Kúnni hefur þótt....

  ...fyrrum innanríkismálaráðherra,

  hann David Blunkett hinna bresku, eitthvað ógnandi...

  og máske bæði "kýrfættur og kýrskýr".

  Og ef til vill fundist hann koma eins og "innan úr kú",

  og þar hefur auðvitað "hnífurinn staðið í kúnni",

  svo sú ferfætta hefur ráðist til atlögu við kauða!

   Hehehe...margt er undarlegt í kýrhausnum...en kannski kú þessi

  hafi verið af frónverskum ættum og hafi verið að "mótmæla"

  "terroristanafnbótinni"  hans Mister Brown.

  En gott að Blunkett lifði atgang þennan af, og vonandi

  hefur blindrahundirinn sloppið vel líka.

  "Kýr eru viðkvæm dýr, Siggi" sagði Tobbi á Kirkjubæ

  eitt sinn við föður húsfreyju, þá faðirinn bað um að mega

  sýna stelpuskottunum sínum nýfæddu kálfana á Kirkjubæ

  í Eyjum.

  "Komdu með þær þegar kálfarnir eru komnir á tún, vil ekki

  missa úr greyjunum nytina, sem fengu kálfa í vor"!

  "Þola svo illa hávaða og umstang, blessaðar".

  Húsfreyja, þá lítil 7 ára skotta, varð ægilega sár, því ekki

  voru lætin eða óhljóðin í henni þá hún skoðaði ungviðið.

  Annað mál með 2 ára tvíburasysturnar, sem veltust

  skríkjandi, kallandi og hlæjandi í heyinu við hlöðuna.

  En Tobba varð ekki hnikað, og húsfreyja reyndi aldrei

  framar að fá að kíkja á kálfa á Kirkjubæ.

  Í Dalbúið í Eyjum plataði hún föður sinn tvívegis, þar sem

  hún barði nýborinn kálf augum í fyrsta sinn á ævinni.

  Gat ekki séð að kúnnum væri neitt illa við það þó hún

  klóraði ungviðinu og gældi við, ef hún gleymdi ekki að

  gera slíkt hið sama við "mömmurnar"!

  Var mikill dýravinur húsfreyja, strax barn að aldri,

  og hefði breytt húsi foreldra sinna í "Örkina hans Nóa"

  hefði fengist til þess leyfi og vilyrði foreldra og afa!

  Afann sinn hafði hún alveg í vasanum, en eitthvað

  voru foreldrarnir erfiðari.

  VESEN!

  Mátti enga flækingskettlinga eiga, ekki fýlsunga með

  "ælupest", né heldur lundapysjurnar sem hrundu af

  himnum ofan öll síðsumur í heilu bunkunum.

  Mátti ekki einu sinni "ættleiða heimilshundinn"

  í götunni fyrir neðan, þótt garminum leiddist ógurlega

  bundinn við snúrustaur.

  Folöld voru "út"!

  Kálfar "út"!

  Lömb "út"!

  Hundar, kettir, hamstrar og mýs allt saman "út"!

  Húsfreyja var "dýrasjúk", en fékk engin dýr inn á

  heimilið nema "páfagauka"........

  Og þeir "bitu fingur", görguðu og gátu ekki skroppið frjálsir

  út í sól og súrefni, án þess að týnast og steindrepast!

  Jamm voru hörð  og grimm "dýraárin" í bernsku húsfreyju....

  reddaði henni alveg hve gaman var að vera til, og hve sjaldan

  heimilispáfagaukarnir náðu að bíta fingur hennar.

  En nú stendur yfir mikil sumarvinna á heimili húsfreyju.

  Grannarnir mála sem óðir séu, en bóndi húsfreyju vokar

  pirraður innandyra, axlarbrotinn og ómögulegur.

  Vill út að mála eins og hinir, en fær verk við það eitt að

  hnerra.

  Húsfreyja stakk því að bónda að hann gæti farið og "hrært"

  í fötunum fyrir þá......bónda var ekki skemmt.

  Sumar, sól, axlarbrot og "aðrir" að mála húsið þitt virðist vera

  mjög slæm blanda fyrir karla á besta aldri.

  En elda kvöldmat næst.

  Góðar stundir.

 

 

Þingmaður varð fyrir kú