Vuvuzela-Ólympíuleikar...

 ...æ, æ, æ!

  Loksins þegar "síbylju býflugnasuðandi

  H.M-leikum" er lokið, og Spánn stendur

  sigri hrósandi með gullið í faðmi sér,

  taldi húsfreyju sér óhætt að fara aftur

  að hlakka til notalegrar og mun "hljóðlátari"

  tilveru í framtíðinni.

  En sei, sei nei.

  Nú vilja hinir "býflugnasuðselskandi" Suður-Afríkubúar

  fá að "suða" heimsbyggðinni í gegnum "heila Ólympíuleika"!

  Og það eftir örfá ár.

  DJÍSUSS!

  BZZZZZ..BZZZZZ.........BZZZZZ....og BZZZZZ- fjandi og

  heyrnarskemmandi óáran.

  Þetta líst húsfreyju ekkert á.

  Væri jafnvel skárra að fá Austurríkismenn til að halda

  Ólympíuleikana undir myljandi "Strauss-völsum" dag og nótt...

  en slík músík er í takmörkuðu uppáhaldi hjá húsfreyju.

  En svo væri máske ráð að fá einhverja magnaða hljóðfærasnilla,

  til að kynna til sögunnar "ÖNNUR" hljóðfæri en Vuvuzelalúðrana

  í hinu "íþróttaelskandi" ríki Suður-Afríkubúa.

  Trompett!

  Trommur!

  Flautur!

  Gítara!

  Óbó!

  Neipp...kannski ekki óbó.

  En flest hljóðfæri þessa heims telur húsfreyja skárri en

  mikla "Vuvuzela-horn" þetta.

  Húsfreyja sat nefnilega og gnísti tönnum af pirringi fyrir framan

  sjónvarp sitt, þá hún gat ekki látið leik á H.M. fram hjá sér fara,

  síðustu vikur.

  Ekki upp á líf og dauða, gat hún misst af sumum leikjum, og varð því að

  þola bzzz...bzzz....bzzzz....bzzzz.....,

  þar til henni fannst heilabú sitt uppþornað og viti urið!

  Tannglerungur allur horfinn af tönnum sínum!

  Lá við "öngviti" af angist færi svo leikur í framlengingu...bzzzz....bzzzz...!

  Svo húsfreyja vill endilega hafa Ólympíuleikana á

  "hljóðlátum" og "heyrnarverndandi" stað í framtíð.

  Er ekki einhvers staðar land á móður Jörð, þar sem menn

  leika músík sína eingöngu með slætti á "hrágúmmísóla" eða

  mynda lágvært blásturshljóð með því að "blása á fjaðrir"!?

  Það land ætti að halda H.M. næstu 50 árin og ALLA Ólympíuleika.

  Góðar og "hljóðlátar" kvöldstundir.

Suður-Afríka vill líka halda Ólympíuleika

Dýrðlega dýrsleg spádómsgáfa!

  Kolkrabbinn Páll er sérlegur

  "spádómsgúrú" allra fótboltaunnenda

   víða um hinn vestræna heim.

  Spáir grimmt um velgengni og tap

  fótboltaliða á HM af stakri visku og fótboltaáhuga,

  velur alltaf þá tuðruna best "angar" af síl....nei, sigri.

  En nú er páfagaukurinn Mani að sækja í sig veðrið

  og ekki einungis segir til um markverðustu mál

  jarðar eins og HM-úrslit, heldur er hann einnig eitursnjall

  að gefa upp hárréttar LOTTÓ-tölur.

  Húsfreyja fékk aldeilis brilliant hugmynd í gær eftir lestur fréttar þessarar.

  Hehehehe.....lukkustjarnan sjálf komin í heimsókn til húsfreyju.

  Húsfreyja reif sig upp í bítið í morgun, og föndraði sem

  alóð væri.

  Tók föndrið ásamt "konunglegri læðu heimilisins og sérlegum

  flugnabana" út á sólpall.

  Albjart, sól skein í heiði, lóuherra á vappi í leit að "dauðvona"

  ormum og skorkvikindum leit vart upp í brekkunni.

  Enginn annar kominn á stjá í hverfinu, sem var vel.

  Húsfreyja raðaði upp spjöldunum sem hún hafði útbúið,

  hvert spjald með einni LOTTÓ-tölu, á sólpallinn.

  "In no particular order".

  Skellti læðu fyrir framan "föndursnilldina".

  "Veldu 5 tölur" skipaði hún læðu.

  Læða gjóaði skarpgreindum, grænum "spádómsaugum" á spjöldin,

  gekk að einu þefaði af því, sló loppu í það og reyndi

  síðan að éta það.

