Sumarið og tilveran.

   

    Nú veit ég að sumarið sefur

    í sál hvers einasta manns.

    Eitt einasta augnablik getur

    brætt ísinn frá brjósti hans,

    svo fjötrar af huganum hrökkva

    sem hismi sé feykt á bál,

    uns sérhver sorg öðlast vængi

    og sérhver gleði fær mál.

                                                         Tómas Guðmundsson.

 

  Og húsfreyja skrapp með átta ára

  djásnið austur fyrir fjall í dag.

  Þar blésu vindar, en sól skein í heiði.

  Systir í Þorlákshöfn er á fullu í föndrinu

  og býr til listaverk úr kuðungum og skeljum

  í gríð og erg.

  Mútta taldi "hausa" og stillti til friðar þegar

  harka komst í leik peyjanna.

  Síðan var drukkið kaffi og spjallað.

  Djásnið lenti svo í "drullubardaga",

  hvítar blúnduleggins gráar á eftir,

  Alex fékk högg á bringu og sár á hné...

  ..."ekki góður dagur hjá mér, amma Stína",

  Bæron fékk sand í augun frá Aroni bróður

  sínum og fékk að fara í bað "einsamall"

  eftir þá uppákomu.

  Í stuttu máli allt í góðu gengi, og djásnið

  náði sundi með bónda upp úr kvöldmat og

  fékk "subway-samloku" í kvöldnasl.

  Góðar stundir á góðum degi í faðmi

  fjölskyldu.

  Góða nótt og góðar stundir.

Byrjuð, hálfnuð....

  ....og þar með BÚIN, húsfreyja.

  Ryksugun og gólskúringum lokið.

  Smá tiltekt við rúm húsfreyju leiddi hana

  síðan inn í spakmælabækur og

  gullkornabókmenntir.

  Hér koma nokkur góð

  sýnishorn af lestri

  dagsins:

      Allt það mikilverðasta er einfalt

      og má oft segja með einu orði:

      FRELSI,RÉTTLÆTI, SÆMD, SKYLDA,

      MISKUNN, VON.

                                               SIR WINSTON CHURCHILL (1874-1965)

 

      Ég strengi þess heit að gleðja einhvern

      að morgni dags og hjálpa til að

      deyfa sorg annars síðdegis.

      Ég heiti að lifa einföldu lífi og heilsusamlegu,

      láta mér nægja fáar eignir og halda

      líkama mínum heilbrigðum.

      Ég heiti að sleppa öllum áhyggjum og angri

      til þess að andi minn verði léttur og frjáls.

                                                         Thich Nhat Hanh.

 

      Höfuðmálið í þessum heimi

      er ekki hvar við erum stödd,

      heldur á hvaða leið við erum.

                                       Oliver Wendell Holmes (1809-1894)

 

      Þetta er alveg tilvalinn dagur.

                                        Wilbur Cross (1886-1948)

 

  Húsfreyja þar með hætt húsverkum í dag....BÚIN.

  Þurrka af....?

  Þrífa all spegla hússins.....?

  Sei, sei nei.

  Það er ekki á forgangslista húsfreyju í dag.

  Rykið og speglarnir eru ekkert að fara,

  verður allt heila dótaríið hér á morgun líka.

  Nú og hinn!

  Bóndi svo farinn í sund með átta ára djásninu.

  Er að fá í kvöld að láni stórt og mikið "skjásjónvarp"

  frá einkasyninum og hans ektaspúsu.

  Þau að verða "útflutningsfólk".

  Búin að kreista vinnu út úr frændum vorum

  í hinu mikla olíuveldi Norska konungsins.

  Skjáimbinn of stór og fær ekki að koma með.

  Sjónvarpshjartað í bónda tók flikk flakk af gleði,

  þó hann muni sakna sonarins.

  En bóndi var að verða blindur á því að rýna

  á sjónvarpsfréttirnar í "frímerkinu", sem fyllt

  hefur skarð þunglynda "harakirissjónvarpsins"

  undanfarið.

  Húsfreyja líka að verða blind?

  Sei sei nei!

  Hún færði bara stólinn sinn NÆR frímerkinu,

  og hefur lítið saknað steindauða sjónvarpsins,

  þó töluvert stærra væri.

  En húsfreyja ætlar að "vafra" næst...þetta er

  jú alveg "tilvalinn dagur"

  Góðar stundir.

