Indversk lestarklósett?

  Eitthvað fara þessi

  "botnlausu" lestarsalerni í

  hinu íðilfagra veldi Indverja

  fyrir brjóstið á húsfreyju.

  Svona svipað og þegar hún frétti

  að geimfarar létu gossa úr salernum

  í geimferjum og geimstöðum á sporbaug

  um móður jörð.

  Fannst húsfreyju hálf ónotalegt til þess að

  hugsa að hland sé á sveimi um móður jörð,

  og svo ekki sé minnst á stöku "brúna" lorta.

  Sá hún jafnvel fyrir sér, að þegar traffík um himingeiminn

  fari að aukast, og búið verður að gera hálfan mánann að

  "sumarleyfisparadís" (alltaf sólskin á þeim helmingnum),

  að móðir jörð eignaðist sinn eigin "hring" líkt og

  Satúrnus.

  Nema að "hringur" móður jarðar yrði úr "ljósgulu hlandi"! 

  BJAKK!

  En aftur að lestarsalernunum hinum indversku.

  Nú hefur löngum verið "töluvert" um lestarsamgöngur

  í Indlandi, enda Bretinn seigur að leggja járnbrautateina,

  þá Frónbúar bjuggu enn í torfkofum, og stöku timurhúsi,

  og kunnu lítt á hryðjuverk í Bretaveldi og því síður á lestar.

  Voru þá Bretar herraþjóð Indlands, og spiluðu póló á

  milli þess sem þeir sveifluðu svipunum yfir innfæddum

  er bjástruðu við að leggja lestarteina nótt sem nýtan dag.

  Eitthvað voru vegalengdir allar meiri en á eyjakríli

  því sem Bretar kalla föðurland, svo æ oftar kom það

  upp að mönnum þeim  "varð brátt",  er ferðuðust um Indland í lest.

  Svo salernum var snarað upp í einum grenjandi hvelli

  í lestunum...BOTNLAUSUM.

  Og virðast enn BOTNLAUS á 21 öldinni, þrátt fyrir að

  breskurinn hafi horfið á brott til annarra og betri verka,

  eins og að gera "heila þjóð" að hryðjuverkamönnum úti

  í ballarahafi.

  Nú geta varla verið "safnþrær" eftir endilöngu lestarteinakerfi

  Inverja, svo líklega lendir þvag, saur og skeini á milli teina,

  og "flögrar"  svo einhvern spotta um nágrennið, og sér í lagi þá

  hreyfir vind.

  Margt er um manninn á Indlandi og margir fara með lestum.

  Og mönnum verðu mál!

  Þá spyr húsfreyja:  Eru lestarteinar inverskir og nánast umhverfi

  ekki að verða að stærsta og LENGSTA útikamri jarðar?

  Með tilheyrandi sjónmengun, bakteríugróðrastíum og skítalykt!

  Skeinibréfaslóðin fer máske að sjást utan úr geiminum?

  Og svo eru agnarsmá nýfædd börn að falla ofan í

  öll herlegheitin.

  Húsfreyja ímyndar sér að ljósmæður allra landa

  sundli af klígju, þá þær heyra slíkar fréttir.

  Að fæðingarlækna alla grípi "óstjórnleg löngun"

  í Hibiscrub-handþvott upp á olnboga, við fregnirnar.

  Jamm.

  Það þarf að fá BOTN í þetta lestarklósett mál Indverja...

  og "BOTN" er akkúrat málið í ÖLL lestarsalerni þeirra.

  Eða það hefði húsfreyja talið.

  Annars "botnar" hún lítið sem ekkert í svona málum

  yfir höfuð, finnst þetta svona blasa við sem

  "almenn skynsemi", að salerni á ferð verði að hafa BOTN!

  Að hafa þau "botnlaus" minnir hana á "spliff-donk-og-gengju"-grínið

  hér uppi á litla Fróni...sem svo var hægt að kaupa af einhverjum

  gárungum....álíka gáfulegt.

  En góðar stundir og megi öll ykkar ferðaklósett hafa BOTN.

 

 

 

 

 

 

Féll gegnum lestarklósett

Orð í tíma töluð.

  Hörð kerla, Jóhanna.

  Og þorir að láta skoðanir sínar í ljós.

