Katla hnerrar og....

  ...snýtir sér, og heil brú

  fýkur á haf út.

  Þetta líst húsfreyju miður vel á, og

  telur að jafnvel "lítið" Kötlugos geti

  orðið stórmál fyrir Frónbúa.

  Var næstum orðin innlyksa um helgina austan

  brúar yfir Múlakvísl, og þakkar sínu sæla

  að hafa leyft bónda að ráða för í útilegu að þessu sinni.

  Bóndi lenti í miklum hremmingum með aðra öxl

  sína fyrir rúmu ári síðan, og hefur nú komið sér

  upp sérlegri "prinsessan á bauninni- vöðvabyggingu".

  Svaf vart dúr þessa einu nótt á svæði geysa og strokka

  í Haukadal núna, bóndi.

  Vildi bóndi í fyrstu tilraun eftir axlarslys ekki hætta sér

  lengra frá borginni við sundin bláu, en upp að Geysi.

  Húsfreyja samvinnuþýð kona, samþykkti það ljúflega,

  þó hún hefði gjarnan viljað skreppa á sunnanvert Snæfellsnesið

  eða upp í Skaftafell.

  En þangað vildi bóndi ekki, svo Geysir varð fyrir valinu.

  En svefninn var misgóður hjá útilegufólki.

  Húsfreyja  með sína gigtarmjöðm, svældi

  í sig einni verkjatöflu fyrir nóttina, og svaf sem rotuð væri.

  Bóndi bylti sér og dæsti, djásnið snöflaði sér einar tvær

  ferðir út undir bert loft að losa um þvag, og kvartaði

  sárt undan þreytu í morgunsárið ásamt föðurnum.

  Húsfreyja svaf.

  Á gott með svefn úti í náttúrunni, húsfreyja.

  Þetta er fyrsta útilega 10 ára djásnsins frá því að

  hún fór á áttunda aldursári.

  "Mamma, botninn í tjaldinu er drulluskítugur, ég

  sef ekki á grasi og svona drullu".

  Húsfreyja sópaði 3 gulnuðum stráum, og nokkrum

  örsmáum steinum út úr tjaldinu með annarri hendi:

  "Sko, allt orðið tandurhreint, ljósið mitt, sofum vel hér í nótt".

  Djásnið horfði full efasemda inn í tjaldið:

  "Þarftu ekki að nota sápu og vatn, mamma"?

  Húsfreyja hló innra með sér að borgarbarninu sínu:

  "Hreinna gerist það ekki í útilegum, vinkona".

  Djásnið vippaði sér inn í bíl, og setti Justin Bieber í CD-spilarann,

  þung á brún.

  Eftir að bóndi hafði grillað eðal lambakjöt og húsfreyja græjað

  íslenskt grænmeti með, fór brúnin heldur að lyftast á

  djásninu.

  Snætt úti í 16 stiga hita, en skýjuðu.

  Næsta morgun fór fjölskyldan í býtið á fætur,

  misvel útsofin.

  Sólskin, 20 stiga hiti, fuglasöngur og smáflugvélar á sveimi.

  Húsfreyja náði sér í stól, Egils krystal, dæsti af ánægju og

  leit í kringum sig.

  Erlendu hávöxnu og ofur-grannvöxnu hjónin voru einnig

  árrisul.  Karlinn var hálfur undir tjaldi unglinga þeirra,

  og dró hvern pakkann undan því og handlangaði

  til hávöxnu konunnar sinnar.

  Brauð, ost, álegg.

  Frúin hitaði te.

  Hjónin röðuðu síðan morgunverðinum beint á grænt grasið

  og frúin settist.  Tók tebolla í hönd, beygði höfuð sitt og sat.

  Hreyfði sig ekki.

  Sat.

  Hávaxni bóndinn hennar hafði skyndilega mikið að gera

  inni í bílaleigubíl þeirra.

  Frúin sat enn með höfuð beygt, bærðist ekki, augu lokuð.

  Húsfreyja gjóaði augum á úr sitt.

  Þrjár mínútur.

  Fimm mínútur.

  Kræst!

  Hafði konan gefið upp öndina?

  Og ekki einu sinni byrjuð að drekka morgunteið sitt!

  Sjitt!

