Aðfangdagur-jólasaga?

  Það var niðamyrkur.

  Kalt.

  Læðan reikaði sármóðguð

  um íbúðina.

  Skellti klónum niður í parkettið í stofuni

  svo small í.

  Ekkert gerðist.

  Ekkert lát varð á svefnhljóðum þeirra "tvífættu hárlausu"

  á svefnsófanum í stofunni.

  Allir sváfu vært.

  Læðan dæsti mæðulega.

  Rölti inn í svefnherbergið.

  Stökk upp í gluggakistu.

  Tvífætta, hárlausa "þjónustan" hennar bærði ekki á sér.

  "Asskotans leti alltaf í kerlu", læða mjavraði pirruð og hnusaði

  af dótaríinu sem alltaf var búið að troða í skó af "tvífætta, hárlausa

  leikfélaga" hennar þessa síðustu nætur.

  Sperrti eyrun, pírði skörpum kattaraugum út í náttmyrkrið.

  Kolsvartur hrafn sveif tignarlega yfir hamraborginni í

  tunglsljósinu.

  Læðan veifaði skottinu veiðilega.

  "En hvað var nú þetta" hljóð barst frá hjónarúminu.

  Læðan stökk niður á gólf, settist á óæðri endann og beið.

  Húsfreyju var að dreyma.

  Mjög MERKILEGAN draum, með góðum draumanöfnum, táknmyndum

  og alles.

  Var að reyna að festa sér í minni alla atburðarás draumsins,

  svo ekkert gleymdist.

  PIKK, PIKK!

  "Verð að muna eftir þessu...."  húsfreyja í svefnrofum.

  PIKK, PIKK!

  "Nei, á ekki að vakna strax, klukkan er ekki búin að hringja,

  þarf að muna drauminn...."

  PIKK, PIKK.

  "Mamma"!

  Röddin hvíslandi en ákveðin.

  Húsfreyja reyndi í örvæntingu að festa í minni sitt

  hratt hverfandi þræði draumsins...

  "MAMMA"!.... hátt og snjallt.

  "Hvenær átt þú eiginlega að fara í vinnu"?

  Og svo örlítið ásakandi:  "Ég er búin að vera vakandi HEILLENGI".

  Húsfreyja var vöknuð.

  Draumurinn merkilegi horfinn inn í "draumgleymskubrunn eilífðarinnar".

  Hún kveikti smá týru á lampa sínum.

  Átta ára djásnið sat í rúminu og horfði hvasst á hana.

  Læðan sat á gólfinu fyrir neðan rúmið og horfði hvasst á hana.

  Húsfreyja gjóaði augum á vekjaraklukku sína.

  "Já, en ég á ekki að vakna fyrr en eftir 5 mínútur".

  "Jólasveinninn er búinn að koma" átta ára djásninu

  slétt sama þó móðirinn hafi vaknað heilum 5 mínútum

  fyrr en venjulega á Aðfangadagsmorgun.

  Djásnið stökk út að glugganum og fór að bjástra við

  jólasveinaskógjöf.

  Læðan skellti framfótum upp á rúmskörina..."mjaaaaavvvrrr"!

  Húsfreyja stundi pirruð yfir týndum "góðdraumi" sínum og

  5 mínúta svefntapi, sveiflaði sér fram úr og klæddi sig.

  Djásnið alsæl með dótarí frá sveinka elti hana fram.

  Læðan alsæl með að "tvífætta, hárlausa þjónustan" hennar væri

  loks komin á lappir, elti hana fram.

  "Mamma, JÓLIN eru í dag".  Björt eins og júnísól í heiði, djásnið.

  Múttan muldraði eitthvað...."jmm..þðrrrétt".

  Læðan nuggaði sér utan í fætur húsfreyju,

  húsfreyja nærri dottinn.

  Húsfreyja leit framan í eftirvæntingafull andlit

  djásnsins og læðunnar.

  Brosti.

  "Já og góðan dag elskurnar mínar", húsfreyja hló.

  "Það er svo sannarlega Aðfangadagur Jóla í dag"!

  Græjaði djásnið með morgunmat og sjónvarp.

  "Sssss ekki vekja afa og ömmu í svefnsófanum".

  Læðuna með hreint vatn og mat í dallinn.

  Kvaddi og skellti sér út í bíl í vetrarfrostinu og myrkrinu.

  Krummi ýfði á sér fjaðrirnar hreykinn upp á ljósastaur.

  Húsfreyja glotti..."krummatetur, krummagrey" sendi hún

  honum jólakveðju í huganum.

  Ætlaði að aka af stað til vinnu, þegar nágrannakonan

  veifaði henni í ofboði.

  Á leið til starfa líkt og húsfreyja, en hennar bifreið illa

  "farlama" með sprungið dekk.

  Húsfreyja reddaði nágrannakonu í vinnuna, þrátt

  fyrir að tíminn væri að hlaupa frá húsfreyju.

  Mætti á heimili öldunga heilli mínútu fyrir klukkan átta.

  Það var spenna í loftinu, og fleiri en átta ára djásnið

  og læða höfðu vaknað snemma á Aðfangadag.

  Það loguðu 3 bjöllur, og allir vildu komast á fætur sem fyrst.

  Tveir starfsmenn veikir.

