Hvít klessa...

  ...með dramatísku "Húsvísku ívafi" gæti þetta

  "listaverk" heitið" hugsaði húsfreyja þar sem hún

  stóð á útidyratröppum sínum, og horfði út á bílaplan sitt

  í morgunsárið.

  Bóndi hafði þrælað henni á lappir fyrir allar aldir, til að

  aka henni til vinnu á sínum eðal "fjórhjóladrifna" vinnubíl.

  Tvíhjóladrifna drusluverkið sem húsfreyja annars brúkaði

  til að komast frá A til B og svo heim aftur, var fennt inni í

  bílskúr.

  Húsfreyja horfði á bónda sinn láta vaða aftur á bak yfir

  stóran skafl, þar sem nokkrar sekúndur sá fjórhjóladrifni

  sat fastur á "maganum", á meðan hjólin fjögur súrruðu

  vinalega í lausu lofti...súnkaði drossían síðan niður aftur og

  bóndi ók í glæsilegum sveig að tröppunum þar sem húsfreyja stóð.

  Húsfreyja óð fönn upp fyrir hné að bifreið bónda, og geispaði

  ógurlega er hún settist inn.

  Saknaði strax 20 mínúta svefnsins, sem fannfergið hafði haft

  af henni.

  Bóndi talaði í sífellu um glussa, snjómokstur og lykla að því

  virtist við sjálfan sig, nema notaði af og til nafnið Gunni.

  Húsfreyja gjóaði svefnþrungnum augum á bónda...."var hann

  að tapa sér, varla kallaði hann sjálfan sig Gunna"?

  Neipp, bóndi var kominn með litla dótaríið á eyrað á sér,

  og var að ræða við samstarfsfélaga sinn um verkefni dagsins

  á öldum símafyrirtækis.

  Húsfreyja dæsti mæðulega.

  SNJÓR.

  Og meira en nóg af honum.

  Datt þá í hug samræður sem hún hafði átt við 10 ára djásnið

  nokkrum dögum fyrir Jól, þar sem djásnið sagði eftirfarandi:

  "Mamma, við krakkarnir segjum að Guð sé í "freyðibaði" þegar snjóar

  svona mikið".

  Húsfreyja glotti að hugsun sinni í bílnum, " já, og notalegt hjá þér

  Almættinu að þurfa að vera brasa í freyðibaðsstússi beint

  yfir litla Fróni í miðri vinnuviku" sendi hún upp til himnaföðursins.

  "Gastu ekki æruverðugur, dúndrað þér í baðið fyrir Jól, svona til

  heiðurs fæðingu sonarins, og látið það duga"?

  "Kæra vinkona" kom svarið jafnskjótt mildilega og glettið, "sonur minn

  fæddist ekki í desember, þó þið elskulegir mennirnir haldið upp á

  fæðingu hans þá".  Hér hló hinn heilagi svolítið, " ef ég man rétt er

  hann fæddur í september, og þá líklega í merki Meyjunnar líkt og þú".

  Almættið ræskti sig og hélt áfram; "Enda var hann heiðarlegur,  mannúðlegur,

  fórnfús hugsjónamaður, vinnusamur, kærleiksríkur,

  gagnrýnin og pottþéttur líkt og margir í Meyjamerkinu, og það mættu

  margir taka sér hann til fyrirmyndar þarna hjá ykkur á jörðinni".

  Það var ekki laust við, að húsfreyju findist svolítill áminningartónn

  í rödd hins háheilaga.

  "Já,"  svaraði hún dræmt, " en það þýðir nú lítið að bera mig "arman

  fjármálavitleysing með 4 ára gamlan flatskjá" á skeri úti á miðju Ballarhafi,

  saman við son þinn, herra minn.... og það þó að ég sé í Meyjarmerkinu.

  Mín skástu og stærstu kraftaverk eru þegar mér tekst að hjálpa tíu ára djásninu

  með níu af tíu dæmum í heimalærdóminum í stærðfræði.  En þetta tíunda dæmi

  er oft svo hrikalega frústrerandi óskiljanlegt, að ég þyrfti hjálp frá Albert Einstein,

  til að fá botn í það".

  "Kæra vinkona" nú hló hinn guðlegi upphátt, "og heldur þú að

  þú fáir ekki hjálp frá mér einnig, þegar þið eruð að basla við

  stærðfræðina saman, mæðgurnar"?

  "Jú, það er akkúrat málið, æruverðugur, ég reikna með henni tvö

  dæmi og síðan reiknar þú næstu sjö með henni með mig sem millilið...

  og þá er bara þetta eina dæmi eftir sem "hvorugt okkar" kann þá að

  reikna....merkilegt nokk......(úps...húsfreyja hér að móðga Almættið...

  skíta upp á bak....reyndi að bjarga sér fyrir horn...), 

  en mér finnst nú reyndar algjört kraftaverk að klára heil níu dæmi".

  Almættið hló hjartanlega, "Altént ertu með húmorinn í góðum gír, vinkona

  og ég reikna með því að við förum að klóra okkur fram úr tíunda dæminu

  fljótlega, ef við leggjum höfuðin saman í bleyti.  En blessaðan snjóinn

  tel ég að trufli þig og landa þína lítið, þið eruð öllu vön".

