Sjúkir og slasaðir skulu borga.

  Það var og.

  Aldeilis brilliant fjárlagafrumvarp þetta.

  Húsfreyja sér fyrir sér atburðarásina.

  Húsfreyja fýkur um koll í næstu albrjáluðu vetrarlægð,

  skellur beint á hausinn á steinsteypta stéttina og KRASS,

  hausinn brotinn.

  Þegar hún rankar aftur við sér á Landspítala Háskólasjúkrahúsi,

  10 dögum seinna, reifum vafin um höfuðið, með þrefalt boxaraglóðarauga og

  heilastarfsemi í mergjuðum hægagangi, verður hún þegar í 12.000 króna

  skuld við sjúkrahúsið.

  Og treysti hún sér þar með ekki, að rusla sér fram úr rúminu samstundis og

  út af spítala, með þvaglegginn lafandi niður úr klofinu, handlegginn tengdan

  við stöng á hjólum með næringu í æð og gasalega illvígan hausverk, og þarf

  þá að gista 6 nætur í viðbót, er 20 þúsundkallinn fljótur að fjúka.

  Nú á húsfreyja ekki marga 20 þúsundkalla þegar hún er búin að borga

  hús, bíl, faseignagjöld, hússjóð ofl.

  Í góðum mánuði á hún kannski 60.000 eftir í mat, fatnað o.þ.h.

  fyrir sína þriggja manna fjölskyldu og matgrannan kött.

  Í slæmum mánuði er hún heppin að eiga 10.000 krónur afgangs....og þá er

  að svína á VISA...og svína...og allt vindur upp á sig endalaust.

  Það er aðeins blessað orlofið sem reddar húsfreyju frá þvi að

  sökkva fúlan óborganlegan skuldapytt, og hjálpar henni

  aftur upp að núllinu.

  Jamm, orlofið sem á að notast í sumarfríinu, fer allt í skuldir, og hefur

  farið þá sömu helvísku leið í mörg ár, eða alveg frá bankahruni hér hjá oss

  örmum fjármálavitfyrringum út í miðju ballarahafi.

  Sumarfríið verið í mínus fjárhagslega alla tíð síðan, og húsfreyja lengi

  að ná andanum í því fjárhagslega drulludýki, eftir frí.  SVEI!

  Já, því fer fjarri að húsfreyja hafi efni á því að borga 1200 krónur á

  dag fyrir það eitt að velgja rúm á spítala fárveik og voluð. skyldi

  næsta vetrarlægð ná henni.

  Sei, sei nei.

  Samt eru þau hjónaleysin, bóndi og húsfreyja bæði að streða dag hvern,

  virka sem um helgar, við að vinna, og reyna að láta enda ná saman.

  En hvað þá með fólkið sem enga hefur vinnuna?

  Öryrkja?

  Öldunga...afa og ömmu?

  Eru þá máske öldungar og öryrkjar allir á litla Fróni svo vellauðugir

  og moldríkir af seðlum, að ekki sér högg á vatni, þurfi þeir

  að verma rúm á spítala í mánuð, tvo eða þrjá?

  Altént veit húsfreyja, að það er langt því frá að öldungar okkar

  hér uppi á litla Fróni vaði allir í peningum.

  Einn og einn á stangli á margra ára fresti sem hún hittir,

  með Rolexúr á úlnliðnum og farandi 2 ferðir utan á ári í mánaðarsiglingu.

  Flestir hinna eiga vart milli hnífs og skeiðar og láta sér nægja að

  "ferðast gangandi" niður í bókastofu að spila Vist.

  En það er þá skilyrði að þeir búi í þjónustuíbúð...

  ekki víst að sumir þeir öldnu hafi kost á

  ferðalagi gangandi í bókastofu, búi þeir enn í húsi sínu eða íbúð.

  Neipp, ekki margir öldungar sem hafa efni á því að gista dögum saman hjartveikir,

  nýrnaveikir, slasaðir, nýuppskornir eða lamaðir jafnvel, í rúmi á

  deild á Landspítala Háskólasjúkrahúsi, telur hún.

  Færu frekar heim, fárveikir, hundslappir og nánast ósjálfbjarga, heldur en að

  setja sig og sína í fjárhagslegar ógöngur vegna sjúkrahússlegu, öldungar vorir.

  Jamm.

  Ríkið græðir seint peninga á öldungum, þeir hreinlega "vilja ekki" gista voru

  frónversku spítala, eigi þeir þess nokkurn annan kost.

  Ja, nema......

  Kannski að ríkisstjórnin (djö.... snillingar sem hún er) setji nú fram frumvarp,

  um að setja "sérstakt gjald" á ellilífeyrisþega?  (Alltaf hægt að plokka af þeim aurana.)

  Svona eins konar "elligjald".

  Þannig gæti stjórnin gert öldungum að greiða ríkinu 1000 krónur á mánuði,

  12.000 krónur á ársgrundvelli fyrir hvert ár sem þeir "lifa fram yfir" 67 ára aldur.

  Ríkið græddi grimmt, ekki spurning.