 

 

 

 

     

 

  

Dillandi brúðkaupsmars!

  Tær snilld að mati húsfreyju.

  Allt leiftrandi af lífsgleði og hamingju.

  Hló hjarta húsfreyju dátt og innilega

  með gestunum í brúðkaupi þessu.

  Er samt fegin að eigi þurfti hún og hennar maður

  að stinga sér kollhnísa inn eftir kirkjugólfinu

  í brúðkaupinu á Hvammstanga nú á dögunum.

  Þá líklegt að húsfreyja og hennar bóndi væru

  skrýdd hálskrögum og göngugifsi í dag.

  Frábært myndband.

Steypti sér í kollhnís að altarinu

Hver er sinnar KÆFU smiður!

  Laddi snjall í málsháttasmíð.

  "Ekki er jakki frakki nema síður sé"

  hljómaði einn á fyrstu dögum Rásar 2

  á öldum ljósvakans.

  Og svo uppáhaldsmálsháttur húsfreyju:

  "Hálfnað er verk þá hafið er, og þá BÚIÐ

  þegar það er hálfnað"!

  Öll verk húsfreyju hafa ætíð síðan

  "klárast og verið BÚIN"  jafnt og þétt......

  alla vega "helmingurinn" af þeim!

  Og ekkert að því að eiga aðeins helming eftir

  af verki, næsta dag....sem enn og aftur sannar

  ágæti þessa fína málsháttar.

  Því í asa og hraða nútímans er þessi

  óbilandi og hrikalega þörf okkar mannanna að

  "drífa í 'ðessu" og "klára málið sem fyrst"

  algjörlega óþolandi, að mati húsfreyju.

  Verkin oft unnin í of miklum flýti, sem kemur

  aftur niður á gæðum og starfsgleði.

  Húsfreyju finnst gott að geta staldrað við í

  miðju verki, fær jafnvel hugmynd um hvernig má

  betur gera og getur iðulega skilað verkinu fyrr

  en ella þá nýja hugmyndin kemst í framkvæmd.

  Sama gildir á heimilinu.

  Húsfreyja og húsverk eru svona "andstæðir pólar",

  og næsta líklegt að húsfreyja hafi síðustu 10 fyrri

  líf sín verið "hefðarfrú" með þjóna á hverjum fingri,

  og "hringja eftir þjónustu-bjölluna" 

  bundna við hægri mjöðm sína.

  Gæti alveg útskýrt hví hún hefur iðulega verið svo

  verkjuð og pirruð í hægri mjöðm sinni, í þessu núverandi

  jarðlífi sínu.

  Og hve "neðarlega" á forgangslistanum yfir nauðsynleg verk

  að framkvæma, húsverkin lenda......ef þau ná yfir höfuð inn

  á þann lista .

  Göngutúr í fjöruna með djásninu,

  vísitering í kaffi til múttu og systur í Þorlákshöfn,

  brauðagjöf til handa hungruðu fiðurfé í Grasagarðinum,

  sundlaugatúr með djásninu,

  brúðkaupsundirbúningur með bónda,

  Goslokahátíð út í Eyjar með djásninu og systur í Eyjum,

  flandur upp í sveit með djásninu að skoða dýrin á Slakka

  eru til dæmis allt "bráðnauðsynleg verk" sem húsfreyja

  hefur nú þegar skellt fremst á forgangslista sinn í sumar.....

  laaaaaaangt á undan ryksugun, skúringum, afþurrkun og

  tiltekt.

  Húsfreyja virðist hafa verið upptekin í "hárgreiðslu" þá

  Guð útdeildi þrifnaðargenum í Himnaríki, og aðeins

  fengið gamalt, slitið og mikið notað gen, sem "höktir"

  í gang endrum og eins á fullu tungli, í 30 metrum á sekúndu,

  þá þingmenn samþykkja að mæta 4 vikum fyrr í vinnu úr

  sumarfríi!

  Lætur nægja að sópa af og til, græja þvott, elda smotterí

  milli þess sem bóndi grillar, henda ruslinu og þrífa salernið.

  Og gengur bara fínt hjá húsfreyju.

  "Hver er sinnar gæfu, eða eins og Laddinn vill hafa það, KÆFU smiður".

  Njótið svo sumarsins, kæru landar mínir, allir sem einn.

  Smíðið ykkar eigin gæfu...og kæfu.