  "HAH"!  "37", húsfreyja skráði töluna niður í einum hvínandi hvelli.

  "Næstu" skipaði hún læðu kengspennt!

  Læða lagðist makindalega ofan á "tölur"  15, 22, og 18,

  sló skottinu á tvistinn og reyndi enn að éta "37".

  Húsfreyja varð gripin miklum ákvörðunarkvíða.

  "Var læða þá búin að velja, allar tölurnar fimm, eða var

  hún enn að VELJA 37, eða hafði hún miskilið skipun húsfreyju,

  og haldið að hún ætti að ÉTA 5 tölur, ekki VELJA".

  Húsfreyja nagaði endann á blýant sínum í angist sinni.

  "En bíðum við"!  Læða var staðin upp, hnusaði af hinum

  og þessum spjöldum, snarstansaði og starði stíft á 41...

  stökk og drap fluguræfilinn sem í mesta sakleysi hafði skellt sér á

  41 til að njóta geisla morgunsólarinnar.

 "HUH, ekki var þetta þín lukkutala, flugugrey" sagði húsfreyja

  um leið og læða sporðrenndi skorkvikindinu.

  Skrifaði samt hikandi "41" á blað sitt.

  Kötturinn sleikti ánægjulega út um, leit spyrjandi á húsfreyju.

  Húsfreyja tók ákvörðun.

  "Þú átt eftir að VELJA 3 tölur í viðbót".

  Læða leit niður á spjöldin....ýtti loppu við 8...reyndi að

  smakka á því.

  Húsfreyja aftur frávita af spenningi, skrifaði 8 niður með hraði.

  Læða geispaði, rölti yfir spjöldin út um hliðið, út á iðagrænt grasið,

  hóf að bíta það.

  "Heyrðu góða" húsfreyja pirruð, "þú átt tvær eftir enn"!

  Læða virti húsfreyju ekki viðlits.

  Nartaði í safaríkt grasið, og gjóaði augum á lóuherrann sem hafði

  orðið hennar var, og dirraði nú bálreiður uppi í brekkunni.

  Húsfreyja gaf læðu ekkert eftir.

  Náði í "spágripinn" og skellti honum aftur fyrir framan spjöldin.

  Læða horfði furðulostin á "tvífættu, hárlausu þjónustuna" sína.

  Kerla hafði hingað til ekki amast við smá grasáti, jafnvel hvatt

  læðu til þess....sérstaklega eftir að hún hafði "óvart" ælt á

  mottuna í forstofunni.

  "Hvað var eiginlega að þeirri tvífættu í dag"?

  Læða gekk að klórstaurnum sínum, tók langt klór og brýndi vel.

  Leit á húsfreyju.

  "Velja", skipaði húsfreyja og benti á spjöldin á sólpallinum.

  Læða virtist loksins skilja alvöru málsins.

  Gekk aftur að spjöldunum.

  Steig létt og lipurt til jarðar, eins og til að rugla nú engu,

  staðnæmdist við tölu 24, þefaði af henni, leit upp og á húsfreyju.

  "O.K. 24" húsfreyja skráði niður töluna með hraði, "þá er bara ein eftir".

  Fiðrildi kom flögrandi yfir þilvegginn sem skilur að sólpalla húsfreyju og nágranna.

  Stefndi beint á nef læðu, sveigði frá á síðustu sekúndu og flögraði

  yfir spjöldum 27, 33 og 11.

  Læða ærðist!

  Stökk til og frá, hoppaði og skoppaði hist og her og

  reyndi að hremma bévítans fiðrildið.

  En 27, 33 og 11 greinilega lukkutölur fiðrildisins, því það slapp

  undan klóm læðu slag í slag og hvarf loks norður fyrir húshornið,

  þar sem læða hafði engan séns að ná því.

  Spjöldin lágu eins og hráviði um allan pall.

  Sum á hvolfi, önnur í ólögulegum hrúgum, nokkur höfðu

  fokið út af pallinum og út á grasið í atganginum.

  Læða í bandi horfði bálvond á eftir fiðrildinu, hvessti sjónum

  á húsfreyju og hlammaði sér ofan á góða hrúgu af spjöldum.

  MJAAAVRRRR!

  Húsfreyja dæsti mæðulega.

  Eitursnjalla planið ónýtt.

  "Og átti bara eina tölu eftir"!

  Tók eftir spjaldi sem lent hafði upp við berfættan fót hennar.

  Tók það upp.

  Sýndi læðu töluna.

  "Hvað segirðu, er þessi líkleg"?

  Læða geispaði ógurlega, lagðist á hliðina og hóf að velta sér

  til og frá í spjaldahrúgunni.

