Stóra lagið frá litla Fróni komst áfram-BRAVÓ!

  Húsfreyja og systurdóttir héldu

  pizzuveislu í tilefni af sönglagakeppninni.

  Marinó og Bára pældu í hraða og fjöri, á

  meðan systurdóttir hafði mest gaman af "stuttpilsakeppninni"

  sem er ætíð hliðarkeppni í Eurovision.

  Húsfreyja sjálf reyndi að meta hrynjanda, takt, söng

  texta og framkomu.

  Hefur nú GLATAÐ sínu viðkvæma tóneyra, húsfreyja, á

  einu kvöldi, og örvæntir um að það sé henni að eilífu týnt og að

  henni takist aldrei að finna það aftur.

  Í þetta sinn voru það ísraelir sem misþyrmdu

  hlustum húsfreyju allhressilega með lagi sem

  óneitalega minnti húsfreyju á "Lína litla ballerína" sem

  Katla Marý söng hér á árum áður inn á barnaplötu.

  Má þá húsfreyja frekar biðja um "Habanibía búe be".

  HRIKALEGT!

  Barnalagið hennar Kötlu mun skárra en þessi afbökun.

  Veit Katla Marý af þessu?

  En húsfreyja var ánægð með flutning Grétu, Jónsa og kó.

  Þau voru grand og skiluðu þesu stóra lagi listavel.

  Um aðra söngva og söngvara vill húsfreyja lítt tjá sig,  nema babúskurnar

  voru krútt, og 11 ára djásnið var hrifið af silfruðu englunum frá Írlandi, en

  gaf það út að önnur lög keppninnar væru hálf-leiðinleg.

  Húsfreyja óskar íslensku flytjendunum innilega til hamingju með

  komast áfram.

  Góðar Eurovisionstundir.

 

Ísland komst áfram

Einföld tæknileg mistök...

  ...áreiðanlega að hrekkja fólk hér í bókhaldinu.

  Tómur misskilningur, klaufaskapur og seinagangur

  sem auðvelt ætti að vera að kippa í liðinn.

  Þorláksbúðarfólk sjálfsagt búið að sitja sveitt við

  að reikna, og reikna en fær svo ekki tölvufjandann

  til að "staðfesta" þegar þeir reyna að senda

  ársreikninginn til Ríkisendurskoðunar.

  Það  öfugsnúna vandamál kannast húsfreyja vel við,

  því hún hefur nokkrum sinnum dundað sér við að  kaupa sér flugmiða

 "rafrænt".

  Jafnvel eytt heilu kvöldunum við þá iðju, þar sem hún brasar við

  það með tunguna í munnvikinu á sínum snigilshraða,

  að skrá allt NÁKVÆMLEGA, kennitölur, dagsetningar, áfangastað,

  nöfn, heimilisföng, netfang..og netfang aftur, til þess eins að fá:

 " Ekki var hægt að staðfesta kaup á flugmiðum, því þetta flug er UPPSELT".

  Einhver tölvusnillinn búinn að stökkva á síðustu flugsætin, á

  fjórðungi þess tíma sem tók húsfreyju að skrá netfangið...tvisvar.

  Aaaaaarrrggh!!

  En húsfreyja hefur trú á Þorláksbúðarfólki, og telur að það

  eigi eftir að koma út í myljandi plús....jafnvel sendi inn 5

  ársreikninga ár hvert, til þess eins að bæta fyrir klaufaskapinn.

  Skáli Þorláksbúðarfólk síðan grimmt í Skálholti fyrir Þorláksbúð og

  nýrri "biskupskutlu" á sumri komanda, og gleðjist yfir

  renneríi af ferðamönnum borgandi snarhækkandi "skoðunargjald",

  þá ný "búð" hefur opnað á svæðinu.

  Góðar stundir og gangi ykkur öllum vel með ykkar reikninga.

 

„Ámælisverður klaufaskapur“

Fyllerí í Bauhaus, akandi fíkniefni og Titanic-fundur?

 

  Húsfreyja var að skanna fyrirsagnir,  á milli þess sem hún

  vaskaði upp, skellti þvotti í þvottavél, hengdi upp, tók af rúmum,

  viðraði sængur og kodda úti á sólpalli, sópaði stofu og eldhús,

  snöflaðði í sig flatköku með kæfu og þrasaði góðlátlega í

  ellefu ára djásninu, sem botnar ekkert í því af hverju

  EKKI er frí frá heimilisstörfum um helgar.

