Gaggandi reittar hænur á priki...

  ....sátu í lykilstöðum hér í stjórn

  og í Seðlabanka í bankahruninu

  ásamt einum ergilegum, hásum hana.

  Stungu öll höfðinu reglulega undir væng,

  þegar "sandstormar" hörmungafrétta

  af fjármálamörkuðum og bankabraski

  bárust þeimtil eyrna, og létu öll varnarorð

  sem vind um eyru þjóta.

  Hási, ergilegi haninn "afþakkaði" meira segja

  boð um aðstoð frá skrauthönum heimsveldis breta.

  Að hæsnin þyrftu hjálp við að minnka umfeðmi

  bankaskrímslana hér uppi á litla Fróni var af og frá.

  Snyrti svo á sér strjálar stélfjaðrirnar og hellti sér yfir

  hænuræflana með organdi gali og látum.

  Hænugreyjunum stökkbrá, enda þær uppteknar af því

  að verpa virkjunum, álverum, jarðgöngum milli 700 manna byggðarkjarna

  og tónlistarhöllum.

  Á meðan höfðu svo "minnkafjölskyldur" hreiðrað um sig í

  öllum bönkum, sem sölsuðu undir sig öll "egg" sem í bankann

  komu, eða köstuðu eign sinni á þau...og lánuðu þau

  öðrum minnkum í öðrum bönkum, sem aftur lánuðu

  þeim þau til baka....!

  Hænuræflarnir voru rasandi á þessu,

  og sendu nokkrar gamlar og fótafúnar dúfur,

  sem voru að reyna að stækka hálfhruninn dúfnakofa sinn,

  minkunum til höfuðs. 

  Minnkarnir hlógu bara

  að dúfunum, en sá ergilegi hási

  tapaði sér því enginn skildi hann, þegar hann

  galaði í vestur þegar allir aðrir voru að gagga og

  hvæsa í austur.

  Kræst!

  Þetta var LANGVERSTA fáránleikasaga, sem

  húsfreyja hefur nokkurn tímann heyrt.

  Ekki einu sinni "Lísa í Undralandi" slær þessa

  sótsvörtu hörmungaskýrslu út.

  Og ofan á alla "vanræksluna, sinnuleysið, siðblinduna,

  innherjaviðskiptin, ástarbréfasölurnar og kaupin, vitleysisganginn

  af pólitískum toga, vanvirkt eftirlit og spillinguna" fengum við

  "hryðjuverkastimpil" í hausinn frá "vinum okkar"

  bretum.

  Jamm.

  Það var akkúrat það sem við þurftum.

  "Thank you very much Mister Brown,

  you're a nice man".

  Jamm.

  Við megum vera "Brúnum" breskra þakklát.

  Hann hefði getað gefið út eina tilskipun,

  og "eina aðeins "hvað Frónbúa varðar, svona

  í "dobúl ó seven-stíl":

  "SHOOT TO KILL".

  Svo líklega erum við Frónbúar bara HEPPNIR

  eftir allt saman.

  Erum sjálfsagt forfallnir og fordæmdir "hryðjuverkamenn", Frónbúar...

  að eilífu amen!

  En altént erum við þó enn LIFANDI terroristar.

  Góðar stundir og gangi ykkur vel að LESA 3000 síðurnar.

Vildu refsa Íslendingum

Harðlífi og steinsmuga...

  ....líklega á bannlista hjá þeim ítölsku

  þar með.

  Hvort tveggja vill taka oggulítið lengri

  tíma á salerni en þegar ástand hægða er gott...

  vel formaðar og mjúkar en þó ekki um of.

  En huggulegt hjá þeim Ikea-yfirmönnum ítalskra,

  að ráða heila tvo starfsmann með skeiðklukkudjobbið...

  þarf einn á kvennasalernið og annan á karlasalernið.

  Mikil hjálp í kreppurfári og atvinnuleysi.

  Má svo máski huga að "sérlegu klappliði"

  fyrir þá sem þurfa að "gera stórt", finnist yfirmönnum

  menn helst til lengi að "losa".

  "PRESSA SVO, JÓN"

  "FYLGJA ÞESSU EFTIR GUNNA"!

  "Oleoleoleoleoleolei...oooooog svo KÚKA".

  Hehehe, stóðst ekki mátið, húsfreyja.

  Ætli frónverskir Ikea-starfsmenn lendi í

  "skeiðklukkumælingum" líka?

  Svona í miðju kreppuharðlífi og

  "Ísbjargardrullu"!