  Við erum að tala um 240 milljónir á ári ef 20.000 ellilífeyrisþegar hjara uppi

  á litla Fróni.......1200 milljónir á 5 árum.

  Munar um minna.

  Gæti jafnvel borgað sig fyrir spítalana að bjóða öldungum FRÍA innlögn í viku

  á spítala "tvisvar á ári", þeim til lækninga og hressingar, svo þeir

  lifi sem "allra lengst" og BORGI sem allra mest þar með.

  Jamm.

  En altént ætlar ríkisstjórn vor að lækka álögur á EINNOTA BLEYJUM.

  SNILLD!

  GLEÐI!

  Húsfreyja á ekkert bleyjubarn, 12 ára djásnið sjálfbjarga á salerni fyrir löngu.

  En húsfreyju datt þá í hug að skella sér samt á einn bleyjupakka "hræbillegan",

  og athuga hvort hún gæti ekki nýtt sér eitthvað þessi "gæði" nýju stjórnarinnar.

  Kannski er hægt að "krydda bleyjurnar eitthvað til og steikja á pönnu" og snöfla

  í sig...... nú eða klippa niður í óróa í stofugluggann  úr mismunandi stærðum,

  skúra með þeim parkettið eða sauma úr þeim rúmteppi.......BLEYJUR- JÓLAGJÖFIN

  Í ÁR!

  Möguleikarnir eru óþrjótandi.

  Nei, bara svona smá pæling hjá húsfreyju sem er með orðið "NIÐURSKURÐUR"

  tattúverað þvert yfir enni sér, brennimerkt í hjarta sér og lekandi út úr báðum

  eyrum sér, eftir hartnær 30 ára starf í heilbrigðiskerfinu.

  Góðar stundir og guðanna bænum gætið heilsunnar...nema auðvitað þið

  eigið 1200 kall á lausu.

Innheimta gjald fyrir legu á sjúkrahúsi

Að vera metin að verðleikum.

  Allir vilja vera metnir að verðleikum.

  Að störf þeirra séu virt og metin.

  Að hin mikla orka og fagmennska sem við leggjum í störf okkar,

  skili sér að hluta til, aftur til okkar.

  Að okkur líði vel í vinnu okkar, vitandi að fjárhagslegt

  öryggi sé tryggt með góðum launum fyrir þrotlaust og

  fórnfúst starf.

  Og að auki ef þú ert hjúkrunarfræðingur:

  Að fá að vinna í gleðinni sem felst í að hjálpa náunganum.

  Að hlúa að voninni þegar erfið veikindi herja á.

  Þetta er stóra málið okkar hjúkrunarfræðinga.

  ERU ÍSLENSKIR HJÚKRUNARFRÆÐINGAR METNIR AÐ

  VERÐLEIKUM?

  HAFA ÍSLENSKIR HJÚKRUNARFRÆÐINGAR EINHVERN TÍMANN

  VERIÐ METNIR AÐ VERÐLEIKUM?

  Mánaðarlaun húsfreyju síðasta mánuð: 369.617 krónur miðað við 100% starf.

  Og þá á eftir að taka af staðgreiðslu, orlof, félagsgjöld ofl.

  Er þetta boðlegt hjúkrunarfræðingi til næstum 30 ára.

  Er þetta í lagi?

  Eða er í lagi að  hefja öll mánaðamót í bullandi mínus?

  Því þegar húsfreyja er búin að greiða íbúð, bíl, fasteignagjöld ofl.

  á hún örfáa þúsundkalla eftir sem duga fyrir brauði og mjólk....

  í viku.

  Jamm.

  Í viku.

  Þá er að svína á VISA fyrir mat og nauðsynjum næstu

  3 vikurnar.

  Húsfreyja er ekki eini hjúkrunarfræðingurinn hér uppi á litla Fróni sem

  býr við þennan dapra raunverukeika.

  Enda er Noregur svarið fyrir marga heilbrigðisstarfsmenn í dag.

  Litla Fróni blæðir færum og frábærum frábærum hjúkrunarfræðingum

  til norskra frænda okkar sem kunna þá vel að meta.

  Hve lengi þolir "velferðarríkið" Ísland að missa allan þennan

  þrautþjálfaða her heilbrigðisstarfsmanna úr landi?

  Sjúklingar á öllum aldri eru nú þegar orðnir "biðlistafólk", tímabundnir öryrkjar

  sem er kippt út úr "enduruppbyggingu" litla Fróns eftir hrun, vikum og

  jafnvel mánuðum saman.

  Fólk sem verða virkir þjóðfélagsþegnar, um leið og þeir hafa notið

  góðrar og skilvirkrar heilbrigðisþjónustu.

  Og fleiri lenda í mistökum, fleiri deyja bíðandi, fleiri verða að

  sækja sér lækningu og hjúkrun erlendis og fleiri fá fljótfærnislegar,

  "skammtímareddingar" á heilsufarsvanda.

  Er þetta framtíð litla Fróns í heilbrigðismálum?

  Verða hjúkrunarfræðingar á litla Fróni ALDREI metnir að verðleikum?