  "Allt fullt hjá Bauhaus"!

  "Það var og" hugsaði húsfreyja, " og ég sem hefði getað

  rifið mig upp í býtið og mætt í happdrætti til þeirra klukkan sjö í morgun".

  Kötturinn sem hafði gróið fastur við sólheitan sólpallinn,

  mjálmaði skyndilega pirraður.

  Stór og drottningarleg frú hafði villst inn í stofuglugga húsfreyju og suðaði

  nú þar bálvond.

  Læðan komst ekki að röndóttu frúnni, því hún var bundin.

  Húsfreyja fauk í það að bjarga hinni konunglegu býflugu...úúú...

  í stærri kantinum, úr stofuglugga sínum og út aftur.

  Tók úr þvott vél aftur, hengdi upp.

  "Já, Bauhaus", hugsaði húsfreyja, " kannski alveg eins gott að

  ég svaf á mínu græna eyra, fyrst allt er FULLT hjá þeim.´

  Kíki frekar á morgun, þegar þeir "kaupdrukknu" í dag liggja heima

  í "eyðsluþynnku"!

  Svo var eitthvað um "fíkniefni sem fundust eftir fíkniefnaaksstur".

  "Ja hvur asskotinn, fíknefnin farin að aka um eða"......?

  Neipp, mannfólk á ferð undir áhrifum vímuefna, hættulegat sjálfu sér

  og öðrum.  "Sorglegt hve margir leyfa vímuefnum að hertaka

  líkama sitt og líf, þola eyðileggingu á líkama sinn og sál af þeirra

  völdum og missa loks allt tak af veruleikanum og týna sjálfum sér

  sem og öllum sínum ástvinum" hugsaði húsfreyja svört.

  En hvað var þetta með Titanic?

  Frétt frá stríðsárunum.  Skipalest frá Rússlandi að sigla á

  tundurduflagirðingu úti fyrir Vestfjörðum 1942.

  Húsfreyja áhugakona um Sögu fór strax í sögubækur sínar.

  Lítið  að finna.  Brúarfossmenn jú að bjarga fólki af af flutningaskipinu

  Daleby og áhöfnin á Skaftfellingi bjargaði þýskum kafbátsmönnum,

  og svo bara svona almennt um stríðið.

  Greinilega allt háleynilegt og Bretinn lítt fyrir að setja svona slys í blöðin.

  En merkilegt þetta, og fróðlegt að fá meiri fregnir af atburði þessum.

  Alltaf gaman að glugga í fyrirsögnum og fréttum.

  En húsfreyja er á útleið.

  Það er ætlar að ganga rösklega í klukkustund eða svo áður en hún

  skellir í sig kvöldmatnum.

  Góðar stundir.

Allt fullt hjá Bauhaus

Guð minn góður.....

 

  ..... oh my God", erlenda konan grét hástöfum og réri í gráðið.

  Húsfreyja stumraði yfir henni og reyndi að hugga.

  "Can I call your husband and ask him to come for you"?,

  húsfreyja vildi

  koma erlendu kófdrukknu konunni sem "næstum því"

  hafði drukknað í Bláa Lóninu í öruggar hendur sem fyrst.

  Erlenda konan reisti sig upp og hristi leðjugráa lokkana

 ört og nánast orgaði:  Noooooo!

  "No, no, no, no, dont call him...nononono"...orðin hurfu í mikil ekkasog.

  Húsfreyja var eitt spurningamerki.

  Botnaði ekki baun í málinu.

  "Ok I´ll ask your friend to stay with you, until you feel strong

  enough to walk out to the car with him".

  "NOOOOOOOOOOOOHHH!  SEND HIM AWAY......NOW"!!!

  Öskur hálfnöktu, næstum því drukknuðu konunnar  voru nærri því

  búin að sprengja báðar hljóðhimnur húsfreyju.

  "Vinurinn" kom hlaupandi inn á slysastofuna.

  Ungur maður um þrítug, a.m.k 15 árum yngri en nærri því

  drukknaða frúin.

  "Clara are you ok", íslenski framburðinn á enskunni heyrðist vart.

 " OUT"!!!, erlenda konan gargaði á unga manninn, sem

  hrökklaðist út aftur, um leið og frúin hóf aftur að selja upp

  gruggugu Bláa Lóns-vatni í bland við hreinan vodka.

