Guðseindin eina og sanna.

  Jaso!  Hér leita vísindamenn

  einhvers sem þeir hafa aldrei

  fundið, séð né vísindalega sannað

  að sé til....er svona meira ofboðslega

  rökréttur grunur þeirra, að þessi

  eind sé til.

  Því án þessarar eindar er ekki hægt

  að útskýra stærðfræðilega hvers vegna

  allt efni hefur massa.

  Og massa hefur EFNIÐ um það efast

  varla nokkur vísindamaður.

  Óneitanlega minnir guðseindarleit þessi,

  húsfreyju á leit vísindamanna að sönnunum

  fyrir "tilvist Guðs".

  Eða er máske einhver vísindamaðurinn búinn að

  finna rökréttar skýringar á "kviknun lífs"?

  Búinn að finna sönnun fyrir uppruna lífsneistans?

  Þessum sem gefur okkur tilfinningar, hugsun, forvitni,

  vitræna greind og aðgreinir okkur frá öðrum lífverum jarðar?

  Og veit sá skarpvitri vísindamaður

  þar að leiðandi "hvað verður um" þessa

  lifsneista-orku sem býr í öllum mönnum, þá

  lífi er lokið hér á jörð?

  Því vísindin segja að líf manna hér á jörð

  sé eitt orkuferli...sífelld inntaka orku, bruni

  á orku og framleiðsla á orku fer fram í

  líkömum manna.

  Og orka "eyðist aldrei" segja þeir þungt

  þenkjandi vísindasinnuðu.

  Svo hvað verður um "lífsorkuna" þá

  maður deyr?

  Ekki gufar hún bara upp sisona?

  Því orka eyðist ekki!

  Eitthvað umbreytist hún í, þó hún ekki

  finnist, sjáist né vísindalega sé hægt að

  sanna tilvist hennar?

  Eða hvað?

  Nei, bara svona smá "lauflétt" pæling

  á miðvikudegi hjá húsfreyju.

  Því hún hefur sjálf aldrei efast um tilvist lifs

  eftir dauðann hér á jörð.

  Og veit í sínum innsta "lífskjarna" að hún

  mun flytja héðan með sína "orku" og

  ummyndast í svifléttan, heilbrigðan

  einstakling í "Sumarlandinu", þar sem

  verður haldið mikið partý henni til

  heiðurs af látnum ættingjum hennar.

  Nú það bara "verður" að bjóða húsfreyju VELKOMNA

  eftir hafa lifað af ein aldamót og slatta af kreppum,

  að hafa verið uppáhalds hryðjuverkamaður Mister Brown,

  að hafa þolað hartnær 20 ár með íhaldið í ríkisstjórn.....

  og ekki síst það að hafa þraukað með Dabba

  sem seðlabankastjóra.

  Í Sumarlandinu er ætíð veðurblíða, sól og 23 stiga hiti,

  söngur, dans, lærdómur að villd, gleði og vellíðan.

  Enginn er veikur, enginn þarf að borða, engir peningar,

  ekkert íhald, engir vinstri menn, engir seðlabankastjórar

  og best af öllu:  Við fyrrum Jarðarbúagamlingjarnir erum

  yngdir upp.  ALLIR 25 ára!

  Jamm, en þetta er nú "guðseindin" í húsfreyju

  búin að hvísla að henni, svona í bland með viskuleit

  á ýmsum vígstöðum, um framhaldslífið.

  Og svei, ef húsfreyju líst bara ekki ljómandi vel á

  Sumarlandið.

  Hlakkar til að komast í gleðina þangað, þá

  "jarðarskelin"  hennar er hrörnuð og úrelt orðin.

  Og lífsorka hennar þarf nýtt og betra heimili.

  Góðar "guðseindastundir"!

 

Hverjir verða fyrstir til að finna „guðseindina“?