  DÆS-

  "Jæja, en ég á máske sjens á 4 réttum" hugsaði húsfreyja vongóð.

  Ægilegri hugsun laust skyndilega í koll húsfreyju.

  DJÍSUSS!

  Hún hafði steingleymt að taka það fram við læðu,

  að hún væri að VELJA "aðaltölurnar", EKKI "Jókertölurnar"!

  "Ó, mig arma", húsfreyja sópaði spjöldunum saman,

  og henti þeim í ruslið.

  Losaði læðu úr bandi og ýtti inn.

  Hugsaði fiðrildaflóru landsins þegjandi þörfina.

  Fór sjálf inn og lagði sig!

  En góðar stundir, og gangi ykku ætíð vel að SPÁ í framtíðina.

 

Páfagaukur spáir Hollendingum sigri

Argaþras, hávaði og..

  ...déskotans leiðindi alltaf hreint

  í "tvífætta hárlausa" liðinu"...arrrrrrrr!

  "Ég læsi bara síþrasandi pakkið úti,

  og fæ mér góðan eftirmiðdagsblund í bílnum"....vruff!

  "Verst að mér er ansi mikið mál að míga".....sniff.....snuff!

  "Asskoti er þetta fín leðurstöng hérna...má alveg

  brúka hana í staðinn fyrir "útiklósettstaurana"!

  SPLASS.........dripp....dropp..."aaaa þetta var gott"!

  "Þá er það lúrinn...sniff...sniff.....árans djöfulgangur er

  þetta í "tvífættu hárlausu þjónustunum" mínum....VRUFF!

  "Þeir verða að gæta sín, að fá ekki háþrýsting eða slag af

  þessum öskrum og orgum....

  og það rétt á meðan "hundur" skvettir úr skjóðunni"!

  Hehehehehe!

  Skondin frétt atarna!

  Góðar stundir og gætið þess að fara ekki í hundana.

Hundurinn læsti bílnum

Allt gengið EINS OG...

  ...SMURT, hjá "krókódílamanni" þessum,

  þá hann flýði fangelsið.

  Fallega gert af honum að brúka ekki

  rándýrt danskt smjör, heldur smyrja á sig

  hræbillegu smjörlíki.

  Næsta víst að náist þessi "háli" fangi aftur,

  fái hann snarlega viðurnefnið "Hinn smurði", í fangelsinu!

  Getur þá máske í framhaldinu stofnað sín eigin trúarbrögð,

  "smjörlíkisguðinum" til heiðurs...smjörgað sig og

  áhangendur sína reglulega, síðan stigið smjörlíkisdans

  uns "smjörkopparnir" birtast í kinnum og hvítar

  "smjörtennurnar" geisla í  brosandi munnum þeirra.

  Þar með tóm "smjörguð" lukka... altént í einu dönsku fangelsi.

  En svo gæti hinn vel smurði auðvitað orðið óheppnari með viðurnefni.

  SMJÖRKLÍNA!

  SMJÖRPOKI ( húðfelling á bringum kúa eða hesta)

  Eða jafnvel SMJÖRSVÍN!

  Jamm.

  En eitthvað ættu danskir fangelsisstjórar að fara að

  kíkja á byggingapappíra fangelsa sinna, fyrst hægt

  er að brúka gaffal og hníf til að ná vænum bita úr þeim.

  Nema að dönsk fangelsi séu orðin "græn" mjög, og aðallega

  byggð úr "náttúruvænum" efnum, s.s pappír, ávaxtahíði, mosa

  eða ósútuðu fiskroði.

  Aðvelt að stinga gafli í slíkt og skera bita úr.

  Nú eða eru fangelsin dönsku bara orðin ekta

   "köku-og sælgætishús" ala Hans og Gréta?

  Það myndi þá útskýra hvernig fangi þessi gat náð

  sér í sæmilegan slatta af "smjörlíki" til smurningar...

  Auðvitað hefur þá bara staðið yfir "þakviðgerð" á

  PIPARKÖKUÞAKI fangelsisins!

  Þurft heilu tonnin af smjörlíki í piparkökubaksturinn,

  og enginn fangavörður tekið eftir því þótt eitt og eitt

  smjörlíkisstykki hyrfi.

  En skondin frétt atarna úr hinu mikla veldi dönsku drottningarinnar

  Er það einlæg von húsfreyju að höll drollu sé mun sterkbyggðari

  en dönsk fangelsi.....annars fara menn öðrum kosti,

   að mæta í te til hennar á öllum tímum dags "vel smurðir" og smjúgandi um

  hallarsali  "sleypir sem smokksíld".