  Máske jafnvel farnir að "stimpla sig inn og út"

  af salerninu, og fái "refsistig" fari þeir 10 mín.

  fram yfir leyfðan tíma?

  Hvað veit maður?

  En skondin frétt atarna frá hinni suðrænu

  "ristilvænu" Milanó.

  Góðar stundir, og fylgist endilega með "skeiðklukkukaupum"

  á vinnustöðum ykkar.

   

 

 

Rasandi yfir klósettreglum

Þjóðarofnæmi?

  Skotar komnir með

  rauðar og grænar bólur,

  kláða og sviða?

  Vegna oss "fyrirlitinna

  fjármálavitleysinga" úti í ballarahafi.

  Þjóð sem stendur yfir rjúkandi rústum

  fjármálakerfis byggt upp af frjálshyggjumönnum,

  bankakerfiskörlum, útrásarliði, bankaleynd og innherjaviðskiptum.

  Þjóð sem gleðst í hjarta sínu yfir

  eldgosi í miðjum þjóðgarði landsins,

  því þá er hægt að gleyma helvískum

  fjármálaósómanum um stund.

  Nah.

  Húsfreyja telur það ekki líklegt.

  Skota telur hún allflesta vinveitta oss,

  sárþjáðum af vitleysisgangi braskara og

  bankarugludalla, og gott ef þeir sakna

  ekki "æðisgengna" liðsins sem mætti

  á haustútsölurnar, ár efti ár, í Glasgow,

  og hreinsaði út lagerinn hjá þeim af

  útsölutuskum.

  Húsfreyja man jafnvel eftir að hafa heyrt af

  ferðum frá litla Fróni, þar sem flogið var til Glasgow í

  bítið á morgnana og flogið til baka heim

  rétt fyrir miðnættið sama dag.

  Flugvélar þær sem fluttu Frónbúa í ferðir þessar,

  hafi svo orðið að fljúga "undir radar" á leiðinni heim,

  vegna ÞYNGSLA.

  Húsfreyja á enn efir að vísitera rauðhærða

  og snjalla Skota í þeirra fagra landi.

  Hefur aldrei fílað útsölur neitt sérstaklega vel,

  húsfreyja.

  Allra síst í útlöndum.

  Vill frekar heimsækja framandi lönd til að líta í kringum

  sig, skreppa í útsýnistúra, kíkja á klaustur, kastala og söfn.

  Staldra við á litlum krám í litlum þorpum, fylgjast með "infæddum",

  hlusta á spjall þeirra og söng, og bragða á bjór héraðsins eða

  þá víni og smakka mat þeirra.

  Nú og í sólarlöndum er gjarnan skroppið á ströndina,

  þar sem húsfreyja annað hvort situr í forsælu með

  öllara, morðsögu eða krossgátu, eða er haldin til hafs

  í baðfötunum einum saman á einni uppblásinni flatsæng.

  Hefur reyndar einnig sést til húsfreyju hangandi

  neðan í litfagurri fallhlíf hátt uppi á meðal mávanna,

  langt úti yfir bláu hafi, þá hún vísiterar suðræn lönd.

  Hin gullna regla húsfreyju á ferðalögum erlendis,

  er sú, að það er "leyfilegt að versla" frá kl: 08-11,

  og svo frá kl: 17- 22.

  Húsfreyja sefur svo ætíð til 9:00 í fríum sínum,

  tekur klukkutíma í morgunmat, og þá tekur því ekki að

  fara að "kaupa inn" með aðeins klukkutíma til stefnu.

  Síðan er dagurinn tekinn í allsherjar skoðunarferð,

  stúss með kort á lofti og myndavélina að vopni, ef ekki

  er skipulögð ferð niður á strönd.

  Lestarferðir, rútuferðir, gönguferðir.

  Yfirleitt orðin aðframkomin af hungri um klukkan fimm

  síðdegis, húsfreyja.

  Enda aðeins búin að snarla með ferðafélögum

  einu sinni á pöbb eða litlum veitingastað allan daginn.

  Þá er haldið á hótel og kíkt í þær verslanir sem

  eru "í leiðinni", og smotterí af minjagripum og fatadótaríi keypt

  (ekkert sem ÞARF að máta) og einhverjar smágjafir handa

  ástvinum heimabíðandi.

  Svo er það sturtan á hótelinu, dressa sig örlítið upp,

  og fínt út að borða.

