Kúnni hefur þótt....

  ...fyrrum innanríkismálaráðherra,

  hann David Blunkett hinna bresku, eitthvað ógnandi...

  og máske bæði "kýrfættur og kýrskýr".

  Og ef til vill fundist hann koma eins og "innan úr kú",

  og þar hefur auðvitað "hnífurinn staðið í kúnni",

  svo sú ferfætta hefur ráðist til atlögu við kauða!

   Hehehe...margt er undarlegt í kýrhausnum...en kannski kú þessi

  hafi verið af frónverskum ættum og hafi verið að "mótmæla"

  "terroristanafnbótinni"  hans Mister Brown.

  En gott að Blunkett lifði atgang þennan af, og vonandi

  hefur blindrahundirinn sloppið vel líka.

  "Kýr eru viðkvæm dýr, Siggi" sagði Tobbi á Kirkjubæ

  eitt sinn við föður húsfreyju, þá faðirinn bað um að mega

  sýna stelpuskottunum sínum nýfæddu kálfana á Kirkjubæ

  í Eyjum.

  "Komdu með þær þegar kálfarnir eru komnir á tún, vil ekki

  missa úr greyjunum nytina, sem fengu kálfa í vor"!

  "Þola svo illa hávaða og umstang, blessaðar".

  Húsfreyja, þá lítil 7 ára skotta, varð ægilega sár, því ekki

  voru lætin eða óhljóðin í henni þá hún skoðaði ungviðið.

  Annað mál með 2 ára tvíburasysturnar, sem veltust

  skríkjandi, kallandi og hlæjandi í heyinu við hlöðuna.

  En Tobba varð ekki hnikað, og húsfreyja reyndi aldrei

  framar að fá að kíkja á kálfa á Kirkjubæ.

  Í Dalbúið í Eyjum plataði hún föður sinn tvívegis, þar sem

  hún barði nýborinn kálf augum í fyrsta sinn á ævinni.

  Gat ekki séð að kúnnum væri neitt illa við það þó hún

  klóraði ungviðinu og gældi við, ef hún gleymdi ekki að

  gera slíkt hið sama við "mömmurnar"!

  Var mikill dýravinur húsfreyja, strax barn að aldri,

  og hefði breytt húsi foreldra sinna í "Örkina hans Nóa"

  hefði fengist til þess leyfi og vilyrði foreldra og afa!

  Afann sinn hafði hún alveg í vasanum, en eitthvað

  voru foreldrarnir erfiðari.

  VESEN!

  Mátti enga flækingskettlinga eiga, ekki fýlsunga með

  "ælupest", né heldur lundapysjurnar sem hrundu af

  himnum ofan öll síðsumur í heilu bunkunum.

  Mátti ekki einu sinni "ættleiða heimilshundinn"

  í götunni fyrir neðan, þótt garminum leiddist ógurlega

  bundinn við snúrustaur.

  Folöld voru "út"!

  Kálfar "út"!

  Lömb "út"!

  Hundar, kettir, hamstrar og mýs allt saman "út"!

  Húsfreyja var "dýrasjúk", en fékk engin dýr inn á

  heimilið nema "páfagauka"........

  Og þeir "bitu fingur", görguðu og gátu ekki skroppið frjálsir

  út í sól og súrefni, án þess að týnast og steindrepast!

  Jamm voru hörð  og grimm "dýraárin" í bernsku húsfreyju....

  reddaði henni alveg hve gaman var að vera til, og hve sjaldan

  heimilispáfagaukarnir náðu að bíta fingur hennar.

  En nú stendur yfir mikil sumarvinna á heimili húsfreyju.

  Grannarnir mála sem óðir séu, en bóndi húsfreyju vokar

  pirraður innandyra, axlarbrotinn og ómögulegur.

  Vill út að mála eins og hinir, en fær verk við það eitt að

  hnerra.

  Húsfreyja stakk því að bónda að hann gæti farið og "hrært"

  í fötunum fyrir þá......bónda var ekki skemmt.

  Sumar, sól, axlarbrot og "aðrir" að mála húsið þitt virðist vera

  mjög slæm blanda fyrir karla á besta aldri.

  En elda kvöldmat næst.

  Góðar stundir.

 

 

Þingmaður varð fyrir kú

Mia litla....