  Húsfreyja hafði snör handtök og skellti ælubakka

  undir stærstu gusuna, vafði köldu þvottastykki um höfuð

  frúnnar og hélt við.

  "Ég er svoooo glötuð...I´m so useless" grét erlenda konan hátt,

  um leið og hún kokaði og kúgaðist.

  Húsfreyja var í standandi vandræðum.

  Læknir var horfin á braut, hafði sagt húsfreyju að það mætti

  útskrifa nærri drukknuðu konuna í hendurnar á manni sínum.

  Bara eitt:  Læknir hafði talið þann þrítuga vera mann konunnar,

  og þann mann vildi frúin kófdrukkna, en ódrukknaða ekki

  sjá nálægt sér.

  Og ekki mátti húsfreyja heldur hringja í mann hennar,

  en hann var erindsreki og vann fyrir erlent sendiráð,

  eftir því sem húsfreyja komst næst.

  "You'r dead if you call him.....snökt..org...I´m dead...."!

  Ekki gat húsfreyja heldur skilið erlendu frúna eftir niðri á slysó,

  á meðan hún sinnti sínum 22 sjúklingum á deildinni á næstu

  hæð fyrir ofan á sjúkrahúsi Keflavíkur.

  Húsfreyja vippaði sér fram og ætlaði að ræða við þann

  þrítuga, þegar ægilegt org barst frá slysastofunni, og svo:

  "DO NOT TALK TO HIM!  SEND HIM HOME"!

  Sá þrítugi yppti öxlum, "ég tek bara taxa í bæinn",

  og svo var hann horfinn.

  Og uppi sat húsfreyja með háorgandi erlenda konu

  og bifreið hennar parkeraða í stæði  fyrir sjúkrabíla.

  Gleði.

  Nú voru góð ráð dýr.

  Húsfreyja hugsaði hratt. 

  Fór inn á slysastofu, þar sem næstum því drukknaða

  konan var að úthúða sjálfri sér, á milli þess sem

  hún ældi í ruslafötuna....."I'm so lame"!

  Húsfreyja gaf frúnni í skyndi ógleðistillandi stíl,

  mældi lífsmörk og súrefnismettun. 

  Allt í fínu lagi.

  Frúin grenjaði hástöfum á háa séinu.

  Húsfreyja beið færis, þegar heldur hljóðnaði

  grátur, og spurði um vinkonu sem frúin treysti

  og gæti náð í hana.

  Frúin virtist ætla að róast við upp ástunguna, þegar:

  "Ooooorrrrrgh...but what about the car......it's my

  husbands......"?

  Nú greip erlendu konuna einhver fítonskraftur,

  hún hentist á fætur og æddi um eins og ljón í búri...

  "I've to drive back to Reykjavik myself..."  hrasaði

  við, slangraði að stól, stóllinn datt og frúin með í gólfið.

  Eftir hálftíma org á gólfinu, tókst húsfreyju loks að

  ná símanúmeri vinkonu upp úr henni.

  Hálftíma seinna náði hún svo frúnni upp úr gólfinu,

  og bíllyklum hennar frá henni.....komin með

  hellur fyrir bæði eyru af skerandi grátnum.

  Reddaði bílnum fína frá inngangi slysó svo

  sjúkrabíll kæmist að.

  Vinkona erlendu konunnar mætti síðan með

  sínum ektamaka og þau

  sáu um að koma þeirri næstum því drukknuðu og

  bifreið hennar til höfuðborgarinnar við sundin bláu.

  Húsfreyja orðaði ekki þrítuga "vininn" við þau,

  enda lá líf hennar við... "you are dead if you tell them

  about him".

  Ítrekaði aðeins þörfina fyrir að fylgjast vel með

  frúnni næsta sólarhringinn og bað þau vel að lifa.

  Og frúna sá hún síðan á síðum dagblaðanna nokkrum

  vikum seinna í hóp af fínu fólki við einhverja opnun

  í ráðhúsinu,  svo hún hefur plummað sig flott eftir

  reddingar húsfreyju og læknis.

  En mikið hrikalega var húsfreyja sein með öll sín

  verk á deildinni sinni þessa kvölvakt í júní fyrir

  allmörgum árum síðan....og eins og hálf heyrnarlaus

  í þrjár vikur á eftir.