  SJITT.

  Húsfreyja svitnaði.

  Hvern fengi hún til að koma á aukavakt á Aðfangadagsmorgun?

  En.....HALLELÚJA!

  Ein yndisleg kona frá Litháen hafði skrifað sig í "Extravaktabókina"

  og mætti galvösk.

  Húsfreyja skipulagði morgunverkin.

  Hverjir gætu farið strax í jólaföt og hverja væri betra að bíða

  með að færa í jólafötin fram yfir hádegi.

  Skráði brottfaratíma sinna öldunga með ættingjum heim,

  gaf lyf, augndropa og skipti á sárum.

  Græjaði mat um slöngu og gaf einum öldungi,

  sem ekkert má borða né drekka.

  Knúsaði og kyssti sína öldunga alla og óskaði Gleðilegra Jóla.

  Ræddi við heilan haug af ættingjum, útdeildi jólakortum

  og eftir hádegi fór húsfreyja í borðsalinn.

  Dró þar til borð til og frá, raðaði upp og dekkaði

  með jóladúkum, kertum skreytingum og leirtaui.

  Starfsfólkið var á þönum með Húsfreyju.

  En allir glaðir, þótt mikið væri að gera.

  Og heim komst húsfreyju um fjögurleytið.

  Beint í jólabaðið, í jóladressið og svo til kirkju.

  Ljúf og jólaleg stund í Grafarvogskirkju, þó við lægi að

  húsfreyju rynni í brjóst.....vantaði jú heilar 5 mínútur í

  nætursvefninn.

  Barnakórinn var yndislegur og Egill Óla tók "Helga Nótt" með

  stæl, eins og hans var von og vísa.

  Átta ára djásnið var þreytuleg í kirkjunni, en ekki að sjá

  neinn þreytuvott á henni þegar heim kom.

  Bóndi og tengdó höfðu eldað eðal hamborgarahrygg,

  og tengdamútta bauð upp á heimaeldað laufabrauð.

  NAMM.

  Læðan fékk sinn pakka fyrst.

  Eitthvað æglegt dótarí sem ilmaði af "KATNIP" og skrjáfaði

  svo skemmtilega.

  Læðan tapaði sér alveg, og djásnið hló svo mikið að

  hún gleymdi næstum restinni af pakkahrúgunni.

  En almenn pakkaopnun hófst að lokum, og djásnið

  ljómaði bjartar en allar jólastjörnur himins til saman.

  Fékk dúkkuhús, fín föt, 4 bækur, styttur, Pet shop-dót, DVD með

  Sveppa og Villa..."bara allt sem mig langaði í, mamma"!

  Og svo:  "Þetta voru góð jól, mamma"!

  Liggur nú í sjónvarpssófanum og les "Prinsessuna á Bessastöðum"

  eftir Gerði Kristnýju.

  Fullorðna fólkið er einnig dottið í jólabækurnar.

  Húsfreyja er sæl með sín jól, og er alveg búin að jafna sig

  eftir að hafa tapað 5 mín. af nætursvefni síðust nótt.

  Fékk margar fallegar jólagjafir......

  Er bara eitt.....

  Mikið rosalega langar húsfreyju að vita hvað hana var að

  "dreyma" aðfaranótt Aðfangadags....!

  GLEÐILEG JÓL og eigið ljúfar jólastundir.

 

Jólasveinninn í önnum

Viðskiptavild!

  Það fer ískaldur hrollur niður eftir baki

  húsfreyju, bara við að berja orð þetta augum.

  Viðskiptavild.

  Hljómar eins og bullorð sem búið hefur verið til

  í þeim tilgangi einum að svíkja og pretta náungann og

  mergsjúga banka og fyrirtæki svo eigin gróði VAXI og VAXI!

  Kann lítið í viðskiptamáli húsfreyja, og miðað við núverandi

  kreppu, bankahrun og útrásavíkingaóáran virðist

  ekki nokkur annar skilja mikið í því heldur.

  "Þetta bara gerðist"!

  "Fór bara allt til helvítis"!, eru vinsælar útskýringar útrásarvíkinga

  og fyrrum bankaeigenda á málunum.

  Máske verður ríkisstjórnin að fá færa íslenskumenn

  til að "smíða" skiljanlegt "viðskiptatungumál",

  þar sem ALLIR skilja hvað er í gangi.

  Og ekki verði lengur hægt að stofna félag B

  sem vill kaupa félag A, B fái síðan lán hjá

  félagi A, því B á bara smáaura, til að kaupin

  gangi í gegn...og VOILA!

  A lánar B, svo B geti keypt A...og svo eru

  auðvitað A og B sameinuð.....og skuldin

  gufar upp í "viðskiptavild"!

  Megn skítalykt af þessu öllu saman.

  Fyrir utan að þetta er bara RUGL!

  Engin furða að allt sé komið til "þess í neðra",

  hafi frónverskir útrásarvíkingar hegðað sér svona.

  Húsfreyja getur ekki ímyndað sér að frónverskir

  viðskiptamenn séu stoltir af því að stunda svona

  endaleysu og brask.

  Og leyfir sér að efast að þetta sé löglegt....altént er þetta

  siðlaust að hennar mati, svo ekki sé meira sagt.