Athugasemdir

[DoctorE (IP-tala skráð) 18.2.2009 kl. 17:55]

Það er náttúrulega fyndið að þú efist ekki um líf eftir dauðann... þegar þú hefur ekkert haldbært sem styður við slíkt... í besta falli hefur þú: Óskhyggju, hræðslu við dauðann... og tilbúin trúarbrögð
Þetta gerist þegar dýr fær skynsemi og áttar sig á að dauðinn er óumflýjanlegur.. þá býr fólk til svona lygasögur....

En þú ert líklega bara að grínast með þetta... :)

[Sigríður Sigurðardóttir, 18.2.2009 kl. 18:07]

Nah, ekkert grín minn kæri Doktor.  Þarf ekki sannanir frekar en vísindamennirnir hafa ekki sannanir fyrir "guðseindinni" enn þann dag í dag.  Og fylgi engum trúarbrögðum..þau meira og minna bull, að mínu mati  Hef séð ótal manns deyja í mínu starfi, og dauðinn er ekkert sem þarf að óttast.  Trúi á alheimskærleik og líf eftir dauðann...án þess að geta sannað tilvist  slíks á nokkurn hátt!  Hef bara þessa þægilegu, góðu innri vissu og trú......!

[Ingi B. Ingason, 18.2.2009 kl. 18:33]

Mér líst vel á þetta Sumarland....en samt: "enginn þarf að borða", ??

En má maður samt ekki alveg borða?? Manni langar nú alveg stundum í börger og bjór þó svo að maður þurfi þess ekki....

[Sigríður Sigurðardóttir, 18.2.2009 kl. 19:43]

  Eftir því sem ég hef fræðst um Sumarlandið, Ingi, þá er í góðu lagi að fá sér öllara og "börger" þar...nema að þú munt "örsjaldan" finna nógu mikla svengdar eða þorsta eftir hvoru tveggja, til að borða og drekka.... nema lítið í einu.

[Sverrir Ari Arnarsson (IP-tala skráð) 18.2.2009 kl. 22:26]

Hugsanlega eru vísindamennirnir að leita að Higgs-bóseindinni vegna þess að eðlisfræðin og efnafræðin benda til þess, útfrá núverandi þekkingu að hún sé til. Það eru vísbendingar sem benda til tilvist þessarar eindar, þess vegna er hennar leitað.

Hinsvegar er ekkert sem bendir til þess að almáttugur skapari sé til. Verið er að vinna hörðum höndum við að svara spurningunni um hvernig lífið kviknaði og alheimurinn varð til. Við vitum heilmargt vegna framfara vísindanna. Það er ekki rökrétt að halda að lífið hafi kviknað fyrir verknað guðs því þá er þeirri spurningu ósvarað hver skapaði guð. Einnig er til góð skýring á því sem þú nefnir um tilfinningar, hugsun, forvitni, vitræna greind og það sem aðgreinir okkur frá öðrum lífverum jarðar (trúlega meðal annars tungumálið og menningin). Sú skýring heitir þróun eða náttúruval.

Rétt er það að orka eyðist ekki í þeim skilningi en breytir um mynd. Ólíklegt er þó að vitundin "lifi" áfram (ef það er það sem þú átt við með "lífsorku") þegar sloknar á líkamanum og frumurnar hætta að senda boð.

Rétt er líka að geta þess sem fram kemur í greininni að vísindamenn kalla þessa eind ekki guðseind. Hún er ekkert tengd neinu yfirnáttúrulegu.

[Sigríður Sigurðardóttir, 18.2.2009 kl. 22:55]

Rétt er það, ekki rökrétt er að ætla almáttugum skapara að hafa skapað alheim, frekar en það er rökrétt að ætla að aðrar skýringar finnist á sköpunarverkinu...allt eru þetta getgátur, tilgátur vísindamanna...en enginn veit neitt fyrir víst....enda dettur mér ekki í hug að halda því fram að "ég" viti hver skóp alheim.  Hins vegar trúi ég á tilvist "alheimskærleika"...mátt mín vegna kalla hann Guð...geri það stundum sjálf, Sverrir, og ég tel yfir 200% líkur á, að mín lífsorka og vitund haldi áfram að vera til, þá lífi mínu lýkur á þessari jörð.  Það er eins og minn innsti kjarni, sjálfið, ÉG búi yfir þeirri visku, að lífið sé miklu meira en það sem við upplifum hér á móður jörð.  Get ekkert sannað í þessu...hef margt lesið...skoðað og fræðst um andleg mál og líf eftir dauðann.  Finn engar vísindalegar sannanir, eingöngu þessa innri vissu, og vellíðan yfir því að hafa hana.  Einnig hef ég frá bernsku verið að fá og upplifa "vísbendingar" um alheimskærleikann að verki, í mínu lífi og annarra, ekki ósvipað kjarnavísindamönnum fréttarinnar.  Nafnið "guðseind" tók ég nú bara úr fréttinni, því það var mun auðveldara nafn en hitt.

