Bragðgóður misskilningur þetta.

  Húsfreyja lét ekki sitt eftir liggja við saltkjöts- og

  baunasúpuátið í vinnunni í dag.

  Þvílikt lostæti.

  Ekki víst að kollegar húsfreyju hefðu tekið því vel,

  hefði hún ætt um borðsalinn með "vígt vatn" á kókflösku

  og skvett því yfir mann og annan, í stað þess að snöfla í

  sig eðal saltkjöti og baunasúpu, líkt og Árni Björnsson

  talar hér um.

  Næsta víst að kokkurinnn hefði móðgaðst, og látið

  vaða úr baunapottinu yfir húsfreyja til að hefna

  fyrir vatnsausturinn.

  Kollegarnir pantað salibunu á níuna á Kleppi fyrir húsfreyju.

  Þar hefði góður matur farið fyrir lítið.

  Stundum hafa forfeður okkar notið góðs af

  afspyrnulélegri málakunnáttu hér í den, og við ekki síður

  afkomendurnir.

  Sprengen= Dreifa vígðu vatni.....!

  Neipp, þá var skynsamara og "saðsamara"  að tengja þetta við "sprenginn"

  og að borða sig í spreng, það vissu okkar fornu feður.

  Ergo, húsfreyja er södd og sæl, sölt og sæt og .....aðeins eitt:

  Það er einhver "aftangustur" að næða af og til um húsið....

  en það er nú bara vinalegt svona í vetrarmyrkrinu.

  Góðar stundir og gleðilegan "Sprengentag".

 

Sprengidagur er misskilningur