Tómas, styttur og borgarstjórn.

  Nú er það ákveðið!

  Búið að samþykkja í borgarstjórn að reisa

  borgarskáldinu sjálfu, Tómasi Guðmundssyni

  eina herlega styttu.

  Enda slík stytta ákaflega áríðandi á tímum

  kreppu og verðbólgufárs.

  Á einhverju verða jú myndhöggvarar landsins

  að lifa, ekki mega þeir daga uppi í eymd og

  volæði, bugaðir af verkefnaskorti, fjárskorti og

  menningarskorti.

  Sei, sei, nei.

  Reyndar hélt húsfreyja að myndhöggvarar

  litla Fróns hefðu yfrið nóg að gera, þó ekki kæmi til

  stytta af borgarskáldinu góða.

  Sjálfsagt annar hver myndhöggvari landsins

  á fullu að höggva út "borgarstjóra" í marmara.....

  eða það taldi hún.

  En kannski hefur borgarstjórn bara einn

  herlegan "borgarmyndhöggvara", og sá er

  þá gjörsamlega að "kafna í vinnu".

  Fyrir utan það hlýtur hann

  að vera orðinn hundleiður að fá eintóma

  hausa af "bakstungnum borgarstjórum", sem

  verkefni.

  Svo hin dámsamlega borgarstjórn borgarinnar

  við sundin blá, hefur orðið að bjarga geðheilsu

  "borgarmyndhöggvara", og hvað er þá betra

  en að panta eina "full size" styttu af Tómasi Guðmundssyni.

  Að vísu hefur borgarstjórn ekki hugmynd um, hvar

  setja eigi "kroppinn" af Tómasi í styttulíki niður.

  Ergo:  Tómas er "lóðarlaus og húsnæðislaus"

  Þetta telur húsfreyja, illa farið með borgarskáldið

  góða, og vill minna á að jafnvel útigangsfólk

  okkar herlegu borgar hefur það betra.

  Þeirra húsnæði er þó tilbúið...vantar bara lóðina.

  Þar sem húsfreyju er mjög annt um borgarskáldið

  sitt hann Tómas, er bara nokkuð hlýtt til bágstadds

  útigangsfólks borgarinnar líka, þá vill hún stinga

  því að borgarstjórn að finna lóð fyrir þá bágstöddu,

  í einum hvínandi hvelli, en muna bara að setja upp

  lítið sætt torg fyrir framan húsin í leiðinni.

  Þar er síðan tilvalið að skella Tómasi upp á stall,

  þá borgarmyndhöggvari lýkur verkinu.......

  og málið er dautt.

 

                                      LESTIN MIKLA

 

                    Engum er ljóst, hvaðan lagt var af stað

                    né hver lestinni miklu ræður.

                    Við sláumst í förina fyrir það,

                    jafnt fúsir sem nauðugir, bræður.

 

                    Og hægt hún fer, en hún færist um set,

                    þessi fylgd yfir veginn auðan,

                    kynslóð af kynslóð og fet fyrir fet.

                    Og ferðinni er heitið í dauðann.

                                                Tómas Guðmundsson-Fagra Veröld.

Athugasemdir

[Heiður Helgadóttir, 18.9.2008 kl. 07:16]

Þvílíkur sannleikur í kvæðinu. Þakka innlit og klukk hjá mér mín kæra

[Sigríður Sigurðardóttir, 23.9.2008 kl. 17:07]

Knús á þig mín kæra.  Já, Tómas er góður.