  Þessi sundlaugakonusaga minnti húsfreyju á þetta

  sérstaka atvik þarna í Keflavík um árið.

  Góðar stundir og gangið hægt um gleðinnar dyr.

 

Kom að fyrrverandi í sundlauginni

Svipaður kaupmáttur og 2004?

  Jaso!

  Eitthvað snýst fjármálahjólið illilega skakkt í heilabúi

  húsfreyju, ef þetta er raunin.

  Árið 2004, getur húsfreyja svo svarið að skuldir hennar

  voru mun lægri en nú, matarkarfan kostaði einnig minna og hún

  þurfti ekki að selja  nokkur eldgömul frímerki úr

  frímerkjasafni föður síns heitins í hvert skipti henni flaug í hug

  að skella smá skvettu af bensíni á bílinn, svo hún gæti

  vísiterað móður sína austur fyrir fjalll.

  Neipp!

  Man ekki betur húsfreyja, en að henni hafi meira að segja

  tekist að taka frá nokkrar krónur mánaðarlega frá 2004

  til 2006, fyrir utanlandsferð með sína herlegu fjölskyldu,

  sem farin var í mars 2006 til Kanaríeyja...og það í 2 vikur.

  Glætan að það væri möguleiki á því herrans ári 2011.

  Síðasta ár er satt að segja eitt hið svaðalegasta sem húsfreyja

  hefur upplifað fjármálalega séð.

  Þó var hún prúðasta á tímum góðæris, keypti aldrei STÓRGRÓÐA- hlutabréf,

  fjárfesti ekki í neinum "pappírs fyrirtækjum á Tortóla, og þrasaði

  vikum saman í bónda sínum um stórhættuleg myntkörfulán í bílakaupum,

 ( áður en hún gafst upp, og sagði honum að hann mætti að ráða þessu ....

  og bóndi var snöggur að taka eitt prímaflott myntkörfulán fyrir

  nýlegri Hondu, sem nú er að drepa hann að borga af )

  og hún lamdi í borðið og sagði enga þörf á "flatskjá" inn á heimilið,

  44 tommu túpusjónvarpið væri alveg nógu gott.

  Bóndi gaf flatskjáinn eftir, fyrst hann fékk bílinn...

  en það kom ekki í veg fyrir fóstursonur húsfreyju gæfist upp

  tæpum tveimur árum eftir hrun, á að borga af myntkörfuláni sínu

  fyrir einum herlegum flatskjá....bóndi sem hvort eð er var búinn að

  greiða eina og eina flatskjásgreiðslu til að reyna að hjálpa,

  tók þá yfir lánið og flatskjáinn, og uppi sat húsfreyja með

  myntkörfulán númer tvö.

  Jamm...og flatskjá.

  Neipp, 2011 telst seint til betri tíma með blóm í haga, batnandi

  fjárhags, dýrðar og dásemda og því síður SVIPAÐS kaupmáttar

  og árið 2004, hjá húsfreyju.

  Af og frá.

  En húsfreyja játar fúslega að hún er enginn fjármálasnilli,

  og verður seint talin vera reikningshaus, með allt að 23 aukastafi

  "pí" á tæru...veit ekki einu sinni fyrstu tvo!

  En kannski var húsfreyja bara svona hrikalega ofursparsöm og séð,

  með peninga sína árið 2004, að henni finnst hún hafa verið

  með miklu betri auraráð.

 Sjálfsagt legið eins og ormur á gulli á launum sínum, húsfreyja,

  aðeins keypt salt í grautinn einu sinni á ári, verslað allan sinn

  fatnað hjá "Góða Hirðinum", gert við götótta sokka á hverju kvöldi

  yfir Kastljósinu, aðeins haft logandi á kertaljósum yfir veturinn

  með sprittkertum keyptum í Bónus og gefið öllum ættmönnum sínum og vinum

  afmælis- og jólagjafir keyptar í "hundraðkallabúðum"!

  Sjálfsagt ekki verið með réttu ráði, húsfreyja allt árið 2004.

  Þjáðst það herlega ár af  "ofurnísku fjármálaóráði", og sofið upp

  við dogg, með kodda sinn fullan af seðlum.....hmmm....það

  er kannski þess vegna sem húsfreyja er nú að berjast við

  helvískan langvinnan hálsríg og mergjaðan verk í öxlum?

  Hvað veit húsfreyja?

