Í upphafi var orðið....

  ..svo segir altént í þokkalega þekktri bókarskruddu,

  sem húsfreyja gluggaði töluvert í hér í den.

  Og "orð eru til alls fyrst" hefur einnig

  klingt í eyrum húsfreyju, svo hún furðar

  sig nokkuð á "orðafæð" í fundagerð þessari

  í Reykjanesbæ.

  Húsfreyja hefur hingað til talið að

  mönnum yrði ekki "orða vant" í Reykjanesbæ,

  fremur en í öðrum bæjarfélögum úti á landi.

  Nei, öðru nær.

  Áltént létu bæjabúar í Reykjanesbæ "vaða á súðum",

  og "dæluna ganga" og

  "mörg orð falla" þá húsfreyja bjó og

  starfaði í bænum.

  Og allt samviskusamlega "skráð", væru

  formleg fundarhöld í gangi.

  Húsfreyja var meira að segja skikkuð á

  eitt herlegt námskeið í fundarhöldum og ræðumennsku...

  ergo "kjaftavaðli og monti", þá hún starfaði á

  sjúkrahúsi Keflavíkur.

  En víst voru innan um og inn á milli gagnleg atriði

  og góð fyrir framtíðina á námskeiði þessu,

  þótt kjaftavaðallinn væri töluvert yfirþyrmandi.

  Húsfreyja vill þó viðurkenna, að ræðumennska er

  ekki í miklu uppáhaldi hjá henni, er mun hrifnari af

  spjalli, gríni og glensi yfir kaffibolla, í bland við

  fróðleiksmola, umræðu og skoðanaskipti.

  Eigi að síður VARÐ húsfreyja á fyrrtéðu námskeiði

  að semja "ræðu" og flytja hana frammi fyrir múg og margmenni.

  Ó, húsfreyju arma.

  Hún svitnaði og kólnaði á víxl af angist og og mergjuðum

  ræðukvíða.

  Datt ekkert í hug sem "ræðuefni" nema mikil ádeila

  á Keflavíkurbæ, fyrir að gera ekkert til að stöðva

  óheyrilega fjölgun á snaróðum "húsflugum" á sumrin,

  sem dudduðu sér við það að troða sér inn um munn, eyru

  og nasir á húsfreyju næturlangt...nótt eftir sumarbjarta nótt.

  Húsfreyja hafði aldrei upplifað aðrar eins hremmingar,

  síðan "flugnasumarið mikla" 1972, í Eyjum.

  Húsfreyja óð samt í það að semja ræðuhelvítið um flugurnar,

  og til að æfa sig, hélt hún þrumandi ræðu yfir salernisræflinum,

  sem átti sér einskis ills von, og stíflaðist á stundinni.

  Eftir hálftíma "strokkun" með drullusokknum var stíflan

  á brott, en helvískur húsflugnasvarmurinn í kringum

  höfuðið á húsfreyju var svartari en nokkru sinni fyrr.

  Húsfreyja komst við illan leik fram af baðherberginu

  með handklæði að vopni, og barðist sem óð væri

  við bévískan flugnaskarann í hálfa aðra klukkustund.

  Náði 40, gafst upp á hinum 440.

  Svaf stutt og óvært yfir nóttina...bzzzz...bzzzz.. og mætti á námskeiðið með

  rauðsprengd augu af svefnleysi, brennivínsrautt

  nef eftir að fluguóféti hafði fest sig í annarri nös hennar,

  þá hún snöflaði í sig seríósinu, og ráma og hása rödd

  eftir öll sigurorgin þá henni hafði tekist að stúta einni vængjaðri

  með handklæðinu kvöldið áður.

  Steig þannig upp í pontu með ræðubleðla sína og leit

  yfir margmennið.

  "FYLLIBYTTA"!

  "RÓNI"!

  Samhljóma dómur áheyrenda yfir húsfreyju duldist ekki í

  augnaráðum þeirra.

  Húsfreyju sortnaði fyrir augum.

   "Æran farin veg allrar veraldar"  hugsaði húsfreyja sótsvört af angist.

  Seríósið átti erindi AFTUR upp í kok húsfreyju,

  ásamt súru galli og hún fann hvernig óstjórnlegur

  tiringur hertók raddbönd hennar.

  Hún kyngdi seríósfjandanum ásamt því græna með harmkvælum.

  "Gu.....gu...gu...gu....gu..góðir"...NEI, sjitt...vitlaust.

  "Hrummm"...húsfreyja ræskti sig, skjálftinn í

  raddböndum hennar fór úr 7 á Richter niður í 4,5 á

  Richter.

  "Fundarstjóri og a..a..aðrir fundarmenn.....",  húsfreyja

  hefur enn þann dag í dag ekki hugmynd um hvað

  hún síðan sagði.

  Hvort hún megnaði að flytja flugnaræðuna góðu, eða hvort

  hún flutti frumsamda lofræðu um fjölbreytt innanhúss skordýralíf á

  litla Fróni, eða hvort hún úthúðaði stífluðum

  salernum í 20 mínútur....ekki hugmynd!

  Aukaatriði.

  Fékk dúndrandi klapp og brilliant fína umsögn fyrir

  ræðustúf sinn...og það sem meira var um vert:

  Æruna aftur!

  Allar götur síðan ber húsfreyja lotningarfulla

  virðingu fyrir "orðinu" bæði því talaða og því ritaða.

  Og gat hún ekki séð annað en slíkt hið sama væri í heiðri haft

  hjá flestum íbúum Reykjanesbæjar, hér á árum áður.

  En kannski eru tímar breyttir hjá stjórnendum öllum í

  Reykjanesbæ í dag og þeirra mottó orðið:

  "Fæst orð bera minnsta ábyrgð"?

   Ekki gott að spá.

  En góðar stundir og njótið kvöldsins.

Hlegið að fátæklegri fundargerð