Úti á túni.

  Betra hefði verið að jafna launmismun

  milli kynjanna, er mat húsfreyju.

  Henni er slétt saman hvort hún ekur um götur Skúla, Geirs

  Egils eða Njáls, þá hún leitar í örvæntingu að bílastæði,

  þegar hún ætlar að kíkja í miðbæinn.

  Og hún er stórlega efins um að henni gangi betur

  að finna bílastæði í túnunum þó einhver

  slatti þeirra hafi verið endurskírður í höfuðin á

   Katrínu, Guðrúnu, Þórunni og Bríeti.

  Og næsta víst að húsfreyja verði sem villuráfandi geit í niðdimmri þoku

  á fjöllum, verði hún boðuð í kaffihitting niður í "Katrínartún"!

  Meeeehehehe.

  Æðir sjálfsagt beina leið upp í Grafarholt þar sem götur

  og stræti eru öll kennd við Gvenda, Guðríðar, Ólafa, Andrésa og

  reyndar Katrínu.

  Ergo Katrínarlind.

  Ekki efnilegt það.

  En "borgarfeðurnir" með Gnarrinn í forystu mega sosum

  endurskíra götur Reykjavíkurborgar að vild, tvist og bast, hvað húsfreyju varðar.

  Bara gaman að því, en mættu svona í leiðinni huga

  að launajafnrétti, enduruppbyggingu menntakerfisins í borginni (eftir

  mergjaða niðurskurðinn og niðurrifið sem fylgdi kreppu og hruni) og

  að því að finna lausn á húsnæðisvanda fátækra.

  Nei, bara svona uppástunga frá húsfreyju.

  Hún getur síðan alveg hugsað sér að eiga heima í "Gnarrstræti" eða

  við "Jóhönnusiglind".....eða jafnvel við "Steingrímsbrunn".

  Dregur aðeins línu við tvennt, þegar kemur að götuheitum.

  Hún myndi aldrei samþykkja að búa við "Dabbakóngstún"  né heldur

  " Martröð"(sem reyndar finnst á Dalvík).......eru reyndar

  nánast sama nafnið merkingalega, þessi tvö að mati húsfreyju.

  En borgarbúum óskar húsfreyja til lukku með ný kvenleg nöfn

  á götur sínar.

  Góðar stundir.

Götuheitum breytt í borginni