Ísland er eitt af ríkustu löndum...

  ...heims".

  ("Iceland is one of the richest countries in the world")

  Norsaranum var mikið niðri fyrir.

  "You see the point here"!

  "You have a lot of money".

  "Hjálpi mér" hugsaði húsfreyja," bankahrunið og

  og fálan hún Ísbjörg hafa alveg farið fram hjá norsaranum".

  Norsarinn æddi áfram:

  "But you are not doing your work, you are not doing nursing".

  Norsarinn var orðinn heitur.

  Hann bunaði út úr sér langri ræðu á bjagaðri ensku,

  þar sem hann níddi störf vestrænna hjúkrunarfræðinga

  niður í svaðið, sagðist að vísu mundu aðeins níða okkur niður til að byrja með...

  "you see the point here"?

  Húsfreyja sá engan skrattans "point" neins staðar,

  nema þá bláleitan nefbroddinn á norsaranum, og svo beitt

  svipþungt andlit kollega síns nokkur sæti frá sér.

  Sú kona þekkt fyrir ákveðni, fagmennsku og dugnað,

  ásamt stóru skapi.

  Eins gott að norsarinn gusaði stressuðum hlátri

  frá sér af og til, svo leit út fyrir að hann væri að mestu að gera

  beitt grín að áheyrendum.

  Húsfreyja glotti með sjálfri sér:  "Reverse psychology.

  Gott og vel.

  Snúa fólki á sitt band með því að

  fá þá til að gagnrýna sjálfa sig og störf sín í tætlur,

  koma þá með flottar nýjar lausnir, hrósa fyrir það sem vel er gert,

  og hvetja til að "kaupa"  hjálpartæki sem bæta gæði vinnu.

  Húsfreyja fylgdist spennt með norsaranum.

  Hann var bísna fróður, og tættist víða um lönd með

  alls konar tölur um afspyrnu lélega hjúkrun.

  Reif heimaland sitt Noreg niður í tætlur "heilbrigðiskerfislega".

  "And we have a lot of oil-money, and still we don't take proper

  care of our old people".

  "AND YOU DO NOT TAKE GOOD CARE OF OLD PEOPLE HERE IN

  ICELAND" hrópaði norsarinn fagnandi.

  "Still you hve a lot of mony and plenty of time at work,

  but you have stopped nursing"!!!

  Ygglibrún kollega húsfreyju versnaði að miklum mun.

  Nokkrir aðrir áheyrendur slepptu frá sér taugaveikluðum

   vantrúaðarhlátri. 

  Deildarhjúkrunarfræðingurur í þriðju röð smitaðist af eldmóð

  norsarans, "JÁ  við erum hættar að hjúkra, sitjum fastar í

  pappírsvinnu alla daga" kallaði hún upp.

  "I LOVE YOU" hrópaði norsarinn upp af andakt og einskærri

  gleði yfir því að níðið skyldi svínvirka.

  Sú á þriðja bekk roðnaði í kinnum af ánægju.

  Húsfreyja kyngdi hlátrinum og muldraði í hljóði: 

  "HALLELÚJA"!

   Varð hugsað til deildar sinnar, 25 manna deild, þar sem

  18 sjúkir heimilismenn eru hjólastólabundnir,

  hinir göngugrindafærir.

  Húsfreyja eina hjúkkan á vakt dag eftir dag, sinnir

  hjúkrun sinna skjólstæðinga, bæði líkamlegri og andlegri,

  tekur á bráðaveikindum, sér um að senda fólkið sitt

  í rannsóknir eða á bráðamótökur,

  sinnir deildarstjórastörfum á harðahlaupum, ræðir við

  starfsfólk, skipuleggur dagleg störf þeirra, ræðir við ástvini

  skjólstæðinga, fylgist með virkni deildar, vöntun á

  hjúkrunarvörum,  þvotti, lyfjum, annast lyfjagjafir,

  skiptir á þvagleggjum,  á magaslöngum, fylgist

  með breytingu á getu sinna heimilismanna,

  er stöðugt að meta líðan þeirra, er hjartabilun

  í uppsiglingu, lugnabólga, þvagfærasýking eða

  er jafnvel öldungurinn að búa sig undir að kveðja þessa jarðvist.

  "YOU SEE THE POINT HERE"!

  Norsarinn í ham.

  Húsfreyja hrökk upp frá hugsunum sínum.

  Var búin að tapa þræðinum hjá norsara.

  Einbeitti sér.

  Hann sem betur fer enn að níða vestræna hjúkrunarfræðinga.

  Missti ekki af neinu merkilegu, húsfreyja.

  Norsarinn hvessti snörpum augum yfir hópinn.

  Hundrað og sextíu hjúkkuaugu mændu á hann.

  "DON'T TELL ME YOU DON'T HAVE TIME OR MONEY!

  "YOU HAVE BIG JEEPS IN ICELAND, AND FULL

  RESTAURANTS OF PEOPLE ON WEDNESDAYEVENINGS",

  þrumaði karl.

  "AMEN" hrópaði húsfreyja í huganum.

  Hún var komin með bullandi "Gunnar í  Krossinum-tilfinningu".

  Karl glotti og hélt áfram með ýmsan fróðleik, með dassi af

  hjúkkuníði hér og þar.  Skot á mikið ríkidæmi frónbúa.

  Loksins kom matarhlé.

  Það var grand.

  Íslensku sölustjórarnir höfðu vandað til verksins,

  allt var gott og hressandi

  Áttatíu hjúkrunarfræðingar snæddu og spjölluðu,

  einhver hvíslaði að það væri skrítið að sitja undir

  því að það sem við ynnum dags daglega væri ekki

  lengur talið "hjúkrun"!

  Húsfreyja reyndi að hughreysta viðkomandi,

  og sagði að nú væri líklega neikvæðu yfirhalningunni lokið,

  næst yrði karl ekkert nema jákvæðnin og gleðin, því hann vildi

  selja okkur ný og glæsileg hjálpartæki.

  En NEI!

  Norsarinn demdi sér vissulega í mikla sölukynningu á

  "því besta sem völ er á í hjúkrun aldraðra", en hann hnýtti

  áfram í áheyrendur og var afspyrnu kaldhæðinn við

  annan íslenska sölustjórann..." oh, you're going to use you brain NOW".

  Norsari var farin að pirra húsfreyju undir lokin, og hún var þeirri

  stund fegnust að komast út í vor-slagveðrið.

  Hafði skyndilega fengið það á tilfinninguna, að norsarinn væri

  eitthvað spældur út í frónverska þjóð, jafnvel eitthvað bitur.

  Máske ekki búin að jafna sig á því, að við skyldum YFIRGEFA

  Noreg þarna um árið...874 eða þar um kring, því okkur hugnaðist

  ekki lengur lengur það land til búsetu.

  En það getur sosum verið vitleysa hjá húsfreyju,

  eigi að síður segir húsfreyja og skrifar...og stendur við það:

  LEIFUR HEPPNI VAR ÍSLENDINGUR OG VERÐUR

  ÆTÍÐ!

  OG HANA NÚ.

  Góðar stundir.