Hláturinn lengir lífið?

  Hér er tveir gamlir og góðir:

  Þegar ég var á leiðinni upp Ártúnsbrekkuna í morgun

  leit ég til hliðar og þar var kona á splunkunýjum BMW.

  Hún var á svona 120 kílómetra hraða með andlitið

  upp í baksýnisspeglinum og var á fullu að sminka sig

  með meik-up græjurnar í sitt hvorri hendinni með

  annan olnbogann á stýrinu.

  Ég leit fram á veginn eitt augnablik, og næst þegar

  ég leit á hana var bíllinn hennar á leiðinni fram fyrir

  mig í mína akrein, og samt hélt hún áfram að mála

  sig eins og ekkert væri sjálfsagðara.

  Mér brá svo mikið að ég missti rakvélina mína

  ofan á roastbeef-samlokuna, sem ég hélt á í vinstri

  hendi. 

  Í panikkinu við að afstýra árekstri við konuhelvítið

  og ná stjórn á bílnum sem ég stýrði með hnjánum,

  datt gemsinn minn úr hálsgrófinni á mér ofan í

  kaffibollann sem ég var með á milli fótanna.

  Það varð til þess brennheitt kaffið sullaðist á

  "besta vininn" og "tvíburana tvo".

  Ég rak upp öskur og missti við það sígarettuna

  úr kjaftinum og brenndi hún stórt gat á sparijakkann

  minn og ég missti af mikilvægu símtali.

  HVAÐ ER AÐ ÞESSUM HELV... KELLINGUM?

 

  Hjón fóru á fæðingardeildina á Landspítalanum,

  konan að fæða fyrsta barn þeirra.

  Jónas læknir sagði þeim að alveg nýtt tæki

  hefði verið keypt inn á fæðingardeildina, sem

  færði hluta af fæðingarverkjum móðurinnar til

  föðursins.

  Þau hjón vildu ólm prófa tækið.

  Jónas læknir byrjaði á 10% verkjaflutningi til

  eiginmannsins, þar sem það væri líklega meiri verkur en

  en hann hefði nokkru sinni upplifað.

  En eiginmaðurinn bar sig bísna vel, og eftir því

  sem leið á fæðinguna sagði hann lækni að hækka

  í tækinu.

  Læknir hækkaði í 20% og síðan í 50%.

  Og enn var eiginmaður stálsleginn og sagði Jónasi

  að flytja alla verki hinnar fæðandi móður yfir á sig.

  Fæðingin gekk síðan brilliant vel og móðirin

  fann ekki nokkurn hlut fyrir neinum verkjum.

  Og sömuleiðis eiginmaðurinn, hann var hinn hressasti.

  Um kvöldið fengu hjónin að fara heim með frumburðinn,

  og þá fundu þau bréfberann steindauðan á tröppunum

  fyrir framan hús þeirra.

  Jamm, víst er gott að geta hlegið dátt, eða í það minnsta glott

  út í annað.

  Sjálf var húsfreyja á ferðinni í dag.

  Þurfti í Rúmfatalagerinn að ná sér í ódýra prjóna.

  Taldi happasælast að skreppa í Smáralindina, því þar rataði hún

  einna best um verslunina.

  Jamm.

  Auðvitað var búið að hafa endaskipti á versluninni, svo húsfreyja

  vissi ekki hvað sneri upp eða hvað sneri niður.

  En prjónana fann hún samt.

  Týndi svo ýmislegt smálegt með í körfu.

  Gáfaði ungi maðurinn með dökku spangargleraugun,

  var að ræða við sína heittelskuðu fyrir aftan húsfreyju

  þegar þau biðu afgreiðslu við kassa.

  Líklega rúmlega tvítug bæði tvö.

  Hans heittelskaða, einnig með dökk spangargleraugu

  horfði svolítið fljótandi augum á kærastan, enda ung og

  ástfangin.

  "Við verðum að kaupa okkur slatta af þessum hér, þegar

  við fáum íbúðina okkar afhenta" sá gáfaði sýndi kærustu eldhússvampa,

  10 saman í búnti.

  Kærasta kinkaði spekingslega kolli, og hristi ljósan hárlokk sem hafði

  fallið fram yfir dökku spangargleraugun.

