 krónur og tónleika,

  og stór spurning hvort bóndi nenni að hanga eftir því.

  Hann er hins vegar alveg búinn að missa af Harry Potter-göldrunum.

  VESEN!

  Húsfreyja hefur aldrei heimsótt frændur sína í Færeyjum,

  sem er miður og vill gjarnan sækja þá heim þá kreppa hjaðnar,

  og bensínverð og ferðakostnaður dalar.

  Koma tímar, koma ráð.

  Eftir "Færeyskan dag" þennan á Stokkseyri í dag, er hún

  engu nær um Færeyinga, menningu þeirra, tónlist, mat,

  dansa eða framleiðslu.

  Sá EINN aldraðan mann í færeyskum búning...punktur basta.

  Eitthvað finnst henni að Stokkseyringar hefðu mátt vanda sig

  betur við skipulag á hátíð þessari.

  Hafa meira við að vera fyrir börn, bjóða upp á

  færeyska sölubása, mat, hannyrðir, framleiðslu,

  myndir frá Færeyjum, vikivaka-dansa á götum úti jafnvel.

  En það er nú eingöngu hennar mat.

  Máske alsæla í gangi á Stokkseyri yfir vel lukkaðri Færeyskri hátíð.

  Með einn öldung á vappi í færeyskum búning daglangt.

  Hvað veit húsfreyja?

  Og Harry Potter hefur sjálfsagt staðið fyrir sínu líka.

  Fluttur til Færeyja og búinn að stofna galdraskóla í Þórshöfn-Þórswarts?

  Það mígrigndi í borginni við sundin bláu, þegar húsfreyja kom

  heim aftur með sína litlu fjölskyldu.

  Tíu ára djásnið var alsælt.

  Frábær dagur.

  Þar ber kanínueltingaleikinn hæst.

  Bóndi er farinn að sofa, skerpukjötslaus.

  Húsfreyja ætlar að kíkja á imbann og fylgjast með handahlaupum

  tíu ára djásnsins á stofugólfinu enn um stund.

  Spáir lítið í Stokkseyrarferð aftur á morgun, eftir vonbrigði dagsins.

  Kannski hægt að bjóða tíu ára djásninu í bíó...á Harry Potter.

  Góðar stundir um Verslunarmannahelgi.

Ekkert rigndi í Eyjum í dag

Þær hafa þá reynst heldur við vöxt...

  ...naríurnar, þegar þjófur mátaði.

  Og næsta víst að "ættardjásnin" nytu síns

  lítt í svo víðum nærbrókum.

  Skárra að skila þá, Greifum brókum þeirra, enda

  þær þeim vel merktar og hönnun brókanna öll til sóma.

  Virðast þessar ágætu nærbuxur geta haldið hita á

  "öllum Greifunum í einu" kólni þeim "niður" á

  svölum útihátíðum.

  Er það vel að þeir skuli hafa fengið nærbuxurnar sínar aftur,

  Greifarnir.

  Húsfreyja spáir því að þeir verði öllu "greifalegri" á

  sviði í sumar fyrir bragðið.

  Góðar stundir og megi þið aldrei verða uppiskroppa með naríur.

Nærbuxunum skilað