  Jamm, svo mörg voru þau orð.

  Góðar stundir.

Flett ofan af íslensku aðferðinni

Óspjallaðar meyjar?

  Hvað er svona mikilvægt

  við "óspjallaðar" meyjar?

  Eða "hreinar" meyjar, ef fólk kýs heldur?

  Hvað er í gangi með það mál?

  Það þykir harla ómerkilegt að vera

  "hreinn sveinn", jafnvel til minnkunar

  eða skammar í sumum þjóðfélögum,

  Því er þá svona mikil áhersla á "meydómi"

  kvenna?

  Vilja karlar svo ákaft tryggja það að "afkvæmi"

  konunnar er þeir kvænast, sé þeirra eigið,

  að "meydómur" er gerður að stórmáli?

  Ekki getur húsfreyja séð fyrir sér að

  kynlíf með hreinni mey sé svo eftirsóknarvert.

  Allt vaðandi í slímugum, rauðum likamsvessa,

  og konan sjaldnast að njóta nokkurs vegna sársauka.

  Og þó nokkuð tryggt sé að verði kona barnshafandi fljótlega

  eftir fyrstu mök, að barnið sé getið af karli hennar,

  þá er engin trygging til fyrir því að kona hans

  gamni sér ekki seinna meir með öðrum manni,

  og geti með þeim manni barn/börn.

  Svo hvað er málið?

  Dugir þá að vera nokkuð öruggur með faðernið

  á einu barni?

  Önnur börn svona aukatriði?

  Nei, bara svona pæling.

  Húsfreyja getur ekki séð að boðskapur

  Jesú Krists um kærleika verði nokkuð slakari

  þó að hann hafi verið getin með "jarðlegum"

  hætti af Maríu og Jósef.

  Boðskapurinn jafn tær og góður fyrir því,

  þó ekki hafi komið "sæði frá heilögum anda"!

  Svo hvaða ekkisens máli skiptir þetta?

  Hvaða "hreina meyjar"-kjaftæði er þetta?

  Börnin "okkar" eru börnin "OKKAR" hvort

  sem að við höfum getið þau sjálf,

  þegið gjafasæði eða ættleitt þau.

  Jafnvel börnin sem getin eru í framhjáhaldi

  eru velkomin, því það er ekki þeim að kenna

  hvernig þau komu undir.

  Og börnin eru BESTA gjöf GUÐS til okkar mannanna,

  og húsfreyja telur að það böggi ekki GUÐ nokkuð skapaðan

  hlut hvernig við stöndum að tilurð þeirra!

  Hvort þau verða svo boðberar kærleika á jörð líkt

  og Jesú Jósefsson, það er svo annað mál.

  Vanda uppeldið, foreldrar...KOMA  SVO!

  Góðar stundir með börnunum ykkar á jólum!

 

 

Deilt um meydóm Maríu í Nýja-Sjálandi

Teiknaði OFBELDISFULLA mynd...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

....og var vikið úr skóla fyrir bragðið.

  Jesú á krossinum!

  Húsfreyja veit ekki betur en að Jesú

  á krossinum hangi "á hálsinum" á

  mörgum guðhræddum og rétttrúuðum

  einstaklingum um allan heim.

  Þyki flott!

  Merki um helgi og guðlega andakt.

  Kristilegan rétttrúnað.

  "Þjáning" Krists á krossinum þar í aðalhlutverki,

  lítið pælt í "ofbeldinu".

  En svo þegar 8 ára skóladrengur teiknar

  mynd sem honum finnst jólaleg og falleg

  af Jesú...hann sér þessa mynd jú í öllum

  kirkjum, kapellum og guðshúsum mannanna....

  og sem hálsfesti hjá mörgum, þá trompast allt.

  OFBELDI!

  SÁLFRÆÐIMAT!

  Er þá Páfinn og katólska klerkastéttin

  máske öll í " langtíma sálfræðimati",

  ásamt slatta af mótmælendum og

  ýmsum öðrum trúarhópum kristinna.

  Snargjeggjað "ofbeldisfullt" pakk allt saman.

  Svo klikkað að það fyllir kirkjur allar af "ofbeldismyndum"...

  þær jafnvel látnar prýða altarið!

  Jamm.

  Merkilegt atarna í Ameríku.

  Húsfreyja er helst á því að peyjinn hafi

  blandað svolítið saman páskum og jólum, þá hann

  teiknaði myndina, enda telur hún 8 ára börn lítið að pæla

  í "þjáningu og ofbeldi" þá þau horfa á mynd af

  Jesú á krossinum.

  Maðurinn bara hangir þarna svo friðsæll og fagur,

  í listrænni sveigju, með dýrðlegan geislabaug um höfuðið.

  Með útbreiddan faðminn!

  HALLELÚJA!

  "Mamma, hann Jesú er bara sofandi, er þakki" sagði húsfreyja eitt

  sinn við móður sína í kirkju, og horfði á styttu af Jesú á krossinum

  við hlið altarisins.

  Þá hefur húsfreyja líklega verið á sjöunda ári.

  "Hann er ekki dáinn í alvöru, presturinn segir það, mamma.

  Hann lifnaði við og fór heim til pabba síns á himninum"!