  En góðar stundir, húsfreyja ætlar að SMYRJA sér

  hrökkbrauð með MIKLU smjöri næst og "smjúga"

  út í búð eftir kvöldsnarli.

 

 

Flúði með aðstoð smjörlíkis

Hungurvetur?

  Í hinu víðfeðma ríki Kanadabúa

  ríkir sjálfsagt myrkur langt fram eftir

  á köldum vetrarmorgnum,

  og auðvelt að verða illa áttaður á tíma og stund.

  Vitalí Mutko háæruverðugur íþróttamálaráðherra

  Rússa, hefur að öllum líkindum vaknað í

  kolniðamyrkri 5-6 sinnum að morgni dags, þá hann var

  mættur á Olympíuleika í Kanada, svona frá 5- 10:30,

  ekki séð glóru utandyra, en verið banhungraður eftir LANGA nótt,

  og pantað og snöflað í sig morgunmat í hvert sinn.

  Hallað sér síðan aftur á sitt græna eyra, og beðið

  þess að birta tæki af degi.

  Verið dálítið grimmur í "grænu baununum", blessaður

  íþróttamálaráðherrann, enda þær einskær

  "niðursoðin" græn og gómsæt hollusta á heimsmælikvarða.

  Og sjálfsagt "kanadískar" eðal grænar baunir RÁNDÝRAR,

  og ekkert grín að lenda í því að þær séu "taldar" ofan í mann,

  og það á sjálfum Vetrarólympíuleikunum.

  Já svei, öllum baunatalningamönnum rúsneskra endurskoðenda.

  Aumingja, vesæli, sársvangi Mutko.

  Ekki nóg með að þeir rússnesku í baunatalningunni séu

  arfareiðir yfri "smá snarli" 5 sinnum að morgni, heldur eru

  þeir að fetta fingur út í það að "fjölskyldumeðlimir"

  ýmissa framámanna með í för sársvanga íþróttamálaráðherrans,

  skuli vera "metnaðarfullir" liðstjórar skautaliðsins og frábærir og snjallir "túlkar"

  fyrir snjóbrettafólk...sem allir vita að er nánast "ótalandi"

  nema á engilsaxnesku! 

  Veitir ekki af að hafa einn eitursnjallan

  túlk sem þýtt getur orðræðu "enskuslettandi" snjóbrettafólks

  yfir á rússnesku, fyrir samferðafólkið!

  Algjör ekkisens tilviljun að túlkurinn skyldi svo

  vera "dóttir" formanns skautasambandsins hins rússneska.

  Og algjört aukaatriði, þótt þetta sé líklega í fyrsta sinn sem skautaliðið

  á "sérlegan velættaðan" liðsstjóra á Ólympíuleikum!

  Jamm, nánasarlegt þetta og skorið við nögl við arman

  íþróttaráðherra Rússa.

  Fékk smáaura á sjálfa Vetrarólympíuleikana!

  Aðeins 6,2 MILLJARÐA rúbla...jafngildi lítilla 25 milljarða íslenskra

  bankahrunskróna, til að spandera í Kanada!

  BAUNATALNING!

  LAMBASPÖRÐ!

  VASAPENINGAR!

  TÓM ÞVÆLA!

  Ætluðust baunatalningarmenn virkilega til þess að sjálfur

  "íþrottamálaráðherra" sleppti úr 2 morgunverðum

  annan hvern dag og snæddi kanadíska, billega hammara með "Majonesi"

  í staðinn?

  OJ!

  Átti ráðherra og allt hans "velættaða" samferðafólk að detta steindautt niður

  úr hor?

  Á einu flottasta hóteli Vancouver?

  Ja SVEI!

  HÚMBÚKK!

  Jamm, Vitalí blessaður, ofursparandi íþróttamálaráðherrann Rússanna

  á ekki sjö stundirnar sælar í sínu heimalandi.

  Verður máske að bjalla upp á litla Frón sá góði Mutko og panta

  nokkur tonn af "grænum baunaum" frá ORA á spottprís,

  og senda "baunatalningamönnum" í sumargjöf.

  Svona til að létta þeim lund og draga úr mergjaðri "nísku"!

  Nú ef það dugir ekki getur Mutko blessaður altént boðið

  ömmusystur, frænda stjúpu yfirbaunalteljarans starf sem

  vara-liðsstjóri rúsnesska ísknattleiksliðsins.....og sem túlkur á

  "síberíska sumar-maraþonhlaupinu"....svona til vara.

  En góðar stundir á miðju frónversku sumri

  og verði ykkur grænu baunirnar að góðu.

Borðaði morgunmat 5 sinnum á dag

Að marka spor...

  ...í EIGIÐ LÍF,

  er snúnara en margur hyggur.