  Svo mörg voru þau orð.

  Góðar stundir.

Hjúkrunarfræðingar flykkjast til Noregs

Það var og.

  Margt er skrýtið í kýrhausnum eins og kerlingin sagði.

  Til eru fyrirtæki hér á landi, sem launa undirmönnum sínum (fagfólki) tryggð við fyrirtækið,

  þrotlausa vinnu, meiri ábyrgð, fleiri verk á lægri launum á tímum

  kreppu og bankahruns, af stakri náð og einskæru þakklæti.

  Og hvernig þá?

  Jú, að sjálfsögðu svona:

  Stöðulækkun ásamt launaskerðingu, fyrir sömu erfiðu ábyrgðarstörfin og áður,

  ásamt fækkun á starfsfólki þeirra.

  Allt í nafni niðurskurðar, aðhalds og og BRÁÐRAR nauðsynjar á

  því að spara þar sem þegar er búið að skafa inn að beini og

  mergsjúga.

  Þar sem mannauðurinn má síst missa sín, ákveða stjórnendur að

  skera niður.....án þess þó að það MEGI bitna á GÆÐUM þjónustu

  við kúnnana.

  Og þar með fjölgar þeim einstaklingum í fyrirtækjunum sem fá vinnu við að útbúa allskonar

  "gæðavísa", "gæðaplön" og "reglupappíra" sem niðurskornum,

  launalækkuðum undirmönnum er ætlað að fylla út, framfylgja og

  láta fækkandi starfsfólk sitt fara eftir, hvort sem að tími er til slíks eður ei,

  þar sem staffið er allt á harðahlaupum, svo ekki tapist niður GÆÐI á "grunnþjónustu"

  til kúnnanna.

  Sér enginn þörf á því að "skera niður" hjá pappírsvinnslufólki....sei,sei nei.

  Enda hverjir ættu annars að koma með allar hugmyndirnar um HVAR er

  brýnast að skera niður og koma þeima á BLAÐ, nema "pappírspésafólkið"!

  Gjörsamlega ÓMISSANDI þetta blessaða pappírsfólk.

  Þá er bara að SKAFA beinin hinna betur og MERGSJÚGA enn betur.

  Jamm, fínt þakkæti þetta til fólks sem sinnir störfum sínum af hugsjón,

  dugnaði, fagmennsku og tryggð.

  Hefur flest niðurskorna mannfólkið fyrir fjölskyldu að sjá eins og allir aðrir og

  berjast ötullega við að lifa kreppuna af fjárhagslega, en sættir sig við lægri laun

  í þeirri von að einhvern tímann muni  fyrirtækið þeirra

  kunna að meta það og launa þeim að verðleikum.

  Ó, já, að verðleikum.

  Því miður eru mörg þessara fyrirtækja með þjónustu fyrir veika og aldraða

  hér á landi, og að halda því blákalt fram að "svona niðurskurður"

  bitni ekki á GÆÐUM þjónustu, er hreinn og klár vaðall og ekkisens

  kjaftæði, að mati húsfreyju.

  Svo mörg voru þau orð.

  Húsfreyja örvæntir á sínum svörtustu dögum um heilbrigðiskerfi sitt,

  og kvíðir því að verða gömul kona.

  Er það framtíð hennar sem annarra er eldast og gamlir verða,

  að verða "annars flokks" Íslendingur, með lágmarks heilbrigðisþjónustu...

  og ENGA fagþjónustu?

  Er þetta það sem við viljum í velferðarríkinu , Íslandi, þegar kemur að

  heilbrigðisþjónustu við aldraða og sjúka?

  Nei, húsfreyja bara spyr.

  Góðar stundir.

Tryllingslega, Reglulegt og Pínlegt Mígrenis-...

  ...gen númer átta þá að hrjá

  konur margar og stúlkur í ætt húsfreyju.

  Það er ekki nokkur spurning.

  TRPM8 erfðavísir þessi gengur þá ljósum

  logum tvist og bast í bæði móður- og föðurætt

  10 ára djásnsins, og jafnvel fleiri hroðaleg mígrenisgen

  á ferli þar einnig.

  Báðar ömmur hennar eru mígrenissjúklingar,

  faðirinn var mígrenissjúklingur fram yfir tvítugt

  og gott ef ekki móar í minningu hjá húsfreyju um mergjuð

  magakveisuköst um 4-5 ára aldurinn.

  Jamm, leiðinda sjúkdómur, mígreni, erfiður og truflar mikið

  daglegt líf.

  Tíu ára djásnið greindist með magamígreni

  fyrir rúmu ári síðan, en nær 10% allra skólabarna

  fá mígreni, með eða án magaverkja og uppkasta,

  og svo fá örfá þeirra "eingöngu" magaverkinn og

  uppköstin.

  Húsfreyja hélt fyrir rúmu ári síðan, að líklega væri hún

  einhver móðursjúkasta móðir allra tíma.

  Búin að ímynda sér alla mögulega og ómögulega

  meltingarfærasjúkdóma sem gætu verið að hrjá

  hennar ljúfu dóttur, og var að trompast yfir

  öllum veikindadögum djásnsins, skólatapi hennar,

  og vinnutapi foreldra.