  Húsfreyja man að mútta hennar brosti að hugleiðingum þessum,

  og hvíslaði að henni að það væri nokkuð til í þessu hjá henni.

  Svo var það ekki rætt meir.

  Það hefur kannski reddað húsfreyju frá því að vera rekin

  úr barnaskóla fyrir "ofbeldismyndir",

  hvað hún var léleg að teikna hendur og fætur!

  Hún teiknaði ALDREI Jesú á krossinum

  þá hún skreytti kristnifræðibækur sínar.

  Var mun hrifnari af "englum" sem viðfangsefni, enda

  hægt að teikna þá í síðum kirtlum sem huldu bæði

  hendur og fætur.

  Og þurfti ekki einu sinni að lita vængina HVÍTA!

  Lét bara pappírinn njóta sín.

  Jamm.

  Ekkisens endaleysa!

  Eða hvað?

  Er máske húsfreyja bara í brýnni þörf fyrir

  SÁLFRÆÐIMAT?

  JEMINN!

  Gangið ætíð á Guðs vegum, teiknið krossa, Jesúa og

  engla eins og ykkur lystir...verður enginn rekinn

  vegna þess hér uppi á litla Fróni.....vonar húsfreyja!

  Góðar stundir.

 

Vikið úr skóla fyrir mynd af Jesús

Ellilegir ellismellir...

  ...þar með á síðasta snúning hér í

  voru jarðlífi, á meðan þeir unglegu

  geta horft fram á mörg ár enn í miðju

  kreppufári?

  Sitja þeir "unglegu" máske spekingslegir

  yfir sherry-staupi yfir voðafréttum

  fjölmiðla af kreppufordæðunni og glotta út í annað yfir

  úrræðaleysi yngra fólksins,

  á meðan þeir ellilegu rífa í hár sér

  af angist og örvæntingu yfir

  hroðalegum örlögum afkomenda sinna?

  Þeir " unglegu" slá sér svo kannski á lær, og rifja upp

  æsku sína þegar "ein 250 ml. flaska full af

  hákarlalýsi var eina "nestið" í vinnuna og

  "epli" voru framandi ávextir sem aðeins fengust

  í verslunum rétt fyrir jól?

  Hinir "ellilegu" gráta hins vegar alla tíð glatað

  fé eða týndan arf og velta sér upp úr óréttlæti

  og grimmd heimsins.....eða hvað?

  Jamm, ekki gott að segja.

  En sagan úr vinnunni.

  Starfsstúlku klæjaði ægilega í

  fótlegg inni í matsal, þegar heimilisfólk

  hafði nýlokið snæðingi.

  Hún bretti upp á hvítar skálmarnar

  á vinnubuxum sínum og klóraði....

  aaaaaah!

  Öldungur með skerta sjón fylgdist

  athugull með, og þóttist sjá einhverja

  vonda "bletti" á húð starfskonu.

  "Þú ættir að bera eitthvað á þetta góða mín"

  Gamli ekkert nema umhyggjan.

  "Nú, hvað þá"? spurði starfsstúlkan.

  "Kattarhland" kom svarið að bragði.

 Húsfreyja vill annars ræða örlítið "íþróttaiðkun"

  um heim allan í háheilagasta mánuði allra

  heilagra mánuða, sem sagt "desember"!

  Hér á árum áður man húsfreyja ekki eftir

  að fótboltaleikir á útivellum hafi verið stíft stundaðir,

  á veturna, og því síður frjálsar íþróttir utandyra.

  Eitthvað var samt gaufað og gutlað í inniíþróttum

  s.s. handbolta, blaki, sundi, frjálsum innandyra og

  þess háttar smotteríi.

  EN NÚNA!

  Nú er bara allt hringlandi snarvitlaust í ÖLLU sporti,

  svo illilega kolbrjálað að venjulegt "hóflega hrifið af íþróttum-fólk" eins

  og húsfreyja kemst ekki að tölvuborði dögum saman.

  Bóndi húsfreyju situr um kompjúterinn líkt og

  bandamenn forðum um Berlín í lok stríðs.

  Dirfist húsfreyja að nálgast gripinn, og tylla sér á

  blábrúnina á skrifstofustólinn, fer fyrir henni eins og

  njósnurum seinni heimsstyrjaldarinnar.

  "Skotin á færi"!

  Aftaka án dóms og laga!

  Eftir 3 sekúnda lestur á málgagninu á netinu:

  "ERTU EKKI AÐ VERÐA BÚIN"?

  Eftir að hafa setið í 10 mínútur að prenta út

  sumarmyndir af átta ára djásninu til að föndra í

  jólagjafir og jólakort:

  "ÞARFTU AÐ GERA ÞETTA NÚNA"?

  Eftir að hafa kíkt á ímeilið í annað skiptið "í vikunni":

  "ÞARFTU AÐ SKOÐA PÓSTINN 5 SINNUM Á DAG"?

  Húsfreyja spyr:

  Hvað með jólaskapið, huggulegheitin yfir kertaljósi

  rómantík og gjafmildi?

  Hugsanir um ástvini, þarfir þeirra og langanir á jólum?

  NEIPP!

  "Það er MJÖG MERKILEGUR fótboltaleikur í kvöld.....