  "Já, hélt sá ungi gáfaði áfram, "kannski get ég líka reddað

  500 grænum svona, frá kunningja mínum, fyrir lítinn pening,

  hann er með heildsölu".

  Kærastan tók upp eina lengju af eldhússvömpum,

  velti henni á milli handa sér.

  Spurði svo:  "Til hvers er ÞETTA eiginlega notað"?

  Húsfreyja skellihló inni sér á meðan hún greiddi fyrir prjónana.

  Hlustaði á unga herrann reyna að útskýra þrif á eldhúsi

  fyrir ungu dömunni sinni, sem áreiðanlega hafði aldrei þrifið

  eldhús, hvað þá heldur komið við klósettbursta á allri sinni

  stuttu ævi.

  Já, það fara margir að búa, ÁN ÞESS AÐ KUNNA AÐ BÚA.

  En allt lærist það á endanum.

  Síðan var skroppið austur fyrir fjall í kaffi og kleinuhringi

  til múttu eftir hádegið.

  Mikið spjallað og PRJÓNAÐ.

  Svalan svo með til baka og ætlar að bíóast og fleira með Bárunni

  yfir helgina.

  En góðar stundir og góða og hláturmilda helgi.

Hlegið að Íslendingum í Færeyjum

Karlmenn hugsa EKKI UM NEITT annað...

   ...en kynlíf!

  Svo segir einn spakur bókarhöfundur,

  Simove að nafni í hinu víðfeðma veldi

  Betu bjútí bretanna.

  Og það eftir "margra ára rannsóknir".

  Fo´fanden!

  Fjandakornið!

  Þetta líst húsfreyju ekkert á.

  Hér treysta konur heilu kynslóðunum af körlum fyrir

  því að stjórna löndum, bönkum, fyrirtækjum, flugþotum,

  skipum og ekki síst bifreiðum ár eftir ár.

  Eru mikilvæg ábyrgðarstörf, og hvað farartæki varðar, oft

  hrein og klár spurning upp á líf og dauða, hvernig tekst til

  við stjórnunina.

  Svo eru allir þessir herramenn bara ekkert að pæla, hvað

  þeir eru að gera.

  NEIPP, segir hinn vísi Simove.

  KYNLÍF er heila  "heilamálið" karlmannanna.

  Og EKKERT annað!!

  Jaso.

  Anskotinn kvenmannslaus í útlegð á Suðurheimskautalandinu!

  Er Simove hér búin að uppgötva skýringuna á

  því, hví allt hefur farið til helvítis í fjármálaheiminum síðustu

  ár og aldir?

  Hví hér á móður Jörðu logar allt í styrjöldum, drápum og upplausn,

  og það á tímum sem karlar hafa að mestu haldið um valdataumana?

  Körlum þá skítsama um verk sín, skynsemi bak við verkin, útpældar

  uppgötvatnir, rökréttar ályktanir og mannúðlegar hugsjónir, jafnvel

  hvern þeir þurfa að drepa, bara ef næsta "dodo" er HUGSANLEGA í uppsiglingu,

  eða hægt er að velta sé upp úr blautlegum þankagangi um

  síðast "dodo" eða jafnvel mögulegt að hugsa eingöngu um ímyndað "dodo?

  Helvíti er að heyra þetta og sjá.

  Kannski þá ekki að furða, ef allt dúndrar niður í

  myrkustu iður helvítis hér á Jörðu reglulega.

  Helmingur mannkyns má bara "ekkert vera að því" að

  HUGSA um uppbyggingu, uppgötvanir, menntun, vísindi,

  stjórnun, barnauppeldi, mannúð, kærleik, stjórnun farartækja,

  skipulag, jafnrétti, listir, efnahag, náttúrufegurð, afkomu eða afþreyingu....

  ja, nema auðvitað að afþreyingin sé "kynlíf".

  Neipp.

  KYNLÍF er það eina sem þessi karlkyns-helmingur mannkyns pælir í

  og brýtur til mergjar, segir Simove.

  Jaso, húsfreyja er í öngum sínum.

  Pælir jafnvel í því að taka bílinn alfarið af bónda sínum,

  reynast staðhæfingar hins snjalla Simove réttar.

