Flutningur, ferðalög og kistur á hjólum?

  Húsfreyja klöngraðist niður snarbrattan

  stigann í húsi systur í Eyjum í 12-ta sinn,

  með þunga körfu fulla af fatnaði, bókum,

  dóti og handklæðum.

  "Jamm, og á þá samkvæmt máltækinu eftir að

  mæta hingað í Eyjar út að minnsta kosti einu sinni enn",

  hugsaði húsfreyja og glotti.

  Þær systur stóðu á haus í því að flytja 9 ár af búskap

  úr húsi systur í stærra hús vestar á Heimaey.

  Þær voru búnar að flytja skápa, kommóður, stóla og meira

  að segja níðþungan þriggja sæta sófa í litla Skódanum

  systur í Eyjum og voru nú komnar upp á efri hæð hússins að

  flytja.

  Þar fleiri kommóður, rúm, hillur ásamt öllu smálega "bráðnauðsynlega"

  dótinu sem við mannfólkið þurfum að hafa í kringum okkur.

  Systir í Eyjum bísnaðist af og til yfir getu sinni að gjörnýta hvern

  fersentimetra gamla hússins, og reyndi að botna í því hvernig henni hafði

  tekist að fylla húsið, án þess að allt færi í DRASL.

  Húsfreyja nefndi lauslega föður þeirra systra, sem hafði verið haldinn

  sérstakri söfnunarnáðargáfu:  Safnaði alls konar blaðadóti, jafnvel

  rifrildum úr blöðum og faldi á góðum stað, þar sem við

  systir í Eyjum fundum það fyrst í árlegri jólahreingerningu....

  og þá í alls konar misjöfnu og góðu ástandi....fréttin, myndin eða

  sagan sem hafði verið svo mikilvægt að geyma,

  iðulega komin í tætlur og hengla......og pápi löngu búinn að

  gleyma hví hann vildi geyma.

  Systir í Eyjum staðhæfði staðfastlega, að hún væri ólík föðurnum,

  og hefði alltaf verið duglega að henda öllum óþarfa....."ég líka",

  svaraði húsfreyja, " en við systurnar erum allar líkar pabba með

  það, að við eigum ERFITT með að skilgreina "óþarfa"!

  Síðan hlógu þær systur báðar, enda ekki annað hægt í stöðunni...

  tvær kellur að standa í stórflutningi á einum Skóda.

  En allt gekk þetta bísna vel, og þegar húsfreyja var búin að

  fara einar 8 ferðir með systur á Skódanum og búin að ná því

  að klemma litla fingur sinn illilega, svo sá stutti var

  fagurblár og bólgin, mætti systurdóttir og tók 2 ferðir

  með systur, áður en systurdóttir Herjólfaðist upp á land.

  Sumarfrí húsfreyju hafði hafist um miðjan júlí með fögrum fyrirheitum um slökun,

  útsaum, rólegri og fallegri tónlistarhlustun, tiltekt og huggulegheitum.

  Jepp.

  Ekki saumað eitt spor.

  Gengið 4 kílómetra lágmark á degi hverjum....slökun hvað?

  Tónlistin....."You don't know you're beautiful..nananana" (One Direction),

  "If I was your boyfriend" (J. Bieber), "Lífið er Yndislegt" (Hreimur) og

  "To night we are young" (Fun) virðast einhverra hluta vegna límd

  í tónlistarhluta heilabús húsfreyju.

  Gæti eitthvað tengst tónlistarsmekk ellefu ára djásnsins.

  Aðeins eitt rólegt lag virðist hafa náð inn: "Sumargesturinn" (Ásgeir Trausti).

  Tiltektin?....."hva, þarf eitthvað vera sínkt og heilagt að taka til"?

  Huggulegheitin?  Huggulegheit eru stórlega OFMETIN sem

  skemmtiefni í sumarfríum, er mat húsfreyju, enda gjörsamlega búið

  að vera brjálað að gera í alls konar ferðalögum, fjölskyldumálum,

  og skemmtilegheitum í hennar fríi.

  Til dæmis smellti húsfreyja sér í eina herlega ferð til Sauðárkróks

  með ellefu ára djásninu, þá þær voru norðan heiða í sumarbústað

  með tengdó við Vesturhópsvatnið.

  Mættu í 18 stiga hita, sólskin og blíðu.

  Röltu upp Prestsklauf upp í kirkjugarð, og mynduðu grimmt,

  djásnið hlaut ís í verðlaun fyrir dugnaðin við gönguna....

  er enn að pæla í "visku" manna í "gamla daga" að  rölta alla leið upp

  á nafir með þunga kistu og jarða þar, sú ellefu ára.

  Tja....húsfreyja veit ekki...henni finnst eitthvað notalega

  gamaldags við svona vinnubrögð.....fyrir tíma vélknúinna

  ökutækja og malbikaðra vega.

  "Ég hefði allavega sett HJÓL undir allar líkkisturnar, svo menn gætu

  RÚLLAÐ þeim upp", ellefu ára djásnið ákveðið.

  Húsfreyja sá fyrir sér STÓRTJÓN og slys, hefðu þá

  "líkrúllandi"-mönnum skrikað fótur við að ýta, og misst kistu

  frá sér á fleygiferð niður brattann.......aaaaaargh.

  Ekki vinalegt að fá einn ekki mjög "lifandi" inn um stofugluggann

  hjá sér í vísiteringu......á hjólum.

  Húsfreyja og djásn glottu grimmt að pælingum sínum, og röltu niður

  í kaffi og ísinn.

  Vertinn sagði skemmtilega sögu og sýndi "fimmeyringaborð".

  Næsta viðkoma var Maddömukot, þar sem djásn og húsfreyja

  fengu fína vetrarvettlinga, súkkulaði, meira kaffi og spjall.

  Maður á besta aldri fræddi þær um uppbyggingu staðarins

  yfir kaffinu og var alveg rasandi á breyttum tímum....

  "Hér áður fyrr þekkti ég alla í þorpinu, nú þekki ég bara orðið elsta fólkið"!

  Gangur lífsins.

  Þá var það verslun H. Júlíussonar, ein elsta verslun Sauðárkróks.

  Húsfreyja sveif um á sæluskýi þar inni.

  Gamla Brynjólfsbúð Eyjanna "endurfæddist" henni samstundis.

  Gamla vigtin, stóru skúffurnar, djúpu viðarhillurnar þar sem öllu ægði

  saman.

  Bjarni Haraldsson stórkaupmaður tók hjartanlega á móti þeim mæðgum.

  Sýndi þeim inn í sitt kames...oooo gamlar svarthvítar myndir, nýja

  verslunin sem var byggð "utan um" þá gömlu....átti vin sem

  hafði flutt til Eyja, Helga Marinó.....tenging, mikið spjall, gaf

  djásninu ís og að lokum  fékk húsfreyja að mynda kaupmanninn

  fyrir utan verslun sína.

  Og eitt alveg dásamlegt! 

  Fyrir framan verslun H. Júlíssonar ein herleg bensíndæla...við sjálfa

  aðalgötuna....enn í fullri notkun!

  Húsfreyja fílaði Sauðárkrók í tætlur, og rölti um og myndaði grimmt

  með djásninu fram á kvöld, en þá var haldið aftur yfir

  Þverárfjallið heim í bústað.

  Svona ferðalög gefa lífinu gildi og fegurð, og gera húsfreyju

  stolta af landi og þjóð.

  En matur næst, fósturdóttir er í gistingu og mat.

  Góðar síðsumarsstundir.