Mest af blettum!

   Húsfreyja er með besta móti

  í morgunsárið, þrátt fyrir að

  bóndi hennar hafi misst góða

  klessu af frostpinna ofan í lyklaborðið

  á kompjúter hennar í heimsfótbolta í gær.

  Hitinn í kropp húsfreyju farinn að

  nálgast 37 gráðurnar, þó rödd

  sé enn rám og hás, og einna líkust því

  að húsfreyja hafi gerst aðalsöngvari

  "dauðarokksveitar" nú í vikunni, og tekið

  6 stunda hljómleika með sveit sinni, 3 kvöld í röð.

  Kötturinn nýtur einnig góðs af batnandi

  húsfreyju, og slafrar í sig afgangsmjólkinni

  úr morgunkornaskál 8 ára djásnsins.....

  uppi á eldhúsborði.

  Húsfreyja búin að svekkja sig yfir

  mannslátum á Ítalíu í jarðskjálfta,

  lesa um Össur og "Brúnan" í myndaþrasi

  og velta fyrir sér visku þess, að

  taka í notkun "kennslabúnað" á breskum

  flugvöllum og víðar, sem greinir ekki

  á milli Winonu Ryder, horaðrar leikkonu,

  og Osama bin Laden, horaðs hryðjuverkamanns.

  Þetta virðist aldeilis ætla að loða við hið breska

  heimsveldi, að þekkja ei vini frá óvinum.

  Skemmst að minnast þess að "harkaleg"

  viðbrögð "Brúns og Elskunnar hans" gerðu

  okkur Frónbúa alla, að "hryðjuverkamönnum"

  í stórum stíl.

  Og það þó að á flestum heimilum hér uppi

  á litla Fróni finnist lítið bitastætt af vopnum

  hryðjuverkamanna!

  Jú, stöku sæmilega beittur hnífur í hnífaparaskúffu,

  ryðgaða byssuhólka eiga fyrrum rjúpnaskyttur landsins,

  skæri eiga flestar frónverskar fjölskyldur, nú og svo

  auðvitað sleifar og pottlok, en slík vopn eru eingöngu til

  brúks niðri á Austurvelli, á litlum bletti þar fyrir framan

  Alþingishúsið.

  Ó, já blettur.  Það minnir húsfreyju á, hvað pistillinn átti

  að fjalla um.

  Það var þetta þarna í Vísir.is í morgum, um "rauða blettinn"

  á Júpíter.

  Sem alþjóð veit er Júpíter allstór pláneta á sporbaug

  um sólu vora, rétt eins og móðir Jörð.

  Húsfreyja hefur eigi barið plánetu þessa augum, því síður

  hefur hún vísiterað hana, enda slæm lendingarskilyrði á Júpíter

  vegna storma sem gera 55 metrana á sek. á Stórhöfða

  hlægilega.  (Lélegan brandara, satt að segja.)

  Eigi að síður merkileg pláneta, Júpíter, segja stjörnufræðingar.

  Og hún hefur það umfram aðrar merkar plánetur

  að hafa "rauðan blett", sem stjörnufræðingar hafa fylgst "grannt"

  með frá því herrans ári 1870.

  Ekki hafa þeir stjörnufræðingar neina vitneskju um hvaða

  fyrirbæri þetta er, og lítið að gerast í "blettaathugunum"

  þessum árum saman, fyrr en nú allra síðustu ár, er hann tók upp á því að

  minnka.

  Á krepputímum er húsfreyju annt um að fólk hafi nóg

  að starfa, og það þó að aðeins sé um "blettaskoðunarstarf"

  sé að ræða.

  Þætti henni því slæmt ef "helvískur" bletturinn á Júpíter

  tæki upp á því að "hverfa alveg", og gera slatta af

  stjörnufræðingum atvinnulausa!

  Vonar hún að störnufræðingar þeir er sinnt hafa

  "blettagóni" á Júpíter hafi einnig lagt rækt við önnur fyrirbæri í

  geimnum, og séu liðtækir í önnur störf á vinnustöðum sínum.

  Í Eyjum bernsku húsfreyju var mikið um "bletti".

  En þá verið að tala um "grasbletti" þá er í kringum

  heimili manna voru, þá þeir höfðu komið sér upp

  fjölskyldu og föstum samanstað.

  Hvert heimili átti sinn "blett", og voru húsbændur

  misviðkvæmir fyrir ágangi á sínum bletti.

  Þeim er sárast var um "blettinn" sinn, rann iðulega

  í skap, skoppaði bolti frá fótboltaleikandi peyjum inn

  á blett þeirra, eða ef stelpuskott prílaði upp á steinvegginn

  er rammgirti téðan blett.

  Birtust þá menn jafnvel með látum út á stétt, jusu úr skálum

  reiðar sinnar yfir krakkaræflana, hótuðu klögun í foreldra

  og í versta falli lögreglurannsókn á meintu broti á

  "helgum bletti" viðkomandi.

  Lærðu Eyjakrakkar fljótlega hvar væri óhætt að leika sér,

  og hvar ofurviðkvæmir blettaeigendur rústuðu allri leikgleði.

  Voru að vísu hrokagikkir bernskunnar, krakkarnir, og leikur

  gat jafnvel borist í nýsáðan grænmetisgarð, en það var samt

  undantekning fremur en regla.

  Virðing var borin fyrir kartöflu-og grænmetisgörðum,

  enda nutu Eyjabörn uppskerunnar í ríku mæli að hausti.

  Erfiðara var að læra þetta með skrautblómabeðin, er

  prýddu marga "blettina" í Eyjum hér í den.

  Skrýtið að mega ekki tína þessi fallegu blóm, eins og mátti tína

  sóleyjar, gleyméreyjar, Baldursbrár og sólfífla....en það lærðist

  eins og annað.

  Voru flestir Eyjamenn ánægðir og lítt stressaðir með sína bletti,

  og voru þeir leiksvæði barna Eyjamanna um leið og þeir geymdu

  kartöflu-og grænmetisgarða þeirra.

  En nú er átta ára djásnið rokið út á "blett" fáklædd

  á eftir ókunnugum ketti, svo mál er að linni.

  Húsfreyja verður að "birtast með látum" út á sólpall.....

  Góðar stundir!