Mót ára um áramót.

  Í minningu húsfreyju eru áramótin

  sveipuð ljósrauðri birtu bátaraketta,

  í snjóbyl og 14 vindstigum í Vestmannaeyjum.

  Húsfreyja og systur hangandi á grindverkinu fyrir framan Grænuhlíð 20,

  svo þær feykist ekki með vindinum eitthvað út í buskann....með stjörnuljósin.

  Flugeldar og rakettur frá nágrönnum og vinum að skríða með jörðu niðri,

  við fætur þeirra eða rétt fyrir ofan höfuðin í veðurofsanum,

  aðeins bátaraketturnar, rauðu og fallegu "sólirnar" komast upp.

  Mútta húsfreyju hvít af hræðslu í dyragættinni:  "Siggi, gættu að

  stelpurnar fái ekki þetta dót í andlitið eða augun".

  Afi húsfreyju tvígstigandi fyrir aftan múttuna, þögull en spenntur.

  Faðir húsfreyju hlæjandi og stríðinn: 

  "Þar fjúka enn ein áramótin enn út í hafsauga, stelpur"!

  Fretar samt upp einni rakettu með "grænni sól", sem fýkur upp á

  þak hjá Berta á Kirkjubæ, og flengist þar til og frá með eiturgrænu

  ljósi sínu skamma stund, og slokknar síðan.

  Og húsfreyja, þá grannvaxin skotta hleypur út á miðja

  götu, og leyfir vindinum að ná taki á sér og þeyta sér

  á ógnarhraða út á hornið hjá Erlu og Friðriki Ásmunds á 18,

  eftir Grænuhlíðinni baðaðri þessari ljósrauðu biru "sólanna".

  Nær að spyrna við fótum og stöðva sig, hlær af spenningi og

  gleði, setur undir sig höfuðið og berst geng "Kára" aftur

  til baka. 

  Faðirinn kemur henni til aðstoðar, og allt í einu eru allar

  dætur hans komnar í fang hans, hlæjandi og skríkjandi.

  "Pabbi, okkur er kalt.  Við viljum fara inn og fá heitt súkkulaði

  með rjóma og líka smákökur".

  Og pápinn gefur eftir, enda lítið vit í að vera puðra rakettum

  upp á húsþök nágrannanna um áramót, í band-sjóðandi vitlausu

  veðri.

  Múttan guðs lifandi fegin að fá börnin inn úr þessari líka

  lífshættu, reddar heitu súkkulaði og piparkökum á eldhúsborðið

  í einum hvelli.

  Afinn mætir líka a fljúgandi fart, þó bæklaður sé.

  "Andskotinn er að vita þetta!  Ekki hægt sprengja út árið

  fyrir djöfulgangi í veðrinu"!  Yggldur á svip.

  Faðirinn hlær:  "Við klárum þetta á morgun pabbi", segir hann

  við afann, "sprengjum okkur ærlega inn í nýja árið"!

  Það hummar í afanum, en brúnin léttist eigi að síður,

  enda afinn alræmdur "sprengjusérfræðingur" Eyjamanna árum saman...

  þó ekkert hefði hann sprengjuleyfið.

  Síðan voru systurnar sendar í rúmið, en fullorðna fólkið

  tók í spil:  Þriggja manna vist.

  Aðeins einum áramótum man húsfreyja eftir blíðviðri í

  Grænuhlíðinni, köldu og stilltu veðri.

  Áramótin 1971-72, frekar en 1970-71....eitthvað farið að

  móa yfir ártölin í minni húsfreyju.

  Húsfreyja og systur hennar hlupu fagnandi með stjörnuljós

  eftir Grænuhlíðinni í ævintýraveröld rauðra "sóla" og litfagurra flugelda,

  en máninn glotti hvítur og kaldur á himninum á meðan stjörnurnar

  flissuðu að látunum í mannanna börnum.

  Eitthvað hefur áramótaveður snarlega skánað eftir að

  húsfreyja flutti upp á "stærstu eyjuna í Vestmannaeyjaklasanum".

  Nánast undantekning að lenda í snjókomu á Gamlárskvöld,

  og sjaldan eða aldrei fárviðri.

  Kannski var þetta svona Vestmannaeyja-eitthvað, veðrið.

  Jamm.

  Hér í borginni við sundin bláu, er veður oft hið blíðasta

  á áramótum.

  Höfuðborgarbúar þar með allir gjörsamlega glórulausir

  frá miðnætti 31. des fram á þrettándann að "brenna" peninga sína,

  í formi "Tívolíbomba", flugelda og blysa.

  Jamm, það er hasar í þessu.

  Húsfreyja og bóndi taka líka þátt í "peningbrunaæðinu" ár hvert.

  Kaupa Tralla-fjölskyldupakkningu.

  Níu ára djásnið er alsæl.

  Henni duga stjörnuljósin líkt og húsfreyju forðum daga.

  Næsta víst að afi húsfreyju bölvi hressilega í Sumarlandinu

  yfir skorti á  "sprengjuæði" í genum sonardótturinnar

  og langafabarnsins.

  Náði því sjálfur eitt árið er honum áskotnaðist "púður"

  á ívið vafasaman máta, og bjó til eina dúndur stóra sprengju

  úr, að "kolslútta" hálfum Vestmannaeyjabæ um háveturinn.

  Júmm, flaug það í hug elskulegum afa húsfreyju, að best væri

  að koma sprengjunni fyrir undir ljósastaur niður við höfnina.

  Langur kveikjuþráður...kveikt... og svo BÚMM!!

  Skari af fugl flúði gargandi úr Heimakletti, og svo piff...piff...piff..

  slokknaði smám saman á öllum ljósum langleiðina upp að Landakirkju.

  Afi snöggur heim með familíuna það kvöldið, enda sírenuvæl í lofti og

  lögreglubílar á hraðferð niður að höfn.

  En "hurufff...andskoti var þetta fínt púður sem ég fékk

  þarna í STÓRU BOMBUNA um árið, Siggi" heyrðist á

  áramótum mörg ár á eftir.

  Og enn eru komin áramót.

  Síðasti dagur ársins 2010 runninn upp, og húsfreyja og djásn 

  aldeilis búnar að hamstra "stjörnuljós"...heila 6 pakka.

  Það verður stuð.

  Bóndi búinn að græja humarsúpuna og sushi-ið.

  Árið 2010 var töff ár, en eigi að síður eftirminnilegt.

  Ekki alslæmt ár, þó á ýmsu gengi.

  Húsfreyja spáir því að 2011 verði betra og bjartara ár,

  þó að á ýmsu gangi.... og það verður aldeilis ekki alslæmt ár.

  Góðar stundir á Gamlársdag, látið ykkur líða vel, börnunum ykkar betur,

  og GLEÐILEGT ÁR!

Athugasemdir

[Sigrún Óskars, 2.1.2011 kl. 15:20]

gleðilegt ár kollega - 2011 verður bjart og fallegt !!

Erla og Friðrik Ásmunds á 18 eru kannski foreldrar Ása bæjarstjóra í Garðinum?? Hann er giftur Siggu frænku minni.

[Sigríður Sigurðardóttir, 3.1.2011 kl. 21:27]

Já og gleðilegt ár kæri kollega.  Jú, Erla og Friðrik eiga Ása í Garðinum.  Allt gamlir nágrannar og vinir okkar á 20 í Grænuhlíðinni.  Lítill heimur kollega...lítill heimur.