  Átti húsfreyja að rölta yfir og blása í hana?

  Sjö mínútur!!

  Nei, nú færi húsfreyja til konunnar og berði hana bylmingshögg

  í brjóstið!

  Hún var greinilega í hjartastoppi...eða dauðastjarfa!

  Húsfreyja stóð upp og tók nokkur skref hikandi

  í áttina til erlendu hávöxnu konunnar....

  "Settu stólana inn í tjald, það er farið að rigna"

  bóndi kom á fleygiferð fyrir tjaldhornið.

  Húsfreyja leit af erlendu konunni með dauðastjarfann til

  himins...nokkrir skýjabólstrar ekki regnský að sjá.

  Nokkrir "brennisteinsangandi-dropar"" lentu á höfði

  húsfreyju, vindurinn hafði borið þá frá

  sjálfum Strokk til bónda og húsfreyju.

  "Neipp, ´svaraði húsfreyja, engin rigning hér á ferð".

  Bóndi hálf morgunsúr af svefnleysi, var lengi að fá botn

  í málið.

  "Skelltu þér bara í sund með Báruna, sagði húsfreyja,

  eða heldurðu að ég lendi í hagli og stórbyl rétt á meðan"?

  Bóndi hvarf yggldur á braut með djásnið.

  Húsfreyju rámaði í konuna með dauðastjarfann og hjartastoppið.

  Hún sat hin settlegasta og sötraði te með bónda sínum.

  Þungum steini var létt af húsfreyju, konan sjálfsagt

  bara að fara með morgunbænirnar sínar af andakt

  og bænahita þarna áðan...nema teð hafi verið svona

  fjandi heitt, þurft þennan tíma að kólna.

  Húsfreyja settist, lét sólina ylja sér um hjartarætur,

  lita húð sína og hita axlir.

  Simmi og Jói að gera grín að einhverju brúarskrifli sem

  Katla hafði hnerrað út í sjó, á Bylgjunni.

  Húsfreyja fékk hland fyrir hjartað.

  Brúin var í alvöru farin, og þjóðvegi eitt lokað til austurs.

  Allt í tjóni í Vík, og ferðalangar í vandræðum.

  En ekki gos....ennþá.

  Bóndi gaf sundlauginni mínús 3 fyrir hreinlæti og þjónustu.

  En eftir brækjuhita, steikingu og göngutúr í rúma tvo tíma var pakkað

  niður upp úr klukkan eitt.

  Múlakvísl, brúarhvarf og Katla voru aðal efnið í fréttunum.

  Fór hrollur um húsfreyju.

  Dýrin í Slakka róuðu hana aðeins örlítið.

  En síðan fóru að berast fréttir af minni óróa í Kötlu,

  og brúnin tók að lyftast á húsfreyju.

  Eftir kaffi hjá systrum og múttu í Þorlákshöfn var haldið

  yfir Þrengslin í borgina við sundin bláu.

  Tíu ára djásnið er alsæl að vera komin heim,

  en segir samt útileguna hafa verið skemmtilega.

  Þar ber Strokk  með sín flottu gos og Slakkaferðina hæst,

  en það var einnig dálítið spennandi að fara að sofa í tjaldi.

  En Katla er vonandi aftur farin að dotta og dorma

  eftir örlítið "brúar-hnerrakast" í nótt, og "míní-ræs-óróa"

  í dag.

  Fínt fyrir hana að vakna í býtið á næstu öld....

  Góðar "gosfríar" stundir, megi allar ykkar ár vera vel brúaðar.

Gos hugsanlega hafið

Athugasemdir

[Sigrún Óskars, 10.7.2011 kl. 22:37]

.... og hvert verður farið í næstu útilegu ??

[Sigríður Sigurðardóttir, 10.7.2011 kl. 23:59]

  Flatey á Breiðafirði...ekki heyrt um eldvirkni, stórflóð og brúarhvörf á þeim slóðum í mörg herrans ár, kollega. 

[Sigríður Sigurðardóttir, 11.7.2011 kl. 00:01]

Rosa fín álfasagan þín í kommentinu þínu til mín hér um daginn, kollega....merkilegt þetta eftir að þú skilaðir teskeiðinni, að allt skildi vera á sínum stað.  Ég veðja á álfana....