  Og bóndi stöðvaði bifreiðina í snjóskafli fyrir framan vinnustað húsfreyju,

  og húsfreyja þakkaði farið og óð snjóinn inn.

  Húsfreyja tróð síðan slóða í fannfergið upp í Spöng eftir vinnu á tveimur jafnfljótum,

  keypti í matinn, og fór létt með.

  Nágranninn mokaði slóða að ruslatunnunni, svo sorphirðukarlar hirði

  ruslið-afleitt ef nýtt ár angar langar leiðir af rotnandi matarleifum.

  Truflar okkur ekki mikið snjórinn, ef við hjálpumst að.

  Góðar stundir.

Snjóþyngsti desember frá 1984

Á Jólunum finnst köttum gaman...

  ...fúmm...fúmm...FÚMM.

  Þrjá brjálaða hringi eftir veggjunum á stofunni.....VRÚMM...

  ráðast í fimmta sinn á kassann með jólaskrautinu....

  klór...skrap...nag...nag...KLÓR.. aftur á fljúgandi fart...VRÚMM..

  og fleygja sér fagnandi ofan í tóma pappakassann,

  sem á að fyllast af jólapökkum á leiðinni norður......"mjaaaavrrr...

  unaðslegt leikfang fyrir drottningu eins og mig".

  Breytast í ægilega grimmt tígrisdýr sem liggur í leyni

  fyrir bráð sinni...HVÆÆÆS....MJAVRRRR....

  Tíu ára djásnið hlær dátt að kisu sinnu, þó hún

  sé illa klóruð á höndum eftir brjálaðan leik við

  dýrið  alla daga síðan fyrsta í Aðventu.

  Húsfreyja, líka klóruðu á handarbaki eftir köttinn,

  lenti óvart í hlutverki hægfara, seinhugsandi kvöldmats

  "tígrisdýrsins" , ráfandi í villu og svima inni í miðjum

  (pappakassa-) frumskóginum, er búin að sópa

  gólfið 5 sinnum á dag síðustu vikuna.

  Pappírssnifsi í löngum ræmum, skreytir að öðrum kosti stofu hennar alla daga.

  Pappakassar eru allir reittir og að fara í hengla.

  Svo heimtar köttur ÚT. 

  Húsfreyja fegin að losna við pappakassaskaðvaldinn út

  svolitla stund, hleypir ketti út á pall.

  Köttur spígsporar á þófum sínum, eins og tískudrós á

  20 cm. pinnahælum í snjónum.

  Klikkast síðan algjörlega, þegar snjókornin falla niður

  jafnt og þétt á pallinn.

  ARRRGH! INNRÁS HVÍTU, KÖLDU OG BLAUTU GEIMVERANNA ER HAFIN.

  En "NO WORRIES"!

  DRÁPARINN  MIKLI "BRANDA HELLCAT SNOWFLAKEKILLER" er mætt.

  Og nú eru sko setið um snjókornin, stokkið á þau,

  og þau DREPIN!

  Húsfreyja reynir að finna stofugólfið sitt aftur, á meðan

  kötturinn trompast úti á sólpalli.

  Tíu ára djásnið hlær svo mikið af kattarrófunni, að hún tárast.

  En svo:  "Mamma, Branda vill komast inn aftur".

  Húsfreyja lítur í átt að stofuglugganum með kústinn á lofti.

  Á miðjum gluggapóstinum hangir læðan, angistin uppmáluð.

  "MJÁÁÁáááá.....hjálpið mér svöngum, vesælum, örmum og

  köldum ketti....mjáááá...ég á svo bágt".

  "Je ræt" hugsar húsfreyja, " búin að vera úti í 6 og 1/2 mínútu"!

  Djásnið hleypir kettinum inn.

  Sú ferfætta skokkar léttum skrefum framhjá  húsfreyju,

  sigri hrósandi, virðir hana ekki viðlits.

  Snöflar í sig nokkrum kornum úr matardall sínum inni í eldhúsi.....en..

  sér að "ferfætta hárlausa þjónusta" hennar var að bjástra eitthvað

  með "prikið" inni  í stofu......VRÚMM....þrír brjálaðir hringir eftir veggjum

  stofunnar, snarstans og ráðist á pappakassann með jólaskrautinu...osfr.

  Húsfreyja telur nú að hún sé komin með spádómsgáfu mikla, á gamals aldri.

  Spáir því að jólahreingerningum verði SEINT lokið þetta árið á

  heimilinu.

  Spáir því ennfremur að pappakassar verði ARFAÓVINSÆLIR undir jólaskraut

  á heimili húsfreyju...svo að jafnvel verði að splæsa í

  í eðal plastkassa frá Rúmfatalagernum þá Þrettándinn rennur upp.

  Og síðast en ekki síst, sér hún fyrir sér að tími sá sem

  heimiliskötturinn eyðir sofandi á rúmteppi inni í

  hjónaherbergi, "bak við luktar dyr", 

  muni LENGJAST að miklum mun yfir hátíðarnar.

  En gangi ykkur vel með jólaundirbúninginn, og megi

  öll ykkar gæludýr vera "pollrólegir pappakassahatarar".