  Sjaldnast kvöldverði lokið fyrir klukkan 10 að kveldi,

  en ef svo einkennilega skyldi lukkast til, er húsfreyja alveg til í að

  kíkja með ferðafélögum búðir...þær fáu sem eru opnar svo lengi.

  Jamm.

  Ekki víst að skotar yrðu hrifnir af húsfreyju sem ferðalang

  í landi þeirra.

  Og þó.

  Þeir eiga einhver helvítis helling af fínum og draugalegum

  miðaldaköstulum, slangur af rökum og myrkum klaustrum

  og af fágæta merkilegum söfnum.

  Svo þeir myndu pottþétt græða vel á húsfreyju,

  tala ekki um hækkuðu þeir tímabundið inngangseyrinn

  inn í sínar sögulegu byggingar, þá dvöl hennar stæði yfir.

  Útsölur!

  Nah!

  Að bjóða húsfreyju á skoska útsölu, væri

  eins að kasta perlum fyrir svín.

  Nema ef vera skyldi að þeir byðu upp á fína

  útsölu á "regnhlífum"....hefur heyrt því fleygt húsfreyja, að

  það hendi að einstaka sinum, að það rigni

  sæmilega hressilega á skoska þjóð.

  Að það jaðri jafnvel við úrhelli....dögum saman.

  En það gætu auðvitað bara verið kjaftasögur,

  og húsfreyja tekur hæfilega mikið mark á þeim...

  og sleppir því "að sjálfsögðu" að taka með sér gúmmítúttur og

  regnkápu, auðnist henni það, þá þjóð hennar

  læknast af kreppufári, að ferðast og berja dýrð Skotlands augum.

  En vöfflur næst á gráum sunnudegi.

  Góðar stundir.

Skotar með ofnæmi fyrir Íslendingum?

Heilir 4 metrar....

  ....sem þeir kínversku telja vanti upp

  á Everestmælingar Nepalmanna.

  Minnir óneitanlega á mannin sem

  gekk "upp á hæðina" en kom til

  baka "niður fjallið".

  Minnir húsfreyju að gerð hafi verið

  ansi skondin kvikmynd með Hugh Grant

  í aðalhlutverki sem hét því góða nafni:

  "The man who went up a hill, but

  came down a mountain", þar sem

  menn þráttuðu um nokkra metra

  sem greindi á milli "hæðar" og "fjalls".

  Og gengu svo bara í málið þorpsbúar í

  hlíðum hæðarinnar/fjallsins, þegar "fjallið"

  mældist einvörðu sem hæð, og HÆKKUÐU hæðina

  í viðurkennda fjallshæð.

  Máske þetta verði til þess að kínverskir fjallgöngumenn

  fari að taka með sér "4 metra langa frostpinna" ,

  þá þeir klífa Everest, og skelli þeim niður í fánastöngsstellingu,

   svo fjallið nái "kínverskum hæðum" þó eitthvað bráðni

  toppfönnin þar uppi frá ári til árs.

  En góðar stundir og njótið kvöldsins í ykkar

  kreppusælu himnesku hæðum.

 

 

Loks sammála um hæð Everestfjalls

Þegar dauðir fljúga...

  ..á milli landa, eru þeir sko aldeilis

  ekki í neinum afsláttarsætum né heldur í

  "hopp-ferð".

  Ó, nei!

  Ó sei.

  Þeir látnu eru settir í sérhannaðar eðal-kistur,

  nánast skotheldar, og síðan "innsiglaðir", og

  skellt á besta stað í "kargorými" vélarinnar.

  Rándýrt að ferðast þannig....jafnvel þótt steindauður sért.

  Og meikar jafnvel sens, ef út í það er farið.

  Ekkert á þér að græða lengur!

  Ekki er hægt að fá þig, "sálaðan",  til að "versla" smávegis

  í Saga-bútíkk handa frúnni/bónda og krökkunum...jamm, og tengdó.

  Sei, sei nei!

  Ekkert hægt að freista þín með bjór eða eðal-vínum í ferðinni,

  né heldur til að kaupa "heyrnartól" svo þú getir horft

  á Dirty Dancing í 99. sinn á örlitlum sjónvarpskjá,

  sem risi upp á 2 metra og 10cm. skyggir á, beint fyrir framan þig.

  Svo steindauður ertu aðeins "byrði" þegar kemur að

  flugferðabransanum.

  Asskoti flott innsiglaður og í fínni kistu, en minna á þér

  að græða en ekki neitt, þegar flugáhöfnin gerir upp.

  Svo dýrt skulu dauðir fljúga, ekki einu sinni gefinn

  "hópafsláttur" ef margir látnir ferðast saman.