  Hvað stendur til dæmis upp úr

  síðustu viku?

  Eru það "utankomandi" atburðir eins og

  glæsilegt mark í fótbolta, hæstaréttardómur

  um gengislán eða yfirlýsing "alþjóðlegra vísra manna"

  um kreppulok.

  En hvað með ÞIG?

  Þínar gjörðir og upplifanir?

  Er hver dagur kannski öðrum líkur?

  Fylgirðu straumnum ómeðvitað/meðvitað?

  Og dagar, vikur, mánuðir og jafnvel ár líða

  án þess að ÞÚ markir eitt einasta spor á eigið líf?

  Og árin hverfa eitt af öðru Í ÓMINNIÐ!

  MANST ÞÚ hvenær ÞÚ umbyltir þínu lífi síðast?

  MANST ÞÚ hvenær þú tókst ákvörðun síðast,

  sem varð þér og ástvinum/vinum þínum til góðs?

  MANST ÞÚ hvenær lífið var síðast ljúft og þægilegt í marga daga,

  jafnvel vikur, mánuði ár og þú varst sáttur við Guð og menn?

  Hvenær það var ömurlegt, erfitt og sárt síðast...og ÞÚ vannst

  þig út úr myrkrinu einn og óstuddur...eða með hjálp góðra manna?

  MANST ÞÚ hvenær þú varst virkilega GLAÐUR síðast?

  Stoltur?

  Dapur?

  Reiður?

  Sáttur?

  Að UPPLIFA lífið og atburðarás þess í tætlur?

  Áttu kannski minningu um hafsjó af "sporum" sem þú hefur

  markað á þitt eigið líf?

  Hefur þér ef til vill dottið í hug að skrá niður "sporin" þín?

  Segja frá því hvernig ÞÚ markaðir "sporin" í þitt líf?

  Fjölskyldu þinni, vinum, börnum til fróðleiks.

  Húsfreyja telur sig heppna konu, því hún á í fórum sínum

  mörg "spor" sem henni hefur, oft undraverðan

  máta,  markað á sitt eigið líf, og er þegar byrjuð að skrá

  sumt niður.

  Því miður á hún einnig "óminnistímabil" þar sem hún

  kemur bara niður á gráa ÞOKU, þegar hún hugsar til baka.

  Og verst er að eiga 3-5 ár samfelld, þar sem aðeins

  eitt og eitt "spor" finnst á stangli.

  Húsfreyja upplifir þennan tíma í dag sem "dauðan"

  og  "flatan"!

  TÝNDAN!

  Hefur jafnvel dottið í hug að, hún hafi orðið fyrir "sjálfs-andláti",

  en ekki kunnað við að vera bögga ástvini sína, vini og

  vinnuveitendur á "dauða" sínum, og ákveðið að halda áfram

  af gömlum vana!

  Jamm, það er snúið að "marka spor" í sitt eigið líf,

  oft þægilegt að fljóta hugsunarlaust með,

  þar til kemur að því að maður hefur öðlast þann

  þroska að geta litið til baka og vill gjarnan gera upp lifað líf.

  Þá er erfitt að finna fá eða engin eigin "spor",

  og muna eftir ENGU!

  Slitrum og brotabrotum.

  Vita jafnvel ekki hvernig maður varð sá sem maður er í dag.

  Hvaða reynslu hefur maður safnað í sarpinn?

  Hvaða þekkingu hefur maður öðlast?

  Er maður að "marka jákvæð spor" á eigið líf?

  Eða neikvæða?

  Jamm!

  Húsfreyja á stórafmæli í sumar.

  Húsfreyja hefur greinilega náð þeim þroska að vilja

  líta til baka og gera upp margt í lífi sínu.

  Finna sátt.

  En hvort henni lánist það, er svo allt annað mál!

  Húsfreyja og 9 ára djásn eru svo á flakki innanborgar í dag.

  Ætla að "marka gleðispor" saman í sálir sínar og líf.

  Húsdýragarður, blóm og kattarmatur verða að fylgja pakkanum.

  Góðar stundir og gangi ykkur vel að "marka sporin" ykkar.

Skattpíndir...

  ...blessaðir Baunarnir!

  Má þá ekki bara bjóða þeim að flytja

  í "skatta-paradísina" hér uppi á litla Fróni,

  þar sem kreppu er "opinberlega lokið"! 

  Svo segja "alþjóðasnillarnir"...ekki ljúga þeir!

