Hundar teknir fyrir í nefnd?

  Á minni öldrunarstofnun,

  fá hundar iðulega að mæta í

  klukkustundar heimsókn til

  öldunganna.

  Það sem gamla fólkið er hrifið.

  Og hvað það hressist í bragði.

  Birtir yfir því og það spjallar og hlær.

  Gælir við og klappar hundinum, og

  brosir við hvort öðru.

  Veit húsfreyja eigi betur en að

  hjúkrunarforstjóri okkar hafi lagt

  blessun sína yfir þessar heimsóknir,

  án þess að senda málið nokkurn tímann

  í "nefnd"....en þó skal hún ekki sverja

  fyrir það.

  Ættingjar koma með vel þjálfaða hunda,

  blíða og hlýðna.

  Og "aldrei" hefur skapast ónæði eða

  óánægja með hundslegar heimsóknir þessar.

  Öldungar húsfreyju eru síðasta kynslóðin

  hér uppi á litla Fróni, sem almennt

  naut þess að alast upp með dýr í

  kringum sig.

  Þeir eiga einnig að fá að njóta þess í ellinni,

  er skoðun húsfreyju, enda er öldrunarstofnunin

  síðasta "heimili" öldunganna.

  En ef menn vilja setja einfalt lítið mál

  fyrir nefnd, fá undanþágur og leyfi fyrir

  ljúfum hundaheimsóknum í klukkustund,

  þá verður það víst að vera svo.

  Var svo í klakaköldum göngutúr í gær,

  húsfreyja og 8 ára djásnið.

  Röltu þær mæðgur niður í fjöru og svo upp

  á listaverkahæðina í sólskini og logni.

  Allt var hulið hvítum púðursykurssnjó,

  klaka og ís.

  Átta ára djásnið braut grýlukertin af

  listaverkunum og át sem sleikipinna,

  fann tréskúlptúr sem hún notaði fyrir

  leikfimisæfingar og kollhnísa,

  en húsfreyja myndaði ferðina með

  videovélinni.

  Sú átta ára fann fótspor eftir kött

  í snjónum og vildi fara að rekja þau,

  en húsfreyja tók dræmt í það, er sporin

  tóku stefnuna í áttina að Gullinbrú.

  Var þegar orðin krókloppin á vinstri hendi

  þrátt fyrir vettlinga, og videokameru-handleggurinn,

  sá hægri, var orðinn furðulega "fjarverandi" af kulda.

  Sá húsfreyja fyrir sér að verða úti í kvöldkulinu,

  eltandi kattarrófu sem fyrir löngu væri

  búin að koma sér í hlýtt skjól í Höfðahverfi.

  En fallegt var veðrið, Esjan gullin og hvít

  í sólinni og Snæfellsjökull óræður og

  dularfullur í bleikrauðum ljóma handan

  flóans.

  En heim komust þær mæðgur aftur,

  þrátt fyrir ískalt kvöldkulið, logarauðar

  í kinnum og með fegurð landsins í

  hjörtum sínum.

  Góðir dagar á litla Fróni.

  Góðar stundir.

 

 

 

Hundar fá að koma á Hrafnistu

Athugasemdir

[Ragnhildur Jónsdóttir, 3.2.2009 kl. 15:56]

Nákvæmlega, það er svo dýrmætt að fá að snerta og umgangast dýr. Það er heilmikil heilun í því fólgin.