 

Útvarp Matthildur gengið aftur?

  "Ja, hvurn árann", eins og afi

  húsfreyju hefði sagt.

  Dabbinn mættur með gömlu Matthildar-brandaranna.

  Og það í fréttatíma á flatskjáum okkar landsmanna.

  Jaso.

  Undur og stórmerki!

  Furða og forviða!

  Japl, jaml og fuður.

  Blaður og málæði!

  Ritstjóra-Moggagrín af "ég- og -blái-flokkurinn-erum-saklaus"-sortinni.

  Húsfreyja finnur til með Sjálfstæðismönnum.

  Þetta var afleit auglýsing fyrir landsfund þeirra.

  Þarna er ágætis fólk inn á millum, sem vill taka þátt í því

  að byggja upp litla Frón eftir kreppu, án þess að vera

  kasta skít í mótherja sína, og gera lítið úr vinnu þeirra.

  Svo fá þeir manninn sem var snillingur litla Fróns

  í  "finnum-sökudólg-til að-taka-við-skítnum" vinnuháttum ,

  fyrrum Matthildargrínara

  og núverandi óritskoðaðan Moggableðilsstjóra upp í pontu.

  Eins og að kasta skítugri tusku beint í andlit þeirra Sjálfstæðismanna

  sem eru í stjórnmálum til þessa að vinna að góðum málum.

  Jamm, þeim er vorkun.

  En húsfreyja hefur einnig verið að hafa áhyggjur af

  vinum sínum og samstarfsfólki á Suðurnesjum á árum áður, þar sem

  Sjálfstæðismenn hafa einmitt verið ráðandi í bæjarstjórn

  árum saman.....og sér hvergi fyrir endann á skuldafargi og

  niðurskurði ásamt versnandi kjörum og þjónustu við íbúa.

  Þarna þyngist róður jafnt og þétt, og það var myrkur tónn í

  spjalli fyrrum kollega húsfreyju, þá hún hitti sína elskulegu

  Suðurnesjamenn síðast, við útför einnar elskulegrar samstarfskonu,

  ekki alls fyrir löngu.

  Þá dettur húsfreyju í hug.

  Geta nú ekki vel þenkjandi Sjálfstæðismenn, sent fyrrum

  grínaktugan fyrrum foringja sinn út á Suðurnes með skemmtiatriði

  og uppistand, svona til að létta mönnum skap mitt í

  afleiðingum "kreppu"....sem er að sjálfsögðu ekki

  Sjálfstæðismönnum í bæjarstjórn að kenna...

  ekki á nokkurn handa máta.

  Þar er kreppan bara EKKISEN ÓHEPPNI af "ópólitískum" toga.

  Annað en við hér í höfuðborginni, sem höfum sjálfa

  HÖFUÐPAURA kreppunnar í stjórn...samkvæmt velviljuðum, óþreytandi

  og góðfúslegum upplýsingum frá Sjálfstæðismönnum í stjórnarandstöðu.

  Sér húsfreyja fyrir sér, að fyrrum foringi gæti mætt á hverju

  föstudagkvöldi í Stapann...ef ekki er búið að rífa Stapann vegna

  vanrækslu af völdum fjárskorts... og halda úti uppistandi og

  gríni í Matthildarstíl.

  Næsta víst að Suðurnesjamenn myndu mæta í stórum stíl.

  Grenja af hlátri og skemmta sér hið besta yfir furðulegum

  hugmyndum, hrokabröndurum og besservisseraskrítlum

  Matthildarkóngsins.

  Og altént gætu Suðurnesjamenn, ef þeim færi að leiðast grínið,

  losað sig við ódýru, útlensku tómatana sína upp á svið...

  en aðeins ef farið væri að sjá verulega á tómötunum af elli.

  Þannig myndu Sjálfstæðismenn slá tvær flugur með einu höggi:

  Útvega Suðurnesjamönnum billegt grín á erfiðum tímum,

  og um leið fá vinnufrið í flokknum......allavega á föstudögum.

  Og sem bónus:  Losa sig við ÓÆTA erlenda tómata í leiðinni...

  í stórum stíl.

  Húsfreyja óskar Sjálfstæðismönnum til hamingju með landsfundinn sinn.....

  ekki þeirra sök að "ræðumenn" eru mis vel lukkaðir.

  Góðar stundir.

Þrennt bjargaði Íslendingum

Af niðurskurði í hreyfifærni.

  Húsfreyja lá bakk í bælinu.

  Heilaræfillinn hafði að gömlum og góðum sið sent

  "ordrur" beint niður á vöðvaliðið í hægri öxl húsfreyju,

  og skipað því að reisa kerluna upp, og ýta henni fram úr

  rúminu.

  RÆS, var boðorð dagsins, enda klukkan að ganga 11 á laugardagsmorgni.

  Það var þá sem allt fór til andskotans.

 "SETUVERKFALL"! ! , orgaði verkstjóri axlarvöðva

  húsfreyju.

   "Þetta er er ekki að gera sig hérna hjá

  frúnni!  Hún er búin að bræða úr öllum

  leiðurunum (taugunum) og rústa

  helvíska stóra lyftikrananum (aðal-sininni)".