  Húsfreyja beið spennt eftir gagnrýni sem þessari

  frá Geir Haarde eða Ingibjörgu Sólrúnu, á  Mister Brown

  á sínum tíma!

  Og beið.

  Og beið.

  Uppskera þeirra biðar varð rýr, enda þau nú bæði komin

  frá völdum hér uppi á litla Fróni.

  Svo BRAVÓ Jóhanna.

  Betra seint en aldrei.

  Og þetta átti Mister Brown svo sannarlega inni hjá

   íslensku þjóðinni.

  Enda hryðjuverkalög hans á vinaþjóð með

  ólíkindum.

  Húsfreyja fór löngum í stuttar ferðir til London hér áður fyrr,

  og naut sín vel í sögulegu umhverfi og formfestu breskra

  þar.

  Þegar kreppa hjaðnar og venjulegir launþegar geta aftur

  farið að vísitera erlendar borgir endrum og eins,

  mun húsfreyja sniðganga breska grund.

  Gjaldeyri sínum vill hún ei eyða sem

 "mergjaður hryðjuverkamaður" í nokkru landi.

  Góðar stundir.

Jóhanna gagnrýnir Brown

Déskotans basl alltaf hreint á.....

  ...frændum okkar í hinu mikla veldi

  norska kóngsins.

  Allt í uppnámi, tjóni og tjöru hjá

  þeim elskunum um þessar mundir.

  Horfa nú fram á hrollkaldan vetur

  með fimbulfrosti, hor í nös með

  "dassi" af svínaflensu, inflúensu

  og mergjuðu lugnakvefi.

  Tóma eymd og volæði.

  Og hví þá það hjá einni ríkustu olíuþjóð heims?

  Jú.  Blessaðir norsku víkingarnir sem eiga

  Eirík Rauða með okkur Frónbúum,

  en ekki neitt í Leifi hinum heppna,

  eru orðnir uppiskroppa með "sorp"!

  Jamm.

  Rusl!

  Úrgang!

  Drasl!

  Róðarí!

  Eiga minna en núll og nix af slíkum "gæðum"!

  Hin snjalla ríkisstjórn norska kóngsins skellti

  nefnilega á "arfavinsælum" skilaskatti á

  allt sorp sem norsarar hafa skilað inn til

  endurvinnslu.

  Veitir ekki af, að bæta örlítið við olíugróðann.

  Sorp þetta var síðan mikið til sett í ofna stóra, er sáu svo

  þegnum norska kóngsins fyrir "hita" á ofna sína

  yfir frostkalda veturna.

  En að sjálfsögðu flytja nú ALLIR sparsamir og séðir

  norsarar sorpið sitt til Svíþjóðar....þar sem enginn

  arfavinsæll skilaskattur á ruslinu er til staðar.

  Jamm.

  Standa nú brennsluofnar allir tómir í hinu mikla

  veldi norskra.

  Frýs á ofnum öllum í bæjum og borgum,

  og frændur vorir ganga um íbúðarhús sín

  klæddir þremur lögum af föðurlandi úr gæða norskri

  lambaull, undir kargþykkum kuldagöllum úr flís og

  vatns- og vindþéttu næloni....brrrrrrrrr!

  Grænt hor í nös er algjört "möst" í norsku vetrartískunni,

  ásamt léttu "hóstagjölti" nótt sem nýtan dag.

  Salan í sýkalalyfjum er "æðisleg" vegna lugnabólgufaraldurs

  og lyfjafræðingar norskra þegar farnir að halda sín jól,

  af einskærri gróðagleði og peningaánægju.

  Þeir verða allir á Bahamas í 4. vikna jólafríi í desember.

  Eitthvað finnst húsfreyju norskir hafa "skotið sig í fótinn"

  í sorpmáli þessu, svo ekki sé meira sagt.

  Svona byrgja brunninn "eftir að barnið var dottið ofan í"- fílingur

  í þessu ruslmáli.

  Jafnvel minnir það húsfreyju á "Bakkabræður" hina frónversku,

  sem báru inn í hús sólskin í húfum sínum daglangt.

  Vill samt húsfreyja gjarnan koma frændum sínum norskum

  til hjálpar, og koma þeim í samband við 66 gráður norður,

  sem er ágætis fyrirtæki á litla Fróni sem framleiðir "kuldahelda" kuldagalla.