  En sem betur fer kemur slíkt sjaldan til, og mun

  algengara að hinn sálaði sé einn síns liðs í "kargóinu"!

  Jamm.

  Grátbrosleg frétt atarna frá hinu mikla veldi Mister Brown.

  En húsfreyja á von á gestum í pizzu-partý í kvöld,

  menn deilir á um lauk, sveppi og pepperóní...allir

  eru sammála um skinkuna.

  Allt var í þokkalegum gír á vinnustað húsfreyju...

  þó líklega verði hún "rangur maður á röngum tíma

  í vitlausu húsi" þar fram á vorið.

  Merkilegur andskoti, en svona er stundum lífið.

  Spáir brilliant góðu sumri í sumar, húsfreyja.

  Eftir SVONA vetur á vinnustað, hlýtur bara sumarið 2010

  að verða BESTA sumar EVER!

  Látið ykkur líða vel í Páskahretinu.

  Góðar stundir.

Reyndu að koma látnum manni um borð

Að trúa...!

  Húsfreyja trúir..og hefur trúað frá því að hún

  man eftir sér.

  Ekki eins og boðað er í trúarbragðaritum,

  af prestum eða heittrúarmönnum.. og nóg

  var af slíkum einstaklingum í Eyjum bernsku hennar,

  heldur vegna þess að hennar innsti kjarni trúir.

  Erfitt að útskýra.

  Var hvorki sátt við allt það sem prestarnir lögðu út frá,

  eða það sem húsfreyja las í Biblíunni, nema kærleiksboðskap

  Jesú Krists, né heldur fann hún sátt við

  nokkur önnur trúarbrögð, sem hún seinna grúskaði í

  og las.

  Kóraninn til dæmis er eitthvert það mesta

  ekkisens bull sem hún hefur komist í að lesa.

  Tómar endurtekningar, helvítistrú og ójafnaður

  boðaður þar, eftir því sem hún las þar....svona ekta

  "heilaþvottarit"!

  Sama fannst húsfreyju um margt í Gamla Testamenti

  Biblíunnar hér í den, var einna sáttust við Davíðsálma.

  "Auga fyrir auga, tönn fyrir tönn-guðinn" fílaði hún ekki.

  Búddatrúarrit þvældist húsfreyja í gegnum...alls konar siði og hefðir,

  uppljómanir og hugleiðslur...og var engu nær hinum "gullna meðalvegi".

  En "endurfæðingar" og mörg líf hér á jörðu var reyndar

  furðu skynsamlegt að hennar mati.

  Svo eftir að hafa grúskað og gruflað í ýmsu, og

  fáar niðurstöður fundið í ritum hinna ýmsu

  trúarbragða, ákvað húsfreyja bara að setjast niður

  og spjalla við Guð sjálfan.

  "Guð, hvaða RUGL er eiginlega í gangi"?, var ákall húsfreyju.

  "Húsfreyja góð", sagði Guð, föðurlegri en

  lágværri röddu.

  "Ég gjörði þig í minni mynd (eitt af því fáa sem þið hafið náð rétt

  þarna niðri), og ég gaf þér

  skarpa hugsun, þokkalega greind og

   aldeilis gott stálminni", hér brosti Guð og

  blikkaði húsfreyju.

  "Heldur þú góða, að ég hafi ekki ætlast til að þú

  "NOTAÐIR" þessar gjafir mínar.

  Að þú læsir, hugsaðir, samþykktir, hafnaðir og fyndir

  þinn góða sannleika, sem hringdi silfurtærri bjöllu

  í þínu brjósti og þú værir sátt við...aðeins þú".

  Húsfreyja gapti.

  "Já, en Guð, hvað með öll þessu fínu og flottu trúarrit,

   og rosalegu trúarbrögðin sem byggja á þessu dóti"?

  Guð skellti upp úr.

  "Kæra vinkona, þessi trúarrit eru ÖLL skrifuð af YKKUR,

  ekki mér, og mikið hryllilega er ykkur gjarnt að

  misskilja allt, umturna öllu og hreinlega skálda upp

  eitthvað alveg nýtt, sem hefur ekkert með mig og minn

  kærleik að gera...hafið þetta bara eins og ykkur er í hag hverju sinni.

  Ef ég er heppinn, náið þið kannski brotabroti af brotabroti af brotabroti

  af því sem ég vildi koma til ykkar".

  Hér dæsti Guð örlítið mæðulega.