  Verkstjórinn spýtti  bálreiður á einn reittan "leiðarann" sem sendi frá sér

  med det samma, mergjaðar eldglæringar

  og krampakenndar bylgju eftir öxl niður í úlnlið og eftir hálsi upp

  í haus á húsfreyju.

  ÁÁÁ!

  Húsfreyju sundlaði af sársauka.

  Hefði steinliðið yfir hana ef hún hefði ekki verið útafliggjandi

  í rúmi sínu hvort eð.

  Hvað var að gerast?

  Heilaræfillinn var miður sín, og sendi með hraði

  sveit "sjúkraliða" (bólgusvara) niður á hægra axlarsvæðið.

  Þar var allt í helvísku báli og brandi, tjóni og tjöru, rúi og stúi.

  Aðallyftikraninn var ryðgaður FASTUR í síðustu stöðu, enda búin að

  bólgna út í tvöfalda stærð sína.

  Leiðarar flestir undir einhverju djö... fargi, klemmdir, óvirkir

  og tættir.

  Sjúkraliðasveitinni féllust hendur, þegar vöðvaverkstjórinn

  ullaði illskulega framan í hana, og sagði henni að

  drulla sér aftur upp í stjórnstöð, og láta andskotans

  "bossinn" (heilaræfilinn") koma viti fyrir frúna. 

  "Nú verður frúin að andskota sér

  til læknis í einum hvínandi hvelli,

  og ekkert djö... "þetta lagast-kjaftæði"!

  Vöðvaverkstjórinn var orðinn sótrauður í andliti af vonsku, pirringi

  og aðgerðarleysi:

  "Þangað til erum við strákarnir farnir í

  VERKFALL, og snáfið þið upp!

  STRÁKAR!  Komið!  Við tökum slag

  í félagsvist".

  Húsfreyju tókst með harmkvælum að koma sér fram

  úr rúminu.

  Hún var lent í bullandi niðurskurði á hreyfifærni

  í hægri öxl, og ekki bara hægri öxl.

  Hún var komin með myljandi niðurskurð á

  hreyfifærni í hálsi hægra megin einnig.

  Jaso.

  Nú voru góð ráð dýr.

  Húsfreyja skellti í sig einni tveimur bólgueyðandi verkjatöflum.

  "Húmbúkk"! , orgaði vöðvaverkstjórinn, og

  gaf í næsta spil í félagsvistinni.

  Húsfreyja náði í hitapokann sinn með erfiðismunum,

  sat í hálftíma með hann á hæ öxl sinni.

  "Nú hlyti þetta að fara að lagast".

  "Je RÆT"! , vöðvaverkstjórinn leit ekki

  einu sinni upp frá félagsvistinni.  Var að vinna.

  Húsfreyja var í öngum sínum.

  Og að drepast í öxlinni.

  Heilaræfillinn reyndi að höfða til heilbrigðar skynsemi

  sinnar, og laumaði hugmynd um læknisheimsókn

  að frúnni.

  Húsfreyja hafnaði svoleiðis VESENI samstundis.

  Auðvitað hlyti þetta að "lagast".

  "DREAM ON, hálfviti" , gargaði

  vöðvaverkstjórinn, og trompaði spaðaásinn.

  Heilaræfillinn fékk nærri því verki í vinstra heilahvelið af álagi og pressu:

  Einhvern veginn varð hann að fá frúna til að fara til læknis:

  "Ömm, kæra frú.  Afi yðar og faðir

  voru báðir gigtarskrokkar, og afinn

  meira að segja með hroðalega slitgigt.

  Vilduð þér nú ekki vera svo vænar og

  skreppa til heimilisdoktorsins og fá

  úr því skorið, hvort öxl yðar sé ónýt af

  sliti, eða hvort einhverju verði bjargað

  með sjúkraþjálfun eða aðgerð"?

  Hefði heilaræfillinn verið með hjarta, hefði hann verið með það

  í buxunum, svo stressaður og auðmjúkur var hann.

  "Hvaða stress er í gangi", húsfreyja var rasandi.

  "Þó ég sé með smá "stirðleika" í öxl eftir langa vinnuviku,

  er það ekkert að tapa sér yfir".

  "FÍFL", vöðvaverkstjórinn hló illyrmislega,

  um leið og hann gaf í næsta spil.

  "En kæra frú" , heilaræfillinn var gráti næst,

  ég er búin að missa alla stjórn

  á vöðvaliðinu í öxl yðar, og þeir

  eru allir farnir í verkfall...gerið nú

  þetta fyrir mig".

  Húsfreyja setti í brýrnar.

  Tarna var ljóta.

  Ekki gat hún mætt í vinnu með "hangandi hendi"

  á mánudag...varla að hún þyldi við í fríi heima

  um helgina.

  Ákvað að fara að skynsömum boðum heilaræfilsins,

  og kom sér til "doktorsins".

  Nú sést húsfreyja á blússandi fart á leið til sjúkraþjálfa

  tvisvar í viku, þar sem helvískur aðallyftikraninn er mýktur upp,

  og leiðararnir eru í "hljóðbylgjumeðferð".