  Tiger Woods er með hjónabandið í djúpum....djö..

  er þetta flott hjá Sölva, bestur í dönsku úrvalsdeildinni....

  djísuss...Hreiðarson fékk "gula spjaldið" fyrir það eitt að

  ganga eitthvað álappalega af velli.....OLE..börsungar að

  gera það gott"!

  Jamm.

  Húsfreyja á næst "pantaðan" tíma í kompjúter sínum

  þann 17. maí 2010 klukkan 17:17 og þá í 17 mínútur.....en bara ef

  Hreiðarson hefur lent í leikbanni í 2 leiki

  fyrir að snýta sér í átt að dómaranum.

  Jamm og jæja.

  Aldrei dauður tími á heimili húsfreyju.

  Er ALLTAF í boltanum...hvort sem henni líkar betur eða verr.

  Samt búin að föndra 2 jólagjafir, skrifa og senda einhvern

  slatta af jólakortum, skreyta heimilið og versla helming af jólagjöfum.

  Þrífa glugga og taka til í skápum.

  Bóndi?

  Bóndi þrífur skápa af miklu kappi...í "hálfleik".

  Átta ára djásnið er á innsoginu, því það eru jú...

  ..."að koma jól"....

  "Það er'að koma jól"...trallallala.

  Góðar "fótboltastundir" á aðventunni.

 

 

 

Segja unglega einstaklinga lifa lengur

Stjórnsöm kona?

  Nóttin hafði verið annasöm.

  Uppsölur og kveisa hjá bónda, með

  harðahlaupum á salernið.

  Húsfreyju varð ekki svefnsamt.

  Átta ára djásnið fékk hroðalega martröð,

  og hrökk upp nötrandi og skjálfandi

  rétt fyrir kl. 4.

  Bóndi þá loks að komast í ró, en

  húsfreyja varð að stjákla á fætur,

  skella disk í DVD-tækið, og búa um

  þær mæðgur frammi í sjónvarpsholi.

  Djásnið með mergjaðan kvíðahnút

  í maganum, eftir martröðina og náði ekki að

  sofna fyrr en rétt fyrir kl. 6.

  Húsfreyja blundaði stuttu seinna.

  Ræs klukkan 11.

  Barnó.

  Húsfreyja örþreytt.

  Mygluð!

  Pirruð!

  Húsfreyja straujaði þreytuhrukkurnar úr

  andlitinu, skellti sér í bað og fór í skipulagsgír.

  Vasaðist í þvotti.

  Skipaði djásninu að setja allt sitt óhreina tau

  í þvottakörfuna.

  Þvoði og hengdi upp.

  Bóndi bakk í bólinu eftir "uppsalaskemmtun"

  næturinnar.

  Reif sængurföt af rúminu, húsfreyja.

  Þvoði.

  Skipaði djásninu að klæða sig.

  Taka til á eldhúsborðinu eftir sig og læra

  fyrir jólaprófin í næstu viku.

  Djánsið hlýddi í einu og öllu, en gjóaði

  athugulum augum á húsfreyju af og til....

  konan var greinilega í ham.

  Kattarrófan var eitthvað að væflast fyrir fótum

  húsfreyju, þrátt fyrir fullan matardisk og nýtt vatn

  Húsfreyja tók kött upp, bar fram að sólpallsdyrum,

  setti í band og skipaði ketti út!

  "Það er fínt veður köttur, þó að pallurinn sé

  örlítið blautur.  Nú ferð þú út og klórar í staurinn

  þinn, fyrr færðu ekki að koma inn aftur".

  Húsfreyja smellti aftur hurðinni á eftir sér.

  HANA!

  Djánsið horfði rannsakandi augum á móðurina....

  "hélt konan virkilega að það væri hægt að skipa ketti fyrir"!

  Hún fór samt út að stofuglugganum og fylgdist með

  athöfnum læðunnar.

  Sú ráfaði um pallinn smá stund að leita að þurrum blettum

  til að stíga á, settist svo óæðri endann við hliðina á

  klórstaurnum og dæsti mæðulega.

  Leit ásakandi yfir að stofuglugganum.

  Djásnið settist, "hah,  þýddi lítið að reyna að stjórna köttum".

  Leit íbyggin á húsfreyju sem braut saman þurran þvott í gríð og erg.

  Í því stóð kattarrófan upp, teygði sig upp eftir staurnum sínum,

  og KLÓRAÐI!

  Djásnið starði á köttinn furðu lostin, sem klóraði

  í makindum, og kom síðan að hurðinn, mjálmaði...

  vildi inn.

  Djásnið glotti og opnaði fyrir ketti sínum:

  "Jahá, hún hefur sín fyrirmæli"!

  Húsfreyja skellti upp úr.

  Pirringurinn rokinn út í veður og vind.

  Bauð átta ára djásninu í skottúr í Þorlákshöfn,

  í leik og fjör með frændsystkinum sínum.

  Góðar stundir og munið að stjórnsamar konur í ham

  geta jafnvel fengið ketti til að klóra.

 

Nýjan skóflustungumokara?

  Ó, nei!

  Ekki aftur!

  PLÍS!

  Var svo asskoti verklegur bakhlutinn

  á Hönnu Birnu í dag hér í "mokaradjobbinu"

  uppi í Spöng seinni partinn.