  Er þá húsfreyja mest rasandi á, að vesalings kynlífsþenkjandi ratarnir skuli ekki

  lenda í árekstrum daglega á leiðum sínum frá áfangastað A til B.

  Hér ættu þotur að falla af himnum ofan annan hvern dag,

  skip að stranda tvist og bast, fyrirtæki að fara á hausinn vikulega,

  mæður í haugum að ala börn sín upp einar í nútímaþjóðfélögum,

  ríkistjórnir allra landa að vera rústir einar, efnahagsmál

  þeirra skotin, brennd og urðuð....öö.. þetta er nú reyndar

  svínsleg staðreynd í flestum löndum Jarðar í dag.....æææ.

  Bjalla í bónda næst og bjóða honum "far" heim úr vinnunni.

  Það er þá ekkert bílastjórnunarkjaftæði að trufla hjá honum "þankaganginn"

  á meðan.

  Góðar stundir, og kæru herrar, munið að það er fleira til í jarðlífi

  en kynlíf, matur og fótbolti.

 

Það sem hver karlmaður hugsar um að kynlífi undanskildu

HERINN!

  Sá íslenski?

  Jaso.

  Það hlýtur þá að vera "ósýnilegi" herinn

  okkar hér uppi á litla Fróni,

  sem reykir allar "ósýnilegu" sígaretturnar

  sem Spaugstofan fjallaði um af snilld síðasta

  laugardagskvöld.

  Já, og nýtur svona myljandi góðs trausts í ofanálag.

  En kemur sosum ekki á óvart, að menn af erlendu bergi

  brotnir hinum megin Atlandsála telji hér vera her.

  Hér hafa verið búsettir mergjaðir "hryðjuverkamenn",

  samkvæmt vísum, breskum mönnum, árum saman,

  eða allt frá því að "Ísbjörg gamla" fékk banvænt slag,

  steindó og gekk aftur með voveiflegum hætti.

  Og þó að "vopn" okkar frónverskra teljist ekki beysin,

  mest bitlausir búrhnífar, skæri, ryðgaðir rjúpnabyssuhólkar og heykvíslar,

  þá eigum við altént megaflotta tunnuræfla og

  hrikalega flott barefli sem skapa skemmtilegan samhljóm

  við "undursamlegar" ræður þingmanna á Alþingi voru.

  Sprengjuhvellir, hvað?

  En gaman hefði húsfreyja að því,  að fá að líta eins og eitt

  "herkvaðningarbréf" augum fyrir ósýnilegan her þennan,

  svona bara til að vita hver eða hverjir komu honum á fót

  af okkar frónversku snillum.

  En auðvitað hafa öll slík bréf  verið "ósýnileg"....

  Hehehe, skondin frétt atarna, og grunar húsfreyju að

  eitthvað sé hún orðum aukin.

  Góðar stundir og góða helgi.

26% treysta íslenska hernum

Sýruhausar í and-Gaddafísku stuði?

  Allah sé lof og dýrð...fyrir Gaddafí.

  Hinn skarpvitri og friðelskandi

  "ekki-leiðtogi" Líbíu, Muammar Gaddafí

  er í öngum sínum.

  Þarna er þessi elskulegi maður, Gaddafí

  sem "formlega ber ekkert embætti" í hinu

  undursamlega veldi Líbíu, búin að puða  og púla

  við uppbyggjandi "byltingarstörf" FJÖRUTÍU-ÁRA-BYLTINGARINNAR (síðan 1969, hefur hún

  verið í gangi... ÓGNARLANGA BYLTINGIN væri gott nafn á hana)

  í þágu þjóðarinnar árum saman, og uppsker

  svo ekkert nema vanþakklæti og svívirðingar og grófar móðganir.

  Fékk ekki einu sinni embætti!

  Mótmælendur mættir að mótmæla "ekki-stjórn" Gaddafís.

  Ó vei!

  Og slík svívirða frá hans eigin löndum!

  Og til að auka enn á skömmina eru þessir "Gaddafímótmælandi "samlandar

  hans á "mergjuðu sýrutrippi" frá morgni

  til kvölds, og telja sjálfsagt

  himininn appelsínugulan, sjóinn rauðan og skýin lillableik.

  Gaddafí er sár.