  Jamm, en merkileg frétt þetta, ekki síður en þegar Ólína Þ. sagði

  "kreppuna nefnilega búna" nú á dögunum.

  Hleypa Marinó og Báru í kompjúterinn næst.

  Góðar stundir.

  

Kaupmáttur svipaður og 2004

Nú er hún Snorrabúð stekkur.

  Og þrasað um kennara á Akureyri á

  Alþingi.

  Ofbeldi og valdníðsla?

  Neipp, hæpið.

  Bara vesen á kennara, sem hefur of mörg orð um

  sína skoðun á samkynhneigðum.

  Þurfti að senda kennarann í leyfi vegna orða sinna?

  Varla.

  Nema hann hafi verið orðinn mjög þreyttur....eða

  samstarfsmenn hans mjög þreyttir á honum.

  Fínt að ræða við manninn, áminna hann um að gæta virðingu

  er hann ræðir samkynhneigða...aðgát skal höfð í nærveru sálar osfr.

  Þarf að ræða um kennarann og málæði hans á þingi

  þjóðarinnar?

  Varla.

  Menn hafa komið sér í vandræði áður vegna óvarkárra orða,

  munnræpu og málæðis.

  Ekki þurft að taka upp umræðu á Alþingi um þess háttar vesen,

  enda nóg af mun brýnni málum sem þarf að ræða þar.

  Til dæmis:

  Blönk og atvinnulaus ungmenni, sem eiga ekki sjens á að

  koma sér upp þaki yfir höfuðið.

  Helvíska verðtrygginguna á lánum Frónbúa, sem er að

  hrekja þá marga öreiga til Noregs.

  Djö... niðurskurðinn í heilbrigðiskerfinu og verri þjónustu þar með

  til handa sjúkum, öryrkjum og öldruðum.

  Niðurskurð í menntakerfinu með verri kennslu til handa börnum okkar.

  Og svo mætti lengi halda áfram.

  Vesen á kennara fyrir norðan inn á Alþingi?

   HÚMBÚKK!

  Góðar stundir.

„Ofbeldi og valdníðsla“

Verðtryggt réttlæti.

  Sighvatur Björgvinsson snjall maður og vís,

  var í spjalli hjá Agli í Silfri Egils nú eftir hádegið.

  Verðtrygging rædd.

  Sighvati mikið niðri fyrir og fór grimmt í dæmisögur.

  Ein var einhvern veginn svona:

  Ef þú lánar manni 10.000 krónur,

  en daginn eftir fellur krónan um 40%,

  og maðurinn greiðir þér svo aðeins 10.000 krónur

  þremur dögum seinna, er það réttlátt?

  Þú ert ekki að fá sama verððgildi fyrir

  þessar 10.000 krónur lengur, og átt þú þá

  að bera þetta fjögur þúsund króna tjón...það er

  svo fráleitt, að varla er hægt að tala um það,

  var álit Sighvatar.

  Jamm.

  Húsfreyja hefur gaman að dæmisögum.

  Hér er ein um bullandi verðtryggt réttlæti:

  Hann Jói er 37 ára og er lesblindur, en fór í iðnám,

  og vinnur nú á bifreiðaverkstæði

  frá 08-18 alla daga.

  Hann býr í 5 herbergja íbúð í blokk.

  Hann á fjögur börn undir 12 ára aldri

  með Dísu, sinni ektaspúsu,

  yngsta barnið, hann Gulli litli er aðeins 3 ára.

  Dísa er leikskólakennari og vinnur alla daga

  frá 08 -17.

  Jói varð fyrir því óhappi á dögunum að

  heimilisþvottavélin (brúðkaupsgjöf frá tengdó)

  hreinlega gaf upp öndina í miðjum smábarnaþvotti.

  Nú voru góð ráð dýr.

  Þau hjón voru samhent og sparsöm á tímum

  kreppu og bankahruns, (höfðu meira að segja ekki keypt sér

  flatskjá í góðærinu)og áttu því merkilegt nokk

  30.000 krónur aukreitis í handraðanum.

  En útlitsgallaða þvottavélin á lækkaða verðinu,

  kostaði samt 40.000 krónur, og það var 10.000 krónum

  meira en efnin leyfðu.

  Þá fékk Jói brilliant hugmynd.

