Hálf búslóðin með!

  Bóndi húsfreyju dæsti mæðulega.

  "Þetta er bara vika", hann beindi

  orðum sínum til húsfreyju, Bárunnar og

  Svölunnar.

  "Væri gott ef þið þyrftuð ekki helminginn

  af búslóðinni með ykkur, bíllinn er að verða fullur

  og þetta kemst ALDREI allt fyrir".

  Bóndi ábúðafullur.

  "Ég er bara með smávegis af fötum í einu

  horninu á annarri litlu ferðatöskunni".

  Húsfreyja leit yfir bakpoka, töskur og tuðrur

  sem hlaðist höfðu upp frammi í forstofu.

  "En þetta er bara það allra nauðsynlegasta,

  plús 2 fullir íþróttapokar af dóti stelpnanna,

  og ein þokkalega stór tuðra, full af saumadóti,

  teikniblokkum, dagbók, trélitum, lestrarefni

  og spilum, sem var á snærum húsfreyju",

  húsfreyja hnyklaði brýrnar.

  "Varla hafði skottið í bílnum skroppið saman"!

  Hún rölti niður að bílskúrnum, og gægðist á farteskið

   sem þegar var komið í bílinn.

  Tvennar stórar og fyrirferðamiklar vöðlur,

  stór veiðikassi, þykk flispeysa bónda og regnúlpa

  ásamt kippu af vökva í áldósum.

  Tók nær helminginn af plássinu í skotti bílsins.....

  og veiðistangir ekki komnar ofan í það.

  "Jamm, og bara smávegis af fötum í einu horninu

  á lítilli ferðatösku", hugsaði húsfreyja sposk.

  Rauk aftur upp tröppur og inn í forstofu.

  "Þetta er ekkert mál.  Komum þessu öllu fyrir með

  lagni og góðum vilja....notum auða sætið aftur í

  við hlið stepnanna fyrir tjaldið og annað smotterí".

  Húsfreyja ákveðin og komin í ham.

  Bóndi dæsti mæðulega.....

  En inn í bíl komst ALLUR farangur, húsfreyja með

  "spariveiðistöngina" við hlið sér frammí og tuðruna

  sína við fæturnar.

  EKKERT MÁL!

  Annar ganglimur húsfreyju "sofnaði" að vísu fljótt,

  saman beygður og krumpaður, húsfreyja höktandi þar með

  eins og trana með slæma fótasveppi við stöðuvatn í Afríku,

  þá stöðvað var í piss-stopp, næringarstopp og almennt

  "þurfum að komast út úr bílnum-stopp".

  En ferðin norður í Vesturhópsvatn gekk ljómandi vel.

  Ekki málið.

  Tengdó tóku vel á móti ættmennum í bústað sínum.

  Tuttugu og þrír voru í grilli á laugardegi í sól og smá golu.

  Veiði var dræm og net léleg.

  Veiddist einna helst á stengur, en silungar voru fremur smáir.

  Haugur af frændsystkinum Bárunnar mætti og það var mikið

  fjör í hornsílaveiði, berjatínslu, fótbolta, spilamennsku.....og

  tölvuleikjum.

  Peyjarnir gátu ekki slitið sig frá tölvum sínum í "heila viku" og

  mættu með einar þrjár fartölvur.

  Svo var "Foolballmanager" spilaður grimmt.....stelpurnar

  botnuðu lítið í "aðdráttarafli" kaupa og sölu á leikmönnum,

  endalausum nafnalistum og tölum og svo 5 mínútna mínifótboltaleikjum,

  þar sem oftast var tapað en sjaldnast unnið.

  Þær fóru í ævintýraleiki með sitt dót, róluðu, príluðu,

  veiddu síli og spiluðu Olsen Olsen "upp og niður"....rústuðu

  eldra fólkinu í spilamennskunni.

  Peyjar náðust einstaka sinnum út úr tölvuveröld sinni í

  "alvörufótbolta" úti við, eða út á vatn á bátnum að veiða.