  Húsfreyja reyndi að koma mannkyni sínu til varnar.

  "Já, en við fáum ekki að nota nema 10% af þessum

  fína heila sem þú gafst okkur, Guð.  Það er ekki nema

  von að allt sé í einum graut".

  Guð brosti.

  "En það er einmitt ein af ykkar stóru áskorunum

  eða lexíum ef þú vilt heldur, að læra að hugsa,

  greina, aðskilja, velja og hafna með því litla

  sem þið hafið til þess.  Ef þetta væri allt of létt,

  hefðuð þið ekkert gaman að þessu".

  "Á þá lífið hér á jörðu að vera GAMAN, Guð"

  húsfreyja var rasandi.

  "Ó já, ekki spurning.  Gaman, skemmtilegt,

  kærleiksríkt, ljúft, fallegt, jákvætt og uppbyggjandi".

  Augu húsfreyju voru orðin kringlótt af undrun.

  En Guð hélt áfram.  "Og svo einnig erfitt, leiðinlegt,

  niðurrífandi, ljótt og örvæntingarfullt.

  Allt eftir ykkar eigin þörfun.  Þið viljið öll

  læra eitthvað spennandi, þarft, gott, erfitt eða

  þungbært þegar þið komið til móður jarðar.

  Ykkar er valið, mín er verndin og kærleikurinn".

  Guð þagnaði ábúðarfullur.

  "Viljum VIÐ eiga ömurlegt og leiðinlegt líf"?

  spurði húsfreyja forviða.

  "Elsku 10%-konan mín", svaraði Guð blíðlega,

  "í litrófi mannssálarinnar er þörfin fyrir því að upplifa hið erfiða,

  svo hið kærleiksríka og góða sé metið að verðleikum.

  En hugsaðu nú um þetta, húsfreyja kær, og vertu ekkert

  að velta þér upp úr trúarbrögðum og ritum þeirra..það eru

  hvort eð er bara bækur ritaðar af mönnum.

  Þín trú er ÞÍN, tær sem fjallalind,

  og í hana sækirðu vernd mína, óþrjótandi kærleik og sálarþroska".

  Og meira fékk ekki húsfreyja frá Guði í það skiptið.

  Var að spjalla við hann rétt fyrir jól, fyrir nokkrum árum,

  og sá Æðsti hefur sjálfsagt haft í nógu að snúast

  við "undirbúning" á afmæli sonarins.

  Kannski þurft að redda afmælistertu.

  Húsfreyja vill að lokum taka fram, að hún spjallar

  oft við Guð, og svör hans til hennar eru

  "hennar" upplifun á hugsunum sem birtast

  nánast eins og sms-skilaboð í huga hennar.

  Og húsfreyja vill koma því á framfæri,

  að Guð er myljandi húmoristi og afspyrnu þolinmóður

  ef marka má spjall þeirra, svo hún hvetur aðra

  til að opna "spjallrás" við hann, hafi þeir ekki gert það nú þegar.

  En ykkar er valið.

  Böggar Guð ekki neitt, þó þið viljið ekkert af honum vita.

  Gaf okkur frjálsan vilja, og viljum við ekki ræða málin

  við þann Æðsta, er hann aldeilis sáttur við það.

  Kærleika hans og vernd fáum við án nokkurra skilyrða...

  því trúir húsfreyja.

  Góðar stundir og gleðilegt Páskaeggjaát!

 

Sífellt færri trúa á guð

Laugardagur fyrir páska.

                  Hnik

 

  Vaknaður vankaður

  hálka orðin hláka

  tjáning játning

  útkall túkall

  og jafnvel þetta handklæði kaldhæðni.

                                   Þórarinn Eldjárn, Hættir og mörk.

 

  Vaknaði upp með andfælum húsfreyja af

  furðulegum draumi um allt morandi

  af hringlaga, gulum lúsum....brrrr

  Níu ára djásnið var löngu komið fram

  í barnaefni í sjónvarpinu, og bóndi að tölvunni.

  Sólin skein glatt inn um svefnherbergisglugga

  húsfreyju og ullaði framan hana.

  "Heyrðu, tautaði húsfreyja úldin, hvað varð

  um "Blessuð sólin elskar allt, allt með KOSSI vekur"?

  Sólin skellti upp úr, "vinkona, svona svefnpurkur,

  sem þú fá nú bara "ull" þegar þeim loksins þóknast

  að opna augun og líta dýrð mína".

  Og smellti sér síðan í það "sú gula" að leika sér að "kristöllum"

  húsfreyju sem hengu í glugganum, svo sterkir

  glampar af þeim skáru húsfreyju í augu.