  Góðvinur  hans, ...ööö segjum bara að

  hann heiti Sighvatur, hafði það bísna gott,

  var vel menntaður, átti einbýlishús, jeppa, sumarbústað

  og var í vel launaðri vinnu, og nýbúinn að fá afskrifað

  lán upp á einhverja milljarða.

  Jói bað Sighvat að lána sér tíu þúsund kallinn

  sem upp á vantaði fram að mánaðarmótum.

  Ekki málið.

  Jói fékk 10.000 krónurnar að láni hjá Sighvati á

  mánudegi.

  Daginn eftir féll bévítans krónuræfillinn um 40%.

  Á föstudegi þegar Jói hafði fengið frí frá vinnu kl. 17 til að

  kaupa nýju þvottavélina, kom babb í bátinn.

  Vélin kostaði nú 44.044 krónur í versluninni.

  Jói bjallaði í Dísu, sem var nýkomin heim úr vinnu.

  Dísa tæmdi sparibauk Gulla litla í einum hvínandi hvelli.

  Sjúkkit! 

  Hann átti sem betur fer 5.o44 krónur í bauknum.

  Jói brunaði heim eftir sparipeningum sonarins,

  og rétt náði aftur fyrir lokun, að kaupa nýju

  þvottavélina.

  Næsta mánudag voru mánaðamót og útborgunar-

  dagur hjá Dísu.

  Jói fékk 10.000 krónur hjá konu sinni og skundaði

  eftir kvöldmat til góðvinar síns, Sighvats að

  endurgreiða honum lánið.

  En Sighvatur varð ekki þakklátur skilvísri endurgreiðslu.

  Sei, sei, nei.

  Hann sagði þetta ekki fulla endurgreiðslu.

  Krónan hefði fallið, svo nú skuldaði Jói honum

  4.000 krónur aukreitis.

  Og þar sem lánið væri nú gjaldfallið, yrði hann að krefjast

  5% vaxta á dag, þar til lánið væri að fullu greitt.

  Annað væri ekki réttlátt.

  Ekki átt hann sem lánaði af góðmennsku sinni,

  að bera neitt tjón af gengisfellingu

  þessara 10.000 króna.

  Og Jói blessaður greiddi Sighvati 4.500 krónur

  daginn eftir, peninga sem áttu að fara í sparibaukinn

  hans Gulla litla.

  Tjón Jóa: 8.044 krónur ofan á

  upphaflega verð þvottavélarinnar.

  En það er auðvitað bara réttlátt.

  Honum var nær að standa uppi með ónýta þvottavél

  rétt fyrir gegnisfellingu.

  Svona er sagan þessi.

  Og af henni má læra eftirfarandi:

  1.  ÞAÐ ERU LÖG að eingöngu þeir sem TAKA lán, verði

  fyrir tjóni af gengisfellingu krónu.  Þeir sem lána, MEGA

  ekki verða fyrir neinu tjóni af gengisfellingu, því það er ekki réttlátt.

  Skiptir engu þó lántakendur eigi enga sök á gegnisfellingunni,

  standi ætíð í skilum með greiðslur af láninu og séu fyrirmyndar

  þegnar á litla Fróni.  Kemur ekki einu sinn til greina að lánveitandi

  taki á sig 50% af gengisfellingu krónunnar svona á móti lántaka.

  Skiptir engu að lántakar eru iðulega þeir þegnar, sem síst mega

  við því fjárhagslega að taka á sig tjón af völdum gengisfellingar.

  Þeir skulu BORGA!   Nú eða flytja öreiga til Noregs öðrum kosti.

  2. Lán skulu AÐ EILÍFU vera verðtryggð uppi á litla Fróni og

  ALDREI afskrifuð, nema þú sért "pappírspeningapési" búinn að

  taka milljarða lán hjá þínu eigin fyritæki eða banka,

  sjálfum þér, vini þínum eða bróður,

  þá AÐ SJÁLFSÖGÐU verður lán þitt afskrifað.

  En skutla 11 ára djásninu í sund næst.

  Góðar stundir.

Verðbólgan er innbyggð í kerfið

Þrjú hundruð áttatíu og sjö þúsund....

  ....manns af erlendu bergi brotnir með atvinnu í Noregi.

  Heil 15% af þeim sem "jobba" í Noregi.

  Erlent vinnuafl!

  Jaso.

  Það hlýtur að vera rífandi uppgangur í landinu.