  Gætu Frónbúar selt frændum sínum heilu helv....haugana af slíkum

  ágætis göllum til brúks á sótsvörtum, helköldum og "sorplausum"

  vetrarnóttum.

  Fengu að sjálfsögðu "magnafslátt"....má ekki eyða og sóa

  öllum olíugróðanum  á einu bretti.

  Í framhaldinu myndu svo frændurnir úti í ballarahafi,

  sem EIGA Leif heppna, hrinda af stað "söfnun" fyrir

  góða norska frændur sína.

  Safna saman og senda þeim allt ekkisens sorpið, óhroðann og

  draslið sem verið er að reyna að urða hist og her

  um litla Frón í tonnavís.

  Gætum fengið Landgræðsluna í lið með okkur,

  og sent norskum þegnum nokkra flugvélafarma

  af rusli.

  Þurfum ekki einu sinni að lenda eða afferma,

  bara dúndra þessu niður í fallhlífum svona hér og þar

  um ríki norska kóngsins, og fljúga beint heim aftur.

  Ekkert skilagjald, engin flugvallargjöld, bara ein

  lítil rukkun fyrir eldsneytinu á flugvélina.....eða mætti

  jafnvel semja um "vöruskipti"....olía fyrir rusl!

  Jamm!

  Eymd og volæði!

  Tjón og tjara.

  Kuldi og kal.

  Aumingja norsararnir.

  Snýýýýt....SNÖKT!

  En í sölum sænska konungsins er glatt á hjalla.

  Situr þar í notalegum og hlýjum húsakynnum,

  sem og aðrir sænskir þegnar, veturlangt.....

  ofan á stærsta "norska sorphaug" allra tíma.

  Máske svíarnir verði einnig aflögufærir með smávegis

  rusl þegar líður á vetur?

  Gætu þá "selt" þeim norsku slatta af sorpi...á VÆGU gjaldi.

  Aldrei að vita.

  Góðar stundir við notalegan ylinn af "hitaveitunni".

                                                                

 

 

 

Pattaralegar, raunverulegar og...

  ...fallegar.

  Alvöru konur í alvöru heimi.

  Tálgaðar staðalímyndir út!

  Ofurhoraðar konur á "sellerístilkum" út.

  Ekki sem verst.

  Twiggý-kynslóðir fyrirsæta hafa of lengi

  tröllriðið tískuheiminum, og flestir búnir

  að fá upp í háls af slíku og þvílíku....ekki

  síst fyrirsæturnar sjálfar.

  Að mega lítið sem ekkert snæða af fæðu,

  stunda stranga líkamsrækt og vinna langa vinnudaga

  kemur niður á lífsgleði þeirra og líkamlegri heilsu.

  Enda rekur fólk í rogastans, þegar fallegar, ungar og 

  "mátulega grannar" stúlkur hafa fengið vinnu við fyrirsætustörf,

  og það fyrsta sem vinnuveitandinn fer fram á er MEGRUN!

  Eitt sinn heyrði húsfreyja þá kjaftasögu, að vinnuveitendur

  í tískubransanum væru margir hommar.

  Enda margir hommar þekktir fyrir smekkvísi hvað varðar

  fatnað og fylgihluti kvenna og karla.

  En þar sem þeir væru meira upp á karlhöndina, blessaðir

  hrifust þeir einna helst af "tálguðum, brjóstalausum, rasslausum

  og mjaðmalausum" fyrirsætum.....hvort sem um karla eða konur væri

  að ræða.

  Ekki telur húsfreyja að þessi saga sé neitt annað en

  það sem hún er...."kjaftasaga".

  Enda gagnkynhneigðir vinnuveitendur í tískubransanum

  jafn algengir og samkynhneigðir.

  Tálgaða, grindhoraða lúkkið hefur bara verið "inn".

  En merkilegt eigi að síður að "Twiggý-útlitið" skuli svo þrautseigt

  meðal fyrirsæta.

  Og sorglegt þegar það kostar ungar stúlkur heilsuna.

  Er vel að þýskir skuli taka á þessum málum.

  Löngu kominn tími til.

  Góðar "pattaralegar" stundir.

 

 

Venjulegar konur inn - þvengmjóar fyrirsætur út

Prump í eilífðinni!

