Er þetta vísbending um...

.....ólifnað, sukk og svínarí á ostrum í frönskum

  ostruræktarstöðvum?

  Einhvern veginn hefur húsfreyja hingað til, talið að

  ostrur væru lífverur sem lifðu rósemdarlífi.

  Færu sjaldan eða aldrei að heiman úr sinni skel,

  eða aðeins þegar að "örlagastund" væri komið, og hryllilegur

  gapandi "kjaftur dauðans" gini við þeim.

  Væru afspyrnuléleg "partýljón" og vildu helst hanga einar

  heima, og létu sig aðrar ostrur og þeirra mál lítið varða.

  Svo fá þær bara Herpes, rétt eins og aðrar lífverur á

  fullu í samkvæmislífinu!

  Jaso!

  Húsfreyja gleðst óneitanlega í hjarta sínu yfir því,

  að hafa aldrei snætt ostrur.

  Finnst eitthvað nöturlega viðbjóðslegt við það að

  snæða lifandi lífveru.

  Vill hafa sinn mat steindauðan, í lágmark korter áður

  en hún snæðir hann.

  En hver hefur sinn matarsmekk, og sjálfsagt margir

  í hinu ostruelskandi ríki frakka, í algeru rusli yfir því

  að fá ekki "Herpeslausar ostrur" í kvöldsnarl.

Franskar ostrur deyja úr herpes

Athugasemdir

[Sigrún Óskars, 9.8.2008 kl. 21:42]

sammála, maturinn þarf að vera dauður - steindauður. Hef samt smakkað ostrur í Effelturninum í París. Það var svo mikill hvítlaukur á þeim að þær smökkuðust ágætlega.

[Sindri (IP-tala skráð) 9.8.2008 kl. 22:37]

Huh? Ostrur eru höfðingjamatur, sprelllifandi og iðandi. Opnið með ostruhníf, kreistið sítrónu yfir kvikyndið (ef hún herpist ekki saman þá á ekki að borða hana) og svolgrið í ykkur, gerist vart betra.

[Sigríður Sigurðardóttir, 9.8.2008 kl. 23:49]

  Hljómar ekki alslæmt, Sigrún ef hvítlaukur var í spilinu....en voru þær örugglega "látnar"?

  Sindri, þú ert sannur "ostruunnandi" sé ég.....verst þetta með Herpesinn.....en Bon Appetite og þína skál!

  Þakka innlitin.

[Heiður Helgadóttir, 10.8.2008 kl. 08:35]

Mér hefur aldrei þótt ostrur girnilegar, liggur við hálf ógeðslegar, eins og haugar af hlaupi, og svo eru þær sjúkar af herpes, uss.

Bestu kveðjur til þín sumarfrískona, hefur þú tíma til að tína nokkur kíló af bláberjum handa mér, ég elska BLÁBER.kveðjur

[Sigríður Sigurðardóttir, 10.8.2008 kl. 12:08]

  Aldrei að vita vinkona, nema ég nái eins og einu kílói af bláberjum í viðbót....þó ég sé nú þegar eftirlýst í öllum "bláberjakóloníum" landsins sem erkiníðingur og berjamorðingi....bara verð að ná þessum "keng" úr hryggnum á mér fyrst.

  Knús á þig.

[Guðrún Jóhannesdóttir, 10.8.2008 kl. 13:09]

Takk innilega fyrir leiðarlýsingu við fyrri færslu, ég finn þetta örugglega, best að drífa sig bless og farin

[Sigríður Sigurðardóttir, 13.8.2008 kl. 18:17]

  Er "snillingur" í að gefa raungóðar "leiðarlýsingar"....eða það segir karlinn minn, svo ég veit Guðrún mín, að þú hefur verið eldsnögg að finna bansettar bláberjaþúfurnar.  Njóttu berjatínslunnar í fallegu umhverfi norðan heiða.