Stebbi og Eyfi....

...eru með tónleika í Höllinni í kvöld.  Þið farið öll". 

  Systir í Eyjum enn á leið til starfa að kvöldlagi,

  og var í óðaönn að finn betri föt á strákana sína fyrir tónleikana.

  Húsfreyja og mútta minnugar kvöldskemmtunarinnar kvöldið áður,

  voru svolítið að velta málinu fyrir sér.

  "Þetta eru rúmir 2 tímar" maldaði húsfreyja í móinn, "peyjarnir

  eiga eftir að flippa af óþolinmæði".

  "En ykkur langar, og þeir verða bara að læra að hegða sér vel

  á tónleikum", systur varð ekki haggað.

  Systir kvaddi svo með hraði, og eftir voru mæðgurnar með

  Svöluna, Báruna, Aron, Bæron og Alla Elí.

  Fórum að tygja okkur af stað um klukkan 20:00.

  Svalan orðin fatalaus eftir allskonar bleytuslys í gönguferðum um

  Heimaey, og því hálf-lufsuleg í ósamstæðum íþróttafötum af Aroni.

  Báran ekki til viðræðu að skipta um buxur, þær því blá-brúnar

  gallabuxur með blómamynstri sem eitt sinn var hreint. 

  Jæja, fékkst í hreina peysu.

  Árni Bæron fór hlýðinn í hrein för en þægileg.

  Aron sömuleiðis, en skreytti sig svo að lokum með "snolluðu

  flíspeysunni".

  Mútta húsfreyju fann ekki spariskóna sína, og varð að sætta

  sig við "inniskó" sína.

  Húsfreyja var í hversdagspilsi og betri bol sem bara varð að

  duga.

  En Alli Elí!  Sá var ekkert slor peyjinn.

  Uppáklæddur í brún jakkaföt,  skyrtu, með vatnsgreitt hár...vantaði

  ekkert nema silkibindið.

  Svo "súperstjarnan Elí" lagði í hann á tónleikana, með

  hálf-druslulegt lífvarða- og fylgdarlið á hælunum.

  Auðvitað flippuðu peyjarnir svo.

  Súperstjarnan sofnaði á fyrsta lagi, Aron gargaði af

  leiðindum, Bæron söng bakrödd: HEIM, HEIM, HEIM.

  Svalan og Báran biðu óþolinmóðar eftir "EINU" lagi....Nínu!

  Um klukkan 22:00 kom systir og náði peyjunum heim.

  Þeir reyndar þá allir komnir fram í forstofu Hallarinnar.

  Svalan og Báran fengu að kaupa 3 stór glös af kók í seinni

  hálfleik tónleikannna, og undu sér hið besta strákalausar.

  Móðir húsfreyju komin í ham eftir lítið bjósglas og mundi

  allar grínvísur pabba sáluga.

  Húsfreyja skrifaði niður vísur á milli laga, reyndi að hlusta

  á Stebba og Eyfa spjalla, og mokaði peningum fyrir kóki

  í litlu skvísurnar.

  Í lok tónleika tóku þeir félagar loks 2 aukalög, eftir uppklapp.

  Þjóðhátíðarlagið: Í brekkunni og svo auðvitað NÍNU.

  Þær stuttu ALSÆLAR og kvöldinu svo gjörsamlega reddað hjá

  þeim, að það varð að fyrirgefa smá kóknudd og salernisferðavesen.

  Voru mjög flottir tónleikar hjá þeim Stebba og Eyfa, og mesta

  furða hve miklu af þeim húsfreyja og mútta hennar náðu.

 

 

Athugasemdir

[Heiður Helgadóttir, 10.7.2008 kl. 18:45]

Þetta hefur verið hið besta kvöld, fín músik og mikill kók