Innrásin!

  "Ííííííííí.......þeir eru TVEIR...aaaaarrrrgggh"!  Svalan og Báran með "bráðatilkynningu" dagsins.  Ég leit fram í stofu.  Kötturinn sat uppi á sófabaki, og var í veiðiham.  WHAMP!  Kötturinn hrökk í kút, og var næstum búin að fá slag af hræðslu, þegar höggið small rétt við veiðihár hennar .  "Helv........ kvikindið", öskraði tengdapabbi!  Tengdapabbi var kominn í myljandi gír.  Hann mundaði "morðvopnið", handklæði frá múttu í jólagjöf, í hitteðfyrra, og sló annað bylmingshögg á sófabakið.  Whamp!  Köturinn hafði sett upp á sig kryppu, læst klónum í sófabakið og mátti sig hvergi hræra af skelfingu.  Whamp, whamp, whamp!  Tengdó lét höggin dynja tvist og bast, og liturinn á andliti hans var orðinn sá sami og á eplunum í ávaxtaskálinni minni .  Tengdamamma veinaði af hlátri, á meðan litlu skvísurnar hringsnérust í kringum tengdapabba inni í stofu, skríktu og orguðu af hlátri.  Karlinn minn laumaðist til að glotta út í annað.  Innrásarliðið voru tveir fallega gulröndóttir "geitungar" .  Whamp!  "Hafðu þetta, helvískur" þrumaði tengdó, um leið og annað röndótta kvikindið steinrotaðist.  Kötturinn leit á mig ásakandi augnaráði.  Hafði haft þetta allt "undir kontról", hún kisa.  Var að því komin að ráðast til atlögu við innrásarliðið í gluggakistunni, og "drepa" það, þegar maður þessi hafði hreinlega "tapað sér"!  "Misst glóruna", gat ég ekki séð það?  "Árans ófétið" æpti tengdapabbi, eins og til að undirstrika hugsanir kisu til mín.  Whamp!  Handklæðið small af krafti í stofugluggann.  "Hvar er'ann"? kvein í stelpuskottunum af spenningi, um leið og þær rákust á og hlógu tryllingslega.   "Já, hvar er helvítið", buldi í tengdapabba.  Honum var orðið verulega heitt í hamsi.  Ég stóð völtum brauðfótum frammi í eldhúsi, ríghélt í kaffibollann minn, og vonaði að fjandans kvikindin annað hvort hreinlega dræpust af hræðslu við tengdó, eða að honum tækist að murka úr þeim lífið með "handklæðinu ógurlega"!  Er ekki alveg "nógu vel við geitunga", henni mér!  "JÁ"!!  WHAMP! "Hana" orgaði tengdapabbi, um leið og honum tókst að hálfrota seinna röndótta kvikindið, greip það og henti því út á sólpall.  Kvikindið tók þá að skríða aftur í áttina inn, en tengdó tróð því þá "illirmislega" með skónum sínum undir sólpallinn.  Tengdó "hinn sigursæli" belgdi út brjóstið, og spurði skvísurnar "hvort þeir væru fleiri helv..... asnarnir"?  "Ekki finnalegir í 10 kílómetra radíus, eftir svona aðfarir" muldraði ég í barm mér.  En gladdist óneitanlega í hjarta mér að hafa losnað við innrásarlið þetta úr stofu minni .