Já, góðan og blessaðan daginn.....

  ....er ekki góður á þér maginn, elskan? spurði

  afi húsfreyju nágrannakonuna með stóra skapið

  í Grænuhlíðinni í Eyjum hér í den.

  Sú ágæta kona hafði ákveðið að fara í mergjaða fílu

  við afa húsfreyju, út af einhverju smotteríi, og afi

  var alsæll.

  Svona konu fílaði afi í tætlur,  ef húsfreyja má nota

  talsmáta 10 ára djásnsins.

  Þarna hittust þau "daglega" nágrannakona og afi,

  á labbi í Grænuhlíðinni á leiðinni að útrétta og

  afi heilsaði með miklum virktum og mergjuðum húmor,

  á meðan nágrannakona vatt upp á sig og virti hann ekki viðlits.

  "Sæl elskan, hann gustar hressilega í dag".

  "Góðan og blessaðan dag heillin, frétti að þú hefðir verið

  slæm í maga í gær".

  "Góðan daginn elskan, þú ert gasaleg fín og lekker í tauinu í dag".

  "Sæl ástin, voru þig ekki að fá fínar Gullauga-uppskeru úr kartöflugarðinum

  og góðar rófur"?

  Svona gekk þetta í tæp tvö ár.

  Þá mætti skapstóra nágrannakonan skellihlæjandi upp

  í eldhús á Grænuhlíð 20:  "Stína, ég get bara ekki verið

  reið við hann tengdapabba þinn lengur, hann fer alveg með

  mig í gríninu og glensinu".

  " Góðan daginn og hafðu það sem allra best í dag, elskan,

  sé að þú ert í góðu skapi".

  Afinn hafði alveg trompað nágrannakonu með elskulegu gríni og

  "góðan daginn dögum"!

  Nágrannakona var nefnilega einnig með myljandi fínan húmor,

  og afi og hún urðu perluvinir upp frá þessu.

  Þær hlógu oft að þessu nágrannakonurnar, móðir húsfreyju og

  sú með stóra skapið yfir kaffi, og aldrei mundu þær nákvæmlega hvað

  hafði ollið misklíðinni.  En afi...já afi...

  "Hrrrummmp.... afi ræksti sig, " já þetta voru ansi skondnir

  tímar vinkona" og gjóaði snörpum augum á nágrannakonu,

  "við ættum kannski að finna okkur aftur eitthvert mál til að

  þrefa yfir ....hrummmmp... í nokkur ár".

  Uppástungan varð til þess að nágrannakonurnar tjúlluðust

  af hlátri.

  Til allrar lukku fékk húsfreyja kímnigáfuna í arf frá föður sínum og

  afa, og er aðhlæginn mjög og fljót að sjá húmorinn þegar

  á dynur vesen og vafstur.

  Já, og það er bísna góður arfur.

  En húsfreyja vill að lokum segja þetta:

  Góðan dag á "góðan daginn deginum" og munið að taka lífinu

  ekki of alvarlega, þið lifið það hvort eð er ekki af.

Góðan daginn dagurinn

Slökkt!

  Húsfreyja rýndi út um

  regnvota bílrúðuna.

  Sólin var heillum horfin,

  hulin dimmgrárri skýjakólgu

  og engu líkara en sveitarfélagsmenn og

  konur Borgnesinga hefðu fundið

  "slökkvarann" á henni einnig,

  og SLÖKKT.

  Húsfreyja var að koma að norðan

  frá Akureyri með bónda, 13 stiga hita og sólskini

  og blíðu, og var nú stödd í Norðurárdalnum.

  Þar var hin norðlenska veðurblíða minning ein:

    Sólin,

    sólin var hjá mér,

    eins og grannvaxin kona

    á gulum skóm.

                                 Steinn Steinarr- Tíminn og vatnið (brot).

  "Andskotinn í súrri mysu" húsfreyja

  gjóaði nærsýnum augum sínum til himins.

  Grár.

  Horfði til beggja handa á landslagið.

  Grátt.

  Fram á þjóðveginn.

  Grár.

  "Tarna er ljótt að sjá" hugsaði húsfreyja örg.

  "Hvurn fjandann hafði orðið um sunnlenska vorið"?

  Húsfreyja dæsti af óþolinmæði Frónbúans sem þolað hefur

  myrkan vetur, þraukað snjóuga daga og helvískan

  bálandi vind slag eftir slag með vetrarlægðum.

  "Helvískur rigningargrámi, bleyta og aur", húsfreyja

  fussaði og sveijaði í huganum.

   "Hann rignir enn, hérna megin heiðar" sagði hún mildilega

  við bónda, sem sat og stýrði bifreið þeirra lipurlega

  á milli vatnsfullra hjólfara á veginum.

  Bóndi jánkaði.

  Húsfreyju varð hugsað til nýafstaðinnar jarðarfarar

  ungrar náfrænku bónda á Akureyri.

  Ung kona um fertugt að kveðja í blóma lífsins.

  Kannski grétu himnarnir henni til heiðurs.

  Nefndi það við bónda.

  "Ég vissi ekki að hún hefði trúlofað sig svona ung,

  og hefði eignast sitt fyrsta barn 18 ára gömul", bóndi

  hugsandi.

  "Stundum er eins og fólk viti, að það eigi ekki langt

  líf fyrir höndum" svaraði húsfreyja.

  "Lífið sem við fáum að láni er stutt,

  en minningin um líf sem vel var varið,

  er eilíf".  Marcus Tullius Cicero (106-43 f. Krist)

  Frænka bónda hafði eignast þrjú börn, átti einn ömmustrák,

  lærði til kennara og starfaði sem slíkur árum saman.