  Mættur undir regnhlíf, (svo ekki rigni á hann lillableiku

  regni og appelsínugulur himininn hrynji

  ekki ofan á haus honum)  og hann

  ekki flúinn af landi brott, með hina

  helgu stjórnarskrá Líbíu á lofti og les mikinn.

  "Gaddafí-ósáttir sýruhausar réttdræpir, Allah sé lofaður".

  Eru hvort eð er á vegum djöfulsins, hinir "ofskynjandi" mótmælendur,

  og því öruggara að drepa þá alla sem fyrst, svo djöfullinn sjálfur

  með horn, hófa, hala og sinn hrikalega þrífork

  verði ekki næsti "óformlegi ekki-leiðtogi" Líbíu.

  Já og Allah forði Líbíu frá því að "sá í neðra" verði næsti

  "yfirmaður ógnarlöngu-byltingarinnar".

  Jamm, vesalings Gaddafi  er móðgaður.

  Líbanskir sýruhausar kunna ekki gott að meta, því er verr.

  Hinir Gaddafí-elskandi Líbanir munu slá skjaldborg um sinn

  heittelskaðan "ekki-leiðtoga"  og berjast blóðugum bardaga

  til síðasta manns!

  Og þá og aðeins þá mun Gaddafí fá frið til að halda áfram LANGDREGNUM

  byltingarstörfum sínum og  að sinna "ekki-embættisskyldum" fyrir land sitt og

  þjóð, eða deyja öðrum kosti.... í Líbíu!

  Jamm mikil er viska og réttlæti Gaddafís, Allah sé dýrð.

  Húsfreyja ætlar að redda kjúllanum úr ofninum.

  Góðar stundir.

Gaddafi fer hvergi

ÞIÐ ERUÐ DAUÐ....

  ...orgaði ræstitæknirinn

  af þriðju hæðinni á háa séinu

  og skók byssu sína.

  "Þú er DAUÐUR nú þegar" gargaði sjúkraliði

  úr sambýlinu á móti, og mundaði byssu sína fagmannlega.

  Og sjúkraliðinn hafði ekki orgað sitt síðasta, og þrumaði:

  "Koma svo stelpur, við tökum þau og söllum þau í spað",

  og húsfreyja var tekinn hálstaki af liðsmönnum sínum

  og látin mynda hring með þeim, og svo orguðu allir sem einn:

  DREPA!!

  KRÆST, nú var eins gott að standa sig.

  Húsfreyja athugaði "riffil" sinn.

  Júmm, fullhlaðinn, öryggið af....passa sig á

  að skjóta ekki sjálfa sig í fótinn, eða sína eigin

  hermenn í bakið, og "þriðja hæðin" var dauð!

  Marserað á spariskónum af stað yfir mýrarfen,

  í ægilegum hermannagalla og með rosalegan svartan

  ægishjálm yfir andlitinu, með örlítilli gluggarúðu.

  Húsfreyja dimmdi rödd sína niður um nokkrar áttundir

  og andaði þungt:  "Aaaaððððaaaahh.....LUKE, I'M YOUR FATHER"

  þrumaði húsfreyja framan í nokkra göngufélaga sína.

  Hlátur, fliss.....hvísl.."hver er þetta, eins og fífl"!

  Sjálfskipaður hershöfðingi, sjúkraliðinn í sambýlinu

  hafði heyrt í húsfreyju, tók málin í sínar hendur:

  "Engan fíflagang í röðinni...við erum hermenn og ætlum

  að VINNA þessa AUMINGJA....DREPA"!!!

  "Vá, sú er aldeilis komin í drápsgírinn" hugsaði húsfreyja,

  en rauk samt í það að skokka nokkur skref í mýrinni og

  syngja undir hermannatakti: "VIÐ ERUM AÐ FARA Í STRÍÐ

                                                 HRÆÐUMST EKKI ORRAHRÍÐ

                                                DREPUM ALLT SEM HREYFIST KVIKT

                                                ÞÓ AÐ AF ÞESSU SÉ SKÍTALYKT.

  Meira fliss og hlátur..."ert'etta þú Sigga"?...aðstoðardeildarstjóri

  húsfreyju var vígalegur, þar sem hún kom öslandi eftir foraðinu,

  hafði sem betur fer misst af kveðskapnum húsfreyju.