  Og það þó jörð væri gaddfreðin í 5 stiga frosti.

  Ætli hún sé nokkuð farin að hugsa fyrir að "moka"

  fyrir nýjum Reykjavíkurflugvelli?

  Brýnir máske stunguskófluna á meðan hún upphugsar

  "glænýja" staðsetningu á flugvallarófétinu,

  og hlær tryllingslega um leið?

  En er ekki annars löngu búið að "slá af" alla í borgarstjórn

  sem "sýktir" voru af pólitískri spillingu?

  Stinga þá í bakið?

  Plotta hin hroðalegustu samsæri gegn þeim?

  Væna þá um sturlun?

  Og það nánast "daglega" um hábjarta "daga"

  hér ekki alls fyrir löngu.

  "Dagar" pólitískt spilltra borgarstjóra þar með taldir....

  og taldir....og taldir.

  Ummmm...Villi Vill-einn....Óli F-tveir.....Dagur dúlla-þrír....

  "Hættu að telja, þetta er ég".

  Og svo mætti "heilög" Hanna Birna fagurlistanna.

  Og friðsæld og gleði ríkti aftur innan veggja ráðhússins

  við Tjörnina.

  Myndhöggvarar allir sem höfðu unnið í akkorði við að

  höggva brjóstmyndir af "bakstungnum" fyrrum borgarstjórum

  gátu varpað öndinni léttar, og skroppið í langþráð sumarfrí til Spánar.

  Jamm.

  Þetta var ekta Roy Rogers-hasar í gangi í borgarstjórn, þar sem

  borgarstjórum voru brugguð pólitísk banaráð upp á hvern dag

  hér í den.

  Þjóðhátíð, Jól og páskar hjá öllum grínurum lilta Fróns,

  þeir höfðu svo mikið efni að vinna úr, nánast "daglega".

  Bara skreppa niður í ráðhús, og menn og konur veinuðu

  af hlátri.

  Þjóðin veinaði af hlátri.

  Og nú vill Óli F. "slá" Hönnu Birnu af!

  Brýnir "bakstunguhnífa" í gríð og erg og ræðir "vísbendingar"

  um pólitíska spillingu heilagrar Hönnu Birnu.

  Myljandi grín, enn og aftur....endalaust.

  Jamm.

  Okkur fellur alltaf eitthvað til, Frónbúum.

  Aldrei "dauður tími".

  Og málin eru ALDREI dauð!

  EKKERT ÞEIRRA!

  Húsfreyja er nánast sannfærð um að

  Reykjavíkurflugvöllur verður kominn inn í bakgarð

  hennar í fyrramálið....heilög Hanna Birna verður

  þar mætt að "moka".

  Góðar stundir, og passið vel upp á búrhnífana ykkar.

 

 

 

Vill að Hanna Birna víki

Jólaljós á aðventu...eða stórbruni.

  Húsfreyja var mætt niður

  á Austurvöll með 8 ára djásnið

  og Rakel bestu vinkonu.

  Kona mælti á norska tungu og

  kona "mælti" á táknmáli við hlið hennar.

  Sú norska var með hland fyrir hjartanu

  yfir kreppuörlögum sinna frónversku frænda,

  og óskaði að við næðum okkur fljótt á strik aftur.

  Falleg ósk það, þó norskir frændur vorir hafi

  ákveðið að bíða með lán til litla Fróns, þar til

  "Ísbjargarklafinn" væri kyrfilega festur á frónverksa þjóð,

  og Alþjóða Gjaldeyrissjóðurinn hefði lokið sinni blóðtöku.

  Jamm!

  Íslensk kona, Hanna Birna, titluð borgarstjóri rabbaði

  næst um ljósið og vonina.

  Verið í embætti borgarstjóra "óvenju lengi", sú góða kona,

  mun lengur en síðustu fyrirrennarar hennar sem dúlluðu

  sér við að stjórna borginni nokkra mánuði í senn.

  En ljómandi góð ræða hjá "þaulsætnum" borgarstjóra,

  stutt og "vongóð"!

  Jólatréð var glæsilegt.

  Húsfreyja reyndi að koma djásninu og Rakel í sjónmál,

  svo þær sæju þegar tréð tendraðist upp.

  Var töluvert mál, því feður í kringum 190 til tveir metrar

  á hæð, tróðu sér stöðugt fram fyrir 8 ára skvísurnar...

  og með börn á aldrinum 1-5 ára á herðunum.

  Húsfreyja náði þeim loks á svæði þar sem þær náðu að

  berja hálfan metra af toppi trésins augum....talið niður...

  BINGÓ og það varð ljós!

  "Noh"!

  "Bara eins og í sköpunarsögunni", húsfreyja glotti

  góðlátlega að hugsun sinni.

  Myndir teknar af djásni og Rakel undir trénu,

  við hliðina á þremur "sænskusyngjandi" túristum,

  sem þurftu að fá 25 myndir af sér undir trénu.

  Húsfreyja tók tvær.

  Þá vildu 8 ára skvísur heim hið snarasta.

  Enda töluvert kalt fyrir grannvaxnar 8 ára dömur í

  blautum snjógöllum.

  Húsfreyja reyndi að freista þeirra með upplestri

  Gerðar Kristnýjar, jólasveinum og bangsanum úr

  Dýrunum úr Hálsaskógi.