  Stóru póstarnir, samgöngur, menntun og heilbrigðisþjónusta hljóta þá að vera

   tipp topp og í fínu lagi.

  Menn jafnvel að "vinna" statt og stöðugt að því að bæta þessa

  mikilvægu þjónustu.

  Grafin göng út og suður í gegnum norsk fjöll og fjallagarða...

  og öll með fjórfaldar akgreinar, vel merktar aðreinar og jafnvel

  HRINGTORG á vel staðsettum "gatnamótum" innan fjalla.

  Og sífelld uppbygging í menntakerfinu með færum kennurum

  hvaðanæva að úr heiminum.

  Skólar þeirra norsku þar með orðnir þeir bestu í heimi,

  eineltislausir, framsæknir, einstaklingsmiðaðir og með

  flotta kennslu fyrir börn með sérþarfir í kennslu.

  Norskan, þeirra eðal tunga, tær, hrein og "slettulaus".

  Langbest hlýtur svo heilbrigðiskerfið hinna norsku frænda okkar að vera.

  Hátækni sjúkrahús, heilsugæsla og logandi fín öldrunarheimili byggð

  í hverju krummaskuði sem og stærri bæjum og borgum.

  Gamlingi með harðlífi í Noregi, þarf þá ekki að stynja nema einu sinni á

  salerninu í sinni herlegu 120 fermetra þjónustuíbúð, þegar

  ung stælt stúlka frá Litháen kemur skokkandi með

  Mikrólaxtúpu, sveskjupoka og Sorbitólmixtúru.

  Einstaklingar norskra með geðræna sjúkdóma hvílast allir sem einn á fögrum

  heilsuspítölum, sérstaklega hannaða fyrir þeirra þarfir, þegar þeir þurfa þess með...

  ....biðlistar?   

  Dautt mál! 

  Ekki sést í Noregi síðan korteri fyrir "hrun"  annarra Evrópuríkja.

  Á meðan eru skurðsjúklingar bornir um hrikalega tæknilega

  fína og flotta spítalaganga, skornir upp með öruggum og

  hátæknivæddum höndum og "vafðir í bómull" eftir aðgerð

  og látnir jafna sig í lágmark 18 daga á sjúkrahúsinu.

  Jamm, 387 þúsund erlendir að störfum í Noregi.

  Húsfreyju verður hugsað til Morgunblaðs þeirra norsku (Morgenbladet) sem

  var með frétt þ. 11. september í fyrra.

  Þar var gamansamur blaðamaður að lýsa yfir áhyggjum sínum

  yfir hroðalegri fjölgun Íslenskra á norskri grund.

  Var búinn að framreikna fjölgun Frónbúa í Noregi fram til 2068,

  og komst að þeirri vísu niðurstöðu, að þá yrðu Frónbúar orðnir

  7 milljarðar  í gamla landinu.

  Nú veit húsfreyja, að Frónbúar fara seint í það að fjölga sér

  líkt og kanínur....sjáið bara hve lengi við höfum verið að koma okkur

  upp í 300.000 hræður upp á litla Fróni.

  En svo getur nú margt breytt háttum fólks á erlendri grund.

  Máske leiðist Frónbúum svo hroðalega í fögrum fjallasölum Norska kóngsins,

  vegna vöntunar á afþreyingu, að "dodo" verður að tómstundagamni númer eitt....

  tvö.....og þrjú......fjögur....fimm og

  SEX?

  Hvað veit húsfreyja?

  En þá vill hún nú stinga því að hinum gamansama blaðamanni Morgenbladets,

  að framreikna fjölgun þessara "387 þúsunda einstaklinga", sem nú

  eru búandi og að störfum í hinu mikla veldi Noregskonungs.

  Fjölgi Frónbúum úr einhverjum þrjú þúsundum  í 7 milljarða til ársins 2068,

  hvað má reikna með að 387 þúsundir hafi þá fjölgað sér mikið?

  Verða Norsarar máske fleiri en Kínverjar á næstu áratugum?

  Fá þeir þá einnig skásett augu og fallegt gult litaraft?

  Allir firðir fullir af fólki?

  Mannabyggð komin upp á efstu fjallatoppa?

  Ná norsku borgirnar "saman" af mannmergð?

  Sekkur ef til vill Noregur undir mannfargi þessu?

  Nei, bara smá pæling hjá húsfreyju á laugardegi.

  En skreppa austur næst í kaffi til systur.

