Já, góðan og blessaðan daginn.....

  ....er ekki góður á þér maginn, elskan? spurði

  afi húsfreyju nágrannakonuna með stóra skapið

  í Grænuhlíðinni í Eyjum hér í den.

  Sú ágæta kona hafði ákveðið að fara í mergjaða fílu

  við afa húsfreyju, út af einhverju smotteríi, og afi

  var alsæll.

  Svona konu fílaði afi í tætlur,  ef húsfreyja má nota

  talsmáta 10 ára djásnsins.

  Þarna hittust þau "daglega" nágrannakona og afi,

  á labbi í Grænuhlíðinni á leiðinni að útrétta og

  afi heilsaði með miklum virktum og mergjuðum húmor,

  á meðan nágrannakona vatt upp á sig og virti hann ekki viðlits.

  "Sæl elskan, hann gustar hressilega í dag".

  "Góðan og blessaðan dag heillin, frétti að þú hefðir verið

  slæm í maga í gær".

  "Góðan daginn elskan, þú ert gasaleg fín og lekker í tauinu í dag".

  "Sæl ástin, voru þig ekki að fá fínar Gullauga-uppskeru úr kartöflugarðinum

  og góðar rófur"?

  Svona gekk þetta í tæp tvö ár.

  Þá mætti skapstóra nágrannakonan skellihlæjandi upp

  í eldhús á Grænuhlíð 20:  "Stína, ég get bara ekki verið

  reið við hann tengdapabba þinn lengur, hann fer alveg með

  mig í gríninu og glensinu".

  " Góðan daginn og hafðu það sem allra best í dag, elskan,

  sé að þú ert í góðu skapi".

  Afinn hafði alveg trompað nágrannakonu með elskulegu gríni og

  "góðan daginn dögum"!

  Nágrannakona var nefnilega einnig með myljandi fínan húmor,

  og afi og hún urðu perluvinir upp frá þessu.

  Þær hlógu oft að þessu nágrannakonurnar, móðir húsfreyju og

  sú með stóra skapið yfir kaffi, og aldrei mundu þær nákvæmlega hvað

  hafði ollið misklíðinni.  En afi...já afi...

  "Hrrrummmp.... afi ræksti sig, " já þetta voru ansi skondnir

  tímar vinkona" og gjóaði snörpum augum á nágrannakonu,

  "við ættum kannski að finna okkur aftur eitthvert mál til að

  þrefa yfir ....hrummmmp... í nokkur ár".

  Uppástungan varð til þess að nágrannakonurnar tjúlluðust

  af hlátri.

  Til allrar lukku fékk húsfreyja kímnigáfuna í arf frá föður sínum og

  afa, og er aðhlæginn mjög og fljót að sjá húmorinn þegar

  á dynur vesen og vafstur.

  Já, og það er bísna góður arfur.

  En húsfreyja vill að lokum segja þetta:

  Góðan dag á "góðan daginn deginum" og munið að taka lífinu

  ekki of alvarlega, þið lifið það hvort eð er ekki af.

Góðan daginn dagurinn