Heimsendi....

.....frestað, enn og aftur!  Rosalega hlýtur að vera pirrandi að vera "heimsendaspámaður"!  Allt klikkar dögum, vikum, mánuðum, árum og öldum saman.  Ekki ein einasta pósitív útkoma, hvernig sem þeir rembast við að spá heimsendi!  Alltaf rólar og dólar móðir jörð í friði og spekt hér í himingeimnum, og lætur sig engu varða myljandi heimsendaspár.  Og allra síst, þegar smástirnin koma á mergjuðum fart í áttina að henni, svo brjálæðisglampinn og VONIN kvikna í augum allra meiriháttar heimsendaspámanna.  Þeir rífa fram tætlurnar af trúarritum sínum, dusta rykið af síða kuflinum, hárkollunni með síða tjásulega hárinu, dressa sig upp og hefja upp raust sína:

  "Ó, vei!!  Þér bersyndugum, heimsendir er í nánd!  IÐRIST!  IÐRIST! IÐRIST!......osfr"! 

  Og svo bara....púff!  Smástirnið siglir framhjá í 500 000 kílómetra fjarlægð, eða þaðan af meira.  Í mesta lagi fellur smá geimryk í meira magni en venjulega, á gervitunglin sem eru að dóla í kringum móður jörð.  Þvílík massa vonbrigði, niðurlæging, frústrasjón og taugatrekking hlýtur þetta að vera fyrir heimsendaliðið.  Og hinir "vei, bersyndugu" lifa bara áfram góðu lífi, eða allavega ekki verra lífi en áður (smá truflun á "gervitunglasambandi" er ekki mikið að bögga menn).  En heimsendaspámennirnir eru algjörlega búnir að missa allan trúverðugleika og heittrúarflokkurinn þeirra setur þá í langa hvíld "frá störfum"...... eða allavega þar til næsti loftsteinn eða smástirni lætur ljós sitt skína á móður jörð.

Smástirni fór framhjá jörðinni í 500.000 km fjarlægð

Athugasemdir

[Solla Guðjóns, 1.2.2008 kl. 13:37]

Hvern langar nú að þessar spár rætist .....aumingjans mennirnir

[Sigríður Sigurðardóttir, 1.2.2008 kl. 16:53]

  Ekki okkur...of gaman að lifa.  En heppnar að hafa ekki lagt fyrir okkur "heimsendafræðin" Solla, værum alltaf atvinnulausar!