  En á eftir góðum freti kemur

  kemur gjarnan langvinn "steinsmuga".

  Drulla!

  Niðurgangur!

  Hvimleiður déskoti, fúll og ill lyktandi.

  Án þess að gera lítið úr loftlagsbreytingum og

  áhrifum þeirra, vill húsfreyja meina að mannfólkið

  hafi mun betur tök á því að ráða fram úr

  "efnahagsprumpi" og "bankahrunsdrullu með mergjuðum

  útrásarniðurgangi", en að ná tökum á sjálfri "Móður Náttúru"!

  Sé litið aftur til "eilífðarinnar" og tekin nokkur sekúndubrot

  af jarðsögunni til skoðunar,

  kemur í ljós að "Móðir Náttúra" hefur um all margra milljóna árabil

  verið að "hlýna" eða "kólna" á víxl....svona eins og

  gengur í sögu lítils hnattar á sveimi um sólu.

  Maðurinn er í þeirri "elífðarsögu" aðeins nýfætt barn,

  enn að reyna að venja sig af bleiunni, og þekkir aðeins

  þessa einu móður...Móður Náttúru.

  Gæði hennar og gjafmildi.

  Fegurð hennar og tign.

  Ofsa hennar og bræði.

  Að blessað bleiubarnið hafi einhverja "stjórn"

  á "móðurinni"?

  Glætan!

  En að rækta garðinn sinn,

  endurvinna "barnadótið",

  og draga úr mengun, er bara gott mál.

  Það getum við "bleiubörnin".

  "Móðirin" ER  hins vegar náttúruöflin.

  Allsráðandi.

  Óbugandi.

  Hún mun "breyta sínu loftslagi".

  Hún mun hrista okkur og skekja upp á 8, 0 á Richter.

  Hún mun flæða.

  Hún mun gjósa.

  Hún mun skapa ný lönd...og hún mun eyða öðrum.

  En það má sosum alltaf reyna að "hemja" móðurina

  í brjáluðum ham.

  Húsfreyja er ekki ýkja bjartsýn um árangurinn.

  Góðar stundir.

 

 

Kreppan eins og prump í eilífðinni

Ber er hver að baki...

  ..nema sér bróður eigi.

  Ó, já!

  Hér hefur sko sönn bróðurást og sannur

  bróðurhugur verið að verki.

  Og þeir bræður hafa báðir komist

  að góðu bræðrasamkomulagi við

  "sjálfa sig" þá þeir gerðu kaupsamning þennan.

  Sýnt hvor öðrum einskæran bróðurkærleik og bróðurþel,

  þá þeir handsöluðu samninginn og sömdu um lánið og greiðslur af því,

  enda fengið sinn hvorn bróðurpartinn í hlut, án þess að nokkur

  ágreiningur kæmi upp.

  Allt verið í mesta bróðerni.

  Jafnvel getað rétt hvor öðrum bróðurhönd af

  einlægri vinsemd... bróðurlega.

  Engin bræðrabylta og þaðan af síður bróðurbani hér.

  .......

  Alveg er þetta makalaust, að svona siðlaus viðskipti hafi

  viðgengist hér uppi á litla Fróni.

  Hvar ætli "bræðrasamviskan" hafi verið þegar þeir

  stóðu í þessu?

  Jamm.

  En því miður botnar húsfreyja lítið í svona hringavitleysu.

  Enda á hún enga "bræður"....!

  Góðar stundir.

Bræðurnir seldu sjálfum sér Lyf og heilsu

Dauðadóm...

  ...fyrir falska meydóma!

  Sæmdarmorð giftist kona manni sem eigi er

  fjölskyldu hennar þóknanlegur!

  Fangelsun og hýðingar fyrir það eitt

  að vera fórnarlamb nauðgara!

  Nú eða jafnvel grýtt til dauða!

  Ráð væri að Egyptskir karlar litu í eigin barm.

  Endurmætu lög sín, mannréttindi og

  virðingu fyrir mannslífum.

  Og sér í lagi virðingu fyrir lífi og mannréttindum kvenna og barna.

  Húsfreyja viðurkennir að hún fær æluna upp í háls

  þá hún les fréttir sem þessar.

  Þetta eru ljótar fréttir að hennar mati.

  Og spyr:  Eru þetta fréttir sem múslimar eru

  almennt ánægðir með?