  Vöövaliðið er aftur komið til starfa:  "Hún hefði

  nú mátt leyfa okkur að klára

  þriðju umferðina í félagsvistinni,

  frúin. En auðvitað er alltaf gleðilegt

  þegar fólk fer að skýrast í hugsun

  á gamals aldri og stíga í vitið"! 

  Einnig má sjá húsfreyju utan dyra flesta daga að loknum

  vinnudegi, íklædda sínum rauða kuldagalla,

  sveiflandi örmum á gangi eins og bolsévikki í her

  Stalíns á Rauða Torginu.

  Húsfreyja veit það fyrir víst, að heilaræfillinn hennar er

  alsæll.

  Húsfreyja og vöðvaverkstjórinn hins vegar, ræðast ekki við.

  Sættast kannski á Jólum.

  Kannski.

  Góðar stundir og hugið vel að heilsunni á köldum vetrarmorgnum....

  annars eru allir velkomnir í bolsévikkamarseringuna með húsfreyju.

 

 

Botnlaus heimska...

  ...einn ganginn enn, hjá fulltrúum atvinnurekenda að

  semja um svona "gífurlega háar" launahækkanir

  við fólk sitt.

  Djö....er að heyr'etta.

  Eru menn endanlega búnir að tapa sér?

  Og sjálfir fulltrúar atvinnurekenda!

  Að láta sér "detta í hug" að sauðsvartur almúginn

  þurfi á launahækkun að halda!

  Fáránlegt!

  Hvað með það þó kaupmátturinn hafi "HRAPAÐ" eitthvað?

  Og lánin hafi HÆKKAÐ.

  Og skuldirnar heimilanna hafi aukist.

  Og eignirnar hafi lækkað í verði.

  Og þó búið sé að skera niður hjá öldruðum, öryrkjum, geðsjúkum, og

  sjúkum......og skera niður.....og skera enn meira niður.

  Verðbólga aukist.

  Krónan hafi fallið...fallið.....og fallið!

  Þó búið sé að slökkva öll ljós á Reykjanesbrautinni.

  Setja upp kreppuhöfn í Landeyjasandi "ófæra" skipum....sér í lagi Herjólfi.

  Afskrifa einhvern helvískan haug af milljörðum fyrrum

  bankaeigenda og útrásarvíkinga, svo þeir geti nú

  pottþétt gefið frúnum Rolex í jólagjöf og unglingunum

  nýjasta "eplið, æpoddinn og snjallsímann" í jólagjöf.

  Já, hvað með svona SMOTTERÍ?

  Hrikalega búnir að skíta upp á bak, fulltrúar atvinnurekenda.

  Svona bara gengur ekki, strákar!

  Þetta skítapakk sem moðast í láglaunastörfunum,

  á ekki skilið að fá "alla" þessa þúsund kalla í launahækkun.

  Kann ekkert með peninga að fara þetta láglaunalið.

  Eyðir þessu öllu í eittthvert fánýti eins og salti í grautinn,

  kuldaskó á krakkana sína og í hita og rafmagn.

  Dettur ekki einu sinni í hug, láglaunadótinu, að reyna að

  fjárfesta  í ódýrustu Rolex-úrunum, hvað þá litlu, demantskreyttu,

  penu úri frá DIOR.

  Neipp, og vill frekar belgja sjálft sig og krakkana sína út af mat

  í heila viku þetta lið, en að skreppa á föstudegi í lítinn léttan salatbröns

  á Borginni með vinnufélögunum.

  Og glætan að það hafi rænu á að splæsa einu flottu

  veski úr krókódílaskinni á tengdamúttu í jólagjöf, NEIPP!

  Kaupir hræbillegar vetrarbomsur á götumarkaði í Hagkaup á kerluna.....

  og handska með....úr gervileðri.

  Svei!  Og aftur SVEI!

  Þetta er svaðalega hrikalegt.

  Svona vonlaust lið, þarf í mesta lagi einhverja hundraðkalla

  í launahækkun "annað hvert ár".

  Alveg nógu gott á svona fólk sem drullaði algjörlega upp á bak í góðærinu

  og keypti sér heilan "flatskjá" með myntkörfuláni.

  Húsfreyju er gróflega misboðið, þó hún sé ein af láglaunapakkinu sjálf

  og hafi asnast til að þiggja einhverja þúsundkalla í launahækkun eins og allir hinir.

  Ja, svei!  Hún ætti að sjá sóma sinn í því að afþakka eins og rúmlega helming

  af launahækkun sinni....ef ekki alla...nema kannski 300 kalli fyrir

  blandi í poka á laugardögum.

  Og húsfreyja segir enn og aftur eins og Tóti Pé

  "aðal hagfræðinganna" í Seðlabanka (sumra) landsmanna:

  HVERNIG DATT YKKUR ÞETTA Í HUG?

  Góðar stundir, og mikið erum við Frónbúar "heppnir" að eiga svona

  góðan Seðlabanka og ENN BETRI aðalhagfræðing til að hafa

  "fjármálavit" fyrir okkur.

 

„Hvernig datt ykkur þetta í hug?“

Hvað saðð'ann?

  Marinó Tý fimm ára var mikið niðri fyrir.

  Enda Kafteinn Kolbeinn nýbúinn að ropa ofan

  í flugvélatankinn, á hrapandi flugvélinni, með

  Tinna og Tobba innanborðs, á meðan vondu karlarnir tveir

  svifu til jarðar í fallhlífum.