  ..múmíálfanna, gæti vel tekið að sér hlutverk

  "tortímandans".

  Er svona ekta "massívur karakter" sem

  sífellt kemur á óvart.

  Og skapið maður.....vóv!

  Hemúlinn á ekki sjens.

  Nema ef "fórnalömbin" væru plöntur eða

  fiðrildi...þá væri sko Hemúllinn upprifinn og æstur.

  Múmísnáðinn?

  Nah...of vænn...en gæti leikið fórnarlamb.

  Snorkstelpan líka....."ooooo.. snökt, þessi

  tortimandi er verri en "hattífattarnir" sem brenndu

  burt á mér hártoppinn....snökt...snýt ...grát".

  Hehehe, skondið að fá Múmiálfa í vandræðagangi

  í stað Tortímandans eina og sanna....ekki það

  að "upphaflegi" leikarinn í Totímandanum, hefði

  sómt sér bísna vel meðal Múmíálfanna.....

  "I'll be back, Snorkstelpa"!

Múmínálfar í stað Tortímandans

Rífandi vöruskipti komin í gang?

  Og það milli Tíbet og litla Fróns.

  Getum máske fengið heilan helv...helling

  af síðum og góðum treflum fyrir veturinn

  þá frostið nístir og bítur kinnar frónverskra

  barna, kvenna og karla.

  Gæti kannski reddað okkur frá svínaflensunni

  ægilegu, sem nú veður uppi með djöfulgangi

  og látum:  Heill "einn" einstaklingur hér á litla Fróni sem hefur sýkst!!

  Í staðinn ruslum við einhverju af hraungrýtinu á Þingvöllum

  austur til Tíbet ( eigum margra alda birgðir af hraunmolum

  þar í alfriðaðri "geymslu"), og fáum flinkar mæður okkar og ömmur til

  að hekla slatta af sjölum með.....nú eða verslum þau

  ódýrt í Kína.

  Muna þá bara að fjarlægja "Made in China" miðann

  svo ekki standi illilega í munkum hárra fjalla Tíbets,

  þá þeir vefja sig íðilfögrum sjölunum!

  Hehehe.....húsfreyja meinhorn í dag.

  Henni nefnilega tjáð af "innanhússmálara"

  að deild hennar yrði máluð, því von væri á

  Dalai Lama.....svei, ef húsfreyja var örugg á því hvort

  þetta var grín eður ei.

  Húsfreyja stendur um þessar mundir á öndinni (gæsinni og rjúpunni)

  af annríki í vinnu, og hefur hvorki tíma til að

  fara út að róta eftir hraungrjóti á Þingvöllum, né heldur hekla sjöl

  svo hún geti tekið sómasamlega á móti Lamanum, skyldi

  hann reka inn nefið!

  Stumrar svo yfir axlarbrotnum bónda heima og sinnir

  dótturinni og húsverkunum.

  Gæti máske reddað einu létt saurmenguðu grjótsýni

  úr fjörunni við Geldinganesið og köflóttum eldhúsdúk

  ef mikið lægi við, en það yrði þá líka að duga fyrir Lamann.

  Nei, í alvöru er bara ágætt að einhver gefi sér tíma

  til að spjalla við okkur Frónbúana um kærleik og frið,

  á tímum búsáhaldabyltingarinnar.....mótmælendur

  berja þá máske pottana mjúkar næst.

  Og vonar húsfreyja að Lama njóti sín sem allra best

  hér hjá "snarvitlausu fólki í peningamálum" sem stundar

  hryðjuverk í hjáverkum hjá "Brúnum" í Stóra Bretaveldi,

  og sé hann ætíð velkomin hér á norðurslóðir með boðskap sinn!

  Góðar og kærleiksríkar stundir.

Dalai Lama í Alþingishúsinu

Friðsöm stund....

  með friðsömu fólki.

  Bara gott mál.

  Jú jú, víða pottur brotinn

  í þjófélagi Lamans á hans heimaslóðum,

  og jafnréttismál svona í "heldur slökum" gír.

  En friðarboðskapur á ætíð rétt á sér, og

  og gott að fá allsherjarfriðarstund hér

  uppi á okkar litla kreppuþjáða Fróni.

  Veitir ekki af!