  Kærar þakkir fyririnnlitið.

[Nonni (IP-tala skráð) 19.2.2009 kl. 00:21]

Sælir eru einfaldir

[Halldór már kristmundsson (IP-tala skráð) 19.2.2009 kl. 02:14]

jæja sigríður, þú fullyrðir að útskýringar vísindanna séu getgátur og tilgátur og segist ekki detta í hug að halda því fram hver skapaði alheimin

svo ferðu að fullyrða eins og versti öfgatrúar maður að þú hafir yfir 200% líkur að það sé líf eftir dauða (sama hvernig þú orðar það þá varstu að meina líf eftir dauðan) 

mannsheilinn er óútreiknanlegur vissirðu að það eru til konur sem héldu ranglega fram að þær væru óléttar ? svo mikið að þær hættu að fara á túr tútnuðu út og svo eftir 9 mánuði kom ekkert barn.

gæti verið að þú sért svo hrædd við dauðan að þú ferð að finna fyrir visku um líf eftir dauða í "kjarnanum" þínum ?

 og þessi alheimskærleiki hvernig virkar hann ? leyfir plánetum að deyja út og verða að "supernova" leyfir verum að deyja og drepa hvort annað trekk í trekk

held það sé rökréttara að kalla þetta alheimskjaftæði og þegar þú deyrð ferðu með orkuna þína og visku í kjaftæði 

vonandi finnurðu kærleika í kjaftæði (ef þú ert ekki þegar búin að því) 

[Kristinn (IP-tala skráð) 19.2.2009 kl. 03:33]

Halldór Már.

Mikið hljómar þú allveg allsvakalega bitur náungi! Hvað í andskotanum kemur það þér við hvað annað fólk trúir á eða ekki?? Er það eitthvað fyrir þér? Snertir það þig eitthvað?

 En samt finnst mér þetta soldið stórt skref að finna það út hvernig heimurinn varð til þegar við vitum ekki einu sinni hvernig jörðin virkar. Eins og þú segir Halldór, " mannsheilinn er óútreiknanlegur " og ef hann er óútreiknalegur þá vitum við ekki mikið um hugarástandið er það? Og líka ef hann er "óútreiknalegur" hvernig geturu þá sagt að vísindi svari öllu þegar við getum ekki einu sinni sagt hvernig heilinn virkar? Nei, ég er bara að spyrja þig af því sem þú sagðir.

[Halldór már kristmundsson (IP-tala skráð) 19.2.2009 kl. 04:47]

Já mér finnst það koma mér við þegar foreldrar neita að koma barni sínu undir læknis hendur vegna trúarskoðunarþeirra, það hefur bein áhrif á mig og lætur mér líða illa

það snertir mig þegar 12 ára stúlka deyr úr flogakasti af því foreldrar hennar trúðu að guð myndi lækna hana og neituðu læknisaðstoð

það snertir mig þegar fólk kastar í burtu lífi sínu af því það er fullvisst um að það sé líf eftir þetta og það líf sé betra, enn aðeins fyrir þaug af því þaug tilbáðu rétta guðin eða tilbáðu hann rétt, bæði þú og ég förum til helvítis samkvæmt meirihluta jarðarinnar ónáðar það þig ekki ? auðvitað ekki því ef þú trúir "veistu" að þaug fara til helvítis ekki þú

Það snertir mig þegar fólk DREPUR sig og annan í nafni einhvers sem það hefur aldrei séð enn finnur innan með sér í "kjarnanum sínum" að það sé til

ef einhver trúir þá hjálpar það einhverjum að ofsatrúa og þegar einhver ofsatrúir þá lætur fólk lífið þannig ég ber svo undir að hún sé samsek um morð.

og hvenar sagði ég að vísindi svara öllu ?, ég veit því miður óskaplega lítið um vísindi enda er ég ekki vísindamaður, ég er afgreiðslumaður á hóteli.