  Munið að forgangsraða rétt fyrir ykkur og fjölskylduna.

  Börnin okkar eru börn aðeins stutta stund, svo verða þau

  sjálf fullorðin og foreldrar.

  Njótið samverustundanna með börnum og mökum,

  með foreldrum og systkinum,

  með vinum og félögum,

  í gleði, frelsi og sumri.

  Húsfreyja er farin í bað og ætlar svo að

  gaufast aðeins og gutla í "húsverkum"....ehemmm.

  "HÁLFNAÐ ER VERK ÞÁ HAFIÐ ER.......hehehe"!

  Góðar sumarstundir.

 

 

 

Þrumugott veður?

  Það var hrollur niður eftir

  baki húsfreyju, þá hún

  vísiteraði Vestur-Húnvetninga

  um helgina.

  Þokuhráslagi og hitastig um 10 gráður

  yfir frostmarki á Celsíus.

  Og hún að mæta í brúðkaup.

  Í farteski sínu hafði húsfreyja sínar

  allra fínustu og "skjólminnstu" flíkur.....

  og aðeins eina herlega peysu úr eðla

  frónverskri ull....brrrrrr.

  Á brúðkaupsdaginn horfði hún angistarfull á rauða,

  sparikápu sína....sem yljar álíka mikið

  og eitt logandi kerti í 400 fermetra stofu,

  með engri annarri kyndingu, og pældi alvarlega

  í því að þræla sér í lopapeysuna góðu, og svo

  kápuna yfir allt saman.

  Neipp.

  Leit ver út en Michelin-gaurinn í 40 metrum á sek.

  á Stórhöfða í Eyjum þannig útbúin, húsfreyja.

  -DÆS-

  Þá var bara að láta kápugopann duga, og

  reyna að endurræsa "antikuldagenið" sem

  hefur verið gjörsamlega óþarft í skrokki húsfreyju

  síðan í lok maí, hér sunnan heiða.

  Vona svo að kirkjur norðan heiða væru allar vel

  kyntar upp "á sumrin".

  Og viti menn.

  Það var ljómandi hlýtt og notalegt í kirkjunni,

  svo hlýtt að húsfreyja óskaði þess að hún hefði

  sleppt því að þræla sér í rauðu sparikápuna.

  En nú virðast norðanmenn heldur betur þurfa að

  setja kyndingu sína í botn.

  Snjóa að vænta....og það í miðjum júlímánuði!

  Sei, sei.

  Þeim fellur alltaf eitthvað til, norðanmönnum.

  En húsfreyja vill senda norðanmönnum öllum baráttukveðjur

  í "sumarófærðinni"  og þá stendur þessi fyrir sínu:

      Eyjan vor er engum köld,

      er þú brosa lætur

      hennar morgna, hennar kvöld,

      hennar ljósu nætur.

      Hún á okkar heita blóð,

      hún hefir okkur borið

      til að elska líf og ljóð,

      ljósið, frelsið, vorið.

                                  Þ.E.

  Góðar stundir á snjósumri.

 

 

Miðsumarhret í vændum?

Árbæjarsafnið?

  "Jú....líklega höfum við

  stund í að skoða það í dag".

  Húsfreyja gjóaði augum á átta ára djásnið,

  sem hafði sett upp sinn virðulegasta svip.

  "Já mamma, það er svo langt síðan við fórum síðast,

  að ég er búin að gleyma því".

  Húsfreyja endurraðaði "hlutum sem verður að gera í dag"

  með hraði í heilabúi sínu.

  Henti út "ryksugun"....ekki tími...klukkutíma eldamennskan

  fór sömu leið...allt of heitt hvort eð er......og hana nú!

  Húsfreyja fann rúma tvo tíma fría í rölt á Árbæjarsafnið

  fyrir djásnið og sig.

  Það var heitt.

  Sólin skein.

  Munkur sat í horni, hræddi næstum líftóruna

  úr átta ára djásninu.

  Svo mikið hlegið.

  Líkanið af brunanum mikla 1915 vakti líka

  stormandi lukku.

  Múttan ýtti á einhverja takka, og mikið bál blossaði

  upp í líkaninu!

  Þær mæðgur hoppuðu hæð sína, svo mikið brá þeim.

  Aftur hlegið dátt.

  Þýsku konurnar tvær sem virtust ætíð 2 skrefum á eftir

  húsfreyju og djásninu, hlógu ekki.

