Stjórnsöm kona?

  Nóttin hafði verið annasöm.

  Uppsölur og kveisa hjá bónda, með

  harðahlaupum á salernið.

  Húsfreyju varð ekki svefnsamt.

  Átta ára djásnið fékk hroðalega martröð,

  og hrökk upp nötrandi og skjálfandi

  rétt fyrir kl. 4.

  Bóndi þá loks að komast í ró, en

  húsfreyja varð að stjákla á fætur,

  skella disk í DVD-tækið, og búa um

  þær mæðgur frammi í sjónvarpsholi.

  Djásnið með mergjaðan kvíðahnút

  í maganum, eftir martröðina og náði ekki að

  sofna fyrr en rétt fyrir kl. 6.

  Húsfreyja blundaði stuttu seinna.

  Ræs klukkan 11.

  Barnó.

  Húsfreyja örþreytt.

  Mygluð!

  Pirruð!

  Húsfreyja straujaði þreytuhrukkurnar úr

  andlitinu, skellti sér í bað og fór í skipulagsgír.

  Vasaðist í þvotti.

  Skipaði djásninu að setja allt sitt óhreina tau

  í þvottakörfuna.

  Þvoði og hengdi upp.

  Bóndi bakk í bólinu eftir "uppsalaskemmtun"

  næturinnar.

  Reif sængurföt af rúminu, húsfreyja.

  Þvoði.

  Skipaði djásninu að klæða sig.

  Taka til á eldhúsborðinu eftir sig og læra

  fyrir jólaprófin í næstu viku.

  Djánsið hlýddi í einu og öllu, en gjóaði

  athugulum augum á húsfreyju af og til....

  konan var greinilega í ham.

  Kattarrófan var eitthvað að væflast fyrir fótum

  húsfreyju, þrátt fyrir fullan matardisk og nýtt vatn

  Húsfreyja tók kött upp, bar fram að sólpallsdyrum,

  setti í band og skipaði ketti út!

  "Það er fínt veður köttur, þó að pallurinn sé

  örlítið blautur.  Nú ferð þú út og klórar í staurinn

  þinn, fyrr færðu ekki að koma inn aftur".

  Húsfreyja smellti aftur hurðinni á eftir sér.

  HANA!

  Djánsið horfði rannsakandi augum á móðurina....

  "hélt konan virkilega að það væri hægt að skipa ketti fyrir"!

  Hún fór samt út að stofuglugganum og fylgdist með

  athöfnum læðunnar.

  Sú ráfaði um pallinn smá stund að leita að þurrum blettum

  til að stíga á, settist svo óæðri endann við hliðina á

  klórstaurnum og dæsti mæðulega.

  Leit ásakandi yfir að stofuglugganum.

  Djásnið settist, "hah,  þýddi lítið að reyna að stjórna köttum".

  Leit íbyggin á húsfreyju sem braut saman þurran þvott í gríð og erg.

  Í því stóð kattarrófan upp, teygði sig upp eftir staurnum sínum,

  og KLÓRAÐI!

  Djásnið starði á köttinn furðu lostin, sem klóraði

  í makindum, og kom síðan að hurðinn, mjálmaði...

  vildi inn.

  Djásnið glotti og opnaði fyrir ketti sínum:

  "Jahá, hún hefur sín fyrirmæli"!

  Húsfreyja skellti upp úr.

  Pirringurinn rokinn út í veður og vind.

  Bauð átta ára djásninu í skottúr í Þorlákshöfn,

  í leik og fjör með frændsystkinum sínum.

  Góðar stundir og munið að stjórnsamar konur í ham

  geta jafnvel fengið ketti til að klóra.

 

Athugasemdir

[Sigrún Óskars, 6.12.2009 kl. 12:20]

nóg að gera hjá minni