ég hef hinsvegar sótt mikið af upplýsingum um hitt og þetta og meðal annars lesið mikið um trú.

[Sigríður Sigurðardóttir, 19.2.2009 kl. 08:37]

Já, og sælir eru kærleiksríkir, Nonni.

Halldór Már, vona að þú sért orðinn afgamall maður, því svona beiskja og reiði er erfiður baggi. Reyndar öllum aldurshópum, en ekki síst ungu fólki.  Já, ég segi allar vísindalegar tilgátur um sköpun alheims getgátur, en er eigi að síður  fullviss um tilvist þessa alheims...200%.  Hvernig hann varð til eða hvort einhver skóp hann, hef ég einfaldlega ekki hugmynd um, þrátt fyrir merkilegar getgátur vísindamanna.  Ég held því á sama hátt fram, að eins og ég er viss um tilvist alheims, sé ég 200% fullviss um líf mitt eftir dauðann hér á jörð, en án þess að ég geti sannað það á vísindalegan hátt...en ég gæti auðvitað komið með"mínar"tilgátur byggðar á mínum áralöngu "rannsóknum": Lestri um framhaldslíf, námskeiðum um framhaldslíf, viðræðum við presta, viðræðum við skyggnt fólk, viðræðum við þá sem engu slíku trúa.  Hef unnið þetta sjálf upp á eigin spýtur, fyrir sjálfa mig, vegið og metið.  Og allir hafa eitthvað til síns máls.  En enginn hefur getað sannað það, að ekkert líf sé eftir dauðann, fremur en að nokkur maður hafi geta sannað að það sé til.  Enginn hefur getað sagt og sannað að þetta líf hér á jörðu, sé stóra málið, og síðan EKKERT!  Tóm!  Myrkur!  Halda því fram fullum fetum, en geta ekki sannað það hvorki vísindalega né á nokkurn annan máta.  Eftir stendur  þá mín eigin innri fullvissa, ósönnuð af vísindum, prestum, miðlum né nokkrum öðrum.  Sannast aðeins af mér, mínum huga, minni persónu og mínu lífi.  Og með þessari fullvissu minni stend ég eða fell 200%.  Ef það er "öfgatrú" kæri Halldór, nú þá verður bara svo að vera.

[Heiður Helgadóttir, 19.2.2009 kl. 10:29]

Eg vil trúa á "sumarlandið"

[Sigríður Sigurðardóttir, 19.2.2009 kl. 10:36]

Svo ég klári nú spjallið, varð að skreppa á árshátíð í barnaskólanum.