  Nú eða jafnvel stoltir af?

  Er þetta "friðarboðskapurinn" og kærleikurinn í

  Kóraninum?

  Konur eru MENN, og menn eru KONUR.

  Við erum öll mennsk og erum MANNKYN.

  Því koma þá svo margir múslimar fram við konur sínar

  sem húsdýr væru?

  Og jafnvel verr!

  Það er mat húsfreyju að mörg islama ríki þurfi að taka

  til í réttarfarskerfum sínum.

  Breyta lögum, því lög þeirra eru konum grimm...lítilsvirðandi..

  kúgandi.

  Setja ný lög þar sem ALLIR hafi JAFNAN rétt, jafnt konur sem karlar.

  Og FRAMFYLGJA nýjum lögum.

  Nægir ekki að BANNA slæma hluti, eins og umskurð stúlkubarna,

  og gera svo ekkert í málinu.

  Nægir ekki lýsa sorg yfir sæmdarmorði á ungri múslimakonu,

  og fordæma verknaðinn....eftir á.

  Og að drepa FÓRNARLAMBIÐ í nauðgunarmáli er bara rugl.

  Vonar húsfreyja að múslimar móður jarðar þjappi sér saman,

  standi á móti öfgafullu ofstækisliði innan sinna raða, og kveði

  í kútinn í eitt skipti fyrir öll.

  Góðar stundir og gangið ætíð á Guðs vegum.

Vill dauðadóma fyrir falska meydóma

Man einhver eftir...

  ..nuddtækinu sem sett var

  á gólfið?

  Sá herða- og hálsslappi átti svo

  að leggjast á gólfið með höfuð

  og herðar ofan á nuddpúðann...

  tækið sett í gang...og BINGÓ!

  Þriggja daga "sjóriða" var árangurinn eftir gott 15- 20 mín. nudd.

  En að vísu varstu bara bara asskoti góður í hálsi og herðum,

  þar sem herbergin sveifluðust og gólfin rúlluðu

  um dag eftir dag...á "ÞURRU LANDI"!

  Komst ekki í vinnuna í 3 daga.

  Varst léttur á kostum.

  Og rúmið og salernið voru í uppáhaldi.

  Jamm.

  Mútta húsfreyju átti eitt svona tæki....hmmm hvað ætli hafi

  orðið af því?

  HEFUR EKKI SÉÐ ÞAÐ ÁRUM SAMAN, HÚSFREYJA.

  Skrítið!

  Svo var það "græjan" sem átti að redda

  öllu "hafið þið séð lyklana mína"- liðinu.

  Nóg var að festa "dinglumdanglið" við

  lyklakippu þína....týna síðan öllu saman...

  en FINNA á undraverðum tíma aftur,

  með því að FLAUTA!

  Aha!

  Flauta!

  Þá átti dinglumdanglið eða græjan að

  gefa frá sér PÍP, og gefa uppi staðsetningu

  lyklanna þar með.

  Húsfreyja æddi um flautandi kvöld eftir kvöld

  um herbergi sín....til þess eins að uppgötva

  að bévítans lyklarnir voru HVERGI í 5 metra radíus

  frá blístri hennar.

  Fundust ævinlega á eftirfarandi stöðum:

  1.  Í búningsherberginu á vinnustað hennar ( annað hús).

  2.  Í framsætinu á herlegri bifreið hennar utandyra.

  3.  Heima hjá foreldrum hennar...í öðru þorpi, í 2 klukkutíma

  keyrslu fjarlægð.

  4.  Og reyndar tvisvar eða þrisvar hringdu vinir húsfreyju

  og létu hana vita af lyklunum hennar í þeirra vörslu eftir heimsókn.

  Húsfreyja fann ALDREI neina lykla þó hún blési sig fjólubláa af

  helvísku blístri.

  ALDREI!

  Húsfreyja græjaði sig upp með eðal axlartuðru,

  sem auðveldlega rúmar 1/3 af búslóð hennar....hefur

  ekki týnt lyklum síðan.

  Henti dinglumdanglinu á haugana.

  Tuðran?

  Jú, hún hefur týnst.....en vegna "stærðar"  og þyngdar aldrei

  lengur en 3 -5 mínútur í einu.