  Systurdóttir var á 200 kílómetra hraða að þýða og talsetja fyrir soninn,

  því myndin var ekki með íslensku tali heldur texta.

  Í þrívídd samt.

  Marinó var með rödd sína stillta á HÆSTA styrk, svo

  bíóáhorfendur í fimm bekkja radíus fengu "kommenta" hans beint í æð.

  "Það blæðir líka úr eyrunum á mér",  Væla Veinólínó ekki síður að

  misbjóða viðkvæmum hlustum Marinós en Kafteins Kolbeins.

  "Ó MÆ GOD", Tinni fljúgandi í loftköstum á eftir bófunum,

  í brjálaðri tilraun að ná þremur bréfsnifum.

  "Hvað saðð'ann, mamma"?

  Það var mikið hlegið, og spennan var ærandi í bíósalnum.

  Tinni og Kolbeinn ekki að klikka.

  Náði húsfreyju alveg, myndin.

  "Skeggjaðir hertir þorskhausar" og Rögnvaldur rauði fékk að

  kenna á reiði Kolbeins.

  Húsfreyja hló hátt og mikið, og skemmti sér konunglega.

  Tíu ára djásnið vissi ekki góða stund, hvort hún ætti að vera vandræðaleg

  yfir háværum kommentum Marinós eða gassahlátri móðurinnar,

  en ákvað að lokum að gleyma sér í kvikmyndinni.

  Systurdóttir þýddi og talsetti í gríð og erg.

  "Ég skil núna, hvað þú gekkst í gegnum með mig, þegar þú

  bauðst mér á Disneyteiknimyndirnar hér í den, Sigga, og þurftir að þýða

  hverja einustu setningu", systurdóttir þurr í munni og sár í

  hálsi í bíólok.

  Það hlakkaði örlítið í húsfreyju, sem enn er að berjast við

  krónískt hæsi frá árunum 1990-1995 eða 6 , þegar

  einhverjum snillanum í kvikmyndabransanum

  datt LOKS í hug að "talsetja" Aladdin.

  Sérlegur "talsetjari" systurdóttur þessi ár, þegar Disneyfabrikkan

  ungaði út nýjum teiknimyndum jafnt og þétt, einni eða tveimur á ári.

  Hélt uppi Apoteki Þorlákshafnar árum saman með

  Strepsils hálstöflukaupum, húsfreyja. 

  Fór með einn Strepsilspakka á sólarhring, í heila viku eftir "talsetningu"

  fyrir systurdóttur.

  Og stundum dugði ekki ein bíóferð...

  "Sidda mín, þetta var frábær mynd, eigum við ekki að fara

  aftur næsta laujardag"?

  Hefur húsfreyja minnst á það , að henni finnst "íslensk talsetning"

  á barna- og teiknimyndum, einhver mesta snilld sem hefur

  verið upp fundin í voru litla landi.

  En draumar og vonir húsfreyju um frama sem heimsfræg söngkona

  dóu drottni sínum, steindrápust, og voru jarðaðar þessi

  "talsetningarár" hennar með systurdóttur.

  Hins vegar er systurdóttir eldheitur áhugamaður um kvikmyndir í dag,

  allt frá teiknimyndum upp í drama, grín og morðgátur.

  Kannski á húsfreyja örlitla hlutdeild í áhuga hennar þar með,

  fyrst hún fórnaði frægð og frama og RÖDD sinni fyrir

  gleði lítillar stúlku í bíó.

  Hver veit?

  En vissulega doldið GAMAN að systurdóttir skyldi

  þurfa að "talsetja" sjálfan Tinna fyrir Marinó.

  Finnst húsfreyju..hehehehehe.

  Hefði viljað heyra systurdóttur þýða og talsetja

  enska orðasambandið hans Kaftein Kolbeins: 

  "Þúsund skrykkjóttar tindabykkjur í þorskavíti".....hehehe.

  Kvikmynd þessi um Tinna og félaga er tær snilld að mati húsfreyju,

  svo kíkið endilega í bíó.

  EN AÐVÖRUN:  Fólk með VIÐKVÆM eyru ætti að

 hafa með sér bómullarhnoðra...til að stöðva

  "eyrnablæðinguna".

  Góðar stundir og látið ekki frostið bíta ykkur í tærnar.

Hvað er svo glatt, sem góðra...

  ..."þingmanna-fundur"....

  HALLELÚJA!

  Þingmannasveitin sunnlendingana komin fram.

  Búin að vera týnd Eyjamönnum mánuðum saman,

  ef ekki árum, svo þeir hófu dauðaleit.

  Auglýstu með heilsíðu í Mogganum.

  EUREKA!

  Þingmennirnir þar sunnan heiða fundnir, komnir fram, komnir í ljós.

  Rak upp á fjörur Eyjamanna í einum hvínandi hvelli, eftir

  Moggaauglýsinguna, svo nú skal fundað.

  Það verður fundað um beljandi stórfljót með

  læti og aurburð inn í Landeyjahöfn.

  Um svínslega illgjörn eldfjöll undir jöklum að spúa ösku

  ofan í Landeyjahöfn.