  "Ekki mikið verið að sólunda tíma sínum, frænka þín"

  sagði húsfreyja.

  Bóndi var því hjartanlega sammála.

  "Tíminn er sá auður

  sem menn skyldu síst sóa".

                         Laertius Diogenes (þriðja öld)

 

  Húsfreyja skammaðist sín, fyrir að hafa bölvað

  regninu og grámanum, var allt gott og gilt í

  nátturunni og kemur nýgróðrinum til góða.

  Jamm, en skammast sín ekki neitt lengur í dag, húsfreyja.

  Fékk nærri því slag, húsfreyja er hún leit

  út í morgun, er hún vaknaði

  SNJÓKOMA!

  Og það snjóaði bróðurpartinn af deginum!

  Sólpallur húsfreyju er snjóaður í kaf.

  Sólin!?

  Ekkert bólað á henni, helvískri.

 

  -Hangir þarna gráum skýjum ofar og glottir,

  púar vindla frá Kúbu,

  snyrtir neglur sínar annars hugar;

  "Kannski ég skreppi seinni partinn í maí

  í smá vorkönnunraleiðangur, og láti ljós

  mitt skína yfir frónverskar mannsálir".

  Blæs á logarauðar neglur sínar, hallar sér

  aftur og leggur sig.

  Vekjaraklukkan er stillt á 20 maí-

 

  Húsfreyja er að flippa af óþolinmæði eftir

  sól og vori.

  Til hvers er að eiga herlegan sólpall, húsgögn og grill,

  ef ekkert er hægt að brúka slíkt fyrir

  argvítans snjó, bleytu og vosbúð.

  Dugir ekki húsfreyu að eiga einn drukknandi túlipana

  í keri úti á sólpalli, sem hangir á grænum snjóskreyttum

  blöðum sínum á kerbarminum af einskærri þrjósku

  og lífslöngun.

  Vill SÓL, SUMARBLÓM, GRILL og langa bjarta, hlýja og þurra daga.

  En húsfreyja hefur alltaf verið kona með kröfur....

  En aldeilis brilliant hugmynd hjá Borgarbyggðarfólki að

  slökkva ljós yfir bjartasta tímann, ef þeirri "gulu" skyldi þóknast að

  láta sjá sig í sumarbyrjun.

  Ættum að taka þau okkur til fyrirmyndar....nema auðvitað það

  snjói í allt sumar.

  Góðar stundir, húsfreyja er farin út

  að renna sér á rassaþotu 10 ára djásnsins....í maí-byrjun!

Spara lýsingu í sumar

Sumarspjall og myndir.

  Sumri hallar, kveður lóa...

  orti eitt sinn pápi húsfreyju.

  Verið á fljúgandi fart í allt sumar, húsfreyja.

  Frjáls eins og fuglinn og farið víða.

  Veðrið hefur leikið við húsfreyju og hún hefur tapað sér í myndatökum.

 

Djásnið hefur tromast af lífsgleði og kæti

slag í slag, og átt frábærar stundir með

frændsyskinum og vinum.

Er hér í miklum spreng í rólunni.

Mikið stuð verið á litla liðinu, og það

hefur verið ærslast á trampolíni,

sprangað í klettum, skoðaðir kríuungar,

siglt á vatni, veiddur silungur, buslað í

heitum pottum við sumarbústaði og

skroppið á Akureyri.

  Svo hér koma nokkrar góðar frá sumri, sól og blíðu, spjalli, söng og gleði.

  Hér fyrir neðan er fóstursonur á röltinu með veiðistöng við Vesturhópsvatnið.

 

 

 

 

 

 

  Það var ótrúlega hlýtt fyrir norðan og lítið um að regnið væri að

  stríða okkur.

  Ein og ein nótt fram á morgun sem blotaði.

Djásnið veiddi meira segja einn á nýju veiðistöngina sína.

Bóndi fékk engan á stöng þrátt fyrir að reyna mikið.

 

 

 

 

 

 

 

                                                                                             Spegill, spegill....

 

En svo var ýmislegt fleira á seiði.

Bóndi að gera klárt fyrir úthaldið.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Það þurfti að pottast þótt potturinn tæki 4 sólarhringa

að hitna nægilega.

Hér eru frændu djásnsins komnir í herlegheitin.

 

 

 

 

Nauthólsvíkin var vísiteruð, og þar voru menn

í brjáluðu stuði í "strandblaki".....á Íslandi....kommon!

En hér pottast níu ára djásnið í 22 stiga hita í

Nauthólsvíkinni.

 

 

 

  Báran og Svalan lentu einnig í

  veislu á Akureyri í bongóblíðu,

  sólarbrækju og hita.  Var boðið

í hádegismat á gamla Bautann.

 

 

 Eyjarnar voru að sjálfsögðu vísiteraðar í sumar, og þær tóku vel á

 móti húsfreyju að vanda.

 

 

 

 

 

 

Skvísurnar voru á útopnu í Slakka og 

Tara Dís kom með þeim.

 

          Sú stutta fílaði sig í tætlur í rennó!

 

 

 

 

 

 

Og Gullfoss brosti sínu

blíðasta regnbogabrosi í

júlí.

 

 

 

           

 

 Húsfreyja og djásn hér við Gullfoss, þeim

 fannst það dásemd að ferðast tvist

 og bast um fallega landið sitt.

 

 

 

 

 

 

 En kattarrófan var bara skilin eftir ein heima!

 MJAAAAAVVVRRRR!

 

  En góðar stundir og njótið síðsumarsins.