Eins gott! Bannað!

  Hvurslags oflæti og ekkisens mont í fyrirtækjum

  að segjast vera númer 1.

  Aðeins nokkrir einstaklingar á litla Fróni hafa rétt

  á því að segjast vera númer 1.

  Það er auðvitað FYRSTI Frónbúinn í ógnarlangri röð samlanda sinna,

  sem eftir langa og svefnlausa nótt, nær því að vera hangandi fremstur

  á hurðahúni ELKO, þegar útsala á RAFTÆKJUM þar hefst.

  Hann á titilinn númer 1, aldeilis skilinn.

  Sömuleiðis ofuráhugagarðhúsasmiðurinn, sem náði

  að æða fyrstur allra inn í Bauhaus við opnun...hann var sko númer 1.

  Svo ekki sé minnst á fyrstu unglingsstúlkuna sem komst inn

  í Lindex, og greip fangið fagnandi fullt af opnunartilboðum....

  VÁV!  Var hún rosalega númer 1.

  Er pottþétt fremst meðal jafninga þetta ágæta fólk,

  og var SANNANLEGA allt númer 1, því fjölmiðlar hafa af stakri

  natni séð um að kvikmynda, ljósmynda og taka viðtöl við

  framúrskarandi fólk þetta og birta síðan í sjónvarpi,

  útvarpi og á síðum fréttablaða okkur Frónbúum til ævarandi

  ánægju og slatta af dulinni öfund.

  Því hver vill ekki vera númer 1?

  Jamm, sönnunargetan vegur þungt, ætli fyrirtæki að

  setja sig á háan hest, því  mörg eru oft að selja eitthvað

  "óáþreifanlegt", veita "ósýnilega" þjónustu og sum þau

  furðulegustu eru búin að koma inn "þörf" hjá kúnnanum

  fyrir ótrúlegustu hlutum.

  Húsfreyju dettur til dæmis í hug fótanuddtækið fræga,

  ofursprotinn, ofurhrærivélin, plasmaskjáir, smellurammar,

  flautandi húslyklar, fonduepottar og rafknúnir hvítlauksskerar.

  Já, merkillegt atarna.

  Hsfreyja telur að tryggingarmenn Tortara geti reddað

  "númeraauglýsingu" sinni hæglega.

  Þeir breyta henni bara örlítið og segja:

  "Númer 0,99 í innheimtu slysabóta, munið bara að námunda",

  og málið er dautt.

  Góðar kvöldstundir á regnvotu miðvikudagskvöldi.

Bannað að segjast vera númer 1