Á Jólunum finnst köttum gaman...

  ...fúmm...fúmm...FÚMM.

  Þrjá brjálaða hringi eftir veggjunum á stofunni.....VRÚMM...

  ráðast í fimmta sinn á kassann með jólaskrautinu....

  klór...skrap...nag...nag...KLÓR.. aftur á fljúgandi fart...VRÚMM..

  og fleygja sér fagnandi ofan í tóma pappakassann,

  sem á að fyllast af jólapökkum á leiðinni norður......"mjaaaavrrr...

  unaðslegt leikfang fyrir drottningu eins og mig".

  Breytast í ægilega grimmt tígrisdýr sem liggur í leyni

  fyrir bráð sinni...HVÆÆÆS....MJAVRRRR....

  Tíu ára djásnið hlær dátt að kisu sinnu, þó hún

  sé illa klóruð á höndum eftir brjálaðan leik við

  dýrið  alla daga síðan fyrsta í Aðventu.

  Húsfreyja, líka klóruðu á handarbaki eftir köttinn,

  lenti óvart í hlutverki hægfara, seinhugsandi kvöldmats

  "tígrisdýrsins" , ráfandi í villu og svima inni í miðjum

  (pappakassa-) frumskóginum, er búin að sópa

  gólfið 5 sinnum á dag síðustu vikuna.

  Pappírssnifsi í löngum ræmum, skreytir að öðrum kosti stofu hennar alla daga.

  Pappakassar eru allir reittir og að fara í hengla.

  Svo heimtar köttur ÚT. 

  Húsfreyja fegin að losna við pappakassaskaðvaldinn út

  svolitla stund, hleypir ketti út á pall.

  Köttur spígsporar á þófum sínum, eins og tískudrós á

  20 cm. pinnahælum í snjónum.

  Klikkast síðan algjörlega, þegar snjókornin falla niður

  jafnt og þétt á pallinn.

  ARRRGH! INNRÁS HVÍTU, KÖLDU OG BLAUTU GEIMVERANNA ER HAFIN.

  En "NO WORRIES"!

  DRÁPARINN  MIKLI "BRANDA HELLCAT SNOWFLAKEKILLER" er mætt.

  Og nú eru sko setið um snjókornin, stokkið á þau,

  og þau DREPIN!

  Húsfreyja reynir að finna stofugólfið sitt aftur, á meðan

  kötturinn trompast úti á sólpalli.

  Tíu ára djásnið hlær svo mikið af kattarrófunni, að hún tárast.

  En svo:  "Mamma, Branda vill komast inn aftur".

  Húsfreyja lítur í átt að stofuglugganum með kústinn á lofti.

  Á miðjum gluggapóstinum hangir læðan, angistin uppmáluð.

  "MJÁÁÁáááá.....hjálpið mér svöngum, vesælum, örmum og

  köldum ketti....mjáááá...ég á svo bágt".

  "Je ræt" hugsar húsfreyja, " búin að vera úti í 6 og 1/2 mínútu"!

  Djásnið hleypir kettinum inn.

  Sú ferfætta skokkar léttum skrefum framhjá  húsfreyju,

  sigri hrósandi, virðir hana ekki viðlits.

  Snöflar í sig nokkrum kornum úr matardall sínum inni í eldhúsi.....en..

  sér að "ferfætta hárlausa þjónusta" hennar var að bjástra eitthvað

  með "prikið" inni  í stofu......VRÚMM....þrír brjálaðir hringir eftir veggjum

  stofunnar, snarstans og ráðist á pappakassann með jólaskrautinu...osfr.

  Húsfreyja telur nú að hún sé komin með spádómsgáfu mikla, á gamals aldri.

  Spáir því að jólahreingerningum verði SEINT lokið þetta árið á

  heimilinu.

  Spáir því ennfremur að pappakassar verði ARFAÓVINSÆLIR undir jólaskraut

  á heimili húsfreyju...svo að jafnvel verði að splæsa í

  í eðal plastkassa frá Rúmfatalagernum þá Þrettándinn rennur upp.

  Og síðast en ekki síst, sér hún fyrir sér að tími sá sem

  heimiliskötturinn eyðir sofandi á rúmteppi inni í

  hjónaherbergi, "bak við luktar dyr", 

  muni LENGJAST að miklum mun yfir hátíðarnar.

  En gangi ykkur vel með jólaundirbúninginn, og megi

  öll ykkar gæludýr vera "pollrólegir pappakassahatarar".