  Neipp!

  Svo húsfreyja hélt heim á leið, með dynjandi söng

  jólasveina í eyrunum.

  Á árum áður bjó húsfreyja á Heimaey,

  "næst-stærstu" eyjunni í Vestmannaeyjaklasanum....

  litla Frón að sjálfsögðu sú stærsta samkvæmt

  hógværum og lítillátum Eyjamönnum.

  Heldur var minna umstang í kringum jólatré

  á Stakkó, kirkjuna og víðar í Eyjum þá, en var í dag niðri á

  Austurvelli.

  Gott ef Eyjamenn voru yfir höfuð nokkuð látnir vita,

  þegar tendra skyldi ljós á bæjarjólatrjám.

  Allt í einu voru bara sprottin upp upplýst jólatré

  hist og her um bæinn.

  HALLELÚJA!

  Bara sisona.

  Lítið gert úr málinu, þótt trén væru falleg í svartasta skammdeginum.

  Húsfreyja man ekki eftir einni jólatrésræðu hjá

  Magga bæjó.

  Ekki einni.

  Mun meira spennandi og meira að gera hjá krökkum að fá að skreyta

  aðventukransinn á heimilunum, og systkini börðust

  jafnvel um að fá að kveikja á fyrsta kertinu.

  Þá voru "rauðar" lafandi slaufur og hangandi upp

  eftir grannri spýtu í tísku á aðventukrönsum.

  Húsfreyja lítil skotta þá, náði að kveikja í a.m.k.

  tveimur aðventukrönsum, og systur hennar

  náðu að brenna einn til kaldra kola.

  Móðir húsfreyju stillti sínum aðventukrönsum

  ætíð upp í "mest 70 cm fjarlægð" frá svalahurðinni

  í borðstofunni, og faðir húsfreyju var orðinn

  æði snjall í að sveifla "logandi" kransakyndli

  á innan við sekúndu út um dyrnar.

  Jamm, aðventukransar voru sko hasar.

  Faðir húsfreyju bauð móðurinni ein jólin

  að brenna bara helvískar "slaufurnar" STRAX,

  úti á svölum, áður en þær færu á kransinn.

  Og málið væri þar með dautt!

  Móðirin afþakkaði pent, en sleppti slaufum

  að mestu, bara svona smávegis á milli kerta.

  En þá héldu systur húsfreyju, þá pínulítil peð

  með ljósa slöngulokka, að þær gætu aldeilis kveikt sjálfar

  á aðventukransinum!

  Brann til kaldra kola....úti á svölum.

  Faðirinn með brunasár á handarbaki í 4 vikur.

  Síðan lítið verið notað af slaufum á aðventukransa

  í stórfjölskyldu húsfreyju.

  Það er ENGIN slaufa á aðventukransi húsfreyju þetta árið.

  Aðeins greni, keramíksveinar, kuðungar og jólasnjókarl.

  Átta ára djásnið kveikti á fyrsta kertinu seinni

  partinn í dag undir vökulum augum húsfreyju sem

  stóð 10 cm frá kransi og 30 cm frá svalahurðinni.

  En allt fór vel, og það eina sem brann var kertið

  sem átti jú að loga.

  Átta ára djásnið svo alsælt með snjóinn, og er búin

  renna sér á rassaþotu allan liðlangan daginn,

  fyrir utan "skreppelsið" á "upptendrunina" niður

  á Austurvelli.

  Húsfreyja hins vegar að jafna sig af ellihrumleika í baki,

  og eftir tvö andlát hjá hennar yndislegu öldungum á deildinni

  hennar.

  Annð andlátið var nokkuð fyrirsjáanlegt, en hitt kom snögglega upp

  og því eru nú tveir elskulegir herramenn horfnir í "Sumarlandið".

  Jamm, erfitt að horfa á eftir yndislegu fólki.

  "En svona er lífið, Siggi" sagði Júlli á Hlíðarenda gjarnan við

  föður húsfreyju, og ekkert nema gott eitt um það að segja.

                    Gæfan mesta.

  Aska og mold.  En nægir nokkrum slíkt,

  sem notið hefur ritninganna fræðslu?

  Vor eirðarlausa öld er hrjáð og sýkt

  af efasemd og hræðslu.

 

  Oss voru gefin fögur fyrirheit,

  en fæstir vilja þeim í auðmýkt trúa

  og nema staðar eftir langa leit

  í landi þar sem, sem hryggð og ótti búa.

 

  Oss voru gefin holl og heilög ráð,

  er hefja skyldu mannsins líf og sanna,

  að barnið skynjar betur drottins náð

  en böðlar þeirra Kaífasarmanna.

 

  Vor mesta gæfa er að fæðast feig

  og finna guð og ljósið eygja,

  en þyngsta raun að þjást af banageig

  og þora ekki að deyja.

                                 Davíð Stefánsson frá Fagraskógi.

 

  Góðar stundir á aðventu.

 

 

 

 

 

 

Tendrað á ljósum Óslóartrésins

Bévítans ellihrumleiki...

  ...í baki, að hrjá húsfreyju þessa

  síðustu daga.

  Var að bjástra við blautan þvott

  síðdegis á föstudegi, og varð næstum

  farlama á eftir.