  En húsfreyja ætlar að stússa í mestu friðsemd

  í kringum axlarbrotinn bónda sinn, og athuga hvort

  ekki náist að ryksuga og skúra einn umgang á

  hiemilinu í kærleika og ró.

  Friðsamar og kærleiksríkar stundir.

Samtrúarleg friðarstund í dag

Svört regnhlíf!

  Það var spenningur í lofti.

  "Mamma erum við að fara"?

  Átta ára djásnið tvísteig og skoppaði til og

  frá í forstofunni.

  Húsfreyja á leið með hana á mikla hátíð

  niðri í Húsdýra-og fjölskyldugarði í boði

  stöðvar 2, á laugardegi.

  Jú, húsfreyja að verða klár, þótt henni litist

  miður vel á veðrið:  Úðarigning.

  En lago, smá rigning skemmir engan.

  Bóndi húsfreyju skyndilega fyrir "regnfatadúðari"

  húsfreyju.

  "Þessi er í lagi", segi hann og opnar svarta regnhlíf...

  ......aaaaarrrggh INNANDYRA!

  Vestmanneyiska hjátrúargenið húsfreyju tók flikk flakk

  aftur á bak af skelfingu.

  ALDREI OPNA REGNHLÍF INNANDYRA, BOÐAR ÓGÆFU EÐA

  ÓHÖPP...rödd móður húsfreyju ómaði í eyrum hennar.

  Húsfreyja dró djúpt andann:  "Bara hjátrú, minn maður trúir

  ekki á svona þrugl, segir hann....".

  Húsfreyja kyngdi "óhapparæðunni um opnar regnhlifar

  innandyra", tók við regnhlífinni og af stað brunuðu

  mæðgurnar í mannmergð og fjör.

  Sveppi og Villi voru í ham, þá mæðgurnar mættu.

  Örlítill úði.

  Húsfreyja dró ekki upp regnhlífina fyrir úða þennan, og þegar sólin

  braust fram úr skýjum stuttu síðar, gleymdi hún henni snarlega

  í tuðru sinni.

  Skoppa, Skrítla, Hrefna Idol, trampolín-hopp, grátur yfir 2 tíma löngum

  biðröðum í pylsur, kandýfloss og kók, reddingar með ís og nammipela,

  meira trampolín-hopp, lítil lömb og svo Sveppi, Villi osfr. - allt prógrammið

  tekið í annað sinn.

  Bóndi hringdi.

  Útskriftarveisla í Mosfellsbæ.

  Fósturdóttir búin í kærastafríi, allt í lukkunar velstandi

  hjá þeim hjúum enn og aftur.

  Gjöfin innpökkuð.

  Fín veisla.

  Alúðlegt og notalegt fólk.

  Góður pinnamatur.

  Rauðvín og hvítvín handa "ekki-bílstjórum".

  Húsfreyja ók heim.

  Sest niður yfir bíómyndum í sjónvarpi og spjalli.

  Síminn hringdi um tíuleytið um kveldið.

  Samstarfsmaður bónda þurfti vinnubíl hans að láni.

  Bóndi tók vel í það.

  Sagði húsfreyju að hann skryppi niður í bílskúr að

  græja bíl og bíllykla.

  Tíu mínútum síðar mætti bóndi aftur.

  Hvítari en snjór í andliti

  Stór skurður fyrir ofan annað augað.

  Verkur í öxl og veigraði sér við að hreyfa handlegg.

  Hafði dottið við húshornið, skellt höfðinu í, fallið á stéttina og

  var allur undinn, skjálfandi og verkjaður.

  Haukfrán hjúkkuaugun horfðu stutta stund á bónda,

  þar sem hann þrjóskaðist við að ræða ferð

  til læknis.

  Kvað upp sinn dóm:  "Þú er axlarbrotinn, karl minn,

  og við erum að fara niður á slysó með þig....NÚNA"!

  Bóndi maldaði í móinn fyrir daufum eyrum húsfreyju.

  "Er ekkert brotinn...kannski farinn úr axlarlið".

  Húsfreyja skellti skollaeyrum við mótbárum bónda.

  Og á slysó fór húsfreyja með fjölskyldu sína.

  Bóndi að sjálfsögðu axlarbrotinn, innpakkaður í strokk

  með fatla og sendur heim stútfullur af verkjalyfjum.