  Ræddu málin af miklum ákafa á meðan önnur þeirra

  tróð sér upp að standklukkum, þvottabölum, lokrekkjum,

  rokkum, skaftpottum og hrífum...svo smellti hin af í gríð og erg

  Canon digital með breiðri linsu.

  Húsfreyju datt einna helst í hug, að þýsku frúrnar hefðu

  hug á að fjölfalda og framleiða gamla frónverska muni,

  þá þær aftur stigu þýska grund......selja túristum grimmt,

  svo mikð og nákvæmt var myndað.

  Húsfreyja ákvað að hrista hinar alvarlegu símyndandi

  þýsku frúr af sér.

  Rölti með djásnið í átt að Dillonhúsi.

  Haninn gól.

  Ung frónversk kona í fornfálegum fötum mætti

  niður að girðingu, að handmjólka kúna.

  Mjólkaði fullan bolla af spenvolgri mjólk í bolla

  af stakri snilld og lagni.

  Gaf áhorfendum að smakka.

  NAMM!

  Síðan greip sú handlagna hvíta emaleraða fötu

  og mjólkaði.

  Frónverskur "hnakki" átti þá frómu og einlægu ósk,

  að "beljan ærðist" og sparkaði fötunni hálfullri af mjólk

  um koll......hló svo geðveikislega

  Aðrir áhorfendur stigu allir 3 skref í áttina burt "frá hnakkanum",

  og vorkenndu 6 ára syni hans?/ bróður hans? ægilega.

  Hnakkanum varð ekki að ósk sinni.

  Hrúturinn skartaði 4 hornum, og var vinalegur með afbrigðum.

  Elti djásnið eftir girðingarstubbnum, en sýndi ánum enga athygli.

  Dillonhús aftur.

  Djásnið snæddi upprúllaða pönnuköku með sykri, en húsfreyja

  fékk "risastóra" súkkulaðismáköku.

  Kveðju kastað á hænurnar....haninn búinn á því í hitanum,

  virtist sofa, og svo haldið af stað heim.

  Húsfreyja svo nýkominn að norðan með sína herlegu

  fjölskyldu.

  Fóstursonur bónda að ganga í hjónaband.

  Mikið um dýrðir.

  Falleg athöfn í kirkjunni á Hvammstanga.

  Himnesk veisla í félagsheimilinu, krásir,grín,

  söngur, glens og gaman.

  Allir lukkulegir og alsælir með daginn.

  Aðeins kötturinn sem var allur í tjóni, og æddi um

  eins og ljón í búri, fann ekki sólpallinn sinn, ekki

  grastoppana fyrir utan pallinn sem hún var búin að

  merkja sér vel og rækilega.

  Fann ekki ráderinn bak við kompjúter húsfreyju,

  þar sem himneskt var að liggja og velgja á sér

  kviðinn, ekki einkakoju sína inni í barnaherberginu

 og því síður dvergatré húsfreyju sem svo ágætt er

  að tætast í og leika sér.

  Hefur húsfreyja nefnt það, að köttur hennar "hatar"

  ferðalög?

  Er bullandi bílveik, arfastressuð og hefur engan skilnig á

  svona hrikalegum óþarfa breytingum á íverustað!

  Bóndi og djásnið svo farin í sund.

  Húsfreyja ætlar að "tapa sér" í slökun!

  Góðar stundir.

 

Já, sæll!

  "Gugga" ólétt eftir sundsprett

  í hótelsundlaug í Egyptalandi!

  Eigum við eitthvað að ræð'etta?

  Hehehe...makalaus frétt.

Getnaður í sundlauginni?

Tvöhundruð prósent!

  Húsfreyja var aldrei seig í

  prósentureikningi hér í den.

  Og þó!

  Gat alveg reddað sér þegar

  verið var að reikna með prósentur

  þar sem viðmiðið var 100 % hæst.

  Hefur líklega verið á salerninu í Emm Err

  með mergjaða steinsmugu af stressi,

  þá lærifaðir mentskælinga kenndi 200%-útreikninginn.

  Enda botnar húsfreyja lítið í tölum þeim sem nefndar

  eru í frétt þessari...3-4.000 milljarðar.

  Getur gott eins skroppið út í garð á fagurri

  síðsumarsnótt, og dundað sér við að telja stjörnurnar

  á himninum og fengið út álika gæfulega og óskiljanlega tölu.