  Húsfreyja varð að játa því.

  "Ég sé ekki rassgat" kvartaði aðstoðardeildarstjóri,

  "fyrir móðu innan á gluggarúðunni"...fiktaði við hjálm sinn.

  "EKKI RÍFA AF YKKUR HJÁLMINN" orgaði "aðmírállinn" sem

  greinilega örvænti um mannskap sinn, sem var ekki einu

  sinni mættur á vígstöðvarnar, því síður byrjaður að

  skjóta af morðtóli sínu til að drepa mann og annan.

  En loks voru allir mættir á vigstöðvarnar.

  Aðmírállinn reyndi að koma skikk á herlið sín,

  allt var í tjóni og tjöru góða stund...húsfreyja með

  aðstoðardeildarsjóra og öðrum deildarstjóra

  vöfruðu um eins og illa rúnar rollur....."KOMIÐ TIL BAKA",

  orgaði aðmírállinn, "ÞAÐ BYRJA ALLIR SAMAN OG ÞEGAR ÉG SEGI TIL"!

  Þremenningarnir sáu sitt óvænna og hundskuðust niðurlútar

  til baka í hópinn.

  "ÞIÐ TAKIÐ EKKI HJÁLMINN AF YKKUR......EKKI UNDIR NEINUM KRINGUMSTÆÐUM"

  gargaði aðmírállinn, svo hárin á hermönnum risu í hnakka þeirra.

  "Ekki þótt andsk.... fóðrið í hjálminum hrykki upp í mig og ég væri að kafna"

  tautaði húsfreyja bljúg...."léti mig bara hafa það, ef þú hættir að garga".

  Aðmírállinn sem betur fer hálf-heyrnasljór af skvaldri hermanna í kringum

  sig, og húsfreyja slapp við 30 armbeygjur, fyrir að rífa kjaft.

  BLÍÍÍÍSTR!

  Húsfreyja skokkaði léttum skrefum á spariskóm sínum í var.

  Mundaði byssu sína.

  Djö....sást ekki nokkur maður.

  Hvurslags skræfur voru þetta á þriðju hæðinni,

  lágu bara í felum......VESALINGAR!

  Húsfreyja beið átekta vel falin.

  Einhver hreyfing vinstra megin á sjónsviði hennar...

  bang...bang...bang....bang....bang....bang...osfr.

  Húsfreyja missti sig, fretaði á allt sem hreyfðist eða

  bara blakti vinalega í golunni....meira að segja

  starrahópur sem lagst hafði til náða í þýflendinu

  skammt frá, og flaug upp með mótmælaskrækjum,

  átti fjöðrum sínum fjör að launa.

  Liðsmenn húsfreyju, deildarstjóri og hennar aðstoðardeildarstjóri

  við hlið hennar voru að míga á sig af hlátri.

  HAH!

  Þarf vart að taka fram að herlið húsfreyju vann 2 leiki

  í "paintball" af þremur, en líklega tapaðist sá þriðji

  eingöngu vegna þess að húsfreyja kláraði öll sín

  100 skot í fyrstu leikjunum tveimur...átti aum níu skot eftir

  í þann síðasta...gat ekki einu sinni svarað fyrir sig þegar

  óhræsi af þriðju hæð dúndraði 2 skotum í læri hennar....Ái!

  Læri húsfreyju eru nú skreytt glæsilegum

  myndum af "Óríon-sólkerfinu" í lit......megastórir stjörnukíkjar HVAÐ?

  Hubble-sjónaukinn... hvað?

  En óvissuferð þessi tókst með afbrigðum vel hjá húsfreyju

  og samstarfsfólki hennar, að hennar mati.

  Sungið, spjallað, hlegið og snæddur góður matur frá Grillvagninum.

  Og ó, já, húsfreyja dansaði "Svanavatnið" ...sko alvöruballet.

  Snilld húsfreyju á sér engin takmörk.

  Húsfreyja og 9 aðrir dansarar fengu formlegt og fínt skjal

  upp á frábær balletspor:  BALLETDANSARAR af Guðs náð!

  Jamm, ekki amaleg óvissu ferð þetta, og húsfreyja

  gekk svo heim til sín í 10-12 stiga hita um miðnættið

  í október í borginni við sundin bláu.