  Allt í lukkunnar velstandi og vellystingum,

  Frónbúar lausir við vinnustress, enda fjölmargir atvinnulausir

  og engar áhyggjur af þrúgandi fasteignagjöldum...eiga engar

  fasteignir lengur...hamingjusamasta þjóð í heimi...svoleiðis

  allt í blússandi frónverskum PLÚS...

  nema hjá frónverskum bönkum sem eru

  á leiðinni beint til helvítis, eftir að myntkörfulán voru

  ólögleg gjör

  Það segir Gylfi!

  Ekki lýgur hann frekar en Mogginn og Dabbinn!

  En Baunarnir geta bara lagt aurana sína inn

  í banka háæruveðugs dansks kóng eftir sem áður,

  þó þeir finni sér starf sem "vellaunaðir" skúrarar

  eða jafnvel sem bankastarfsmenn hér uppi á Fróni!

  Komið út í bullandi gróða.

  Máske jafnvel skellt sér í að "fjárfesta" í frónverskum bönkum!

  Glatt Gylfa!

  Og ef það dugir ekki til að gleðja Gylfa...þá "sveiattann"!

  Jamm!

  Stakkels bönnerne!

  Eiga vart afgang fyrir öllara í lok vinnudags, þá

  búið er að "kvelja af" þeim skattinn.

  Eitthvað annað en margur hér uppi á "kreppulausu" Fróni,

  sem er "frjálst"  að eyða þeim litlu aurum sem

  hann á eftir, í heila kippu í lok mánaðar,

  eftir að hann varð heimilislaus, atvinnulaus og

  myntkörfulánslaus!

  Góðar stundir á kreppulausu Fróni og njótið  "myntkörufulánslausa" sumarsins í botn.

Danir borga mestu skattana

SKÚBB dagsins...

  ...nei, vikunnar...eða kannski alls ársins.

  Vita Jóhanna og Steingrímur af þessu?

  Stjórnarandstaðan?

  Og kannski þeir sem er mest um vert að fái fregnir þessar:

  Snillarnir í bönkunum okkar!

  KREPPU LOKIÐ!

  PIFF-PAFF-PÚFF!

  Rokin út í veður og vind.

  Eins og fyrir TÖFRA!

  Meira segja "bankar-beina-leið-til-helvítis-dómurinn" um ólögmæti

  myntkörfulána, er ekkert mál samkvæmt þeim "alþjóðlegu"!

  Bara fínt mál, en þeir vísu dómarar er kváðu upp um

  myntkörfulánin, verða að klára dæmið og

  "fræða" bankasnillana um hvernig sé best að draga úr

  "skellnum", þá þeir ná botni í Víti!

  Því auðvitað fer allt til helvítis hjá bönkunum, verði þeir

  að gefa myntokurlánin eftir, það segir sig sjálft...altént ef þú heitir Gylfi!

  Komi heimilinum vel!

  Bjargi þeim jafnvel frá gjaldþroti og upptöku fasteigna!

  Það er aukaatriði segir bankavís Gylfi.

  Aðalatriðið er að redda bönkunum, koma þeim aftur í myljandi

  gróða, svo hægt verði að greiða út "hagnað reglulega",

  "jólabónusa",  "sumarbónusa", "ferðabónusa" og "afmælisbónusa"

  jöfnum höndum til stjórnenda bankanna.

  Svo er lágmark að menn eigi einn krúttlegan 140 fermetra sumarbústað

  séu þeir í stjórn banka, og komist í góða laxveiðiá 4 vikur á sumri.

  Þeir "alþjóðlegu" telja afnám myntkörfulána ekki þurfa að þýða

  "dauða og djöful" fyrir íslenska banka, því síður bankahrun í öðru veldi.

 Verði þeim erfitt, en ekki ómögulegt.

  Sá sem er heimilislaus hins vegar, atvinnulaus og kominn í greiðsluþrot

  er ekki að koma með fé inn í bankana, þvert á móti.

  En hitt er svo annað mál, að húsfreyju þykir "þeir alþjóðlegu"

  með bjartsýnari einstaklingum á yfirborði móður Jarðar,

  ef þeir telja oss arma fjármálavitleysinga út í miðju

  Ballarahafi "búna með kreppuna".

  Mörum svona í "hálfu kafi" enn um skeið, er mat húsfreyju....

  og svo er auðvitað alltaf sá möguleiki fyrir hendi að bankarnir

  fari beina leið til helvítis, þrátt fyrir kreppulok...altént

  ef þú heitir Gylfi.

  En Frónbúar til lukku með "kreppulokin" allir sem einn.

  Betra ef satt væri.

  Þá er bara að skella sér í það að gera 28. júní að

  "almennum frídegi" um alla ókomna tíð, hér uppi á litla Fróni,

  og halda árlega upp á hann..."KREPPULOKAHÁTÍÐ"

  ala "Goslokahátíð Eyjamanna"!