  Svörtu regnhlífina rak húsfreyja svo augun í, enn í tuðru hennar

  um klukkan tvö aðfararnótt sunnudags, þegar fjölskyldan

  var loks að koma sér í rúmið.

  "Fjandakornið"!

  "Það skyldi þó aldrei vera......"?

  Húsfreyja tróð regnhlífinni vonskulega ofan á

  botn í dýpsta skókassa sínum frammi í forstofu.

  "Bara verð að ræða þetta betur við bónda um að vera ekki

  opna svartar regnhlífar INNANDYRA" hugsaði hún svekkt!

  "Jamm, en máske ég bíði þar til hann GETUR aftur opnað

  regnhlífar yfirhöfuð".

  En húsfreyju er vísast að fara að stumra svolítið yfir

  axlarbrotnum bónda, "vil-ekki-fara-í-frístundaheimilið-á

  morgun"-vælandi dótturinni, og "athyglisjúkum ketti með flær"!

  Taka svo smá pásu frá þeim störfum í allsherjar þrif á íbúðinni.

  Jamm, húsfreyju fellur alltaf eitthvað til!

  Góðar stundir....og PLÍS ekki vera að opna

  SVARTAR REGNHLÍFAR INNANDYRA þetta sumarið!!

  Gæti annars orðið algjörlega "axlardautt" sumar!

 

 

 

  

Veldur vonbrigðum!

  Krónan?

  Eru þetta fréttir?

  Er einhver hér uppi á litla Fróni

  sem hefur undanfarið svifið um á himnesku sæluskýi,

  af einskærri lukku yfir voru frónversku krónu?

  Hverjir þá?

  Haarderinn og Dabbi máske?

  Menn í felum á "útrásareyjum" á ónefndum

  eyjum suður í höfum?

  Húsfreyja vill gjarna berja þessa einstaklinga

  augum, "séu þeir þá til" og biðja þá um að

  útskýra gleði sína og hamingju yfir krónunni fyrir

  "terroristaþjóðnni með vitlausa peningagenið"!

  Sjálf mælir húsfreyja með, að Frónbúar taki

  sér íbúa Gloucester í hinu mikla breska veldi

  til fyrirmyndar, og komi af stað almennilegri

  "rúlla niður hæðina á hausnum-keppni"!

  Að vísu rúlla þeir snjöllu Gloucesterbúar

  á undan sér sérlegum gæðaostum áður en þeir

  rúlla sér á höfðinu niður Coopershæð, en við hér á Fróndi myndum að sjálfsögðu

  rúlla "frónverskum" krónum beina leið frá Seðlabankanum

  niður Arnarhól, og alla leið niður á Lækjartorg.

  Má svo brúka krónuruslið í bræðing í næstu

  riddaraorður og þess háttar dótarí.

  Góðar stundir.

Krónan veldur vonbrigðum

Fasteignasala sjávarins?

  "..sem búinn er að KAUPA

  einbýlishús".

  Hvað varð um orðið "úthlutun"!

  Rámar húsfreyju í að útgerðafélögum

  hafi verið "úthlutaður" kvóti hér í den!

  Veit ekki húsfreyja um nokkurn frónbúa

  sem hefur fengið "úthlutað" einbýlishúsi.

  Meira segja Eyjamenn með yfirhraunuð hús

  eða mauksoðin árið 1973, urðu að kaupa sér

  nýtt þak yfir höfuðið. 

  Viðlagasjóðshúsin sem norðurlandaþjóðir "gáfu"

  Eyjamönnum, máttu þeir svo kaupa af ríkinu.

  Setja brunabótabæturnar upp í og taka svo

  40 ára húsnæðismálalán fyrir afgangnum.

  Jamm, enginn einbýlishúsaúthlutun þar!

  En gott og vel!

  Útgerðarfélagið er "einstaklingur" sem fær

  "úthlutað" 200 fermetra einbýlishúsi með kjallara.

  Húsið er með þeim eiginleikum, að verkamenn bera sífellt

  í það heilu haugana af steinsteypu, járni, timbri, gluggum og hvað ekki,

  svo eigandi getur jafnvel selt heilu og hálfu herbergin

  nú eða smáhýsin ef svo ber undir.

  Gróðann setur eigandinn að sjálfsögðu aftur inn

  í rekstur og viðhald á "úthlutuðu" einbýlishúsi sínu...