  Góðar stundir og megi allar ykkar óvissuferðir vera gleðilegar.

 

Tómar hillur, tómir magar...

  ...í Eyjum í dag?

  Mjólkin, gúrkurnar og tómatarnir

  "veðurteppt" í hlössum á bryggju í

  Landeyjahöfn?

  Menn að dóla á kænum með "handlóð" frá

  því um miðja síðustu öld, í öskugruggi

  og sandleir Landeyjarhafnar?

  Herjólfur að sigla eftir flóðatöflum líkt og

  segliskip og gufuskip forðum daga?

  ("Tíu faðmar stjór, skipper"!)

  Herjólfur kominn niður í 0-3 ferðir á dag, og rétt farið að hausta.

  Ekki einu sinni ófært að fljúga og Herjólfur er

  stóra strand í Landeyjahöfn!

  Má þá reikna með að Landeyjahöfn "sléttfyllist" af

  sanddrullunni og öskujukkinu í næsta suðaustan fári

  vetrarlægðar upp á 45 metra á sek.?

  Jafnvel skárra að fara út í "hrísgrjónarækt" í Landeyjarhöfn

  næsta vor, þá nokkrar vel bólgnar vetrarlægðir hafa blásið

  stíft vikum saman,  og Markarfljót er búið að "snýta sér hresilega"

  og losa sig við slatta af "öskuneftóbaki"?

  Máske aldeilis brilliant að brúka höfnina sem hrísgrjónaakur

  næstu árin, og sleppa því að eyða milljónum milljóna

  í að moka jarðefnum og gromsi burt?

  Verða þá Landeyjabændur mestu "hrísgrjónabændur"

  Evrópu, en Eyjamenn stærstu neytendur slíkra grjóna á litla Fróni,

  þar sem rétt þætti að þeir fengu þriðjung af uppskerunni

  FRÍTT, sem skaðabætur fyrir strandaðan og "marandi-í hálfu-kafi-Herjólf"?

  Verða þá kvart-buxur aftur vinsælar hér norður

  í Ballarhafi.....og kínverski hrísgrjónahatturinn ÓMISSANDI?

  Jamm.

  Og kannski að Eyjamenn geti farið út í það,

  að koma upp sæmilega stórum "kláf"

  í langri línu milli lands og Eyja í staðinn fyrir

  ófæran Herjólf, og skotist í honum upp á land

  eftir vistum og lopabandi í nýja flík á jólum?

  Fyrst Johnsen fær ekki pening fyrir skóflu til að moka göngin.

  Nú er húsfreyja aðeins meðalsnjall Frónbúi, en jafnvel

  hún, sem og megin þorri þjóðarinnar, vissi að það

  yrði bara vesen og mergjaður vandræðagangur

  að byggja höfn fyrir sæmilega stóra ferju á SANDI,

  "við hliðina á" Markarfljóti við ræturnar á "af-og-til-og-ekki-svo-

  langt-á-milli-gosa öskuspúandi eldstöð" undir Eyjafjallajökli.

  Hafnarspekingarnir gátu bara spurt okkur.

  Jamm.

  Og ekki vilja Eyjamenn sigla í Þorlákshöfn, sei sei nei.

  Láta reyna á nýju höfnina/nýja sandkassann fyrst.

  Nú ef allt fer í kaldakol og óefni vegna of mikils "efnis"

  á hraðri leið inn í Landeyjahöfn, væri máske ráð

  að bjalla í Obama og fá hann til leigja Eyjamönnum

  einn lítið notaðan "kafbát" af stærstu og bestu sort.

  Skella framan á hann jarðýtuskóflu, og senda hann

  alltaf korteri á undan Herjólfi upp á land, til að

  "grafa skurð" í gegnum jarðefnajukkið í Landeyjarhöfn.

  BINGÓ!

  Málið dautt!

  Og Frónbúar finna máske fyrstir upp "neðansjávarjarðýtuna"

  hér á móður jörð, og komast í Heimsmetabók Guinness!

  En húsfreyja ætlar að gá að gamla "handlóðinu" hans afa hennar næst,

  og vita hvort hún komi því ekki í verð.

  Góðar stundir.

Hillur að tæmast í Eyjum