  Og húsfreyja telur sig ekki mikið bættari....eða mikið verri ef út

  í það er farið, þó hún viti nú að heildarskuldir þjóðarbúsins stefni í að

  verða meira en "200 %"!

  Og lífið heldur áfram!

  Og nú virðist vera komin á kreik mergjuð "Dabba-afturganga"

  í Seðlabanka vorum Frónbúanna....úúúú!

  Allt í hávaða á þinginu í dag, þar sem

  menn töldu jafnvel "vel tölufrótt" fólk vera í

  vinnu hjá "afsögðum" og burthorfnum Dabbanum.

  Virðist jafnvel húsfreyju sem andi fyrrum seðlabankastjóra

  reiki þar grimmt um Seðlabankaganga, og ráði fólk í vinnu til sín

  tvist og bast, og gefi fyrirmæli um hverju skuli svara og

  "hverja" skuli upplýsa um mikilvæga pappíra, skjöl og málefni.

  Bara eitt!

  Dabbi er, síðast þá húsfreyja fregnaði, enn í tölu "lifenda"!

  Og menn eiga asskoti erfitt með vik að ganga aftur,

  séu þeir ekki steindauðir.

  En auðvitað getur Dabbinn haft fólk í vinnu hjá sér,

  ef honum svo sýnist.

  Hélt bara húsfreyja að seðlabankafólk hefði nóg að gera

  á sínum vinnustað, og að lítill tími væri hjá því til að

  sinna Dabba og hans áhugamálum svona í hjáverkum.

  En hvað veit húsfreyja.

  Máske bara bullandi, pollrólegt starf að vinna í

  Seðlabanka litla Fróns í miðju bankahruni?

  Dól!  Dudd!  Og snudd?

  Jamm.

  Hvað veit maður?

  Veit bara húsfreyja, að þegar upp er staðið eru peningar

  aðeins pappír.

  Pappír tekinn úr skógum móður jarðar, brúkaðir af flestum

  sem þægindaauki til að verðleggja vinnu sína og til að

  losna við bein og seinleg vöruskipti.

  Forgengilegir hlutir sem eru ágætir til síns brúks,

  en langt frá því að vera það sem skiptir megin

  máli í þessu lífi.

  Góð heilsa verður til dæmis aldrei metin til fjár.

  Og þá ekki traustur vinur eða elskuleg og stórbrotin

  fjölskylda. 

  Hver verður að finna fyrir sig hvað það er,

  sem gefur lífinu gildi.

  En 200% og 3-4.000 milljarðar er fínt mál fyrir fólk sem

  nennir að "telja" svo hátt, hefur gaman af útreikningum og tölum,

  og er flinkt í "störfum" fyrir afturgöngur.

  Góðar stundir.

Stefna í að vera yfir 200%

Skrapp í laugina...

  ...í hádeginu húsfreyja, með

  átta ára djásninu og bónda.

  Sat í hitakæsunni

  á sundlaugarbarminum.

  Skrapp svo í HEITU pottana og

  KÆLDI sig, húsfreyja.

  Laugin var tandurhrein og vatnið tært,

  og starfsmenn á þönum að halda

  öllu hreinu og fínu þrátt fyrir nánast

  "lamandi" hitann.

  Það var "hrein unun" að koma í Grafarvogslaug

  í dag, þrátt fyrir að vart væri þverfótað í

  pottum fyrir foreldrum með börn, börnum með

  foreldra, unglingum að bæta í brúnkuna,

  ellismellum að njóta lífsins og húsfreyjum

  að meta "hreinlætisstaðal" sundlaugarinnar....

  .....eehemm!

  Bara getum ekki að þessu gert, húsfreyjurnar!

  Er svona "ávanabindandi" eitthvað!

  Allt múttu að kenna, uppeldinu og hreinlætisæðinu sem

  tröllreið öllu eftir menn fóru að sjá "bakteríur"

  og vírusa í smásjám!

  OJ BARA

  Jamm!

  Smásjáin svona heldur óhuggulegt verkfæri

  að mati húsfreyju, og eitt það hrikalegasta sem

  hún varð að horfa í gegnum þá hún stundaði

  hjúkrunafræðinám sitt.

  Klæjaði vikum saman eftir að hafa rýnt í eitt

  slíkt í sýkla-og veirufræðitíma.