  Veit ég vel, Halldór að trúin þvælist ótrúlega fyrir fólki, og dytti mér aldrei í hug að sleppa því að bólusetja mín dóttur á barnaskólaaldri.  Og ekkert vit er í því Halldór, að "kasta í burtu" lífi sínu eins og þú orðar það, vegna þess eins að maður trúir á líf eftir dauðann.  Lífið hér á jörð er lærdómsríkt, erfitt, gott, réttlátt eða óréttlátt allt eftir þínum lærdómsþörfum.  Lífið á jörð er til þess að lifa því, en ekki kasta því á glæ.  Fáranlegt einnig að neita barni sínu um læknishjálp í nafni trúar, því ég tel einmitt lækna og læknavísindin eitt af því sem alheimskærleikurinn hefur gefið okkur mönnum til hjálpar í þessu lífi....eins og svo margt annað.  Hvort alheimskærleikurinn sé skapari alheims, veit ég ekkert um, og hvort hann stjórnar sprengingum super nova eður ei, ekki heldur.... er þá þín trú ekki mín.  Það snertir mig einnig þegar einhver veikur á geði, telur að innri raddir, englar, djöflar eða jafnvel Guð hafi sagt þeim að drepa, en það eru "veikindi" hugans sem einstaklingurinn tengir trú og hans innri þörf fyrir að beita ofbeldi, hefur ekkert með líf eftir dauðann að gera eða trú á kærleik.  Eða það er mitt mat.  En ef þú trúir því, að hver og einn sem er hér á jörðu, sem trúir á alheimskærleik og hefur innri vissu um líf eftir dauðann, sé stöðugt að kynda undir "ofsatrú" þá hefur þú mjög sérstaka "TRÚ" svo ekki sé meira sagt.  Fyrir mér er mín trú mjög persónuleg, sérstæð fyrir mig og dytti mér aldrei í hug að þröngva henni upp á aðra, þó mér þyki gaman að ræða trúmál.  Trúi hvorki á helvíti, djöfulinn, né "refsandi Guð", sem sendir eldingu í hausinn á þér, nú eða þá bara eitt sérlega slæmt krabbamein, ef þú lifir ekki eftir einhverjum boðorðum eða bönnum.  Tel reyndar að alheimsorkan eða Guð, ef þú vilt heldur, sé ekki mikið að stressa sig yfir höfuð,hvort við mennirnir trúum á hana/hann eður ei, óski þess eins að við njótum lífsins, gerum öðru gott og séum sátt við tilveruna við lífslok.  Nú viljir þú gera eitthvað allt annað, en Guð óskar þér, þá ræður "þinn vilji", svo mikill er kærleikur hans.  Láttu svo ekki öfgatrúarliðið bögga þig svona mikið, Halldór, ég kýs að hundsa það...því er ekki viðbjargandi.

  Kristinn fínir punktar hjá þér, þetta með mannshugann er merkilegt.

  Þakka ykkur svo báðum innlitið og spjallið.

  Kveðja S.

[Sigríður Sigurðardóttir, 19.2.2009 kl. 10:38]

Ég sömuleiðis, Heidi.

[Sverrir Ari Arnarsson (IP-tala skráð) 19.2.2009 kl. 13:07]

Takk fyrir svarið. Það er bara besta mál að vonast eftir góðu framhaldslífi, fyrir mig þá held ég að það yrði dáltið leiðinlegt til lengdar inn í eilífðina, ef svo er fyrir komið. Að sama skapi er persónuleg trú, mál hvers og eins og hafa allir rétt á því að trúa hverju sem er.

Annað mál er hinsvegar þegar þessari trú er haldið fram sem óbrigðulum sannleika og fagnaðarerindið boðað og fólk sannfært um ágæti skipulagðar trúarbragða með boðum og bönnum, lífsreglum og hræðsluáróðri með heimsendaboðskap. Enn verra finnst mér þegar þessu er kennt börnum frá unga aldri sem hinum heilaga sannleika. Það er ekkert að því að segja þeim að það er margt sem við vitum ekki. En gott að við erum sammála um persónulega trú.   

[Sigríður Sigurðardóttir, 19.2.2009 kl. 15:17]

Þakka þér Sverrir.  Nei, aldrei tæki ég upp á því að fara út í "trúboð" og boða mína trú, sem algildan, heilagan sannleik öllu mannkyni.  Við fengum flest öll greind og gáfur í vöggugjöf.  Hver og einn verður að nota sitt til að skerpa andann, og pæla í lífsgátunum og finna út hverju hann ætlar að trúa.  Hef ákaflega gaman að spjalla um þessi mál, en öfga aðhyllist ég ekki.  Og ekki nokkra þörf fyrir það að hafa "rétt fyrir mér".  Heimsendboðskapurinn er nú bara mál til að gera myljandi grín að, enda ekki langt síðan ég gerði grín að slíkum snepli er mér barst frá norskum hjúum hér á blogginu mínu.  Börnin sín elur maður upp í kærleik, en gefur þeim valið og frelsið til að trúa eða ekki.  Svo einfalt er það.

