Að upplifa Guð.

  "Já, en hvernig upplifir þú Guð, góða mín"?

  Sú tíræða beindi snörpum augum á húsfreyju,

  beið svars.

  Þær voru að spjalla eftir hádegi, eina helgina

  inni á herbergi þeirrar tíræðu.

  Sú gamla ekki hrifin af "prestajóðlinu"

  í útvarpinu á sunnudegi, og sagðist lítið

  trúa á "sögur" þeirra um himnaríki og helvíti,

  engla og djöfla.

  "Jú, svaraði húsfreyja, ég upplifi Guð sem

  kærleik".

  "Hrrrummppp, þetta verðuru að útskýra betur",

  sú gamla ákveðin.

  "Jú, Guð er sannur, skilyrðislaus kærleikur, sem

  hvorki refsar né dæmir eftir minni hyggju" svaraði

  húsfreyja.

  "Guð leitar ekki eftir því að sýna vald, eða stjórna,

  eða gera kröfur til barna sinna á jörð, líklega

  óskar hann þess eins að við "börn hans" verðum það

  besta, sem við getum orðið í þessu jarðlífi.

  Ein stærsta gjöf hans til okkar, er frjáls vilji og

  sé okkar vilji annar en óskir Guðs okkur til handa,

  þá mun okkar vilji ráða.

  Svo mikill er kærleikur Guðs".

  "Ja, mér þykir þú segja mér fréttir" sagði sú

  tíræða hlessa.

  "Hvað með Biblíuna, helvíti, djöfulinn og syndina"?

  spurði hún svo snöggt.

  "Ekki kemur þetta alveg heim og saman við allt

  það rugl".  Sú gamla ekki að skafa utan af því.

  "En Guð gaf mér skarpa hugsun, hæfileikann til

  að gagnrýna hið ritaða og talaða orð, efast um

  "staðhæfingar" og fornar sögur", svaraði

  húsfreyja að bragði.

  "Biblían er bara bók rituð af mönnum, þeirra

  túlkun á atburðum, og þeirrar hugmyndir

  settar fram, ekki Guðs.

  Guð vill að ég gagnrýni Biblíuna eins og

  aðrar bækur, og velji það sem mín sál,

  minn innsti kjarni segi mér að sé rétt, hafni

  hinu.

  Ég trúi hvorki á djöfulinn, né helvíti og mun aldrei

  trúa á slíkt.

  Ekki á refsandi Guð, sem hegni mönnum

  grimmilega fyrir syndir þeirra.

  Guð er kærleikur.

  Guð umvefur okkur vernd.

  Guð umber allt.

  Guð skilur allt".

  Húsfreyja þagnaði og brosti til gömlu.

  Sú gamla horfði á húsfreyju þegjandi

  góða stund.

  En svo kom:  "Það hefði verið mun skárra

  að hafa "þig" sem prest í sveitinni minni

  í gamla daga, en þessa vitleysinga sem

  tuðuðu í síbylju um syndir og helvíti.

  Kannski ég hefði þá trúað "eitthvað" á

  þetta allt saman. 

  Þú ættir að stofna söfnuð fyrir "gamla trúleysingja"

  eins og mig, sem erum alveg á grafarbakkanum,

  og vitum ekki hvar í ósköpunum við lendum eftir

  andlátið".

  Húsfreyja hló.

  "Nah, ég yrði ljóti presturinn.  Yrði bannfærð

  af biskupi, kirkju, páfa og öllum kirkjuþingum

  fyrir trúvillu og guðlast, ekki seinna en í gær".

  "Hah, skellti gamla upp úr, þú létir það ekki

  trufla þig mikið, ef ég þekki þig rétt".

  Húsfreyja glotti, og sagði: "O jæja, en þú skalt

  engar áhyggjur hafa af því hvar þú lendir, mín kæra,

  eftir andlátið.  Þú flytur beint í yndislega

  "Sumarlandið" okkar.  Því trúi ég".

  Og sú tíræða brosti, og sagði: "Ef þú ætlar "þangað",

  þá ætti mér kannski að vera óhætt að kíkja á staðinn".

  Húsfreyja svo kölluð fram, og þær slitu tali.

  Sú tíræða er frábær kona.  Elskuleg, ákveðin, skörp

  í hugsun, lífsreynd, full af lífsgleði og hefur myljandi góðan húmor.

  Merkilegt að heyra hjá henni, hve prestar síðustu aldar hafa

  hengt sig mikið í syndir, djöfla og helvíti.

  Kærleikurinn er stóra málið, hvort sem trúað er

  á Guð eður ei.

  Telur húsfreyja, að það böggi Guð ekki neitt, þó menn

  trúi ekki á tilvist hans, eigi þeir bara kærleika og láti

  gott af sér leiða.

  Svo mörg voru þau orð.

  Góðar stundir.

 

 

 

Athugasemdir

[Heiður Helgadóttir, 12.11.2008 kl. 10:27]

Bara smákveðja, fallega skrifað hjá þér mín kæra

[Kristín Henný Moritz, 12.11.2008 kl. 17:19]

Ég held ég þekki þessa tíræðu... eða er það ekki?

Fallegt blogg hjá þér frænka! 

[Sigrún Óskars, 12.11.2008 kl. 19:11]

já kærleikurinn er stóra málið - því er ég sammála.  Gaman af svona gömlum og skemmtilegum kellum.

[Sigríður Sigurðardóttir, 12.11.2008 kl. 21:06]

Þakka þér Heidi mín.

  Jú, frænkubeibí, gæti trúað því að þú þekktir mína yndislegu konu.

  Já Sigrún mín, sú gamla er einstaklega skemmtileg og mikil persóna.....og kærleikurinn....já hann ER.

  Þakka ykkur innlitið ljúfastar.

[Solla Guðjóns, 13.11.2008 kl. 10:17]

Þvílíkur karakter....yndisleg kona......

Er það ekki séra Sigga.

En það er rétt að prestar fyrr á tímum notuðu illskuna meira í erindum sínum en kærleikann....Kannski var þetta agamál þeirra tíma.

Skemmtileg færsla.

[Sigríður Sigurðardóttir, 13.11.2008 kl. 21:22]

  Seint verð ég titluð séra, Solla mín....en kannski "predikari"......samanber Jóhannes Biblíunnar.  Verst hve illa fer oft fyrir predikurum, og þætti mér illt að missa haus fyrir það eitt að "ræða málin", eins og fyrrnefndur Jóhannes.