  Umhverfið er allt "kvikt og morandi"!

  Brrrrr....og bjakk!

  Hrollur!

  En treystið bara að húsfreyja sé að segja

  satt!

  Farið ekki að kíkja í smásjár!

  Það er bara fyrir hraustar taugar að berja slíkt augum!

  BELIEVE AND TRUST!

  En huggun harmi í:  Allt þetta kvika hefur sinn tilgang hér

  á jörð, og mannskepnan þarf á þessu "smotterísliði" að

  halda til þess eins að lifa af!

  Er "flest allt" að gera okkur gagn, þrátt fyrir miður fallegt

  útlit (ekki er öll fegurð í "andliti" fólgin....ef andlitið yfirhöfuð finnst á ÞESSU).

  Það eru bara þessir "ógagnlegu" og jafnvel oggulítið "hættulegu"

  sem stundum bögga húsfreyju.....og allt mannkyn ef út í það er farið.

  En jafnvel slíkt "micro-lið" hefur sjaldnast nokkuð í sterkt ofnæmiskerfi

  mannsins að gera.

  Finnum upp "mótefni"við öllu saman, og strádrepum þá ógagnlegu

  næst er þeir berja dyra.

  Stórkostleg sköpun mannslíkaminn.

  Og þvílíkt innra vélvirki.

  Þvílíkar innri varnir, mótstaða, seigla...og einhver

  furðulegur "að komast af-vilji"!

  Jamm... en þetta var nú einkennilegur útúrdúr hjá

  húsfreyju...ætlaði að blogga smá um veðrið og sumarið.

  Átta ára djásnið þrælaði móður sinni að sjálfsögðu upp

  í stóru rennibrautina, heila salibunu með öldugangi upp á

  2 metra þegar hún mætti niður.

  Vatn gutlar svo vinalega í vinstri hlust húsfreyju eftir

  renniríið....en húsfreyja hefur ekki nokkrar áhyggjur

  af því, vatnið var svo hreint og tært!

  Nú farið að styttast í sumarfrí húsfreyju.

  HALLELÚJA!

  Oft verið nauðsyn.

  En nú er ÞÖRF!

  Þrauka eina vinnuviku í viðbót,

  og halda svo á vit sumars, ferðalaga og ævintýra......nú eða bara í

  tandurhreina sundlaugina í Grafarvoginum!

  Bóndi lofaði að grilla í kvöld í blíðunni...og það þó að

  hann sé ennþá sjónvarpslaus eftir "harakiri" þess gamla.

  Húsfreyja búin að henda bökuðu kartöflunum í ofninn.

  Maíisinn inn næst!

  Góðar sólarstundir!

 

 

Stefnir í heitasta dag sumars

Redd'essu!

  Skondin frétt atarna.

  Húsfreyja hrifin af þankagangi farþegans,

  sem svo heppilega vildi til að var einnig flugvirki!

  Minnir hana þægilega á frónverska klisju:

  "Þetta er ekkert mál, það er bara að redd'essu

  í snarheitum".

  Væri gaman að vita hvers lenskur tímasparandi og

  "flugvélavænn" farþeginn í biluðu vélinni var.

  Húsfreyja hefur sjálf lent í tvisvar í 16 tíma töfum

  á flugvöllum.

  Bæði skiptin hér í Leifsstöð vegna ....já flugvélarbilunar í eitt sinn,

  en í seinna skiptið vegna vandræðagangs  og óskipulags

  ferðaskrifstofu hér uppi á litla Fróni.

  Löng bið á millilandaflugvöllum, er bara ávísun á

  stíftrekktar taugar, dauða-leiðindi, sívaxandi óðaþörf fyrir

  að standa upp á Formicaborði og orga af lífs og sálar kröftum,

  og bölv og ragn sem myndi jafnvel ofbjóða andskotanum

  í útlegð á Suðurheimskautalandinu.

  Vildi húsfreyja gjarnan að flugfélög hefðu það fyrir sið

  að bjóða "flugvirkjum" frítt í ferðir sínar erlendis, gegn því

  að þeir "redduðu" svona yfirvofandi 8-16 klst. bilunum,

  á innan við klukkustund.

  Það boðaði bara hamingju og gleði fyrir þá sem enn hafa

  efni á að ferðast milli landa í krepputíð!

  Góðar stundir!

 

Farþegi gerði við flugvélina