  Þá gaukaði einn ágætur læknir á vinnustað hennar að henni,

  að börn gætu fengið mígreni "eingöngu" í maga.

  Húsfreyja fauk á methraða með djásnið til barnalæknis,

  og mikið rétt, djásnið reyndist með bullandi mígreni,

  og svaraði strax lyfjameðferð og breyttu mataræði.

  Hefur síðan vart misst dag úr skóla, og hefur

  sloppið að mestu við köst, nema eitt og eitt með

  margra mánaða millibili.

  Köst 10 ára djásnsins byrja ætíð eins:

  1.  Lystarleysi og hitatilfinning í maga.

  2.  Sviðaverkur sem kemur í bylgjum.

  3.  Ofsafenginn krampakenndur verkur, ógleði og uppköst.

  Þetta ástand varir í 3- 6 klst ómeðhöndlað, en þá

  er kastið gengið yfir.

  Yfirleitt nær húsfreyja að grípa strax inn í kastið

  á stigi 1. og 2. með verkjalyfjagjöf (Panodil/ Paratabs),

  en nái hún því ekki er hún búinn að missa tökin á málinu,

  stig 3. verður óumflyjanlegt,

  og kastið verður að renna sitt skeið með tilheyrandi

  ofsaverk, ælum og gráti.

  Já, það er oft vandlifað með arfleið fyrri kynslóða,

  en það góða er að nú á dögum er mun meiri hjálp að fá.

  Djásnið tekur 3 litlar töflur eftir kvöldmat alla daga,

  forðast unninn mat, pylsur, bjúgu o.þ.h., forðast sætmeti

  og sætindi (nema á laugardögum) og kakó sömuleiðis, og

  hefur það ljómandi gott flesta ef ekki alla daga.

  Húsfreyja man þá daga á sínu bernskuheimili,

  þegar föðurafi hennar, Guðmundur Eyjólfsson,

  stóð vörð um almyrkvað svefnhebergi

  foreldra hennar, þaðan sem henni

  og systrum hennar bárust til eyrna uppsöluhljóð,

  kveinstafir og grátur móður þeirra.

  "Mamma ykkar er veik, þið farið ekki þarna inn

  nema með opna slagæð, opið handleggsbrot

  eða þá að þið hafið asnast til að kveikja í kjallaranum"!

  Afinn ekkert að skafa af hlutunum, og gaf hvergi eftir

  áköfum köllum systranna eftir athygli mömmu.

  Árið 1969 var fátt um góða drætti þegar kom að

  meðferð við mígreni.

  Svo móðir húsfreyju þjáðist, stundum 2-3 daga í röð,

  höfuðið að springa, sjóntruflanir, uppsölur.

  Afi stóð vörð.

  Upp úr 1970 kom nýtt lyf á markaðinn, Norgesic.

  Móður húsfreyju snarbatnaði mígrenið, köstum fækkaði

  smátt og smátt og eru nú orðin fjarlægur ómur af leiðindum í

  minningum móður húsfreyju.

  Húsfreyja slapp að mestu sjálf.

  En ekki 10 ára djásnið.

  Kannski hennar lán, að eiga móðusjúkustu móður allra tíma,

  sem sífellt leitaði orsaka og lausna. 

  Kvartaði og kveinaði fyrir hennar hönd,

  las, gúgglaði, hringdi, leitaði ráða og gafst ekki upp.

  Það er einlæg ósk húsfreyju að öll börn með mígreni,

  með eða án magaverks, eigi hrikalega móðursjúkar mæður....

  eða jafnvel betra,....."föðursjúka" feður!

  Góðar stundir á sumarlegu kveldi.

Erfðavísar mígrenis fundnir

Steinhætt að snýta sér....

  ,húsfreyja!

  Þó úr nefi renni í stríðum straumi

  á köldum vetrardögum,

  FÆR ÞAÐ BARA AÐ RENNA!

  Stórhættulegur andskoti, samkvæmt

  hollenskum vísindasnillum þessum.

  AÐ SNÝTA SÉR!

  Býður upp á HEILABLÓÐFALL!

  Og stunda kynlíf og drekka kaffi

  eru vísast til bullandi áhættuþættir einnig.

  Svo að súpa á kaffibolla í miðju "dodoi" með elskunni sinni,

  og snýta sér í leiðinni......gleymið því, gætuð gott eins tekið inn eitur!

  DAUÐANS MATUR!, segja hinir snjöllu frá Hollandi.

  (Og elskan yrði aldeilis ekki hress

  með svoleiðis gutl og gauf í miðju "dodoi" heldur)

  Þetta líst húsfreyju ekkert á, og er miður sín!

  Kynlíf viðheldur jú mannkyni, svo ekki sér hún fram á að

  okkur gangi að láta af slíku athæfi.

  Kaffidrykkju getur hún heldur ekki hugsað sér, að mannkyn

  geti gefið upp á bátinn.