  Góðar stundir og enn og aftur til lukku með "lokin"!

Kreppunni lokið segir AGS

Það er SUÐ...

  ...í húsi húsfreyju um þessar mundir.

  Alla daga sleitulaust á besta áhorfstíma

  sjónvarps.

  Bzzzzz...bzzzzz...bzzzzzzz...bzzzzzzzzz!

  Meira segja læða húsfreyju kexruglast,

  æðir um gólf mjálmandi og leita af "helvísku fluguófétinu"

  sem suðar án afláts.

  Botnar ekkert í þessu.

  Læðist um gluggakistur og starir snörpum kattaraugum

  upp eftir gleri.

  Leitar dauðleit í hillum kringum sjónvarpið, þar sem

  kvikindið suðar sem hæst.

  Gáir upp í loft, en sei, sei nei, ekkert einasta

  flugugrey á flögri, húsfreyja hendir þeim öllum jafnóðum út

  og þær villast inn.

  Læða er ósátt.

  Hvernig sem húsfreyja reynir að ræða við hana um fótbolta,

  og afrísk flugusuðandi fílahorn, botnar læða ekki málið.

  Reynist langsamlega best að skella læðu út í band, og leyfa

  henni að veiða sér flugur í "eftirrétt", þá fótbolti spilast

  í imbanum.

  Níu ára djásnið er einnig að fara á límingunum yfir fótboltanum.

  Telur þetta LENGSTA leik sem nokkru sinni hefur verið upp

  fundinn af mannfólkinu ( Húsfreyja hefur látið það vera að fræða

  djásnið um "ameríska fótboltann" og tímalengd hans), og þegar

  er svo FRAMLENGT í ofanálag örvæntir djásnið um að fá að kíkja á

  uppáhaldsmyndirnar sínar á skjánum nokkru sinni aftur.

  Jamm...bzzzzz....bzzzz....bzzzz....bz!

  Húsfreyja hefur gaman að fótbolta..hatar helvískt flugnasuðið.

  Þakkar sínu sæla að HM verður ekki í S-Afríku næstu árin.

  Jamm!

  En eigi fyrir löngu brá húsfreyja sér ásamt 9 ára djásni

  á heimaslóðir sínar í Vestmannaeyjum.

  Þar var 17 júní haldinn hátíðlegur...með lágmarks tilkostnaði,

  blöðrulaus, barnaskemmtunarlaus og pylsulaus.

  Veðrið reyndi að bæta fyrir, með hlýindum og þurrviðri,

  þó lítt sæist til þeirrar gulu.

  Brugðu þá húsfreyja og systur hennar á það ráð

  að smella sér eina herlega reisu á Sjávardýrasafn þeirra

  við Heiðaveg.

  Þvílík SNILLD!

  Frítt inn fyrir börn, 500 kall fyrir fullorðna.

  Frábær glerlistasýning í bland við lifandi sjávardýr

  gjörsamlega sló í gegn.

  Og þegar krakkarnir fengu að vaða með hendur ofan í opið ker

  fullt af sjó og taka upp lifandi krabba, ígulker og krossfiska,

  var brosað allan hringinn, og brosið fór ekki af andlitum þeirra

  það sem eftir lifði dags.

  Að vísu var "Kiddi" krabbi í bráðri lífshættu um tíma,

  var við það að breytast í "landkrabba"...steindauðan,

  svo mikið var hann ofan sjávar, en ljúfur starfsmaður

  safnsins benti litla liðinu á mikilvægi þess, að Kiddi krabbi

  þyldi aðeins stutt við í einu upp úr sjó.

  Litla liðið vildi FLYTJA á safnið, Árni Bæron sagðist geta

  sofið á stólunum í fiskibúrasalnum.

  Alexander Elí var sá eini sem hafði takmarkaðan áhuga

  á lifandi Kiddum og ígulkerum, en mun meiri áhuga á

  hálsmenum og öðru skrauti til sölu.

  Glysgjarn peyjinn.

  Næstu daga var svo klifið langleiðina upp á Molda með

  liðið í myljandi þoku og öskugusti...húsfreyja gleymdi

  astmapústinu sínu í fjallgönguni...og lá við að hún

  steindræpist þegar askan þyrlaðist upp úr mosanum

  og inn um vit hennar og kom af stað mergjuðu astmakasti....

  þrjóskaðist og fokreiddist og komst upp; fjölskyldufótbolti

  spilaður á skólalóðinni, farið að spranga...meira að segja

  húsfreyja með sinn "brjósklosaða" hrygg, og rölt í

  "500-krónu-búðirnar" eins og níu ára djásnið snarlega skýrði

  allar verslanir, sem buðu upp á fallega boli á móður hennar

  á 500 krónur.