  "Djísuss", húsfreyja kreisti aftur augun, og grúfði

  höfuð sitt niður í koddann, "mig var að dreyma

  allt morandi af gulum hringlaga lúsum, er ekkert

  tillit tekið til þess".

  Sú gula brjálaðist í kristöllunum sem aldrei fyrr:

  "Hah, það er bara fyrir peningum, letingi og reyndu

  að dratta þér á lappir, áður en ég brenni gat á

  rúmfötin þín, kona"!

  "Ó mig auma", húsfreyja gafst upp fyrir ægivaldi

  þeirrar gulu, frekju og yfirgangi.

  Settist á rúmstokkinn...eða var það "rímstökkinn"...

  með pírð augu og gaf glampandi kristöllum í glugga illt auga.

  Níu ára djásnið kom á stökki inn,

  og fleygði sér af einskærri gleði beint á magann í rúmið.

  "Mamma, ég vaknaði "eldsnemma" þó ég

  færi seint að sofa í gær".

  Húsfreyja gjóaði sárum augum á djásnið...

  fékk ofbirtu í augun...."kræst, níu ára-lífsgleði

  getur verið töluvert bjartari en sólin, ef út það er farið"!

  "Mamma, þú lofaðir að við myndum gera "EITTHVAÐ SKEMMTILEGT"

  í dag...ha, mamma!

  Húsfreyja reyndi að taka til í "gul-lúsugum" huga sínum.

  Úff...LÝS!

  Jú, rámaði eitthvað í að hafa rætt "lauslega" um

  "skemmtilega gjörninga" við níu ára djásnið

  daginn áður.

  "Hvað langar þig að gera, gullið mitt", lítið

  ský skreið eitt augnablik fyrir "gula óhræsið"

  á himninum, og það hlakkaði í húsfreyju.

  Níu ára djásnið fór í kringum málið, eins

  og köttur í kringum heitan graut,

  en húsfreyja vissi eigi að síður hvað klukkan sló.

  Húsdýragarðurinn var málið.

  Enn og aftur!

  Lömbin eru á leiðinni.

  Það er búið að koma trampolíninu í gagnið

  í Fjölskyldugarðinum.

  Húsfreyja íhugaði meðan hún klæddi sig,

  hvort það myndi borga sig að "flytja"

  sína litlu fjölskyldu í tjald niður í Laugardal yfir sumarið....

  dvelur þar hvort eð er löngum stundum sumarlangt

  ...og stundum dag eftir dag.

  Leigja út íbúðina á meðan...græða grimmt...hmmm

  þetta var máske boðskapur "lúsadraumsins"?

  Húsfreyja hryllti sig og klæjaði "alls staðar"!

  En eftir gott bakklór, bleksvart kaffi, og málgagnslesningu

  um ökklaslasað fólk á gosstöðum, fór að birta til

  í huga húsfreyju.

  Svei, ef hún tók bara ekki þá gulu í sátt.

  Enda sú gula orðin upptekin af því að bræða

  snjóhrönglið í brekkunni fyrir ofan hús húsfreyju,

  og hætt að svekkja úrillar húsfreyjur með lýs á heilanum.

  Jamm.

  Það verður búðast í dag og svo tekinn

  langur laugardagur í Laugardalnum,

  og á morgun eru Páskar.

  Fánadagar framundan.

        Fánadagur

 

  Í dag er logn

  í borg vindanna

  vorið er komið

  og því skal fagnað

  með því að draga

  fána að hún.

 

  En slíkt hentar ekki hentifána

  hann hangir eins og drusla

  skotin skepna

  sprungin blaðra

  lafir getulaus

  í stífþeyttu rjómalogni

  á sjálfskipuðum fánadegi.

 

  Brýtur fánalögin

  með því að láta sjá sig

  í þessu ástandi

                           Þórarinn Eldjárn, Hættir og mörk.

  En húsfreyja ætlar að næra sál sína og líkama,

  og skella sér síðan með lífsglöðu djásni

  í Húsdýragarðinn.

  Góðar stundir og gleðilega og sólgula páska.  

Það er alveg á tæru!

  Konur brugguðu bjór fyrir

  karla sína fyrstar allra.

  Liggur í hlutarins eðli.

  Allir vita að karl sem komin er

  með bjórkrús eða dós í hönd,

  er EINSTAKT ljúfmenni.

  Friðsamur.

  Brosmildur.

  Jákvæður.

