Af niðurskurði í hreyfifærni.

  Húsfreyja lá bakk í bælinu.

  Heilaræfillinn hafði að gömlum og góðum sið sent

  "ordrur" beint niður á vöðvaliðið í hægri öxl húsfreyju,

  og skipað því að reisa kerluna upp, og ýta henni fram úr

  rúminu.

  RÆS, var boðorð dagsins, enda klukkan að ganga 11 á laugardagsmorgni.

  Það var þá sem allt fór til andskotans.

 "SETUVERKFALL"! ! , orgaði verkstjóri axlarvöðva

  húsfreyju.

   "Þetta er er ekki að gera sig hérna hjá

  frúnni!  Hún er búin að bræða úr öllum

  leiðurunum (taugunum) og rústa

  helvíska stóra lyftikrananum (aðal-sininni)".

  Verkstjórinn spýtti  bálreiður á einn reittan "leiðarann" sem sendi frá sér

  med det samma, mergjaðar eldglæringar

  og krampakenndar bylgju eftir öxl niður í úlnlið og eftir hálsi upp

  í haus á húsfreyju.

  ÁÁÁ!

  Húsfreyju sundlaði af sársauka.

  Hefði steinliðið yfir hana ef hún hefði ekki verið útafliggjandi

  í rúmi sínu hvort eð.

  Hvað var að gerast?

  Heilaræfillinn var miður sín, og sendi með hraði

  sveit "sjúkraliða" (bólgusvara) niður á hægra axlarsvæðið.

  Þar var allt í helvísku báli og brandi, tjóni og tjöru, rúi og stúi.

  Aðallyftikraninn var ryðgaður FASTUR í síðustu stöðu, enda búin að

  bólgna út í tvöfalda stærð sína.

  Leiðarar flestir undir einhverju djö... fargi, klemmdir, óvirkir

  og tættir.

  Sjúkraliðasveitinni féllust hendur, þegar vöðvaverkstjórinn

  ullaði illskulega framan í hana, og sagði henni að

  drulla sér aftur upp í stjórnstöð, og láta andskotans

  "bossinn" (heilaræfilinn") koma viti fyrir frúna. 

  "Nú verður frúin að andskota sér

  til læknis í einum hvínandi hvelli,

  og ekkert djö... "þetta lagast-kjaftæði"!

  Vöðvaverkstjórinn var orðinn sótrauður í andliti af vonsku, pirringi

  og aðgerðarleysi:

  "Þangað til erum við strákarnir farnir í

  VERKFALL, og snáfið þið upp!

  STRÁKAR!  Komið!  Við tökum slag

  í félagsvist".

  Húsfreyju tókst með harmkvælum að koma sér fram

  úr rúminu.

  Hún var lent í bullandi niðurskurði á hreyfifærni

  í hægri öxl, og ekki bara hægri öxl.

  Hún var komin með myljandi niðurskurð á

  hreyfifærni í hálsi hægra megin einnig.

  Jaso.

  Nú voru góð ráð dýr.

  Húsfreyja skellti í sig einni tveimur bólgueyðandi verkjatöflum.

  "Húmbúkk"! , orgaði vöðvaverkstjórinn, og

  gaf í næsta spil í félagsvistinni.

  Húsfreyja náði í hitapokann sinn með erfiðismunum,

  sat í hálftíma með hann á hæ öxl sinni.

  "Nú hlyti þetta að fara að lagast".

  "Je RÆT"! , vöðvaverkstjórinn leit ekki

  einu sinni upp frá félagsvistinni.  Var að vinna.

  Húsfreyja var í öngum sínum.

  Og að drepast í öxlinni.

  Heilaræfillinn reyndi að höfða til heilbrigðar skynsemi

  sinnar, og laumaði hugmynd um læknisheimsókn

  að frúnni.

  Húsfreyja hafnaði svoleiðis VESENI samstundis.

  Auðvitað hlyti þetta að "lagast".

  "DREAM ON, hálfviti" , gargaði

  vöðvaverkstjórinn, og trompaði spaðaásinn.

  Heilaræfillinn fékk nærri því verki í vinstra heilahvelið af álagi og pressu:

  Einhvern veginn varð hann að fá frúna til að fara til læknis:

  "Ömm, kæra frú.  Afi yðar og faðir

  voru báðir gigtarskrokkar, og afinn

  meira að segja með hroðalega slitgigt.

  Vilduð þér nú ekki vera svo vænar og

  skreppa til heimilisdoktorsins og fá

  úr því skorið, hvort öxl yðar sé ónýt af

  sliti, eða hvort einhverju verði bjargað

  með sjúkraþjálfun eða aðgerð"?

  Hefði heilaræfillinn verið með hjarta, hefði hann verið með það

  í buxunum, svo stressaður og auðmjúkur var hann.

  "Hvaða stress er í gangi", húsfreyja var rasandi.

  "Þó ég sé með smá "stirðleika" í öxl eftir langa vinnuviku,

  er það ekkert að tapa sér yfir".

  "FÍFL", vöðvaverkstjórinn hló illyrmislega,

  um leið og hann gaf í næsta spil.

  "En kæra frú" , heilaræfillinn var gráti næst,

  ég er búin að missa alla stjórn

  á vöðvaliðinu í öxl yðar, og þeir

  eru allir farnir í verkfall...gerið nú

  þetta fyrir mig".

  Húsfreyja setti í brýrnar.

  Tarna var ljóta.

  Ekki gat hún mætt í vinnu með "hangandi hendi"

  á mánudag...varla að hún þyldi við í fríi heima

  um helgina.

  Ákvað að fara að skynsömum boðum heilaræfilsins,

  og kom sér til "doktorsins".

  Nú sést húsfreyja á blússandi fart á leið til sjúkraþjálfa

  tvisvar í viku, þar sem helvískur aðallyftikraninn er mýktur upp,

  og leiðararnir eru í "hljóðbylgjumeðferð".

  Vöövaliðið er aftur komið til starfa:  "Hún hefði

  nú mátt leyfa okkur að klára

  þriðju umferðina í félagsvistinni,

  frúin. En auðvitað er alltaf gleðilegt

  þegar fólk fer að skýrast í hugsun

  á gamals aldri og stíga í vitið"! 

  Einnig má sjá húsfreyju utan dyra flesta daga að loknum

  vinnudegi, íklædda sínum rauða kuldagalla,

  sveiflandi örmum á gangi eins og bolsévikki í her

  Stalíns á Rauða Torginu.

  Húsfreyja veit það fyrir víst, að heilaræfillinn hennar er

  alsæll.

  Húsfreyja og vöðvaverkstjórinn hins vegar, ræðast ekki við.

  Sættast kannski á Jólum.

  Kannski.

  Góðar stundir og hugið vel að heilsunni á köldum vetrarmorgnum....

  annars eru allir velkomnir í bolsévikkamarseringuna með húsfreyju.