Rússneskur sandmokstur...

  ..sjálfsagt mun áhrifaríkari en sá frónverski.

  Fleiri að baki hverri skóflu, eða hvað?

  Húsfreyju þykir einsýnt að merkur oddviti þeirra

  Eyjamanna í bæjarstjórn, muni leita allra leiða út úr

  Landeyjarhafnarklúðrinu.

  Fyrst "hafnarhönnunarsnillarnir" sáu vænstan kost í

  samgöngumálum Eyjamanna,

  að skella upp höfn í "ósum" Markárfljóts, í bakgarði

  Eyjafjallajökuls og á miðjum "Landeyjarsandi", var nokkuð

  "öruggt" að einhvern tímann myndi þurfa að MOKA upp

  einhverju "smotteríi" af auri og sand úr höfninni.

  En eitthvað virðist sú staðreynd hafa farið fram hjá snjöllum hönnuðum,

  og þeir steingleymt að hanna kröftugan sanddæluútbúnað, og því

  síður hugsað fyrir, að fengin yrðu sanddæluskip í höfnina sem

  dyggðu í frónverkum aðstæðum og sjólagi.

  Nú situr Ellið bæjarstjóri uppi með hönnunarsnilld þessa,

  og á að sjá til þess að einhver ótölulegur fjöldi

  ferðamanna komist þvers og kruss á sem skemmstum

  tíma á milli lands og Eyja, sumarlangt og jafnvel

  langt fram á vetur.

  Eyjamenn þeir sem húsfreyja þekkir til, eru löngu

  orðnir kúguppgefnir af "óáreiðanlegri" áætlun Herjólfs

  í Sand...afsakið...Landeyjarhöfn,  nota flugið grimmt

  og flykkjast í ferðir Herjólfs til Þorlákshafnar, þegar

  þær eru í boði.

  En Elliði bæjó er seigur og fylginn sér, og gefst ekki upp

  þó á móti blási.

  Eftir því sem húsfreyja best veit, er gamla Rússland

  fullt af lækjasprænum, stórum ám og jafnvel stórfljótum

  þvers og kruss um landið þvert og endilangt.

  Dettur henni þar einna helst í hug Volga og Don, en veit

  að vatnsbunur þar austur um hljóta að vera miklu fleiri, en

  það sem hennar minni rekur til.

  Einhverja reynslu af sandburði þessara stórfljóta hljóta

  Rússar að hafa öðlast, og gætu nú af stakri visku sinni

  og vinsemd miðlað til Elliða bæjó á haustdögum.

  Þarf þá kannski ekki að loka Landeyjarhöfn yfir vetrarmánuði,

  ef vel tekst til, og Rússarnir rétta Elliða brilliant lausn

  á silfurfati á sand- og aursöfnuninni innan hafnarinnar,

  sem frá Markárfljóti kemur.

  Verra verður að finna lausn á sjávarstraumum, og vetrarlægðum

  með hvínandi austanátt dögum saman.

  Jamm, Elliði Eyjamanna situr líklega í súpunni eftir sem áður,

  þó Rússarnir veiti liðsinni.

  Við liggur að húsfreyja bjalli í hann, og stingi að honum að

  hóa í kínverska sendiherrann næst.

  Þeir snjallir menn í LÖNGUM brúarsmíðum eftir því sem

  fréttir austur frá Kína herma, og þeir allra manna greiðviknastir og

  vinsamlegastir....ef þú manst að launa þeim greiðann

  seinna meir.  Muna bara að vera ekki að bögga þá gulu

  með einhverju mannréttindakjaftæði.....

  Brú millum Landeyja og Eyja yrði sjálfsagt lítið mál fyrir

  Kínverjana.  Þeir ýmsu vanir í þeim málunum.

  Myndu rusla upp einni eðal brú á "nó tæm"fyrir Eyjamenn!

  Og höfnina mætti eftir sem áður nýta sem...hrísgrjónaakur.

  Þeir kínversku yrðu hrifnir af því.

  Já, en tarna er skrítna hafnarstæðið, Landeyjarhöfn.

  Og nýtingin á höfninni tóm barátta við náttúruöflin.

  Nei, Elliði bæjó á ekki sjö stundirnar sælar, þegar kemur að

  Herjólfi og hans hafnarmálum.

  En húsfreyja hefur trú á sinni heimabyggð, og telur að

  farsælar lausnir sé hægt að finna á hverri áskorun....jafnvel

  samgöngumálunum.

  Hún myndi altént byrja á því að senda "hafnarhönnunarsnillana"

  aftur á skólabekk, og setja þeim fyrir að LÆRA að gera

  "inn- og útsiglanlegar-hafnir", og öðrum kosti að

  kenna þeim að náttúruöflin á hverjum stað, eru þau

  öfl sem þarf að gera ráð fyrir FYRST, áður en vaðið er af stað í

  hafnargerð.

  Senda þá svo aftur austur á Landeyjasand.....KOMA SVO!

  VINNA VINNUNA SÍNA!

  En vel að Elliði bæjó gefst ekki upp fyrr en í fulla hnefana.

  Húsfreyja spáir honum velgengni. 

  Hann á til bæði þolinmæði og þrautseigju.

  Og...

  "Þolinmæðin þrautir vinnur allar".

  Góðar stundir í rífandi fínum þurrki hér vestanlands.

 

Leitar til Rússa vegna Landeyjahafnar