  Kærleiksríkur við konu og afkvæmi sín.

  Dáir ættingja sína og nágranna.

  Og jafnvel helvískur vinnuveitandinn verður ekki sem verstur.

  Og það þó karl hafi, áður en bjórinn rann inn

  um varir hans, verið bévítans þurs,

  sem hafði allt á hornum sér.

  Öskrað og orgað á konu og börn á háa séinu.

  Hatað alla sína ættingja, nágranna og allra mest

  sína vinnuveitendur.

  Talið að líf sitt hér á jörð væri einn alls herjar

  "táradalur", hörmungar "pleis" sem gæti gott eins verið

  ein "álma" út frá sjálfu helvíti.

  Dauði og djöfull.

  En viti "konur", og hafa lengi vitað,

  að með bjórkollu uppstillta á vömbinni,

  rósarrautt bjórnef og sællega bjórropa á vörum

  af og til, er karlinn friðsamasta og

  elskulegasta vera jarðríkis.

  Og sú alsáttasta.

  Þá er líf karlsins leikur einn, og hann

  verður kyrr í hjarta og hug.

  Af þessu leiðir einnig, að friður færist yfir heimili hans,

  konan og börnin geta sinnt öðru en karlinum, jafnvel

  máske hugað að sínum eigin áhugamálum.

  Jamm.

  Það hefur aldrei verið nein spurning í huga húsfreyju:

  "Bjórinn hlýtur bara að vera uppfinning kvenna"!

  En svo eru það "náttla" spurningar sem vakna nú hjá húsfreyju:

  Hver skyldi hafa uppgötvað ARSENIKKIÐ?

  Kalda hafragrautinn?

  Enska "nýrnapæið"?

  Súra hrútspunga?

  Þröngar naríur fyrir karlmenn?

  Púströr í bíla sem "ætíð" þarf að skipta um rétt fyrir bifreiðaskoðun?

  Fjarstýringar með "stuttvirkandi" batteríum?

  Fótboltann?

  Nei, þetta eru bara svona spurningar,

  sem gaman er að velta upp,

  og húsfreyja ætlar "ALLS EKKI"

  arfapirruðum eiginkonum að hafa fundið upp á þessu....

  öllu!

  En góðar stundir og gleðilega Páska, og það eru

  allar verslanir opnar enn, svo það má redda fjarstýringunni

  í einum hvínandi hvelli.

 

Karlmenn eiga konum bjórinn að þakka

Náskyld Jesú?

  Þeir hljóta að hafa verið meira en

  lítið skyldir, afi húsfreyju og Jesú.

  Getur svo svarið það, húsfreyja, að

  hún hélt að mynd þessi í málgagninu

  væri af afa hennar, Vigfúsi.

  Hefur reyndar aðeins séð afa Vigfús á myndum,

  en svei henni, ef hann er ekki nauðalíkur

  þeim heilaga frá Nasaret.

  Ekki rekur hana minni til að hafa heyrt að afi Vigfús

  hafi verið mikið að flækjast í Nasaret, né heldur hans

  foreldrar eða ættfeður og botnar því lítið hve mikið

  afinn líkist Meistaranum.

  Nema auðvitað að sá heilagi frá Nasaret hafi

  gert sér ferð upp á Litla Frón fyrir krossfestingu,

  og heimsótt Vestur-Húnvetninga.

  En þangað rekur afi allar sínar ættir,

  þvers og kruss um þing, bæi og lendur.

  Jamm.

  Máske að húsfreyja sé þá betur "ættuð"

  en hana óraði fyrir...hehehe.

  Stóðst ekki mátið, húsfreyja.

  Gaman að þessu.

  Ekki er húsfreyju grunlaust að til séu æði margar tuskur,

  í katólsku kirkjum sem teljast vera hluti af líkklæðum

  þess heilaga frá Nasaret...ekki síður en allt

  "niðurflísaða" timbrið úr krossi hans, sem nægir víst

  til að byggja slatta af kirkjum og Golgata-krossum... og hvað

  sosum helst, sem mönnum hugnast  að smíða úr

  niðurflísuðu timbri.

  En sjálfsagt allt "raunverulegar flísar" úr krossinum og

  "raunverulegar" tuskur úr líklæðunum...þó þær dugi sjálfsagt utan um

  "fjöldann allan" af heilögum mönnum.... samt enginn sem segir að Jesú

  hafi ekki verið í "þokkalegum holdum", svo húsfreyja noti nú ekki

  orðið "feitur"!