  Um stórstreymis djöfulegan öldugang og sandrótshavarí í Landeyjahöfn.

  Um risastóran, djúpristandi "ælukopp" sem ætlað er að komast inn í

  Landeyjahöfn í öllum veðrum, í stórstreymi, með öskuspúandi

  eldfjall sem hafnarvörð, og lítil, nett jökulhlaup í Markarfljóti.

  Eyjamenn eru heitir.

  Þeir vita aldrei hvort leið þeirra liggur um ægifagrar sveitir

  Rangárvallasýslu eða hvort þeir geta skroppið í gólf

  í Þorlákshöfn, á leið sinni í höfuðborgina.

  Allt í tómri óvissu.

  "Hvert á að sigla í dag"? Kvíðvænlegasta og ömurlegasta spurning sem

  starfsmenn Herjólfs heyra.

  Þjást sjálfsagt allir sem einn af OFSA-KORTER-FYRIR-FERÐ-KVÍÐA, starfsmenn

  þess góða skips.

  Jamm, en gleður húsfreyju ósegjanlega, að þingmenn suðurlands

  skuli hafa komið í leitirnar.

  Var farin að hafa verulega áhyggjur að þeir hefðu

  týnst á leiðinni út í Eyjar, á þessum stutta tíma frá opnun

  Landeyjahafnar, og væru sem villuráfandi rollur,

  soltnir, veðurbarðir og illa til reika, "í óskilum "

  á einhverri Fjallabaksleiðinni.

  Vonar húsfreyja að góðar lausnir á samgöngumálavanda

  Eyjamanna finnist á fundi þessum, og að allir gangi sáttir frá borði.

  Verst ef að þingmennirnir TAPASt aftur á leiðinni upp á land....

  En kannski Eyjamenn splæsi bara undir þá flugvél...hehehe.

  Góðar stundir, og vonandi fer fram reglulegt "manntal" niðri á Alþingi....

  .....

  ..slæmt ef finnast fleiri sauðir af fjalli á haustin en þingmenn á Alþingi.

Sælla er ....

  ...að selja en þiggja".....

  Eða nei.

  Hvurnig var aftur þetta fína orðtak úr Biblíunni?

   "Sælla er að gefa en selja".....nei, það

  er eitthvað öfugsnúið við þetta hjá húsfreyju.

  "Sælla er að þiggja en selja".....bölvað rugl er'etta.

  Húsfreyja viðurkennir fúslega að hún er hálfdofin

  í hausnum, eftir að sjúkraþjálfi hennar togaði og teygði

  á háls hennar og herðum í dag.

  Sjúkraþjálfinn og húsfreyja ræddu Gaddafi steindauðan í miðju hálstogi...

  "Sælla er að skjóta Gaddafi en rökræða við hann"......NEIPP!

  Amerískt, en ekki rétt orðtak.

  Húsfreyja er bara ekki með öllum mjalla, að muna ekki svona

  auðvelt mál.

  "Sælla er að selja en gefa"....aaaaarrrgh.

  Þetta er ekki að gera sig.

  Sjúkraþjálfi er að losa um "klemmdar" sinar og taugar

  í hægri öxl, hálsi og handlegg húsfreyju.

  Sjálfsagt náð að losa hressilega um og hleypa upp í haus

   á húsfreyju einhverju svaðalegu magni af súrefni í dag.

  Húsfreyja þá með hrikalega súrefniseitrun í hæ heilahveli, og það

  fyrsta sem útstrokast úr minni hennar eru orðtökin

  úr Biblíunni, sem hún lærði hér í den.

  "Sælla er að hækka tekjuskattinn en lækka laun bankastjóra....

  Neipp, þetta er mottó ríkisstjórnarinnar í kreppu.

  "Sælir eru útrásarvíkingar því þeirra eru milljarðarnir í

  bönkum Kyrrahafseyja"....

  Jaso, komin með Fjallræðuna í hönk líka, húsfreyja.

  Hún á sér vart viðreisnar von úr þessu, konan.

  En fínt framtak hjá Kross- og Detox-hjónunum.

  Góðan fatnað á að nýta, og því ekki selja hann, svo

  aðrir njóti, ef þú getur ekki notað hann sjálfur/sjálf.

  Endurnýting er boðorð dagsins.

  Góðar stundir, og munið að....

 

  SÆLLA ER AÐ GEFA EN ÞIGGJA.

 

  Hehehe, náði ykkur næstum.

Jónína Ben og Gunnar í Krossinum selja fötin sín

Landamæragæsla?

  Húsfreyja er Rati, með stóru erri.

  Sjálfsagt búin að skíta upp á bak árum saman.  Í landafræði!

  Veit minna en ekki neitt um land sitt og mörk/"landamæri" þess.

  Er búin að telja sjálfri sér trú um það árum saman,

  að litla Frón sé eyríki, og hafi því engin eiginleg

  "landamæri" við önnur lönd, nema ef vera skyldi að

  til væru "hafmæri" eða "sjávarmæri".

  Hefur jafnvel talið að LANGT væri til annarra landa

  héðan frá Litla Fróni, svo einungis væru færar

  tvær"útgönguleiðir" af landinu, ergo, með skipi eða

  flugvél.