  Góðar stundir.

 

 

15% vinnuaflsins útlendingar

Seigur, Balti.

  Klikkar ekki Baltasar Kormákur í kvikmyndabransanum erlendis,

  frekar en leikhúsi og bíó hér uppi á litla Fróni.

  Er hörku púl að koma sér áfram í kvikmyndabransa erlendis,

  en Baltasar er seigur og uppsker nú ríkulega.

  Gaman þegar landanum gengur vel á erlendum vettvangi, og húsfreyja óskar

  íslenskum leikstjóra innilega til hamingju.

  Ætlar ekki að missa af Contrabandi í bíó, húsfreyja.

  Góðar stundir.

Contraband tekjuhæst

Íslandi stefnt.

  Jaso.

  Nokkuð fyrirsjáanlegt.

  Mister Brown gerði okkur, íslensku þjóðina og arma fjármálavitleysinga

  í ofanálag, að hryðjuverkamönnum, svo næsta víst var að

  EFTA myndi stefna okkur fyrir að neita að greiða fyrir fáluna hana "Ísbjörgu".

  Lengi hægt að kroppa í sama sárið, ef út í það er farið.

  Ríkisábyrgð eður ei, virðist húsfreyju vera ansi stórt mál,

  þegar kemur að Icesafe.

  Og er ríkisábyrgð þá eitthvað sem skal eingöngu dynja yfir

  frónverska þjóð í kreppu, eða verða þjóðir víða um Evrópu

  gerðar ábyrgar fyrir hruni banka sinna?

  Er ríkisábyrgð lögleg eður ei?

  Ekki gott að segja.

  Er húsfreyja áhyggjufull vegna stefnu þessarar?

  Nei.

  Þetta mál er komið í vinnslu. 

  Við frónverska þjóðin ágætlega í stakk búin að rökstyðja, þrasa og þrátta.

  Orð eru okkar megin.

  Tíminn mun einnig vinna með okkur, er skoðun húsfreyju.

  Spyrjum að leikslokum.

  En að öðru.

  Húsfreyja horfði á Kastljós líkt og fleiri í gærkveldi, og varð

  hálf bumbult eftir þann þátt.

  Vill gjarnan að fyrrum pappírspésar í bönkum og fyrirtækjum sem

  dunduðu sér við að "lána sér" fyrir, kaupa og

  selja sjálfum sér  "eitthvað óáþreifanlegt",

  og borga sér SJÁLFUM síðan milljónir ofan milljónir

  í þóknun fyrir viðskiptin, geri grein fyrir því í HVAÐ

  þeir notuðu þóknunarpeninga sína.

  Einhvers staðar hljóta þeir aurar að liggja, og væri nógu fjandi

  gaman að vita fyrir hvurn fjandann frónverska þjóðin var

  að greiða á formi "þóknuna" hér fyrir hrun.

  Eru þetta máske risaeign, eins og allur símabransinn í einhverju fyrrum

  austur-Evrópulandinu, líkt og einn ágætur "útrásarvíkingur"

  er sagður eiga?

  Hótelkeðjur í Dubai?

  Lystisnekkjur?

  Einkaþotur?

  Sumarvillur upp á 2000 fermetra við Miðjarðarhafið?

  Eða eru þetta máske bara þúsundir "fyrirtækja til húsa í póstkössum" á

  Tortóla?

  Nei, húsfreyja vill bara gjarnan fá að vita, hvað varð um

  alla þessa peninga.

  Veit að það flökrar ekki að "eigendum" þeirra, að skila þóknunum þessum

  aftur til bankanna og þjóðarinnar.

  Og það þó þjóðin sé eitthvað

  ósátt við að "eitthvað óáþreifanlegt" sé svona fjandi

  dyrt að höndla með, að það rúlli upp heillu bönkum og fellii

  tvist og bast og setji heilu þjóðirnar á hausinn.

  Neipp.

  Húsfreyja var rasandi eftir Kastljósþátt þennan.

  Að höndla með "óáþreifanleika" er þjóðinni gjörsamlega GAGNSLAUS viðskipti,

  og ekki nóg með það, slík viðskipti skaða orðstý þjóðarinnar.

  En út að ganga í frostinu næst.

  Góðar stundir og látið ekki fáluna hana Ísbjörgu eyðileggja

  fyrir ykkur jólaskapið.

 

ESA stefnir Íslandi