  (borgar verkamönnunum laun fyrir að bera í hann meira

  af "byggingarefnum" og sjá um "viðhaldið" á húsi hans)

  og auðvitað smá pening í eigin vasa fyrir mat úr Bónus

  og fatnaði úr Hagkaup á sig og fjölskyldu sína.

  En merkilegt nokk, þá virðist "þrengja mjög" að

  einbýlishúsaeigandanum er fram líða stundir.

  Svo hann fer í það að taka lán og kaupa

  steinsteypu, timbur, járn osfr. af öðrum

  náunga sem á úthlutað einbýlishús,

  og skellir ofan á hús sitt og gerir reisulega

  200 fermetra rishæð með "skylights" og hverju ekki.

  Svo nú er manni orðinn skuldugur upp fyrir haus,

  en er samt með kjallarann og neðri hæðina í

  nokkuð öruggum gróða, en þarf að brúka  góðan slatta

  af honum í lánið af rishæðinni.

  Langi nú manninn í flatskjái í 2 herbergi af "sínu"

  myndarlega einbýlishúsi, 4 vikna afslöppun til Florida

  með fjölskylduna árlega, skíðaferð til Sviss í 3 vikur árlega,

  sumarhús (lágmark 170 fermetra) á besta stað á litla Fróni,

 12 milljón króna jeppa í fjallaskrepp,

  fjölskyldubíl, frúarbíl, vinnubíl og einn handa 17 ára unglingnum,

  billiardherbergi fyrir sjálfan sig eftir strangan vinnudag og

  sundlaug og sauna fyrir frúna, geta svo lánsmálin undið

  upp á sig. 

  Og skuldirnar vaxa!

  Og vaxa.

  Jamm, og svo allt í einu vilja "einbýlishúsaúthlutunaraðilar"

  fá kjallaran sinn og neðri hæðina aftur.

  Bara sisona!

  Að vísu aðeins eitt herbergi til að byrja með,

  og gefa "húseiganda" smá ráðrúm til að breyta

  tómarýminu í grillsvalir....eða jafnvel selja græjurnar

  í billiardherberginu.

  En húseigandi er fúll!

  Grautfúll!

  Skuldar of mikið.

  Jafnvel búinn að veðsetja allt húsið....

  úthlutuðu eða viðbættu.

  ....   .....    ......  .....   .......

  Einfaldaðir hlutirnir allverulega hér hjá húsfreyju,

  en ekki algalnir.

  Jamm, "fasteignasala" sjávarútvgsins er

  stórmerkileg, svo ekki sé meira sagt, og ekki

  alltaf gott að henda reiður á því "absúrd" máli.

  Góðar stundir, og megi þverskorna ýsan í hádegismatinn ætíð bragðast vel.

 

 

 

 

   

 

 

„Eigandinn heldur áfram að borga“

Hinir hamingjusömu taka hamingjuna alvarlega.

  "Og hvað þýðir nú þetta"?

  hugsaði húsfreyja.

  Hún hafði verið að taka til í bókahaugnum

  við rúmið sitt, og dottið niður á spakmælabók,

  og opnað af handahófi.

  Jaso...alvarlega!

  Hamingjuna!

  Það er andstætt eðli húsfreyju að taka hlutina

  of alvarlega.

  Reyndar er "Taktu lífinu ekki of alvarlega-

  þú lifir það hvort sem er ekki af", eitt besta

  gullkorn sem húsfreyja hefur heyrt.

  "Hmmm.. best að einbeita sér og fá gott ráð

  fyrir mig NÚNA" hugsaði húsfreyja.

  Lokaði augum, hugsaði stíft og opnaði

  spakmælabókina:  "Áttu erfitt með að slaka á?

  (Hver á það ekki í kreppufári, hugsaði húsfreyja)

  Reyndu eitthvað nýtt- fáðu þér morgunverð eða

  hádegisverð á veitingahúsi og njóttu þess til botns-

  gleymdu öllu öðru rétt á meðan".

  "Aha"! hugsaði húsfreyja, hér er máske komin

  lækningin á öllu mínu stressi og blóðþrýstingsæði".

  "Morgunverður á Borginni og hádegisverður á Caruzo

  í mánuð og svo "dinner" í skuldafangelsi næstu fjóra ættu að

  redda þessu flott".