  Ekkisens, árans sviðabruni í mjóbaki með

  leiðni niður í fót setti húsfreyju í "farbann"

  med det samme.

  Komst við illan leik frá rúmstokk og á salerni

  næstu tvo daga.

  Klæða sig í sokka!  Ekki sjens.

  Buxur!  Mega-vandamál, en þó gerlegt með

  mikilli skipulagningu.

  Fyrst upp á olnboga, í sitjandi stöðu,

  skáskjóta skárri skankanum fram í buxnaskálm,

  upp að ökkla.  Þá troð verri löppinni í sína skálm

  ofurhægt og ofurvarlega...hrópa á 8 ára djásnið

  og biðja hana að koma og toga buxnastrenginn það

  hátt upp að húsfreyja næði honum án þess að beygja sig

  hið minnsta, og BINGÓ málið var leyst.

  Síðan legið á hitapoka, bólgueyðandi lyf brudd

  og óréttlæti heimsins krufið til mergjar.....og krufið

  til mergjar.

  Árans vesen að geta ekki þrifið eldhúsgluggann

  og sett upp jólagardínurnar.

  Ekki einu sinni hægt að pára á nokkur jólakort.

  Húsfreyja dæsti og stundi yfir hrikalegu óréttlæti

  þessu, einmitt þegar hún ætlaði að byrja SVO SNEMMA

  á jólaundirbúningnum....ætlaði alls ekki að vera

  með allt í rassi, eins og oft áður.

  Jamm.

  En húsfreyja er nú öll plástruð upp á japanska vísu,

  og er heldur að skána.

  Verður orðin "jólagardínufær" um helgina.

  Góðar stundir, og passið ykkur á bévítans blauta þvottinum

 

 

Vitskert af græðgi?

  Húsfreyja reynir að fylgjast

  með í kreppufári, "Ísbjargarkrísu"

  og "góðviljuðum" aðgerðum

  Alþjóða gjaldeyrissjóðarins hér

  uppi á litla Fróni.

  Gömlu bankarnir hrundir og steindauðir,

  og Arion, Hagar, Baugur-grúpp ásamt fleirum dansa

  trylltan dans í kringum "rotnandi lík" þeirra.

  "KLING, KLANG, KISTAN TÓM"!

  Ríkisstjórnin rær lífróður til að bjarga því sem

  bjargað verður, með myllusteina stjórnarandstöðunnar

  um hálsinn og fnykinn af morknaðri útrás í vitunum

  og síðast en ekki síst stæka ólyktina af siðspilltum

  bankaviðskiptum.

  Sauðsvartur almúginn herðir enn sultarólina,

  enda í hans verkahring að standa skil á og endurgreiða

  "hringavitlaus endurfjármögnunarlán"

  útrásarvíkinga og fyrrum bankaeigenda.

  Spekingar og spámenn ryðjast inn í fjölmiðla..."þið eigið

  að gera þetta svona, en ekki hinsegin...spara milljarða hér

  og milljarða þar", þegar málið er að AGS hefur ALLT um málið

  að segja hvernig hlutirnir eru framkvæmdir.....og þá þær þjóðir

  sem "mestu ráða" innan AGS.

  Okkar er EINGÖNGU að BORGA!

  Enginn ber ábyrgð á því hvernig fór,

  því menn bara svona "misstu tökin á veruleikanum"

  í öllum þessum "brjálæðislega góðærisgróða"....sem

  reyndist svo aðeins endalausar tölur á pappír eða í

  tölvum.

  Engir áþreifanlegir peningar.

  Merkingarlaust núllerí!

  Þá spyr húsfreyja:  Urðu útrásarvíkingar allir ásamt

  fyrrum bankaeigendum "vitskertir af græðgi"?

  Vitskertir!?

  Nei, bara svona spyr, húsfreyja.

  Því ástandið í þjóðfélaginu er aldeilis ekki gáfulegt í dag.....

  ...svona meira GJEGGJAÐ......VITSKERT jafnvel!

  Húsfreyja er að íhuga alvarlega að HÆTTA að fylgjast

  með kreppufréttum, tóm helvísk, botnlaus endaleysa

  hvort eð er, sem enginn sér fyrir endann á.

  Mun skárra að huga að 4 ára afmæli heimiliskattarins,

  "harðfisksafmælisterta" að boði 8 ára djásnsins,

  hrósa svo 8 ára djásninu enn og aftur  fyrir að vinna íslenskuverðlaun

  Menntaráðs Reykjavíkur, kenna henni 8 sinnum töfluna

  í stærðfræði, föndra jólakortin, senda veðurguðum

  öllum hljóða bæn um kyrrláta og fallega snjókomu

  á Aðfangadag því 8 ára djásninu langar svo að hafa

  hvít jól, stússa á kringum öldungana í vinnunni

  svo þeir eigi gleðileg Jól, skipuleggja piparkökubakstur með múttu

  í desember og muna að kveikja á kertum í skammdeginum

  verndarenglum öllum til dýrðar og gleði.

  Húsfreyja NEITAR að smitast af kreppupakkinu.....

  kærir sig ekkert um að verða VITSKERT!

  Góðar stundir og gangi ykkur vel með "ólina"!