  Án morgunkaffis síns, er húsfreyja hismið eitt frá því

  klukkan 07:30 til 12:00, en líkamsklukka hennar

  hringir að öllu jafna RÆS á hádegi!

  Húsfreyja er ekta B-persóna, líkamsklukka hennar

  stillt á SVEFN frá 01:00 eftir miðnætti til 12:00 á hádegi.

  RÆS!  FRAMKVÆMA! og STUÐ! eru svo 3 stillingar hennar

  á líkamsklukkunni frá hádegi til rúmlega eitt eftir miðnætti!

  Þetta þýðir aðeins eitt:  Tíminn frá 07:30 til 12:00 var bara

  búinn að vera eitt stórt hrikalegt VESEN fyrir húsfreyju,

  þá hún mætti á morgunvaktir fyrstu ár sín í starfi.....

  eða þar til hún uppgötvaði

  dásamlegasta drykk allra tíma:  BLESSAÐ KAFFIÐ.

  Svefndrukkin grámoskulega vofan í líki húsfreyju,

  sem rorraði meðvitundarlítil á stólunum í morgunrapportinu,

  gjörsamlega gufaði upp við fyrsta kaffibollann.

  DING!  VÖKNUÐ! Í VIÐBRAGSSTÖÐU!

  Húsfreyja dýrkar kaffi, og getur ekki hugsað sér að

  láta af kaffidrykkju, enda vinnur hún nú eingöngu morgunvaktir.

  Kynlífið er ekki til umræðu, svo eftir stendur að hætta

  öllum SNÝTUM, heilaæðum sínum til björgunar og góðrar heilsu.

  Jamm.

  Það er von húsfreyju að, hollensku vísindasnillar þessir,

  taki það að sér næst, að finna LÆKNINGU við KVEFI hið

  snarasta.

  Annars er næsta víst að fólk fari í umvörpum að drepast úr HOR!

  Góðar stundir á vorlegum föstudegi.

Kaffi, kynlíf og snýtur hættuleg heilsunni

Ísland er eitt af ríkustu löndum...

  ...heims".

  ("Iceland is one of the richest countries in the world")

  Norsaranum var mikið niðri fyrir.

  "You see the point here"!

  "You have a lot of money".

  "Hjálpi mér" hugsaði húsfreyja," bankahrunið og

  og fálan hún Ísbjörg hafa alveg farið fram hjá norsaranum".

  Norsarinn æddi áfram:

  "But you are not doing your work, you are not doing nursing".

  Norsarinn var orðinn heitur.

  Hann bunaði út úr sér langri ræðu á bjagaðri ensku,

  þar sem hann níddi störf vestrænna hjúkrunarfræðinga

  niður í svaðið, sagðist að vísu mundu aðeins níða okkur niður til að byrja með...

  "you see the point here"?

  Húsfreyja sá engan skrattans "point" neins staðar,

  nema þá bláleitan nefbroddinn á norsaranum, og svo beitt

  svipþungt andlit kollega síns nokkur sæti frá sér.

  Sú kona þekkt fyrir ákveðni, fagmennsku og dugnað,

  ásamt stóru skapi.

  Eins gott að norsarinn gusaði stressuðum hlátri

  frá sér af og til, svo leit út fyrir að hann væri að mestu að gera

  beitt grín að áheyrendum.

  Húsfreyja glotti með sjálfri sér:  "Reverse psychology.

  Gott og vel.

  Snúa fólki á sitt band með því að

  fá þá til að gagnrýna sjálfa sig og störf sín í tætlur,

  koma þá með flottar nýjar lausnir, hrósa fyrir það sem vel er gert,

  og hvetja til að "kaupa"  hjálpartæki sem bæta gæði vinnu.

  Húsfreyja fylgdist spennt með norsaranum.

  Hann var bísna fróður, og tættist víða um lönd með

  alls konar tölur um afspyrnu lélega hjúkrun.

  Reif heimaland sitt Noreg niður í tætlur "heilbrigðiskerfislega".

  "And we have a lot of oil-money, and still we don't take proper

  care of our old people".

  "AND YOU DO NOT TAKE GOOD CARE OF OLD PEOPLE HERE IN

  ICELAND" hrópaði norsarinn fagnandi.

  "Still you hve a lot of mony and plenty of time at work,

  but you have stopped nursing"!!!

  Ygglibrún kollega húsfreyju versnaði að miklum mun.

  Nokkrir aðrir áheyrendur slepptu frá sér taugaveikluðum

   vantrúaðarhlátri. 

  Deildarhjúkrunarfræðingurur í þriðju röð smitaðist af eldmóð

  norsarans, "JÁ  við erum hættar að hjúkra, sitjum fastar í

  pappírsvinnu alla daga" kallaði hún upp.

  "I LOVE YOU" hrópaði norsarinn upp af andakt og einskærri

  gleði yfir því að níðið skyldi svínvirka.

  Sú á þriðja bekk roðnaði í kinnum af ánægju.

  Húsfreyja kyngdi hlátrinum og muldraði í hljóði: 

  "HALLELÚJA"!