  Er svona "ómögulegt að týna"-hlutur, því það fer svo

  mikið fyrir henni.

  Magn umfram gæði, er málið hér.

  Þarf aldrei að "FLAUTA"!

  Húsfreyja lætur þjóðlagasöngvurum eftir blístrið með glöðu geði.

  En þið sem eigið "sturtuútvarpið"...er ekki bara málið

  að fá sér "baðkar" og skella sér í bað með þau gömlu

  góðu á GUFUNNI..."I'm gonna wash that man right out of my hair"...?

  Góða baðstundir.

 

Sturtuútvarpið versta græjan

Sveppi, Villi.....og Gói.

  Húsfreyja var stífluð í nefi,

  höfuðverkur að byrja "orgsöng" sinn

  bak við vinstra eyra hennar,

  Hún snýtti sér hressilega:

  "Við förum í bíó NÚNA, eða þá alls ekki,

  nenni ekki að hafa ómögulegt lið sem ekki getur

  leikið sér saman, að BÍÐA eftir því að fara af stað

  næstu tvo tímana.

  Fjórmenningarnir 6-10 ára horfðu á húsfreyju,

  augabrýr sigu, ranghvolfdu augum á hvort annað,

  dæstu.

  Húsfreyja lét sem hún væri bæði steinblind og heyrnalaus,

  og þrælaði liðinu á salernið, í útiföt  og út í bíl.

  Í bíó klukkan 12!

  Lyftust heldur brýrnar á þeim er þau sáu húsfreyju

  pakka tveimur meðalastórum "bland í poka"-skjöttum

  niður í tuðru sína.

  Húsfreyja keypti miða, en svo var það að kaupa kók

  á línuna.

  Fór í stutta biðröð.

  Unga fólkið vann "löturhægt" en örugglega bak við

  afgreiðsluborðin.

  Ungur maður með 3 börn verslaði grimmt....borgaði....

  mundi eftir einhverju....verslaði meira popp.....borgaði....

  afgreiðslustúlkan hvarf að næsta kassa...taldi afganginn

  löturhægt upp úr kassanum...kom til baka...unga manninn

  vantaði eina kók í viðbót og eitthvert nammi...stúlkan tók

  sér GÓÐAN tíma í að fylla kókglasið...vandaði sig ógurlega

  að setja lokið á....leitaði nokkra stund að namminu sem

  ungi maðurinn reyndi nú óþolinmóður að benda henni á.

  Ungi maðurinn borgaði...stúlkan hvarf að næsta kassa...

  taldi afganginn TVISVAR í mestu makindum.....kom á

  snigilshraða og lét þann unga fá afganginn.

  Húsfreyja bjargaði sér úr röð þessari, þegar ungur

  maður sagðist geta afgreitt næsta, út á enda á

  afgreiðsluborðinu.

  "Fjórar litlar kók og einn sítrónutopp, ekkert fleira",

  húsfreyja snögg.

  Drengurinn dúllaði við kókglösin, sjálfsagt verið í læri

  hjá sama kennara og löturhæga afgreiðslustúlkan.

  Lokin voru vandasöm.

  Rjátlaði við kæliskápinn, jú fann sítrónutopp.

  Húsfreyja borgaði.

  Drengurinn hvarf að fjórða kassa frá sínum eigin.

  Húsfreyja beið.

  Beið.

  Taldi hægt upp á 10.

  Drengur ókominn.

  Taldi einn-Missisippi, tveir-Missisippi osfr.

  Drengur mætti með afganginn, þegar húsfreyja var kominn upp í 47-Miss.....

  Tvær mínútur til stefnu.

  Húsfreyja skipulagði kókburðinn inn og þrælaði liðinu

  inn í kvikmyndasalinn.

  Litla liðið kengspennt.

  Vigrinn sem var sessunautur húsfreyju spurði

  4 sinnum á meðan auglýsingar runnu í gegn

  hvenær myndin byrjaði.

  Húsfreyja hóf "ofaníhal" á nammi í liðið.

  Myndin hófst.

  Sveppi og Villi í Stjörnustríðsgír.....nei, bara

  upphafsatriðið.

  Vigrinn fílaði myndina í tætlur.

  Mundi endrum og eins eftir nammipokunum,

  sat svo kengspenntur eða hló mikinn.

