Farin!

  Asskoti er að heyr'etta.

  Atli og Lilja búin að flokka sig burt

  úr flokknum.

  Flokklaus, óflokksbundin og á mergjuðum flokksflótta.

  Flokkurinn þeirra góði gengin á svig við öll fyrri markmið,

  orðin "Samfylkingeraður".

  Jaso.

  Hvað er atarna?

  --RÆKNI

  Þetta er ekki þjóðrækni

  og þaðan af síður guðrækni

  heldur íslensk heiftrækni

  og helvítis bölvuð langrækni.

                                                          Káinn.

 

  VESEN!

  Vinstri grænt vesen.

  Jæja, stjórnin stendur...höllum fæti, en stendur.

  En auðvitað er eftir að kjósa um helvísku

  kerlingarfáluna hana "Ísbjörgu".

  Syndagjöldin

  Hlaðin sorgum heldur öld

  heim; þess margur geldur,

  er þeir borga ekki í kvöld

  og ekki á morgun heldur.

                                                     Káinn.

  Svo enn getur allt farið fjandans til, stjórnarfarslega.....

  ef það er ekki farið þangað nú þegar.

  Ef að horft er, allir sjá

  -eins og í varga hreysi

  þar er skortur öllu á

  öðru en bjargarleysi.

                                               Káinn.

  Jamm, ekki er það gæfulegt, en sjálfsagt að

  hver maður fylgi sinni sannfæringu.

  Lífsins skóli getur verið þungbær, og ekkert grín

  að fylgja bévítans "pólitíkinni" innan flokka

  frá A til Ö í kreppu og harðæri.....enda er það

  ljóta ekkisens tíkin....slagar hátt upp í fáluna hana

  "Ísbjörgu".

  En maður kemur í manns stað, og enginn er ómissandi,

  svo fari Lilja og Atli vel og gangi þeim allt í hag.

  Verst að húsfreyja er að hafa áhyggjur af blessuðum

  öðlingnum honum "Jóni Sigurðssyni", sem líklega verður

  ærður af tunnuslætti og djöfulgangi þarna niðri á

  Austurvelli.

  Hann getur ekki einu sinni "mótmælt" djöfulgangi þessum

  og látum þar sem hann stendur á stalli sínum, þögull sem gröfin.

  Þetta er dauðans sorgleg sjón,

  sjón og heyrn er farin;

  helvíti er að horfa á Jón!

  Hefur hann verið barinn?

                                                      Káinn.

  Sjálf er húsfreyja ágætlega bjartsýn á lífið

  og tilveruna, þrátt fyrir launalækkun og niðurskurð.

  Henni er það bara eðlislægt.

  Ég trúi því stöðugt, að tíðin sé góð

  og tímarnir hagstæðir núna.

  Suður í Kansas er fádæma flóð

  í Florida steikjandi helvítis-glóð,

  en taktu ekki frá mér trúna.

                                                           Káinn.

  Hitt er annar handleggur að húsfreyja er lítt hrifin

  af bankastjórum frónverskum og ofurlaunum

  þeirra, og finnst fjandi hart að þetta skuli viðgangast

  í kreppu og niðurskurði.

  Góður, betri, bestur

  burtu voru reknir;

  illur, verri, verstur

  voru aftur teknir.

                              Káinn.

  Og sjálfsæðismenn sem fleiri pólitíkusar ötulir við

  að verja "ofurlaunin" og rífa kjaft í fjölmiðlum.

  Þú ert sveitar svívirðing,

  sótugi eldhús-raftur.

  Aftan og framan, allt í kring

  ekkert nema - kjaftur.

                                       Káinn.

  Jamm, það er ýmislegt á seiði í þjóðfélagi voru

  uppi á litla Fróni, og ekki allt réttlátt eða gott.

  Húsfreyja hefur t.d ekki fengið launahækkun

  "vegna álags" líkt og dómarar fengu á dögunum.

  Situr uppi með háþrýsting af stresssi og álagi,

  astmaskít og vöðvabólgu af sífelldu lyfjaryki,

  harðahlaupum, lyftum og aukinni ábyrgð.

  Fær enga yfirvinnu greidda lengur, verður að

  taka út í fríi.....þegar stofnuninni hentar,

   en þraukar samt , húsfreyja.

  Jamm.

  En að lokum ein ágæt speki um lækna:

  Læknar eru svo heppnir,

  að sólin skín á lækningar þeirra,

  en mistökin eru grafin þrjár álnir í jörð.

                                                                             Sókrates.

  Og eitt smáskot til karlanna, sem ætíð virðast "rétthærri" en við konurnar:

  Því meira sem ég kynnist karlmönnum,

  því betur fellur mér við hundana.

                                                   Madame de Sévigné.

  En góðar stundir öll sem eitt og kíkið á Káinn við tækifæri,

  margt hjá honum tær snilld.

Segja sig úr þingflokki VG