  En neipp, húsfreyja veður í villu og svima, að vanda.

  Hér eru sjálfsagt búin að vera til "landamæri" árum saman

  upp á litla Fróni með myljandi "landamæragæslu".

  Ja, hvurn árann.

  Allt farið fram hjá húsfreyju.

  Hreinlega stígur ekki í vitið, konan.

  Veit ekkert í sinn haus.

  Veit minna en Jack Nicholson í  "One Flew Over The Cookos Nest",

  eftir heilaaðgerð.

  Jaso.

  Tarna er ekki gott afspurnar.

  Húsfreyja mun nú leggjast yfir gömlu Landafræðiskrudduna

  sína, og lesa af hörku.

  Lágmark að hún viti "hvaða lönd" liggja að litla Fróni og deila þannig með því

  "landamærum".

  Væri rosalegt ef húsfreyja hefði misst af því, að hafa

  samliggjandi landamæri við Ameríku.

  Hehehe...stóðst ekki mátið, húsfreyja.

  Kitlaði "meinlegu taugina" í húsfreyju, frétt þessi.

  Fáum kannski fregnir af flóttatilraun yfir "landamærin" upp á litla Fróni

  í kvöld á Stöð tvö.

  Góðar stundir.

 

Hert landamæragæsla eftir rán

Myljandi niðursveifla ENN í rjúpustofni.

  Asskoti er að heyra þetta.

  Má veiða 31. þúsund fugla, sem er ríflega

  helmingi minna en í fyrra.

  Ja, hérna.

  Þetta stefnir allt í voða hjá bónda húsfreyju

  með skotveiðina....eitt árið enn!

  Bóndi hógvær maður, og hefur haldið að sér höndum

  með rjúpnaveiði árum saman, því hann vill að þeir gangi

  fyrir, sem ekki geta haldið Jól án þess að snöfla í sig

  lágmark sex vel steiktum rjúpnabringum á Aðfangadagskvöld.

  Menn sem vaknað hafa síðustu morgna upp úr

  klukkan fimm, til að hreinsa rjúpnabyssur sínar,

  smyrja og hlaða skotum, og verið við það að fá hland fyrir hjartað og

  mergjaðar hjartsláttartruflanir af einskærri gleði yfir því að

  fá að skreppa upp á fjöll og drepa sér fáeinar rjúpur

  í jólamatinn.

  Neipp, bóndi hefur haldið sig heima, enda telur hann

  rjúpur lélega mannafæðu, rýran og lítt lystaukandi mat.

  Hefur ætíð gefið allar steindauðar rjúpur í sínum fórum,

  þá hann rölti hér í den upp um fjöll og firnindi og fretaði

  villt og galið á villta hænsnfugla þessa.

  Og enn og aftur stefnir í eitt árið enn HEIMA, þegar kemur að

  rjúpnaveiði og bónda.

  En kannski alveg eins gott.

  Rjúpnabyssa bónda er nú þegar ryðguð föst við tvo gamla hjólkoppa

  af Toyotunni, gleraugnaskrúfjárn húsfreyju og  þríhjól tíu ára

  djásnsins niðri í bílskúr.

  Var ekki nokkur leið að sjá hvað var byssuhólkur, hvað var þríhjól, hjólkoppur

  eða gleraugnaskrjúfjárn, síðast þegar húsfreyja átti leið

  um bílskúrinn.

  Er orðið svona "rjúpnabyssukoppaskrúfjárn" eitthvað,

  á "þremur hjólum" þarna niðri.

  Yrði bara hlegið að bónda, mætti hann vígirtur slíku vopni

  á rjúpnaveiðar.

  Og húsfreyja efast stórlega að hittnin yrði til fyrirmyndar,

  en kannski að bóndi gæti komist hraðar yfir þúfur, urð og grjót með

  "rjúpnabyssukoppaskrúfjárnið" ef hann þyrfti ekki að

  burðast með það á öxlinni, heldur drægi það á eftir sér

  á hjólunum þremur.

  Jamm,  en illt er í efni.

  En altént gæti húsbóndi reddað nærsýnum rjúpnaskyttum

  gleraugnaskrúfjárni, lentu þær í skrúfulosi á

  gleraugum sínum í miðjum hóp af fljúgandi hænsnfugli.

  Verra að tapa gleraugum þegar menn eru komnir í ham

  að freta niður rjúpur.

  Þá getur það farið eins og fyrir vestan um daginn,

  þegar ein vesalings rolla var skotin í tætlur...

  og var ekki einu sinni með vængi.

  Neipp, það er ekki öfundsvert hlutskipti að vera rjúpnaskytta á

  litla Fróni í dag, þegar sífellt fækkar í rjúpustofninum og lítið sem

  ekkert má veiða.....kannski ekki algalin hugmynd hjá þeim

  Spaugstofumönnum um daginn að DULBÚA slatta af frónverskum

  hænum, og senda á vapp uppi á fjöllum........hehehehe.

  Rjúpnaskotveiðimönnum öllum óskar húsfreyja góðrar veiði,

  og hamingjuríkrar og saðsamrar jólamáltíðar á árinu 2011.

  Góðar stundir.

Veiði leyfð á 31 þúsund rjúpum