Ótraustur og skítlegur...

  ..kúnni um alla ókomna tíð, húsfreyja

  hjá Kaupþingi hinu nýja.

  Sjálfsagt kominn með annan fótinn í gröfina

  að mati Kaupþingsfjármálasnillinganna hinna nýju.

  Og hinn skankinn húsfreyju, sjálfsagt sokkinn

  upp fyrir mjöðm í bévítans "Ísbjargarsvínaforina"

  eftir nýrri visku Kaupþings.

  Skiptir ekki nokkru, að húsfreyja hefur ætíð staðið

  skil á öllum sínum víxlum og bankalánum í fortíð!

  Enda ekkert að treysta á hún hafi ekki smitast

  af mergjaðri "svínapestarhyskni" og "afskriftasýki" útrásarvíkinga

  og gjaldþrota fyrrum bankaeigenda...sem eru þó

  allflestir hinir "traustverðustu" kúnnar og mjög

  "mikilvægir" fyrir framtíð Nýja Kaupþings.

  Það er eitthvað annað en húsfreyja, sem hefur

  áratugum saman lagt laun sinn inn á bankareikning

  í Kaupþingi, greitt fyrir alls konar þjónustu og viðskipti þar.

  Sjálfsagt er húsfreyja um of heiðarlegur kúnni,

  hefur  "skítlegt eðli" af skornum skammti,

  og kann ekki að hafa fé af náunganum.

  Ekkert hægt að púkka upp á svoleiðis lið í bönkum.

  Neipp!

  Dómur er fallinn!

  Húsfreyju er ekki treystandi.

  Skiptir minna máli en ekki neitt, upp á framtíðina

  í hinu Nýja Kaupþingi.

  Svo það er bara að hirða af henni þær fáu krónur

  sem henni tekst að vinna sér inn jafn óðum í kreppuskatta,

  hirða bifreið hennar og íbúð upp í

  Ísbjargarsvínaríið,

  hirða jarðarfararaurana hennar í lokauppgjörið

  fyrir mergjað flott tónlistarhús við Reykjavíkurhöfn...

  og svo má bara urða skrokkinn í svörtum ruslapoka

  þegar henni þóknast að hrökkva upp af.

  Jamm.

  Framtíð vor björt og fögur, með trausta banka

  og "enn traustari stórskulduga kúnna"!

  Góðar kreppustundir, megi bankinn ykkar ALDREI

  verða gjaldþrota!

 

1998: Eigendur njóta trausts