  "Mamma, það er ALLT svo ódýrt í Vestmannaeyjum"! 

   Je RÆT!

  Aðfaranótt sunnudags var svo VESENISTAkapitúli út af

  fyrir sig.

  Ræs um klukkan 3 að næturlagi, fuglinn hljóður í berginu,

  en því meiri hávaði og vesen í ballglöðu mannfólkinu.

  Einn einstaklingur í vinsamlegu sambandi við systur í Eyjum

  (vinnandi þessa nótt) og systurdóttur (einnig vinnandi þessa nótt),

  stóð fyrir "opnu húsi" og ofurgóðri loftræstingu um miðja nótt.

  Systir í Þorlákshöfn tók málið mjög alvarlega,

  enda vön að sjá sína framtíð glæsta og "útidyrahurðina læsta"

  næturlangt.

  Settist undir feld í eldhúsinu, stóð vaktina og las í "helgu riti"

  í leit að visku og vísum fróðleik er leyst gætu fyrir hana

  "galopið"  mál þetta.

  Húsfreyja mætti á svæðið stutta stund úr hlýju bóli sínu,

  fyrirskipaði "læsta hliðarlegu og algjöra hvíld" hinum

  "örþreytta, útslegna og hljóðláta" vinsamlega einstaklingi.

  Skreið síðan aftur í rúmið.

  Systir í Eyjum mætti síðan 2 tímum seinna úr vinnu,

  og tókst þeim systrum á undraverðan máta að

  leysa "galopna hurðamálið", og koma "þeim vinsamlega"

  í öruggt skjól handklæða, stórþvotta og skótaus í

  forstofunni.

  Og kyrrlát nóttin lagðist yfir grænar hlíðar Heimakletts og Helgafells,

  og allir sváfu svefni réttlátra.....nema auðvitað

  systurdóttir sem stóð í ströngu við að hnoða niðurfallið fólk og

  bjarga blóðugu á sjúkrahús.

  Hetja stelpan, er mat húsfreyju.

  Aldrei dauður tími í kringum húsfreyju og systur hennar.

  En djásnið þarf í kompjúterinn.

  Restin af ferðasögunni verður að bíða betri tíma.

  Góðar sumarstundir...og gangið hægt um gleðinnar dyr.

Vuvuzela-suð í myndböndum á YouTube

At í Vatikani.

  Ærast nú yfirmenn allir í hinu

  háheilaga og æruverðuga vatikani.

  Páfinn grætur hástöfum og snýtir sér í hárrauðan kufl sinn

  og  prestar hlaupa um listilega skreytta Vatikanganga með snýtiklúta,

  og þerra vota hvarma preláta og biskupa sinna.

  Ó vei!

  Þá arma.

  Vesalir yfirmenn vatikansin eru sum sé í "losti"!

  Hafa orðið fyrir "áfalli"!

  Belgar hafa nefnilega tekið upp á því að belgja sig út,

  skera upp herör gegn barnaníði presta og eru farnir

  að leita sönnurganga vítt og breytt í víðáttum

  katólskra kirkna.

  Bora jafnvel göt inn í "grafhýsi" dómkirkna í leit

  að ósóma og svívirðu.

  Húsfreyja er ánægð með framtaksemi Belga.

  Ekki það að húsfreyja telji líklegt að steindauðir klerkar

  greftraðir í dómkirkjum, séu að misnota eða áreita börn

  kynferðislega.

  Sei, sei nei.

  En veit að mönnum sem stunda barnaníð er ekkert heilagt,

  og því skyldu þeir ekki brúka háheilagar grafhvelfingar

  undir sína iðju, hafi þeir nokkurn aðgang að þeim.

  Jamm.

  En páfi er sjálfsagt óhuggandi.

  Prelátarnir hafa sjálfsagt ekki getað snætt eina einustu

  stórsteik úr eldhúsi Vatikansins síðustu daga fyrir heilagri

  örvæntingu og tvöfalt heilagri angist.

  Þá er það bara stóra spurningin:

  Eru yfirmenn Vatikans í brýnni þörf fyrir áfallahjálp,

  vegna angistar þeirra yfir sálardrepandi níði á börnum,

  eða eru þeir aðeins að pæla í nokkrum borholum í steinsteypu

  á grafhvelfingu í dómkirkju?

  Jamm.

  Það er ekki alltaf dans á rósum að vera yfirmaður í Vatikaninu,

  og merkilegt hve annt þeim er um grafhvelfingar sínar.

  En góðar stundir, og gleðjumst með börnum okkar um helgina.

 

  

  

Yfirmenn í Vatíkaninu í áfalli