  "Gleyma öllu öðru".....nah...það leist húsfreyju ekki á....

  er nú þegar vanvirk í hausnum af og til þegar skjaldkirtilsræfillinn

  fær slag af álagi og stressi húsfreyju, og "lokar hormónabúllunni"!

  Gloppótt og götótt minni ekki eftirsóknarvert, hvað húsfreyju varðar.

  "Jæja, allt er þegar þrennt er" hugsaði húsfreyja, og opnaði

  bókina einu sinni enn.

  "Jákvæð hugsun og athöfn eru óvinir dapurleikans".

  "Hamingjan mun alltaf finna leið, engin hlið eru henni lokuð"

  Þetta leist húsfreyju hreint ljómandi vel á.

  Ef til væru Nóbelsverðlaun fyrir "jákvæða hugsun" hlyti

  húsfreyja að koma sterklega til greina í útnefningum.

  Er svona ekta Pollýanna í hugsun og lét eitt sinn frá

  sér, að samstarfskona sem misst hafði mann sinn bráðungan,

  en greindist sjálf með krabba á svipuðum tíma, væri máske betur

  sett með sjúkdóminn en án hans, þar sem baráttan við krabbann

  hjálpaði henni að beina huganum frá sorginni og einmannaleikanum.

  Klikkuð?

  Já kannski!

  Ofurjákvæð?

  Ekki spurning.

  Voru svo í Húsdýra-og Fjölskyldugarðinum, húsfreyja og

  átta ára djásnið í dag.

  Sú stutta velti mikið fyrir sér lífinu og tilverunni....í bílnum.

  Var alsæl með að vera ekki fædd 23 jan, því þá hefði hún

  átt sama afmælisdag og eldgos í Eyjum.

  "Óhappadagur, mamma"!

  "O jæja, hugsaði húsfreyja, ekki alslæmur".

  "Enginn Eyjamaður lét lífið í djöfulganginum þeim,

  og allflestir Eyjamenn búnir að vinna sig út úr

  gosmartröðinni í dag".

  Merkilegt samt að þegar húsfreyju dreymir fyrir mannsláti

  innan fjölskyldunnar dreymir hana ætíð "eldgos"!

  "En mamma, björguðust allir álfavinirnir þínir í eldgosinu"?

  "Hjálpi mér og hallelúja" húsfreyja rekin á gat af átta ára

  djásninu, einn ganginn enn.

  "Ég veit ekki....en ég vona það" svaraði húsfreyja.

  "Mamma, trúa álfarnir á hana Guð"?

  ...bíb...dúdd....bíb.....

  Húsfreyja reyndi í örvæntingu að ræsa heilabú sitt á ný.

  Álfar og Guð?

  Jú,það voru til sögur um álfakirkjur.

  En var þar sungin messa til heiðurs mannanna Guði,

  eða álfanna?

  Voru álfar kristnir?

  Áttu þeir þá "Jesú"....máski bara undir öðru nafni..."Jósúa"?

  Var trúarheimur álfa hliðstæður trúarheimi manna?

  Hvernig lífi lifðu álfar yfir höfuð?

  Álfar voru mjög friðsamir, þá húsfreyja þekkti til þeirra.

  Engin stríð í gangi, og allt með ró og spekt.

  En þá var húsfreyja reyndar aðeins barn að aldri.

  Heili húsfreyju var úrbræddur af pælingum þessum þá

  þær mæðgur loks börðu Húsdýragarðinn augum.

  Álfarnir gleymdust og nýfæddir grísir og lömb áttu

  hug átta ára djásnsins.

  Hopp og bílar, sjóræningjaskip og gargandi gæsir.

  Góður dagur.

  Húsfreyja að vísu með úrbrætt heilabú, en hvað?

  Annað eins hefur nú gerst.

  En að lokum eitt spakmæli sem húsfreyja opnaði

  sérstaklega fyrir þennan pistil:

    Lífið er ferðalag út í óvissuna.

  Góðar sólarstundir.

 

 

Súperhetjur með sterka ímynd?

  Jaso! 

  Í gær köstuðu Frónbúar af sér

  svörtu sauðargærunni, og gerðust

  "súperhetjur"  eftir því sem Poul nokkur Weile

  lét eftir sér hafa í fjölmiðlum.

