Botnlausa glerhítin okkar Frónbúanna..

  ...er bísna lagleg á að líta, þá

  ljósaperur loga í gluggum á dimmri

  vetrarnótt.

  Gleður, hressir, bætir og kætir þá sem merkilegt nokk,

  hafa auraráð og geta sótt tónleika reglulega

  í íðihljómfagra sali Hörpunnar.

  Mun sjálfsagt einhvern tímann borga sig upp, Harpan...

  svona í kringum 2067, þegar þeir síðustu af

  "við- verðum- LÍKA- borga- Hörpuna-kynslóðinni",

  hrökkva upp af í hárri elli.

  Þeir "ríku-æ,æ-smá-bakslag-nei, setjum bara þjóðina á hausinn- aftur orðnir ríkir",

  hér uppi á litla Fróni þá, verða auðvitað

  löngu búnir að gleyma kreppu, bankagjaldþroti, niðurskurði

  og ofursköttum á venjulega meðaljóna og láglaunaða.

  Aftur komnir með sand af pappírspeningum í bankabókina og

  fjárfesta þá í verðbréfum fyritækis til húsa í "póstkassa" við

  hliðargötu í lítilli borg á eyju í Suðurhöfum...Tortola kemur

  einhverra hluta vegna, upp í hug húsfreyju.

  Ungir Sjálfstæðismenn verða orðnir aldnir, vellauðugir, fyrrum pólitíkusar,

  sem mæta í Hörpuna í hverjum desembermánuði að hlusta

  Frostrósir...sem þá hafa fengið nýtt og heitara nafn og nefnast "Peningablóm".

  Þeir glotta í kampinn yfir bernskubrekunum, og nikka hvorn annan:

  "Helvíti voru við sniðugir að nota Hörpuna og milljarðalánin hennar 

  okkur til framdráttar þarna um árið".

  Jamm.

  Eftir stendur Harpan. 

  Glerhöll sem kostar þjóðina MILLJARÐA mitt í verstu kreppu

  heims frá árinu 1933.

  Allt í boði peningafíkinna fjármálabraskara,  gráðugra bankagosa og

  spilltra politíkusa.....já og auðvitað eigum við hin,

  "nautheimsku fjármálavitleysingarnir og flatskjáareigendurnir"

  okkar sök í því hvernig fór.

  Létum gabba okkur og ginna, og sitjum nú uppi með

  5. ára gamla flatskjái, sem við verðum kannski búin

  að greiða upp á næsta ári.

  Bifreiðar okkar eru hratt og örugglega að verða að

  FORNBÍLUM, og verið er að reyna að finna leið

  til að plokka af okkur þann litla sparnað sem við

  eigum eftir til elliáranna.

  En huggun harmi í, þá mun máske góðhjartaður fyrrum

  ungur Sjálfstæðismaður, bjóða öldruðum

  borgendum Hörpunnar í hópferð í hjólastólarútu

  niður í Hörpu að skoða herlegheitin.

  Selja þeim kaffibolla og hnallþóru á kaffihúsi Hörpunnar,

  og spila Kristján í ferðaspilara á meðan.

  Verður brilliant.

  Spáir húsfreyja.

  En Harpan er komin til að vera.

  Og við verðum að vera sátt með þann raunveruleika,

  hvort sem við höfum efni

  á að fara á tónleika þangað eður ei.

  En svo gætum við náttúrulega fengið eina svaðalega

  grenjandi vetrarlægð að suðvestan...og Harpan

  fokið á haf út....eða hvað?

   Nah, varla.

  Góðar stundir og njótið nú allra yndislegu jólatónleikanna

  í desember....á flatskjánum ykkar.