Þetta er bara kjaftæði...

  ... las öldungurinn hátt og snjallt

  fyrir eldkláru nánast blindu frúnna á tíræðisaldri.

  "Hvað segirðu góði", hváði frúin hissa, "hvað er kjaftæði"?

  "Nú það get ég ekki séð" svaraði öldungur, "því letrið er svo smátt,

  en þetta stendur hérna í blaðinu, er fyrirsögnin".

  "Nú kannski er einhver að svara hinni fyrirsögninni sem þú last áðan.

  "JESÚ SNÝR AFTUR"!, sagði frúin aldraða vongóð.

  "Jú... kannski" öldungur rýndi í blaðið efinn á svip, á mynd sem

  fylgdi "kjaftæðisgreininni"..."nei hann er ekkert líkur Jesú þessi"!

  "Jæja, það er þá jafn gott, því þeir kirkjunnar menn halda því fram að

  Jesú eigi eftir að koma aftur" sú aldraða ákveðin, " og þá er eins gott að

  vera ekki með eitthvert kjaftæði við hann, blessaðan".

  Öldungur gjóaði augum á öldruðu augum, og dæsti:

  "Verð að ná í gleraugun mín, svo við fáum einhvern botn í þetta "kjaftæði".

  "Nei, blessaður vertu, slepptu því, góði.  Þetta er áreiðanlega eitthvert

  krepputal eða spillingarrugl á neikvæðu nótunum.  Fjaðrafok og endaleysa".

  Og gamla skellti í sig síðasta kaffisopanum úr bollanum:  "Nennum ekki að

  hlusta meir á slíkt...komdu við skulum fara upp í BINGÓ".

  Og upp fóru þau í BINGÓ og þar var sko bara spjall og gleði, ekkert kjaftæði.

  Húsfreyju var skemmt yfir samskiptum þessum, og sneri sér að frú einni

  sem fær 4 tegundir af augndropum tvisvar á dag.

  Sú neitaði BINGÓferð alfarið "þú veist vel góða sem hefur það sem

  "atvinnugrein" alla daga að setja dropa í augun mín, að ég sé

  ekki neitt á BINGÓspjöld og þess háttar lengur.  En veistu hvort

  Herjólfur komst í "Sandeyjarhöfn" í dag" og kerla glotti kalt.

  "Nehei", húsfreyja hló, " það veit ég ekki, en ætli það verði ekki stíf austanátt fram á mitt

  næsta sumar, og þá komist loks Herjólfur nokkrar ferðir í Landeyjahöfn um

  þjóðhátíð hjá þeim í Eyjum"!

  Það krymti í kerlu:  "Það væri þá vel, ef hægt væri að nota höfnina sem

  þjóðhátíðarhöfn næstu árin".

  Síðan hlógu þær báðar

  Það er enginn bölmóður í elskulegum öldungum húsfreyju, þrátt fyrir

  fregnir af kjaftæði, fjaðrafoki, tunnubarningi, spillingu og jafnvel

  endurkomu frelsarans.

  Reynslan og lífið hefur kennt þeim að æðruleysi og þrautseigja

  reynist best, þegar kreppir að.

  Öllu mætt með heimspekilegri ró.

  Sólin kemur aftur upp á morgun.

  Nýr dagur rís, með nýjar áskoranir, nýjar lausnir og ný átök.

  Ekkert varir að eilífu, hvorki góðæri né kreppa.

  Jafnvægið er best, segja öldungar húsfreyju, sveiflur

  skapa óróa og spennu.

  Húsfreyju líður vel innan um öldunga sína.

  Þar er ekki stressið eða djöfulgangurinn.

  Allt á sér sinn tíma.

  Allir eru sáttir við Guð og menn.

  Lífið er ljúft ...og svo vinnurðu í BINGÓ!

  Góðar stundir á köldum nóvemberdegi.