   Góðar stundir.

[Sverrir Ari Arnarsson (IP-tala skráð) 19.2.2009 kl. 16:17]

Hjartanlega sammála :)

Kveðja, Sverrir

[Kristinn (IP-tala skráð) 19.2.2009 kl. 19:02]

Halldór Már,

Ég er ekki trúaður og þetta hefur ekki áhrif á mig. Afhverju? Því ef ég byrja að pæla í því þá lendi ég í þunglyndi og eins og þú sagðir lætur mann líða ílla. Svo ég pæli ekki í því. Já þú mátt segja að ég sé vondur.

Ég trúi á eitthvað sé þarna hinum megin bara því það lætur mig líða vel. Ég trúi samt ekki á helvíti eða himnaríki. En það er ekki að fara í taugarnar á mér þegar fólk segist trúa á það. Það er þeirra vandamál og lítið sem ég get því miður gert.

En allir deygja, spurningin er: Hvar, Hvernig og Hvenær en ekki hvort. Mér bara því miður finnst þú hljóma hræddari við dauðann heldur en Sigríður. Persónulega er ég ekki hræddur við hann því ég er búinn að sætta mig að það hann verður einhverntímann en ekki hvort, svo ég sé ekki tilgang í því að vera hræddur við hann þó mig langi ekki að deygja og myndi auðvitað berjast fyrir lífi mínu því mig langar að halda áfram. Veit að þetta hljómar eins og smá hræsni en svona er þetta bara.

Veit ekki hvernig ég á að útskýra þetta. En ég er samt allveg sammála því með að fólk á að leita sér læknisastoðar sama hverju það trúir á. Hérna er smá brandari sem segir hvað ég á við

Brandari: Maður sat á eyju og þaðbyrjar að flæða uppá hné. Hann biður Guð um að hjálpa sér. En ekki kom Guð heldur kom lítill árabátur framhjá og maðurinn sem í honum sat spurði hvort hann vildi ekki koma uppí. En maðurinn afþakkaði og sagði að Guð kæmi að bjarga sér. 

En svo flæddi uppá mitti og hann hélt áfram að biðja til Guðs. En ekki kom Guð en það kom skip framhjá og það var spurt hvort að vildi ekki koma uppí en maðurinn afþakkaði og sagði að Guð kæmi að hjálpa sér. 

Svo flæddi uppað háls og maðurinn hélt áfram að biðja til Guðs en ekki kom hann. En það kom þyrla og sagði honum að koma uppí. en maðurinn að sjálfsögðu afþakkaði. 

Á endanum drukknaði maðurinn. Maðurinn fór til himna og masseraði allveg brjálaður til Guðs og spurði allíllur afhverju hann hafi ekki komið og bjargað sér. En þá sagði Guð:

Hvað meinaru? Fyrst sendi ég til þín mann á árabát og síðan Skip og á endanum þá sendi ég þyrlu! Og öll skiptin afþakkaðiru!!

En allavega, Þá er égþessi vitlausi sem nennir að trúa á eitthvað eftir dauðann en svona í lokinn. Smá spurning bara. Afhverju fæddistu hér og hver er tilgangurinn með því að þú skulir hafa komið hingað? Afhverju á þessum tíma? En afhverju ekki fyrr? Afhverju ertu ekki einhver annar eða afhverju fæddistu svona snemma? Er þetta allt saman tilviljun eða?

I dunno, er hættur að röfla ;)

[Sigríður Sigurðardóttir, 19.2.2009 kl. 19:42]

Þakka þér þetta Kristinn, þetta er akkúrat málið.  Við sem trúum á líf eftir dauðann, óttumst hann ekki.  Og við þurfum ekki öll að vera öfgatrúarfólk eða trúboðar einhverra trúarbragða, þó við trúum á líf eftir dauðann.  Flottar spurningar hjá þér í lokinn.  Þetta eru spurningarnar sem ég hef verið að leita svara við og leitað víða.....og eiitt og eitt svar dottið inn.  Þakka þér kærleg fyrir innlitin.

   kveðja S.