   Varð hugsað til deildar sinnar, 25 manna deild, þar sem

  18 sjúkir heimilismenn eru hjólastólabundnir,

  hinir göngugrindafærir.

  Húsfreyja eina hjúkkan á vakt dag eftir dag, sinnir

  hjúkrun sinna skjólstæðinga, bæði líkamlegri og andlegri,

  tekur á bráðaveikindum, sér um að senda fólkið sitt

  í rannsóknir eða á bráðamótökur,

  sinnir deildarstjórastörfum á harðahlaupum, ræðir við

  starfsfólk, skipuleggur dagleg störf þeirra, ræðir við ástvini

  skjólstæðinga, fylgist með virkni deildar, vöntun á

  hjúkrunarvörum,  þvotti, lyfjum, annast lyfjagjafir,

  skiptir á þvagleggjum,  á magaslöngum, fylgist

  með breytingu á getu sinna heimilismanna,

  er stöðugt að meta líðan þeirra, er hjartabilun

  í uppsiglingu, lugnabólga, þvagfærasýking eða

  er jafnvel öldungurinn að búa sig undir að kveðja þessa jarðvist.

  "YOU SEE THE POINT HERE"!

  Norsarinn í ham.

  Húsfreyja hrökk upp frá hugsunum sínum.

  Var búin að tapa þræðinum hjá norsara.

  Einbeitti sér.

  Hann sem betur fer enn að níða vestræna hjúkrunarfræðinga.

  Missti ekki af neinu merkilegu, húsfreyja.

  Norsarinn hvessti snörpum augum yfir hópinn.

  Hundrað og sextíu hjúkkuaugu mændu á hann.

  "DON'T TELL ME YOU DON'T HAVE TIME OR MONEY!

  "YOU HAVE BIG JEEPS IN ICELAND, AND FULL

  RESTAURANTS OF PEOPLE ON WEDNESDAYEVENINGS",

  þrumaði karl.

  "AMEN" hrópaði húsfreyja í huganum.

  Hún var komin með bullandi "Gunnar í  Krossinum-tilfinningu".

  Karl glotti og hélt áfram með ýmsan fróðleik, með dassi af

  hjúkkuníði hér og þar.  Skot á mikið ríkidæmi frónbúa.

  Loksins kom matarhlé.

  Það var grand.

  Íslensku sölustjórarnir höfðu vandað til verksins,

  allt var gott og hressandi

  Áttatíu hjúkrunarfræðingar snæddu og spjölluðu,

  einhver hvíslaði að það væri skrítið að sitja undir

  því að það sem við ynnum dags daglega væri ekki

  lengur talið "hjúkrun"!

  Húsfreyja reyndi að hughreysta viðkomandi,

  og sagði að nú væri líklega neikvæðu yfirhalningunni lokið,

  næst yrði karl ekkert nema jákvæðnin og gleðin, því hann vildi

  selja okkur ný og glæsileg hjálpartæki.

  En NEI!

  Norsarinn demdi sér vissulega í mikla sölukynningu á

  "því besta sem völ er á í hjúkrun aldraðra", en hann hnýtti

  áfram í áheyrendur og var afspyrnu kaldhæðinn við

  annan íslenska sölustjórann..." oh, you're going to use you brain NOW".

  Norsari var farin að pirra húsfreyju undir lokin, og hún var þeirri

  stund fegnust að komast út í vor-slagveðrið.

  Hafði skyndilega fengið það á tilfinninguna, að norsarinn væri

  eitthvað spældur út í frónverska þjóð, jafnvel eitthvað bitur.

  Máske ekki búin að jafna sig á því, að við skyldum YFIRGEFA

  Noreg þarna um árið...874 eða þar um kring, því okkur hugnaðist

  ekki lengur lengur það land til búsetu.

  En það getur sosum verið vitleysa hjá húsfreyju,

  eigi að síður segir húsfreyja og skrifar...og stendur við það:

  LEIFUR HEPPNI VAR ÍSLENDINGUR OG VERÐUR

  ÆTÍÐ!

  OG HANA NÚ.

  Góðar stundir.

Hoppandi, rasandi æst.

  Húsfreyja er alveg bandsjóðandi

  tjúlluð og æst í skapinu þessa dagana.

  Hún blánar, roðnar og hvítnar á víxl,

  bölvar á mergjaðri íslensku, fer með

  hroðalegar bölbænir á Latínu og

  illgjarnar særingar á háþýsku.

  Kötturinn læðist lúpulegur um,

  varla að hann mjavri þegar húsfreyja svíkur hann

 um harðfiskinn 3 daga í röð.

  Gjóar vondaufum augum á "tvífættu hárlausu" þjónustuna sína,

  geispar ógurlega, sleikir loppu sína fagmannlega og kveður

  upp sinn dóm:  "Jepp!  Gjörsamlega búin að tapa sér, frúin"!

  Röltir til níu ára djásnsins, nuggar sér upp við hana og

  mjavrar vinalega:  "Svona nú, þetta var ekki djúp klórskráma

  frá mér í gær, gefðu nú kisu þinni LIFRAKÆFU hróið mitt,

  og ég skal hafa klórið enn GRYNNRA næst".