  Stelpurnar fóru oftar út á vatnið að veiða en þeir, og þegar

  kom að smá rannsóknaferð afa á sjúkrahúsið á Akureyri,

  voru þær heiðursfarþegar ferðarinnar.

  Akureyri var sólrík og falleg, og gaman að rölta um.

  Skemmtiferðaskip bundið við bryggju.

  Annar hver akureyringur mælti á ítalska tungu í

  göngugötunni.

  Fengu Báran og Svalan að kaupa litfagra límmiða, og var boðið í

  mat á Glerártorgi.

  Þær alsælar.

  Í bústað fór heldur að fjara út af fólki eftir helgina.

  Aðeins 8 urðu eftir alla vikuna.

  Eina nótt var svo gerð "árás" á áttmenningana.

  Fuglahópur...? þrestir...? starrar mættu á svæðið

  og gáfu frat í liðið.....nei, "hrat" í liðið.

  Sólpallur, sólpallshúsgögn, grindverk og stéttar

  voru "sterkfjólublá" að lit, af fugladriti að morgni dags.

  Tengdamútta eintóm gæði..."þeir hafa fengið svona illilega

  í magann af berjaátinu, aumingjarnir", um leið og hún skrúbbaði og

  þvoði mesta óhroðann burt.

  Húsfreyju grunaði að herská sveit "svartliða" (starra) hafi fengið

  nóg af bévítans ágangi sumarbústaðafólks í "berjalandi þeirra",

  og ákveðið að leita hefnda.

  Dundað sér við níðingsverkið í skjóli nætur, og flogið hlakkandi

  á brott þegar dagaði.

  "Berjadrullubyltingin"!

  Samanber "búsáhaldabyltingin" niðri á Austurvelli.

  Húsfreyja og bóndi ákváðu að geyma veiði og berjatínslu

  einn dag, og brugðu sér til ferða með skvísurnar tvær

  og tvo peyja, sem höfðust við illan leik frá tölvum sínum.

  Skruppu að Hvítserki...og bak við Hvítserk á háfjöru.

  Krakkar dönsuðu hrifin í kringum serkinn í sólinni, og Viktor (9 ára)

  vildi hringja í Dagblaðið, og láta vita af "stórfrétt aldarinnar"!

  Húsfreyja hafði aldrei séð Hvítserk nema umlukinn bláu hafi,

  og var næstum búin að kippa upp símanum og bjalla í

  fjölmiðla.....bara svona ef þetta væri einu sinni á 100

  ára fresti- atburður!

  Bóndi var ekki viss...kannski hafði hann heyrt um þetta áður!

  En síðan var haldið að Tjörn á Vatnsnesinu, dólað heim

  í bústað aftur með bullandi bílveikan Viktor.

  Veður versnaði heldur á fimmtudegi eftir 5 sólríka

  og hlýja daga...og á brottfarardegi var snjór niður í miðjar

  hlíðar í öllum fjöllum....brrr.

  En veiði glæddist með versnandi veðri, og stærri fiskar veiddust.

  Tengdó fékk nóg af berjum í bláberjasultuna sína, og drengir

  allir verið reknir a.m.k. einu sinni sem "footballmanagers".

  Var góð vika norðan heiða, að mati húsfreyju, og hún með

  harðsperrur af öllu röltinu í berjamó og upp á hól að hringja

  til að tilkynna heila heilsu, líf og limi til sinna ættingja.

  Snjóinn skildi hún eftir norðan heiða, og er búin að

  vera í því að sinna klögunarfullum ketti, sem var að mestu

  einn heima, aðeins með fósturdóttur á matarvaktinni.

  En bað næst.

  Góðar síðsumarsstundir.

 

 

 

 

Athugasemdir

[Sigrún Óskars, 23.8.2009 kl. 11:00]

skemmtileg ferð - þú skrifar líka alltaf svo skemmtilega