  Og í dag eignuðust Frónbúar  svo "sterka ímynd"

  samkvæmt manni að nafni David Hoskin.

  Jeminn!

  Með þessu áframhaldi verðum við að gera Jóhönnu Sig.

  að drottningu og Steingrím Joð að "drottningarmanni"!

  Auglýsa svo landið fyrir umheiminum, sem staðinn þar sem

  ævintýrin gerast, drottningar fæðast fullskapaðar(.....heita allar

  Jóhönnur by the way), súpermenni og súperkonur sveima

  skikkjuklædd um loftin blá, leðurblöku-unglingar aka um á

  "Bat-mobile-farartækjum" og börnin....já börnin.

  Að sjálfsögðu eru þau litlir "Bósar ljósár" sem svífa

  um og tína blóm, og gefa ferðamönnum sem koma

  til að berja dásemdina augum.

  Allir fá eitthvað við sitt hæfi í landi "súperhetja" og "sterkrar ímyndar"!

  Nema máske vesalingurinn hann "Goggi Saltmýri" (lauslega þýðing húsfreyju á

  nafni Geoff Saltmarsh).

  Hann sagði ferðir breskra til litla Fróns hafa aukist um heil 20 prósent!

  Jamm!  Tuttugu prósent!

  Auðvitað er allur þorri breta spenntur fyrir því að

  líta augum "alvöru hryðjuverkamenn"

  Og það heila "fokking kóloníu" af mergjuðum "terroristum",

  sem brýna nú vopn sín í gríð og erg.

  Garðklippurnar!

  Stunguskóflurnar!

  Bévítans stórhættulegu "slátturvéla-skriðdrekana"!

  Húsmæður frónverskar sjást jafnvel brýna "eldhúshnífa"

  sína úti á svölum og sólpöllum í góðviðrinu.

  Ja, svei.

  En spurning er:  Finnst Gogga Saltmýri þetta nógu "krassandi"

  fyrir "terrorista-þyrsta" samlanda sína?

  Eða verðum við reisa eitt herlegt "hryðjuverkamannasafn"

  niður við höfn, fyrir þá bresku?

  Máski við hliðina á hálfreistu "tónlistarhöllinni" frá hryðjuverkagóðárunum?

  Sýna þeim "vopnin" frá "potta-og sleifabyltingunni".

  Hafa svo huggulega og vel skipulagða "Z-biðröð" fyrir framan safnið,

  svo hinir bresku falli nú áreiðanlega í stafi af lotningu og gleði?

  Jamm, okkur fellur alltaf eitthvað til, hér uppi á

  litla Fróni.

  Aldrei dauður tími.

  En sólin næst úti á sólpalli.

  Góðar stundir súperkonur- og menn.

  Megi ímynd ykkar aldrei fölna!

Ímynd Íslands er sterk

Er þetta....

  .....vitleysingur með peninga??

  Neieieieiei!

  Er þetta bankaeigandi á skallanum?

  Neieieieiei!

  Er þetta "hryðjuverkamaður" ala Brúnn bretanna?

  Neieieieieiei!

  Þetta er "súper-Íslendingur"!!!

  Sem að sjálfsögðu gerir húsfreyju að

  "súper-húsfreyju" og "súperdeildarstjóra".

  Hamingja!

  Gleði!

  Að vísu virðumst við Frónbúarnir hafa verið "dulbúnar"

  súperhetjur að undanförnu.....verið öll hulinn

  "svartri sauðarull"...samanber "svarti sauðurinn"

  í öllum góðum og sönnum dæmisögum, og amerískum

  bíómyndum og ekki síst í hugskoti "Brúns" bretanna.

  En aldrei meir!

  Svo segir hin eitursnjalli og skarpskyggni Poul R. Weile.

  Frónbúar eru allir sem einn "súperhetjur"!

  "Útvaldir allsherjarreddarar"!

  "Bjargvættir"!

  "Equalizers"!

  HAH!

  Þar höfum við það!

  Súper-Húsfreyja er farin á Caruso að snarla og

  kveðja deildó sína í annað sinn!

  "ÚT FYRIR ENDIMÖRK ALHEIMSINS"!!!!!

  ZOOOOOOOOOOMMMMM........úúúú!

  Súper góðar stundir!

Súperhetjur á Austurvelli