  Djásnið lítur á móður sína með furðu í svip sínum:

  "Gafstu Bröndu ekkert að éta í morgum, mamma"?

  "Ég  á ekki köttinn" urrar húsfreyja.

  Og djásni rennur blóðið til skyldunnar og reddar ketti

  sínum lifrakæfu og vatni.

  En húsfreyja er illilega, rasandi bálvond..man ekki einu sinni

  eftir að kaupa inn harðfisk, svo heitt er henni í hamsi.

  Og hvað veldur?

  Jú, séníin í Heilbrigðismálaráðuneytinu okkar Frónbúanna.

  Var helvísk kreppan ekki nógu slæm án þess að

  niðurskurðarsnilld þeirra nyti við?

  Argvítans bankahrunið með kerlingarfáluna hana Ísbjörgu

  nartandi í hælana á banakeigendunum, bara nóg vesen

  þó snillarnir í Heilbrigðisráðuneytinu sætu á sér?

  Útrásarfíflin á Tortóla, nóg til að sprengja blóðþrýstinginn

  hjá hverjum heiðvirðum Frónbúa, sem mænir vongóður

  á eina "góðærisgróða sinn" flatskjáinn, hvert kvöld í von um

  sanngjarnar lausnir, skjaldborg og mannúðlegan niðurskurð

  á tímum kreppu?

  En sei sei nei!

  Ráðist á aldraða, fatlaða, sjúka, barnafólk og verðandi

  foreldra!

  SKERA NIÐUR!

  Og nú í heilbrigðisþjónustunni úti á landi!

  Það er eins og fjandinn sjálfur hafi birst þeim

  í Heilbrigðisráðuneytinu með tillögur:

    1.  LOKA öllum fæðingardeildum

    landsbyggðarinnar, máski gott ráð

    að senda alla frjóa karla er kjósa að búa utan malar,

    í "binda fyrir spottann"-aðgerð á næstu mánuðum

    og konur á barnsburðaraldri allar í "tappa-ísetningu"!

    Þangað til er rétt að fram komi:

    Helmingur þjóðarinnar skal eftirleiðis fæðast

    í flugvélum, þyrlum, skipum, í bílum á þjóðvegi 1, og

    stöku sjúkrabíl......

    á LEIÐINNI á fæðingardeildina í höfuðborginni

    við sundin bláu.

    Eyjamenn verða þannig ekki lengur Eyjamenn,

    heldur "Milli-lands-og-Eyja-menn",

    Borgfirðingar verða "Hvalfjarðagangna-menn",

    Húsvíkingar "Víkurskarðs-menn",

    og Selfyssingar, Hvergerðingar og Þorlákshafnarbúar

    ásamt öðrum Suðurlandsbúum verða að sjálfsögðu

    "Litlu Kaffistofu-búar"....osfr.

    Vegna ónæðis af fæðandi konum á Litlu Kaffistofunni

    mætti taka karlasalernið og útbúa þar "míní-fæðingarskýli".

    Móarnir þar um kring hressast bara af smá hlandi

    frá karlkyns bílstjórum í spreng.

    2.  LOKA skal sem flestum skurðstofum úti á landi.

    Þar með eru öll "bráðaveikindi" s.s sprungnir

    botnlangar, innvortis blæðingar, massív hjartáföll

    eða heilablæðingar BÖNNUÐ á landsbyggðinni....

    altént MJÖG illa séð...og í raun bara tómt VESEN....

    hvað vill hundveikt pakk upp á dekk úti á landi...?....

    getur bara skammast til þess að flytja í borgina

    við sundin bláu...og BEÐIÐ á bráðamóttökum

    Landsspítla Háskólasjúkrahúss eins og aðrir

    fárveikir borgarbúar, eftir þjónustu.

    Og svo dettur húsfreyju í hug að þriðja tillagan hafi einnig

    verið sett fram af kölska, og rædd í Heilbrigðisráðuneytinu:

    3.  Stefnt verður að algjöru "fæðingarstoppi"

    úti á landi fyrir 2014 og "sjúkdómalausri" landsbyggð

    eigi síðar en 2017....og gamlingjar og fatlaðir

    er landsbyggðina búa, skulu allir fluttir út í Viðey,

    og munu þeir eftirleiðis annast allt viðhald á friðarsúlu

    Lennons, og annast móttöku Yoko Ono ár hvert!

    Og það þó að það þýði, að eftirleiðis búi aðeins

    20 - 70 manns úti á landi næsta mannsaldurinn,

    í hverju byggðarlagi.

  Jamm, húsfreyja er rasandi bálill og nær vart upp á nef sér

  af vonsku.

  Kannski skást að gera stólpagrín að öllu saman.

  En góðar stundir og í guðanna bænum gætið heilsunnar.....ef

  þú ert ólétt kona úti á landi...vá, ert þú í djúpum...!   

   

Niður með....

  ...niðurskurðinn í heilbrigðiskerfinu!