  Svalan og Báran voru ekki síður hrifnar, en Sigginn

  var í svolítilli flækju þegar Ilmur og Sveppi

  ræddu saman "skotin" smá stund.

  Húsfreyja?

  Ja, satt að segja skemmti hún sér með miklum ágætum.

  Lúmskur húmorinn átti vel við hana, fíflagangurinn

  í Sveppa og Góa var hvorki yfirdrifinn né of barnalegur....

  og enn og aftur sannaði þessi mynd að "Gói" biskupsins

  er réttur maður í réttu starfi og hér í hárréttri kvikmynd.

  Sérstaklega vel til fundið að merkja flugvélina, sem

  nánast lenti á þeim félögum Sveppa og Góa með stórum

  svörtum stöfum:...........eða nei, kannski ekki vert að segja

  frá of miklu, altént hló húsfreyja dátt.

  Myljandi fín mynd hjá þeim Sveppa og félögum,

  Egill Óla og Ragnhildur Steinunn flott í litlum aukahlutverkum

  og Auddi fékk að kenna á því að vera "hrekkjusvín".

  "Vondu karlarnir" voru svolítið ófrumlegir, en leikarar þar

  ágætir.

  Aldeilis brilliant fjölskyldumynd, og gat húsfreyja ekki merkt annað

  en bæði börn og fullorðnir skemmtu sér konunglega í salnum.

  Og merkilegt "organdi hausverkurinn" húsfreyju var horfinn út

  í veður og vind eftir bíó, en horið rann í stríðum straumi eftir sem áður.

  Og rennur.

  SNÝÝÝÝT!

  Góðar bíóstundir.

 

 

Rasandi grín.

  Þau standa þétt saman eða sitja

  þétt á skrifborðsbrúnum a.m.k 6 manns.

  Hver talar óðamála ofan í annann.

  Ljóshærðu konurnar tvær gráta hástöfum.

  Höfuð hristast til og frá.

  Handapat.

  Homminn kemur inn með hatt og gráan trefil á öxlinni.

  Hann er vinur Aliciu, ljóshærðu gellunnar með vængjahárgreiðsluna.

  Hann rýkur til Aliciu og reynir að hugga hana.

  Paula Maria hin ljóshærða gellan með slöngulokka grenjar

  enn hærra.

  "Lækkið hljóðin í þessari VERGJÖRNU konu" hvæsir homminn.

  Paula Maria alias vergjarna konan, er einnig einstæð móðir,

  og hefur áhyggjur af því að búið sé að reka sig, og hvernig eigi

  hún þá að sjá fyrir sér og syni sínum.

  Alicia hefur áhyggjur af því að enda kærastalaus, heimilislaus,

  Limmosínulaus og ekki síst "klúbblaus"!

  Grætur upp við öxl hommans.

  Omar, "hinn dýrðlegi CASANOVA",  hefur mestar

  áhyggjur af því að samband hans við Paulu Mariu

  er opinbert gjört.  Vill reka konuna, því að sjálfsögðu

  gleymdi "hún" að setja öryggið á skrifstofuhurðina.

  Lopez "hinn illi" yfirmaður allra, hótar að reka Paulu Mariu,

  nema auðvitað hún vilji eiga með sér "Baby-Doll-kvöld".

  Skrifstofudömurnar reyna að hugga Paulu Mariu.

  Leikonan hin snjalla í því hlutverkinu, setur upp

  hrikalegan svip, sem minnir húsfreyju á sársvangan

  enskan veiðihund með síð eyru, mæna á húsbónda sinn

  snöfla í sig síðasta kjötbitanum.

  Húsfreyja tryllist af hlátri.

  Gafst upp á æsispennandi sápuóperu þessari.

  En það mega spænskumælandi sápuframleiðendur

  eiga, að það er leit að svo "stífspreyjuðu og hreyfingarlausu"

  hári í sjónvarpi, sem leikarar þeirra hafa.

  Og neglur kvennanna er einnig skemmtilega LANGAR.....

  og engin furða að "öryggið" á hurðum klikki, ef reynt er að

  setja það á með slíkum "klóm"!

  En þvílíkt, rasandi grín hjá spánverjunum.

  Klikka ekki.

  Gaman að þessu í risastóru flatskjársjónvarpi.

  Góðar stundir.