  Máske þurft nokkra "stranga" af tuskum, svo vel vafinn teldist.

  Jamm, alltaf myljandi grín og gaman hjá katólikkum.

  Annars er 9 ára djásnið á fullu að leysa lífsgátuna

  hér á bæ.

  Búin að gefa það út, að allt hafi þetta basl og kreppuvesen

  tilgang hér á jörð.

  1. Fyrsta lexía:  Læra að þekkja fólkið í kringum okkur,

  svo samskipti okkar við það gangi vel....þurfum að

  tala saman, mamma.

  2.  Önnur lexía:  Læra að vera sterk....tala ekki um þurfi maður

  að fara til tannlæknis, mamma.

  3.  Þriðja lexía:  Vera góð við dýr og menn, því alveg

  þykir okkur hundfúlt og leiðinlegt ef einhver er

  vondur við okkur...það veistu vel, mamma.

 

  Húsfreyja getur alveg tekið undir lífspeki þessa hjá

  9 ára djásninu....og tannlæknaferðir eru bara "horror".

  Til tannsa er djásnið búið að mæta tvisvar síðustu

  5 daga...sem er TVISVAR of oft að hennar mati.

  Gallaður tannglerungur eða jafnvel bakflæði

  að svekkja tönn hennar, skap og jafnaðargeð.

  Húsfreyja svo "rangur maður á röngum tíma í

  vitlausu húsi" í vinnunni um þessar mundir.

  Nennir ekki að velta sé upp úr því, húsfreyja....

  og ekki er hún með tannpínu, so all is well,

  this side of hell....eða þannig.

  Góðar stundir og munið að bursta tennurnar.

 

Andlitsmynd af Jesú Kristi?

Hjartað tók kipp af gleði...

  ...í brjósti húsfreyju,

  er hún barði fyrirsögn þessa augum.

  Eitt algalið augnablik trúði hún því

  að náðst hefði sátt um "staðsetningu"

  olnbogabarns höfuðborgarinnar við sundin bláu,

  nefnilega flugvöllinn.

  En nei.

  Ó vei.

  Sá ræfill enn á köldum klaka hvað staðsetningu

  varðar.

  Húkir þarna eins og afsakandi við Skerjafjörðinn,

  og reynir að fela sig bak við "nýbyggingar"

  fjárvana og gjaldþrota Háskólasjúkrahúss.

  Og í óþökk við Guð og menn, eftir umræðunni að dæma.

  Húsfreyju er slétt sama hvar "niðursetningurinn"

  er staðsettur, svo lengi sem flugsamgöngur við

  höfuðborgina eru tryggðar.

  Skiptir hana engu hvort taki  20 mínútur eða

  45 að aka á flugvöllinn, bara ef flugvöllurinn

  er til staðar sem og vélar sem fljúga um heiðríkjuna

  með farþega og farangur.

  Vilji menn endilega flytja allt flug til Keflavíkur,

  innan lands sem utan,

  so be it.

  Keflavík ljúfur, skemmtilegur og vindasamur bær,

  ekkert að því að líta þar við af og til.

  Vindurinn gnauðar svo músíkalskt í eyrum þar,

  svo unun er á að hlýða.

  En flugvöllurinn er einnig fínn þar sem hann er,

  að mati húsfreyju.

  Jamm.

  En svo var fréttin alls ekkert um STAÐSETNINGU

  Reykjavíkurflugvallar.

  Neipp.

  Þras um slökkviliðsmenn á vellinum loks að

  leysast farsælllega.

  Heilum manni bætt við, allir sáttir og málið DAUTT!

  Gott mál.

  Er vel að brunavarnir séu í góðu lagi.

  Veitir ekki af á þessum síðustu tímum.

  Brennur sina, lúpína og skógrækt í Seldal,

  hænugrey á Vatnsnesinu og sjálfur

  þjóðgarðurinn okkar Frónbúa í Þórsmörk.

  Eldur og brennisteinn virðist vera þema

  helgarinnar, svo hafi áður verið þörf fyrir

  pottþéttar brunavarnir og góða slökkviliðsmenn,

  er nú NAUÐSYN!

  Megi slökkviliðsmönnum á Reykjavíkurvelli

  ætíð farnast vel í sínum störfum....

  hvar sosum flugvöllurinn sá er eða verður "staðsettur"!

  Vér Frónbúar bíðum spennt eftir þeirri sáttinni.

  Góðar stundir og umgangist lifandi eld af varkárni.

 

Sátt um Reykjavíkurflugvöll