  Húsfreyja hleraði eftir niðurskurðaráætlunum

  þá hún spjallaði við systurdóttur í Eyjum

  í dag, en systurdóttir er starfsmaður

  á þeirra annars ágæta sjúkrahúsi.

  Loka fæðingardeild!

  Loka skurðdeild!

  Fækka legurýmum úr átján í þrettán fyrir sjúka og aldraða.

  Húsfreyju sundlar.

  Síðast þá hún vissi bjuggu nálægt 5000 manns í Eyjunum.

  Samkvæmt síðustu niðurskurðarsnilld heilbrigðisráðherra,

  virðist "enginn" af þessum 5000 mega "fæða" barn í heimabyggð,

  sei sei nei.

  Dúlla sér níu mánuði gengin með Herjólfi nánast "botnslausum"

  upp á sandrif í Landeyjahöfn og vona að hægt verði að bjarga

  barnshafandi konu/konum í land á næsta flóði, og komast þá

  í bifreið/rútu í rúman klukkutíma á Selfoss (ef þar fær

  fæðingardeild að vera í friði) eða rúma 2 tíma til Reykjavíkur.

  Nú eða skella sér í æluferð í 3 tíma í Þorlákshöfn og síðan

  með rútu/bifreið upp á Selfoss eða í borgina við sundin bláu....

  og vona að blessað barnið taki ekki upp á því að koma í

  heiminn í litlum klefa í Herjólfi eða á Þjóðvegi eitt, rétt

  á meðan foreldrarnir dudda sér í rólegheitum og ekki nokkru

  stressi við að koma sér á fæðingardeildina.

  Nú ef ljósm...., lækn....hjúkrunarfr.....jæja, bara EINHVER

  heilbrigðisstarfsmaður, sem enn fær að sinna vanfærum konum,

  og hefur ekki fengið uppsagnarbréf nýverið, ákveður að allt sé

  í voða hjá verðandi móður og barni og bráðakeisari sé

  eina lausnin, er alltaf hægt að kalla eftir sjúkraflugi......EF það

  er ekki snarvitlaust veður með 50 metrum á sekúndu á Stórhöfða.

  Og þá spyr húsfreyja:  Hver sker þá, ef búið er að loka skurðstofu,

  og skurðlæknar Eyjanna eru fluttir til Noregs eða í Svíaríki og allt ófært út í Eyjar.

  Hver fær þá að brýna hnífa, og bjarga móður og barni?

  Eða er máske bara búið að spá LOGNI á Stórhöfða næstu tíu árin?

  En ekki nóg með það, að barnshafandi konur verði

  "frekar óæskilegt vandræðafólk" í Eyjunum, heldur

  verða sjúkir og aldraðir að gæta þess, að

  verða aldrei veikir eða hjálparþurfi nema flestir 13 í einu!

  Og verði þá kannski aðeins innskrifaðir á sjúkrahús Eyjamanna

  föstudaginn þrettánda klukkan 13, og þá ætíð útskrifaðir

  allir sem einn 13 dögum fyrir jól...eða á þrettándanum öðrum kosti?

  Húsfreyja telur að Eyjamenn verði ALVARLEGA að fara að hugsa sinn gang,

  hvað veikindi og sjúkdóma varðar.

  Sprungnir botnlangar algjört "tabú"!

  Heilablæðingar sömuleiðis sem og flestar stórar innri blæðingar.

  Væg hjartaáföll skulu stíluð upp á sumrin í "bongóblíðu",

  en stærri hjartaáföll eingöngu í "sumarfríi" í borginni við sundin bláu,

  helst þá sá hjartasjúki er staddur á Eiríksgötunni

  eða á bílastæðunum fyrir framan Landspítalann Háskólasjúkrahús við Hringbraut.

  Gallsteinaköst, nýrnagrjót og matareitranir skyldu Eyjamenn eftirleiðis

  skipulegggja með lágmark tveggja sólahringa fyrirvara, sem og "bólgur"

  í botnlöngum.

  Alla langvarandi og erfiða sjúkdóma er að sjálfsögðu BEST að

  mæta með í "ofurhraðvirku, ekki nokkurt álag í gangi"-læknaþjónustuna á Landspítala

  Háskólasjúkrahús allra landsmanna.

  Máski hægt að bjóða upp á "hópferðir" langsjúkra í Eyjum, með Herjólfi

  til lækna uppi á landi?

  Mætti síðan fá einhvern eldhressan leiðsögumann af suðurlandinu

  með "vægan hjartagalla" líka á leið til læknis,

  til að spjalla við Eyjmenn í rútunni, og benda þeim á

  áhugaverða staði við Þjóðveg 1, og til að fara með gamanmál.

  Jamm, húsfreyja bara varð að fá útrás fyrir kaldhæðnina.

  En í alvöru.

  Húsfreyja er aldeilis rasandi á niðurskurði í

  "mergnöguðu" heilbrigðiskerfi.

  NIÐUR MEÐ NIÐURSKURÐINN í heilbrigðiskerfinu!

  Góðar stundir og baráttukveðjur út í Eyjar.

Starfsfólk mótmælir í Eyjum